@tina, je cyclus kan helemaal van slag zijn na een bbz. De bloeding die je na je bbz hebt is geen menstruatie. Je moet dus nu pas gaan tellen naar de volgende menstruatie toe. Ik had voor mijn bbz hele heftige ongi's en nu maar 3 dagen beetje bloed. Houd wel in de gaten dat het voor jou herkaanbaar moet zijn als ongi. Als je geen stolsels etc gaat verliezen toch even bellen want dat kan een bloeding zijn die niet goed is
@ scorpion: ik heb na de operatie 2 dagen een beetje bloed verloren. Toen 11 dagen niets, en daarna ben ik ongesteld geworden. Daarna geen eisprong meer gevonden met ovutest, en sinds cd 22 weer bloedverlies. Wat nu een ongi lijkt te worden qua hoeveelheid. Ik ga in ieder geval in de gaten houden of er stolsels bijzitten. Bedankt voor de tip. Nu maar weer afwachten @ kweenie: ik vind dat dus niet kunnen he, die mini-mini-berichtjes! dat zijn we van jou niet gewoon. dusssssss start typing girl! Hoe zit het trouwens met de testdrang? Nog niet stiekem geprobeerd? Nod komt eraan toch?
Hoi dames, Ik lees hier toch wat opbeurende berichtjes van dames die relatief 'snel' weer vruchtbaar en zelfs zwanger raakten. Helaas ook een aantal miskramen lees ik .. Pff, ik bloed nu al anderhalve week.. dacht donderdag en vrijdag dat het over was/ging, maar gisteren was het weer flink feest. Vandaag lijkt het wel echt minder te worden, hopen dat het nou eens afgelopen is. Na mijn bevalling heb ik nog minder lang gevloeid! Hier gaat het, zucht, emotioneel gezien nog niet zo goed. Lichamelijk best wel goed eigenlijk. Ik merk dat ik nog niet te zwaar moet tillen (=dochterlief weegt tien kilo, die moet ik eigenlijk laten staan dus ) want dan gaan de hechtingen trekken. Maar verder gaat t wel ok. Alleen 's avonds komen vaak de tranen.. voel me soms alsof ik een moord heb gepleegd, voel me schuldig dat ik niet goed voor mijn kindje heb kunnen zorgen, hem/haar niet heb kunnen beschermen tegen het leed dat kijkoperatie heet.. beebje leefde nog toen ik onder narcose ging, en ik denk telkens terug aan dat laatste moment, toen ik dacht: 'k*t, ze gaan mijn kindje weghalen, straks is mijn kindje dood..' al weet ik dat ik in feite geen keus had..
Haha... oke, oke...ik ga flink tikken nu... @Scorpion (je sterrenbeeld trouwens?) Pffff, wat een verleden zeg (wb miskramen). Lees het ook wel vaak trouwens, een miskraam na een BBZ. Hoop dat dat bij mij (en de rest van de meiden hier) niet het geval zal zijn!!!! Gewoon hop, in 1 x goed! Maar goed, dat is allemaal afwachten natuurlijk! @ Roos: @Mar76: Wat een verhaal meis! Welkom hier, hoe lullig het ook klinkt, het is fijn om te weten dat je niet alleen bent in wat je mee hebt gemaakt, niet waar? Ieder van ons heeft weer een ander verhaal maar uiteindelijk komt het op het zelfde neer. Een BBZ. @Khanzi: Heel veel sterkte meis! Het is en blijft een kl*te ziekte!! Is er nog een behandelplan mogelijk bij je moeder? Ik bedoel, is het te genezen? Weet dat je hier ook daarover kunt praten he? We zijn hier misschien verbonden door onze ervaring wbt een BBZ maar dat hoeft niet het enige gespreksonderwerp te zijn!!! @ Tina: Aparte cyclus heb je. Misschien inderdaad dan maar even uit gaan van een menstruatie? Het kan geen ovulatiebloeding zijn? Maar maart kan nog he? Nog bijna vier weken.... En ach, april is ook een leuke maand. Wordt het heeeeeeeeeel spannend haha... Sinterklaas, kerst, oud&nieuw! En ja, mijn NOD nadert.. 