He bah, ik loop even met mijn ziel onder de arm. Van de week heb ik een miskraam gehad dus ik hoor niet meer bij de april mama's. Omdat nog niet duidelijk is of ik nog gecureteerd moet worden, ben ik dus ook nog niet opnieuw bezig met zwanger worden. Maar waar moet ik nu dan kletsen? Dus niet alleen mijn zwangerschap is me afgenomen, ook de gezellige draadjes ben ik nu kwijt..... We komt er dus een nieuw draadje starten met mij? Miskraam... en dan?
Hee meid, Wat ontzettend rot voor je meid. Ik weet hoe je je voelt, want vandaag een jaar geleden kreeg ik ook een miskraam (mijn 2e) en zou ook een aprilmoeder zijn geweest. Het voelde leeg en akelig en je moet inderdaad weer in het reine zien te komen met je nieuwe status als 'niet zwanger'. Schrijf/praat van je af meid, want dat helpt echt. Je miskraam kan er niet mee worden teruggedraaid maar je vindt misschien iets van herkenning en troost. Alle liefs, Anouk.
Hey Luna en de rest, wat rot voor je he, als je dat mee moet maken... ja van je af praten en mailen helpt wel vind ik. Ik zou eind februari uitgerekend zijn. Ben in augustus gecuriteerd en vorige week weer ongi geworden. Wij gaan het ook gewoon weer proberen! Sterkte met alles!
Ha Luna en de andere meiden, Ik vind het een goed idee van je om dit topic te openen! Zo kunnen we het allemaal van ons af praten! En we begrijpen elkaar allemaal omdat we in de zelfde situatie zitten! Ik hoop echt dat je schoon bent en dat je niet gecurateerd hoeft te worden! Hoe laat heb je donderdag je echo? Ik ga heel hard voor je duimen dat je helemaal schoon bent! Ik zal me even voorstellen, ik ben tatty teddy en ik heb 18 aug me 2e miskraam gehad! Ik zat net als luna bij de april mama's! Ik krijg nu een bloedonderzoek, want het kan zijn dat ik teveel stolsels in me bloed heb en dat het daarom tot 2 keer toe fout gaat! Lucht me wel een beetje op dat ik het onderzoek krijg! Dan weet ik misschien waar het aan ligt! Meiden allemaal veel sterkte!
Fijn dat jij de weg ook gevonden hebt. Heb jij enig idee hoe ze dat gaan onderzoeken? In mijn omgeving stellen mensen ons ook de vraag of wij al gaan laten onderzoeken omdat het nu onze 3e keer. Maar ik voel niet zoveel voor de MMM. Scheelt natuurlijk dat ik al 2 jochies heb he. Dus ik heb al bewezen dat het kan. Ik ga er dus ook gewoon vanuit dat het binnekort gewoon weer een keer gaat lukken en ook goed gaat. Hier gaat het trouwens kut. Ik heb nogsteeds veel last van mijn buik dus de kans dat ik nog gecureteerd moet worden wordt wel heel reeel. Donderdag heb ik om half 1 de echo. Vandaag nog wel bij de huisartsen post geweest omdat ik even dacht dat die pijn van een blaasontsteking kwam. Zucht, dat zou wel een mooi senario zijn geweest. dan bleek de miskraam dus echt klaar en kunnen we ons op de toekomst focussen. Nu zit ik op dag 14 na de bloeding, dus ook misschien dag 14 van een nieuwe cyclus maar ik kan het niet opbrengen om hem te benutten. Het doet me ook te zeer trouwens in de buik. Maar goed, dat alles alleen als ik natuurlijk alweer een cyclus heb. Mocht de buik niet schoon zijn, dan is er helemaal geen cyclus. Als de buik wel schoon is, dan blijft de vraag waar de pijn dan vandaan komt. En zo zit ik dus al sinds half augustus in de stress. Eerst die + test die uitbleef, dan eindelijk een plus maar opeens bloedverlies. Me erbij neergelegd dat het mis is en dan een vlk die denkt dat je nog wel zwanger bent en dan een test die weer negatief is, dus je legt je weer bij de miskraam neer en dan moet je weer zolang wachten op een echo. Ik vind de miskraam inmiddels het ergste al niet meer, maar die hele nasleep vind ik echt k*t. Ik ben daar langer mee bezig dan dat ik uberhaupt zwanger geweest ben. (ik zei vroeger altijd: als je verkering uit is moet je niet langer treuren dan dat het aan is geweest. Tja, gaat nu niet op he).
