ow rijswijkse wat leuk trouwen! heb je een mooie jurk?? we willen wel foto's zien he! geniet van morgen! @wen, dat is je geraden!
Nee... morgen zkh bellen voor afspraak! Was erg geslaagd vandaag... maar 1 bier festijn!!!! Rijswijkse fijne dag morgen.. *duim duim duim X 1000000000 * Voor Wennes
sass niet helemaal kapot nu ben benieuwd wanneer je mag komen ga mannetje fles geven en dan lekker bedje in morgen weer werken
Jawel... vanmorgen vertrokken en net thuis! Ben toe aan weekend! Haha Ben ook erg benieuwd, hoop snel in zkh terecht te kunnen.. m'n gevoel is niet al te best, hoop zo wat meer te weten. Pff waarom gaat er nou nooit iets normaal... Slaap lekker voor zo.. en werkze morgen.. Heb een reeks van 6 Ga morgen kijken een dagje ertussen uit te halen...
Hey hoi Rijkswijse fijne dag vandaag geniet ervan... Sass meid spannend hoor. Goed genoten van Guus super hoor. Hier de eerste werkdag weer overleefd ging eigenlijks best snel voorbij maar was wel heel blij dat het 5uur was hihi.. Ga nu Liam even weer in bed leggen kan hij nog even slapen tot half 11. Dikke knuffel
O chantal helemaal vergeten dat je weer moest werken. Heeft Liam het goed gedaan bij oma? en voetbal moeten missen als ik het mag geloven heb je niet veel gemist (zegt een totaal niet voetbalfan) Sass konden we maar wat voor je doen.... gewoon heel snel een afspraak eisen... dikke knuff
@sass, probeer positief te blijven! die bloeding had je ook veel te vroeg toch dus dat zal echt een innesteling zijn geweest hoor.
Liam heeft het super gedaan bij oma hein was ook nog vrij gister hij moest naar de arbo en s'middags was hij vrij voor voetbal. Liam heeft heerlijk geslapen bij oma. Vrijdag komt de andere opa en oma. Voetbal heb ik niet veel gemist de winkel tegenover ons hadden een tv in de winkel dus af en toen ff spieken....
Er komt geregeld nog steeds 'viezigheid' met heel af en toe helder druppeltje! Denk niet dat het nog van de innesteling is.. het ziet eruit als tijdens m'n wachtweek de vorige keer voordat ik geopereerd werd. Kan maandag terecht.. vroeg om voor het weekend langs te mogen komen. Maar er werd verteld dat er dan kans is dat er nog helemaal niks te zien is en dan moet je alsnog onzeker het weekend over. Als als als.. heb haar toch gelijk gegeven! Ben bang dat 'het' komt..
Hooi meiden, ik ben er ook weer na een weekendje weg met mijn man en 2 vrienden van ons. Sass gefeliciteerd met je positieve test! En rijswijkse: ik wil je trouwverhalen wel horen hoor! Met mij gaat het redelijk, sinds vannacht ineens onwijze buikpijnen, hoort dat?? Ik zou nu ongeveer mijn eisprong moeten hebben in het meest gunstige geval, dus als mijn andere eierstok weer functioneert, maar kan mijn lichaam daar van slag door zijn? Ik heb verstopping vanwege de staalpillen en volgens mij komen die buikpijnen daardoor, omdat mijn darmen natuurlijk vlak langs die inwendige wond gaan. Maar ik wil het ziekenhuis eigenlijk niet bellen omdat ze al zoveel nutteloze onderzoeken en fouten bij mij hebben begaan dat ik er geen zin in heb als ze me weer wegsturen met een kluitje in het riet. Wat is jullie ervaring, is het normaal als je ruim 3 weken na de operatie nog af en toe buikpijnen hebt die soms erger worden en dan weer wat zakken? Of verwar ik deze buikpijnen misschien wel met iets anders...beginnende menstruatiepijnen misschien *kijkt hoopvol* al zou het nu eerder eisprong-tijd moeten zijn eigenlijk.