12/13 maart. Reken op een LF van 14 dagen. Voel verder niets bijzonders behalve wat lichte buikpijn en dus af en toe wat steken rechts (daar waar ik het niet wil voelen). Maar denk ook niet dat ik echt uit kan gaan van wat ik nu voel... Tenslotte kan het van alles betekenen zo vlak na de operatie. En nee, nog niet echt testdrang. Denk dat het in dit geval juist beter is om het wat later te weten dan veel vroeger... @Danabella: Emotioneel even in een flinke dip lees ik? Mijn 'kindje' leefde niet, heeft volgens mij ook niet geleefd. Dat scheelt toch wel. Het hartje heeft nooit geklopt. Dat maakt het verwerkingsproces wel iets makkelijker. Goed, ik kan alsnog gaan denken 'Wat als het wel op de goede plek had gezeten..' maar dan was het misschien ook wel een MK geworden. Maar je bent geen moordenaar he!!! Je hebt er echt niets aan kunnen doen! Het heeft nooit een overlevingskans gehad. Hoe erg het ook is.. Misschien helpt het je om echt afscheid te nemen? Hardop je verdriet en woede uit te spreken? Hoe zeer je hem/haar mist? Etc.... Waarschijnlijk erg zwaar en emotioneel om te doen maar in dit geval is je emoties er als het ware uitgooien alleen maar beter (denk ik)!! Sterkte meis!! @All: Hoop op een mooie, zonnige week voor iedereen! Liefs, Kweenie
@danabel, heel herkenbaar. Ik kan je alleen maar t advies geven om hulp in te schakelen. Ik ben nu 2 jaar verder en voel me nog steeds zo. @kweenie, ja sterrenbeeld. Beste mensen he @all, ik was iedere keer snel zwanger maar ik had gewoon een hele lange cyclus. Toch heeft t ruim 1,5 jaar geduurd voordat ik zwanger was van julian. Als je mij de keus zou geven of 4 miskramen of 2 jaar wachten zou ik zo voor t wachten kiezen. Soms duurt t heel lang voordat je zwanger bent en soms heel snel. Ik tempte, gebruikte ovu testen alles en toch duurde t lang. Nu waren we voorzichtig en wilde t nog niet en op 10 januari 1 klein foutje en zwanger. T zegt dus helemaal niks.
Gooooooodmorning ladies! Ben in een beetje blije bui..."verdachte bloed/bruinverlies" kan ik nu toch wel categoriseren onder het titeltje: Ongi. Gisteravond kreeg ik hoofdpijn, heb superslecht geslapen vannacht, vanmorgen opgestaan met buikkrampen, en nu verlies ik stolseltjes. Ik heb nog steeds buikpijn, lichte hoofdpijn en ik ben moe.... Dus toch een ongi Bloedverlies is wel minimaal, niet de "ik-kan-beter-op-een-emmer-gaan-zitten"-ongi die ik gewoon ben. (hout vasthouden!!!! want dat kan nog komen...) tja, cyclus is aardig in de war. Maar we zien wel hoe het verder verloopt. @Danabella: Wat erg dat je je zo voelt...Maar het is niet jouw schuld! Jij hebt je kindje niet vermoord. Je kindje had geen kans op overleven, en jouw leven was ook in gevaar. Het is logisch en normaal dat je verdriet hebt om dit verlies, maar probeer het te zien dat je voor je eigen leven, en dat van je dochter hebt gekozen. Ik probeer me erbij neer te leggen dat het niet zo mocht zijn. De pijn van het verlies wordt er niet minder door, maar helpt me wel om verder te gaan. Ik wil me op de toekomst richten en deze nare periode achter me laten. Ik ben nu wel blij dat ik het vruchtje nooit gezien heb op een echo. Ik wist wel dat er een kindje in me groeide, maar hield vanaf de eerste positieve test er rekening mee dat er iets niet goed was, omdat ik theoretisch gezien niet zwanger kon zijn op dat moment. (hoewel de praktijk anders uitwees...) Ik hoop voor je dat het bloeden snel ophoud. Ik denk dat het verwerken dan ook wat makkelijker gaat. @ Kweenie: ooh wat spannend... nou, ik duim voor je hoor! Wanneer ga je testen? Nou meiden, ik ga weer aan de slag. Nog een goed uurtje en dan mag ik weer naar huis. Kruip ik lekker weer onder mn fleece op de bank. Liefs Tina
Ha meiden, bedankt voor jullie steun! Ik heb vanmiddag een afspraak bij de huisarts, even mijn hart luchten en even naar de hechtingen laten kijken. Ik vind die bij mijn navel er niet zo smakelijk uitzien - de andere twee wondjes wel, die zijn keurig dicht. Was nog vergeten te reageren op Khanzi, @ Khanzi, hoe gaat het nu met jou? En met je moeder? Heeft ze nog een redelijke prognose of niet? @ Tina, jeuj een ongi! @ all, hoe lang ná de operatie hadden jullie nog het idee dat er zwangerschapshormonen in je lichaam zaten? Volgens mij ben ik nog een hormonster momenteel
@danabel, ik heb ze nog 9 weken gehad. Ik was 9,5 toen ik werd geopereerd met een heel hoog hcg boven de 9000 Het wondje van mijn navel was ook heel vies. Bleek te strak te hebben gezeten. Gevolg een hele grote navel die je door al mijn shirtjes ziet.