Goed dat je dit topic geopend hebt. Ik heb in maart een ma gehad. En in het begin kun je er met veel mensen over praten, maar naarmate de tijd verder gaat, merk ik dat er steeds minder tot niet over gepraat wordt terwijl ik toch zo af en toe mijn moeilijke momenten heb. Ik wil jullie ook allemaal heel veel sterkte toewensen.
Ze gaan bij mij bloedprikken en me bloed wordt dan onderzocht! Als er teveel stolsels in me bloed zitten, dan krijg ik medicijnen en is het opgelost! Maar ik weet nog niet of ik evt. verdere onderzoeken zou willen! Ik weet dat wij zwanger kunnen worden, maar het blijven is een probleem! Kan je buikpijn niet zijn, dat het allemaal weer op zijn plaats terug gaat? Ik had na die bloeding ook 2 dagen een zeurend gevoel in me buik. Het leek een soort ongi pijn! Ik hoop echt niet dat je dat ook nog moet mee maken! En net als wat je zegt, is het nu extra moeilijk omdat je nu niet weet of je nieuwe cycles al begonnen is of dat je nog gecureteerd moet worden! En dan duurt het erg lang voordat het donderdag is en je meer weet! Dan weet je waar je aan toe bent! Nu zit je alleen maar te denken en te malen! Echt heel moeilijk voor je!
hi luna en de andere, shit is het he! ik heb ook eind mei mijn 1e miskraam gehad. hartje klopte niet meer op de echo. big shock dus. pas in augustus was alles weer ok, want heb 2 keer curretage moeten krijgen. dat schijnt echt heel zeldzaam te zijn. ik had echt het gevoel dat de tijd stilstond omdat ik niet meer zwanger was, maar er ook nog nit vanaf. nu ik weer een cyclus heb gaat het echt wat beter. heel veel succes donderdag met de echo! groetjes, charlie
hoi luna en de andere ik vind het idd ook wel een goed idee dit topic. toch even van je af kunnen kletsen ik wil iedereen nog heel veel sterkte wensen
hallo ik heb ook net weer een miskraam gehad ga straks na de dokter en ff me gyneceloog op bellen ik ben nou al meer wat een jaar bezig en dit was me 3de miskraam bij de eerste was ik 11 weken daarvan moest ik gecuriteerd worden de 2de was heel vroeg ik had de test gedaan op me nod en toen positief en 2 dagen later ongesteld en nu was ik 10 dagen overtijd toen ik weer ongesteld werd dus ik weet hoe je je voelt veel sterkte
helaba iedereen, ik heb vandaag een dag van 2 kanten. 1 tje van dat ik gelukkig ben heb een test gedaan en de 2 de kamer is wit , dus wil zeggen dat het hcg uit m'n lijf is. 2 de heb een dipdag ivm miskraam, voel me al enkele dagen sip en lusteloos. Wil dat de ongi door komt maar komt maar niet. Want dan kunnen we verder he
hoi zico fijn dat de hcg uit je lichaam is meid nu maar hopen dat de duivels snel komen zodat je idd verder kunt ik zit hier ook te wachten op mijn ongi maar dat is meer om te kijken hoe mijn cyclus is enzo ik raak spontaan niet zwanger en ga (moet) aan de pil tot dat we beginnen weer met ivf maar toch ongi worden kan ook fijn zijn , het teken dat het lichaam weer normaal is
Halo allemaal, Ik heb gisteren ook een miskraam gehad. Met heel veel pijn ben ik naar het ziekenhuis geweest en daar kwam mijn vruchtje eruit. Toen ze gingen kijken of alles eruit was was dat dus niet zo er zaten nog restjes binnen. Dus heb ik alsnog een curretage gehad. Nu lig ik thuis en het valt echt niet mee. Voel me leeg en verdrietig...
he meid, schrijf hier maar lekker je gevoelens af, heb vandaag ook een dipdag , moeilijke dag, het is een klein 3 weken nu geleden.