Scorpion ik lees nu pas dat je bevallen bent! Enorm gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon Julian (leuke naam!!)
Bah ik heb weer even een depri momentje Aankomend weekend gaan we babykamer kijken bij mijn schoonzusje, het weekend daarna gaan we op babybezoek bij een vriendin van me en een week geleden zijn we ook al op babybezoek geweest bij een andere vriendin. Ik vond van mezelf dat ik het best goed trok, probeerde niet teveel terug te kijken op mijn vreselijke rotperiode en focuste me op het geluk van hun en hield me sterk. Wat was ik trots dat ik achteraf niet eens heb hoeven huilen! Maar 's nachts...dan komen de dromen, soms nachtmerries, die me in de war brengen en waar ik me naar om voel. Volgens mij zit alles veel dieper dan ik denk en druk ik mijn gevoelens weg. Maar ik weet niet hoe ik die gevoelens kan laten gaan. Onbewust duw ik het weg en vind ik dat ik me groot moet houden en niet moet miepen. Net alsof ik mezelf het niet gun om dit te verwerken, zo voelt het een beetje. Ik heb ook helemaal geen zin om de babykamers en baby's van anderen te bekijken op dit moment, dat is toch mezelf pesten eigenlijk? Maar ik kan het niet maken om af te zeggen eigenlijk. Ik moet gaan van mezelf. Gisteravond had ik voor het eerst sinds tijden weer echt gehuild. Mijn mannetje wees naar onze koelkastmagneet, die we hadden gekocht op de plaats waar we zijn getrouwd (op de huwelijksnacht ben ik zwanger geraakt), met drie hartjes erop: twee grote en een kleine. Hij maakte de opmerking, heel droef: "Kijk nou toch, toen hadden we die magneet gekocht voor ons trouwen met dat ene kleine hartje erbij, toen was die er nog, en nu is die er niet meer"...ik typ dit weer met tranen in mijn ogen...heb er vanmiddag tijdens de lunch op werk hier ook keihard om zitten huilen om die opmerking, want ik had nooit beseft dat het drie hartjes waren die 'ons' symboliseerden. Gisteravond drong dat pas tot mij door. En een deel van 'ons' is nu weggevallen door mijn bbz. Het liefst zou ik dat ene hartje van die magneet willen wegkrabben en alles willen vergeten en gewoon weer verdergaan...ok ik ga nu stoppen met mijn emoties van me afschrijven want ik sta op het punt om echt te breken... Hmm misschien dus toch een teken dat ik mijn gevoelens écht wegduw. Ik ben inmiddels trouwens weer fulltime aan het werk gegaan en weer helemaal terug in mijn oude, chaotische levensritme dus heb weinig tijd om alles te verwerken, misschien is dat ook verkeerd? Maar ik weet gewoon niet hoe ik dit kan verwerken, wat is de beste manier?
uhm wie was het ook al weer, sabine toch? die had in het begin alleen maar bloed tot 16 weken ofzo toch? vriendin van mij is ook de halve zwangerschap ongesteld geweest. het zegt helemaal niks! en een innesteling gaat door tot week 6 he!
bij mij zijn eisprongen wel pijnlijker nu. maar denk ook dat je meer op alle pijntjes let nu na wat je hebt meegemaakt. je kan ook de ha bellen als je het niet vertrouwd. maar ik had de eerste 3 maanden na de operatie nog krampen en pijntjes.
oei meid ik krijg er kippenvel van! over het wegstoppen...hier nog 1! ik ben daarom toen naar een psycholoog gegaan en dat heeft heel erg geholpen. het is een trauma he wat je hebt meegemaakt! als je geen babykamers wilt bekijken dan doe je dat niet! dat moeten die mensen maar begrijpen! die mama heeft ook moeder gevoelens als het goed is toch die magneet is toch super mooi! die moet je voor altijd koesteren! heel bijzonder verhaal! en heerlijk toch dat als je wil je er naar kan kijken en lekker ff kan huilen! huilen is goed! doe ik ook nog steeds hoor! die pijn gaat nooit meer weg, je leert er alleen maar mee leven! dikke knuffel!