@danabel, mijn HCG was meer dan 13.000 (12 mei) en binnen 3 weken (31 mei) zat dat onder de 5. Daarna geen bloed meer geprikt maar ruim een week (9 juni) later kreeg ik mijn menstruatie weer. Dus al met al heel snel weer. Na mijn miskraam (12 wkn) duurde het zelfs langer, 7 weken, voordat ik weer ging menstrueren (ik heb hierbij nooit op HCG laten prikken). Maar ook zonder HCG kan je nog een hormoonmonster zijn. Je hebt ook iets erg heftigs mee gemaakt! En dat duurt gewoon een tijd voordat je je weer een beetje je zelf voelt. Neem de tijd om zowel lichamelijk als emotioneel weer een beetje te herstellen.
Zomaar even een snelle 'liefs' vanaf mijn werk! Mijn hcg stond de dag na ok op 0,was al dalnde voor de operatie. En ja,ook ik heb een afwijkend ongipatroon en een lelijke navel! Tot vanavond,moet nog tot 18u..pfff
@kweenie..voel je al wat? Spannend! Mijn nod is de 17e! Als het niet raak is krijg ik een foto vd baarmoeder en eileider.
Waar zijn jullie? Carnavallen in Brabant? Majo, hoe gaat het? Hier 4 dpo. De week van hoop, de gedachte dat het raak is...in de week van mijn nod slaat de twijfel toe, dat is ook de langste week. De week naar de eisprong toe gaat altiijd heel snel, dan is er werk aan de winkel! Nu kan ik er niets meer aan doen dan afwachten. Hoop zo dat die hsg niet nodig is... Hoe ervaren jullie de weken? Liefs
Goedenavond allemaal, @Scorpion: Hele goede mensen haha, ben er ook eentje van! Dat van '1 x een foutje en toen was het raak' herken ik wel. Of nou ja, iets andere variant dan hoor. Bij mijn 1e zwangerschap ben ik ook zwanger geraakt in een ronde waarvan ik dacht dat het niet zou kunnen (ei zou precies vallen in een lang weekendje weg, zonder vriend). Voor dat weekend toch voor de lol een keer lol gemaakt samen et voila... pregnant! @Tina: Dus je hebt waarschijnlijk je ei gemist deze ronde, te laat begonnen met ovutestjes? Maar goed...als je nu een kortere cyclus krijgt (standaard) dan is dat wel weer mooi natuurlijk!!!! Ik ga zaterdag of zondag een testje doen, mits niet ongesteld uiteraard! @Danabella: Ik ben altijd een monster hahaha. Nee, even denken.. Zat een weekje later op HCG 6 en vlak voor de operatie op 300. @YJC: Weten jullie trouwens wat het gaat worden?? @Roos: Hier ben ik . Jij dus op 4 DPO? Ik op 9/10 DPO. Voel eigenlijk niets bijzonders. Wel sinds ongeveer 4/5 DPO een lichte buikpijn en redelijk wat witverlies. Sinds vanmiddag lijkt de buikpijn wat heftiger. Maar goed, dat kan dus alle kanten op (1e menstruatie na het stoppen met de pil was best pijnlijk, deze kan wat dat betreft net zo goed ook met een wat pijnlijkere aanloop zijn). Ik hoop alleen dat als ik nu wel zwanger ben dat die buikpijn dan geen slecht teken is... En hoe ik die weken na ei ervaar? VRESELIJK! Eerste week gaat wel maar de 2e week, pfffff... Die wachtweken mogen ze van mij wel verbieden!!! Nog 5/6 nachtjes slapen . Liefs, Kweenie
Ha dames! Ik begrijp dat bij jullie bloedgeprikt is voor de HCG-waardes, bij mij is dat tot dusver nooit gebeurd. Ik heb het vanmiddag even bij de huisarts nagevraagd, maar zij ziet geen reden om de HCG-waarde te controleren. Het schijnt normaal te zijn dat de hormonen nog een week of twee in je bloed zitten als er ook een eileider verwijderd is, en het is nu tien dagen geleden. Was trouwens maar goed ook dat ik even bij de huisarts was, van de drie gaatjes met hechtingen waren er twee ontstoken. Dokter heeft de hechtingen eruit gehaald en ik moet de boel nu schoon gaan houden met alcohol en jodium. Als de roodheid en zwelling vrijdag niet weg zijn moet ik nog even langskomen. Huisarts vond het trouwens nog niet nodig om psychische hulp in te schakelen, ze vond het niet meer dan normaal dat ik flink verdriet heb enzo. @ Roos76, mag ik vragen waarom je, als het deze maand niet raak is, een foto van de baarmoeder en eileider krijgt? Het is je zesde cyclus na de bbz nu toch, hoef je na een bbz niet wéér een jaar te wachten met dat soort dingen dan? @ Kweenie, hoe is het met dochterlief? De mijne houdt me op de been , het lieve dreumesje.. Spannende weken voor je lees ik. Oh, Grey's begint weer!