Halo allemaal, (heb dit ook op een ander topic gezet maar kreeg helaas geen antwoord) Dus vandaar nog een keer; hoelang zijn jullie thuis gebleven na een miskraam? Helaas heb ik gisteren een miskraam gehad. En daarna ben ik alsnog gecurreceerd omdat nog niet alles eruit was. Ze hebben me al gebeld van mijn werk. Vorige week was ik niet gegaan omdat ik een dreigende miskraam had en me lichamelijk en emotioneel niet goed voelde. Ze hebben weer gebeld met de vraag wanneer ik denk dat ik weer kan werken. Momenteel is dat het laatste waar ik aan denk! Ik voel me sowieso niet goed. Ik weet niet hoe ik me over een week zal voelen maar ik vind het toch wel *** dat ze me nu al bellen en mij onder druk zetten.
mamatje: veel sterkte meid en doe het rustig aan hoor ga weer werken als jij er aan toe bent ik ga vanavond voor het eerst weer proberen mijn bevalling is nu 4 weken geleden en het liefst zou ik nog niet gaan maar ik weet hoe langer ik wacht hoe minder zin dat ik erin krijg maar doe waar jij je goed bij voelt!
Hi meiden Ik heb 5 weken geleden ook een miskraam gehad met 7 weken, ben helemaal niet thuis gebleven. Loop nu nog te klooien met allerlei kwaaltjes, wel ongi/niet ongi buikpijn hcg nog aanwezig.... Het duurt allemaal zo lang, vinden jullie dat ook? Wil zo graag dat zwangere gevoel weer terug..... LIEFS nony
Ik voelde mij ook behoorlijk ontheemd toen ik niet meer in het Maart-mama's topic thuishoorde Nu post ik her en der wat, en ik blijf meelezen op het ouwe-taarten-topic van 35+ Over de buikpijn : ik heb na de curettage een dag of 3 last gehad van een ongi-gevoel, een beetje buikpijn. Daarna een paar dagen niks, tot ik op dag 7 echt vreselijke buikpijn kreeg. Dat ging na een dag weer over, sindsdien geen pijn meer. Zou inderdaad kunnen dat het komt omdat baarmoeder of darmen weer terug op hun plek komen (bij mij waren darmen opgezet door de zwangerschap, had al een buikje bij 7 weken). Het verdriet over de miskraam is hier nog lang niet over. De wond op m'n ziel is nog rauw, ik voel nog het bedrog van mijn lijf alsof het gisteren is. Daar moet meer tijd overheen gaan denk ik om die pijn wat te verzachten. Ik probeer weer naar de toekomst te kijken. Ik verwacht niet dat ik direct een normale cyclus zal hebben en dat lijkt ook wel te gaan kloppen, zit nu op dag 21 na de curettage en ik heb nog geen eisprong gehad. Hoop die snel tegen te komen, dan werkt de boel tenminste weer.
Hoi Hoi, Luna nogmaals bedankt voor het openen van dit topic. Heb afgelopen week ook een miskraam gehad. Ben er echt van onderste boven. Vooral de spanningen hebben me erg de das om gedaan. Begon met wat bruinverlies, toen een aantal dagen flink bloedverlies. Voel me lichamelijk ook echt niet goed. Ben en blijf duizelig (kan soms niet op mijn benen blijven staan). Ook erg vermoeid. Heb mijn baas op de hoogte gebracht en ben vanaf de dreigende miskraam thuis. Nu het helemaal duidelijk is dat het verkeerd is gegaan blijf ik ook nog een paar dagen thuis om aan te sterken. Ben vandaag nog langs geweest bij de verloskundigen. Erg fijn hoe ze mij begeleid hebben. Ook hier op het forum kan ik veel steun vinden. Heb ook even gebabeld bij de april mama's maar kan het niet goed aan om daar even terug te komen om te lezen. Te confronterend. Waar ik nu bang voor ben is dat het me nogeens gaat overkomen. We willen heel graag een tweede kindje maar ja stel je voor dat ik dit nog een keer mee moet maken. Vind het ook vervelend voor mijn werk. Zij leven erg mee maar ik kan over 2 maanden (bij wijze van spreken) toch niet weer thuis zitten omdat ik een miskraam heb gehad. Moest dit even kwijt maar het speelt wel heel erg in mijn hoofd. Groetjes Karin