Ook de beste wensen Daan en de rest. Hoe is het met jullie allemaal? Succes maandag! Maandag moet ik met de kleine dondersteen naar het cb ze krijgt weer prikjes maak me bost al nat Die gaat heel de boel bij elkaar gillen ff foto van me meisje.
wat een leuke foto !! https://www.facebook.com/marjon.gooren '' doe mar een verzoekje naar mij dan , mag je mijn dinnetje worden
facebook doet idd raar , ik verstuur een verzoek en daarna , breekt ie hem af ...Ik zal eens kijken of ik je wel een berichtje kan versturen
aaahhh rijswijkse wat een moppie zeg!!! jij ook de beste wensen lijkt mij ook pittig als kpeintje prikken krijgt.. ik heb ook fb danielle franken ui goirle
waarschijnlijk deze week nog poging 1!! heb een mooi groot ei zitten dus morgen beginnen met ovutesten en zodra die positief is bellen voor afspraak inseminatie.. eerst 3x zonder hormonen dus daar ben ik wel blij om
iemand tips wbt ovutesten..moet ik nou belen naar zkh als ie net zo donker is als de teststreep ofcdonkerder..of als er al een licht streepje staat...
Als hij bet zo donker is is hij vaak de dag erna donkerder. Even donker en donkerder is normaal klustijd dus voor jou beltijd Als hij weer lichter word is je ei geweest
Ik ga voorzichtig een stapje zetten in jullie hechte clubje al is het maar voor mijn eigen verwerking. Afgelopen zondag zakte ik van de pijn in elkaar, ik dacht dat ik een blinde darm ontsteking, ontstoken galblaas of niersteen had. Ik was sinds de laatste iui behandeling al aan het bloeden dus had niet gedacht aan een zwangerschap. Mijn vriend heeft me met spoed naar de SEH gebracht, de ambulance wilde niet komen. Daar werd ik gelukkig snel en goed onderzocht. De chirurg vroeg of ik zwanger kon zijn, ik zei van niet. Toch werd mijn bloed onderzocht op hCG, die bleek torenhoog. Ik bleek een vruchtje van ongeveer 8wk in mijn rechter eileider te hebben, dat direct verwijderd moest worden. Alles ging die dag zo snel.. Nu,2/3 dagen later slaat het in als een bom. Wat een verdriet en het gekke is dat het gewone leven om mij heen weer doorgaat. Man weer aan het werk, enz.. Maar mijn buik is nog beurs en mijn verdriet komt nu pas. Vast heel herkenbaar voor jullie. Ik wil geen oude wonden openscheuren maar wil deze pijn van me af schrijven. X Mary
Hellaas Welkom mewe , De klap komt idd later pas meid , en het leven om je heen gaat idd verder en zelf blijf je zitten met je verdriet .............Hebben ze je eileider kunnen sparen , of is die ook weggehaald ? ....Neem echt de tijd voor herstel , over een week of 2 ben je lichamelijk waarschijnlijk weer een hele pief , maar wat er allemaal in je koppie gebeurd , moet je niet vergeten , wat andere ook zullen zeggen ander skom je vroeg of laat die man met de hamer tegen ....Maarbesef wel dat je ook geluk hebt gehad dat je er ook nog bent , want voor hetzelfde geld was het helemaal verkeerd afgelopen , dikke knuffffff
hoi Mewe, jij bent al heel snel thuis!! Net wat marjon zegt klap komt later. Mijn bbz was 23 februari 2009 en ik ben nu met trauma therapie bezig. Ik ben even dood geweest en heb ruim een week in het zh gelegen. Je haalt geen oude wonden open...deze wonden gaan nooit dicht Wij zitten allemaal meer op facebook dus zijn hier niet meer zo actief maar kijken wel altijd als er wat gepost is. dat andere door gaan en jij niet is heel herkenbaar. Alleen als jij nog de behoefte aan je man hebt praat dan wel en laat hem desnoods vrij nemen. Dit is misschien wel een ervaring die een diepere impact op jullie leven heeft als de dag dat jullie kindje ter wereld komt. kus
Dank jullie voor jullie hartelijke reacties, ik voel me begrepen, das echt prettig. Mijn lieve vriendinnen steunen me wel en das ook fijn, maar een beetje herkenning en erkenning doet ook veel. Ik ben mijn rechtereileider verloren, maar heb begrepen dat dit niet altijd negatieve invloed hoeft te hebben. Ik was de volgende dag weer thuis, nog helemaal onder de verdoving, ik wilde zo snel mogelijk weg daar. Omdat er weinig gyneacologische patienten waren hadden ze me post OK op de kraamafdeling gelegd, de sadisten. Gelukkig op een 1p kamer en de volgende dag werd ik verhuisd. Was ook niet over de zorg te spreken. Misschien omdat ik zelf verpleegkundige ben, zijn meestal de lastigste patienten... Ik durf mn leed nog niet op fb te zetten, krijg zo al genoeg goedbedoelde onzin over me heen. Kroel, mary