@Danabella: Mijn HCG is nog gecontroleerd omdat ik een besparende operatie heb gehad (rechter eileider is geopereerd). Het HCG moet dan uiteraard wel dalen, stel dat dit niet het geval is of het was weer gaan stijgen dan was er weefsel achter gebleven... Vandaar. Met mijn meisje is alles goed . Is erg van het 'thee schenken' momenteel hahahaha. Ze heeft 2 theeserviesjes. Een van plastic en één van porselein en die moeten allebei uitgestald worden op tafel...en maar thee schenken (niet echt uiteraard). Heb nog noooooit zulke lekkere thee gedronken. En ja, spannende week.... Maar denk dat ik ongesteld ga worden hoor. Ook niet erg. Ben liever natuurlijk (goed) zwanger maar achteraf ook wel wat te hard van stapel gelopen denk ik. Niet dat je me hoort klagen als ik wel (goed) zwanger ben uiteraard...... Liefs, Kweenie
Ah, gelukkig, daar zijn jullie! @danabella, klopt wat je zegt. Ik heb 'bewezen' zwanger te kunnen worden dus ip een jaar vanaf die tijd zelf proberen. Nou zit ik niet dichtbij maar zowat ín het vuur en heb in overleg met mijn gyn een afspraak gemaakt. Ik heb voor mijn zwangerschap een héle zware tijd gehad (psychisch) en wil door deze maandelijkse teleurstellingen niet in een depressie raken. Nu al 5 mnd op een rij ben ik totaal in paniek en overstuur wanneer het weer eens niet gelukt is. Nu maand 6 is de 1e maand dat het 'redelijk' gaat. Ik ben erg gespannen en mijn leeftijd begint ook mee te spelen, vandaar. IK kan maar niet begrijpen dat het de 1e x raak was en nu al 6 maanden niet. Ben maanden ervan overtuigd geweest dat de andere kant ook wel dicht zou zitten, vind het erg moeilijk om positief te blijven denken. Gelukkig kan ik erg veel steun vinden hier thuis. Ik hoop van harte dat de onderzoeken, bloed,zaad en foto toch wat rust mogen geven. Mocht het niet lukken sta ik op 1 sept 2011 weer op de stoep (in overleg hoor). X
@ Danabella: Ik had 3 dagen voor de operatie een hcg van 891. Daarna hebben ze bij mij ook geen bloed meer geprikt om te kijken of het hcg gedaald was. Ik heb 5 dagen na de operatie nog een zwangerschapstest gedaan en die was superlicht positief. 6 dagen daarna werd ik ongesteld. Dus ik neem aan dat het hcg bij mij wel snel weg was. Zoals ik al zei heb ik maar heel weinig en kort bloed verloren. Als ik de rest hier zo hoor ben ik op dat vlak er snel en makkelijk vanaf gekomen... Goed trouwens dat je bij de dokter geweest bent! Ontstoken hechtingen... :-s klinkt pijnlijk... @ Kweenie: Waar kan ik tekenen voor de 22-dagen-cyclus??? Zou me heerlijk lijken! Als ik ei heb gehad in de "vorige cyclus", was ik inderdaad te laat met testen... Ik begin meestal een week na mn ongi met testen. Tja bij een 22-dagencyclus zou ik 4 dagen na ongi al moeten beginnen. Heb wel vruchtbaar-achtig slijm gehad, maar niet zoveel als anders. Dus ben misschien weer beetje om de tuin geleid :x Phoephoe! Wat een lichaam... Ik krijg vandaag trouwens weer een lading ovutestjes binnen, dus zal maar niet te lang wachten deze keer... Ik loop nu wel een beetje te twijfelen...vanmorgen had ik enkel bij het afvegen beetje bruinverlies... pfff zo kom ik er natuurlijk nooit achter of dit een ongi of iets anders is. Misschien dat ik er straks toch maar een ovutestje tegenaan gooi... wie weet??? Oooh wat een spannende week Ik duim voor je voor een knallertje dit weekend!!! @ Roos: Begrijpelijk dat je het soms moeilijk hebt met positief te denken. Ik denk dat we dat allemaal wel eens hebben...vooral bij een ongi... Ik blijf mezelf op dat moment voorhouden dat ik echt een kindje wil, en dat dat er ook zal komen. Hoe vaker ik dit voor mezelf herhaal, hoe meer ik erin geloof, en hoe meer ik de negatieve gedachten uit mn hoofd kan zetten. Het wachten duurt dat misschien wat langer als bij iemand anders, maar ik laat mezelf niet toe om de hoop te verliezen. Er is een manier van positief denken (weet even niet meer hoe ze het noemen) maar het principe is als volgt: hoe meer je in je eigen wens gelooft, hoe groter de kans dat het uitkomt. Ik geloof hier zelf in. Beetje stom voorbeeld. Ik wou als tiener graag een BMW. Heb ook altijd gezegd "ooit rij ik met een BMW" Tadaa! Ik heb wat langer moeten sparen en zoeken, maar mijn droomwagen staat bij mij voor de deur! Hetzelfde gebeurde voor mn zwangerschap. Ik heb in die periode heel vaak tegen mijn man gezegd "Ik wil een baby" (eerder als grapje...was meer bedoeld om hem even op de kast te jagen Manlief wil wel kinderen, maar moet erg wennen aan het idee ) Et voilà, biebiep hier was zwanger. Het had dan wel niet het einde wat we wouden, maar toch. (Momenteel loop ik met de gedachten "Ik wil een plakbeeb" ) Wat ik wil zeggen is...verlies de moed niet, en blijf geloven. Negatieve gedachten hebben naar mijn mening een slechte invloed op ons. Hehe, nu even genoeg spiritueel gedenk Iedereen gaat hier immers op z'n eigen manier mee om. Wil niets opdringen ofzo... Ik hoop dat de onderzoeken jouw wat rust geven Roos. Zo, en nu weer aan het werk. Collegaatje vraag al of ik op msn zit ofzo "Zie" jullie vanmiddag wel weer! Groetjes!
Hai, Ik geloof daar ook wel in Tina! T is af en toe erg moeilijk positief te blijven maar geloof wel dat het altijd nog beter werkt dan doemdenken. Dus ik visualiseer nu gewoon al een plakbeeb hihi... Zaterdag heb ik gewoon een knal positieve test!!!!! YEAH! Enne... een paar dagen later Roos!!!! Oh ja, wat ik nog wilde vragen Tina.... heb je rond de periode waarin achteraf je eisprong heeft plaatsgevonden nog gesext? Liefs, Kweenie
Kweenie, bedoel je nu in de periode na de operatie? Hmmm, moet ik even opzoeken.... ik zie dat ik drie dagen na mn ongi al ovutesten heb gedaan. Deze waren toen al negatief. Dus dan zou ik mn ei tijdens of vlak na mn ongi gehad moeten hebben... weinig waarschijnlijk maar niet onmogelijk. Maar toen dus niet geklust. Ben er trouwens nog steeds niet 100% zeker van of ik nu echt ongesteld ben hoor. Heb veel bruinverlies en af en toe bloed. Dacht vorige week dat het dan toch doorbrak, maar is ook niet zo. Beetje vaagjes hier dus. Ik wacht nu maar af tot het ophoud... Zou wel mooi zijn als je dit weekend een knallertje hebt heb ik ook weer een mooi voorbeeld ooooh ik hoop het zoooooo! Ben aan het duimen hoor en positief denken. Goooooo plakbeeb!