Hé Kweenie,de dag na de operatie was mijn zwangerschapstest van kruidvat 2 voor 5 euro helemaal spierwit. Hcg was dus meteen weg! Heb jij al een test gedaan? Ik werd 9 dagen na de operatie alweer ongi.
@Kweenie, nee... hier komt er geen tweede meer . Ik ben al zo gelukkig met dit grote wonder... iets mooiers dan dit had ik me niet toe kunnen wensen. Heb je al een controletest gedaan? En doe je wel rustig aan? Ik hoor je zeggen dat je ook snel weer aan de slag wilt, maar kijk echt uit. En ik ben zelf niet zo'n kleinzerig typje dat zomaar thuis blijft, maar heb wel gemerkt dat deze buitenbaarmoederlijke zwangerschap me niet in de koude kleren is gaan zitten. Het heeft nog lang veel impact gehad. Liefs, Josien
Goedemorgen, Ik heb vrijdag een 'uitje' gepland staan bij de kapper dus zal dan ook nog even een testje halen dan. Wilde het alleen niet doen eerst.. lijkt me zo raar om dan zo'n witte test te zien. Maar misschien ook wel even goed hoor. Hoop dat mijn menstruatie ook gauw op gang komt . Had jij dan zo snel ook weer een eisprong Roos76? Of was het meer een ontrekkingsbloeding en is je cyclus daarna weer echt op gang gekomen? @Josien: Ah sorry, ik dacht, gelet op je handtekening, dat jullie er druk mee bezig waren. Maar ik snap het heel goed hoor. Op een gegeven moment is het denk ik genoeg he? Zeker als je al zo'n mooi klein mensje hebt rond lopen. En dank voor de waarschuwing. Ik kijk het gewoon even een paar dagen aan. Werk trouwens parttime dus dat scheelt denk ik ook wel wat. Ben trouwens echt heel blij met jullie reacties!!! Uiteraard gun ik het niemand, zeker geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar het is toch wel een fijn idee dat je niet de enige bent. Liefs, K
Hoi Kweenie ik heb niet alles gelezen maar ik heb 2 x een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en allebei opgelost zonder operatie. 1x was ik strikt onder controle en moest ik 2x in de week komen en is het vanzelf opgelost, gelukkig. De tweede keer wilde mijn hcg niet dalen en heb ik een spuit met methotrexaat gehad, dit middel wordt normaal als chemokuur bij kanker gebruikt, maar kan ook natuurlijk sneldelende cellen van een verkeerde zwangerschap kapot maken. Helaas was 1 spuit niet voldoende heb ik nog een tweede gehad. Nadeel hiervan was wel dat ik 3 maanden niet zwanger mocht worden. Maar opereren wilde ze niet omdat ze niet wisten waar het zich was gaan nestelen, ze konden het niet op de echo's achterhalen. Dus er zijn meerdere mogelijkheden gelukkig. En na 1 miskraam,1 missed abortion en 1 buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb een gezonde zoon gekregen en daarna heb ik weer 1 buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en nu komt onze tweede gezonde beeb eraan. Dus stug volhouden en hopelijk is het jullie dan ook gegund. xxx joyce
Wat leuk om te horen Bas1759!! Nou ja, niet van je miskramen natuurlijk maar wel dat je na beide BBZ's weer zwanger bent geworden! ik hoop dat ik net zo'n succesverhaal heb te vertellen later! Liefs dit jaar nog x K
ik had een vraagje als je een bbz hebt word je dan nog steeds elke maand ongi of word je niet meer ongi net zoals je een gewone zwangerschap hebt. mijn verhaal namelijk heb al sinds zondag pijn in me onderbuik het leek toen alsof ik ongi moest worden terwijl ik dat al 1,5 week geleden was geweest. en de pijn werd steeds hefiger gister avond lag ik op de bank en verging echt van de pijn helemaal onder in me buik achter me schaambeen en trok naar rechts denk me eileider en het trok zelf helemaal naar me vagina en achterste kon niet eens zitten. ben vanochtend naar de huisarts geweest om te testen of ik blaasontstekking heb elke stap die ik zet doet zeer. maar het bleek geen blaasontstekking te zijn. heb ook geen zwangerschaps test gedaan ofzo want word gewoon ongi vandaar mijn vraag. ik hoop gauw op andwoord. liefs diane
Hai Diane, Ik ben niet echt een standaard ervaringsdeskundige . Weet wel wat de vaak de symptomen kunnen zijn. Namelijk: bloed (of bruin) verlies, pijn in bovenbeen of benen, pijn in schouders, buikpijn, buikkrampen en een hoog HCG gehalte terwijl er in de baarmoeder niets te zien is. Klopt je cyclus? Had je 1,5 week geleden ook echt ongesteld moeten worden? Ben je bezig zwanger te worden? Net gestopt met de pil misschien? Het kan zo veel zijn. Als je zwanger bent zou je het ondertussen dan wel op een test kunnen zien denk ik. Begin dus daar maar eens mee. De kruidvat testjes (2 voor 5 euro) zijn erg goed! Liefs, K
Hoi Kweenie Ik volg je topic al een tijdje...heb zelf ook recent een bbz gehad. Halverwege januari werd ik ongesteld. Had voor mn nod al 4 negatieve zwangerschapstesten gedaan, dus ik dacht dat ik met mn ongi doorging naar de volgende ronde. Een week na mn ongi begon ik weer met ovutesten om een ei op te sporen. 4 dagen achter elkaar een knallend positieve ovutest Ik had al vaker gelezen dat er ovutesten waren die een zwangerschap aangaven, dus deed eigenlijk voor de gein dan ook maar een zwangerschapstest... positief... eerst dacht ik, dit kan niet. Die test zal wel kapot zijn, maar 4 testen verder (waaronder CB die 2-3 weken aangaf) was ik toch wel om. Ik was zwanger. Alleen mn ongesteldheid van een week ervoor zat me niet lekker. Ik was echt wel ongesteld geweest, veel bloed met stolsels, dus hield er rekening mee dat het toen al verkeerd was gegaan. De ha vond het ook maar een vaag verhaal, maar ik kreeg gelukkig een verwijsbrief voor het zh. Daar hebben ze bloed geprikt en een vaginale echo gemaakt. HCG was 400, dus te laag voor een zwangerschap van +/- 4-5 weken, en op de echo was enkel een verdikt baarmoederslijmvlies te zien. Ik mocht 3 dagen later terugkomen voor dezelfde onderzoeken. HCG was toen gestegen tot 600 (weer te weinig) en nog steeds niets te zien op de echo. 3 dagen later maar weer terug. HCG gestegen tot 800 (wederom te laag) en nog steeds niets op de echo. Hoewel in het ziekenhuis werd gezegd dat ik me niet mocht vastpinnen op mn hcg-waarden, moest ik toch rekening mee houden dat het al mis was gegaan met mn vorige ongi, dat het nog mis kon gaan, dat het een bbz zou kunnen zijn, dat ik misschien toch niet zo lang zwanger was als ze dachten, en dat het mogelijk nog helemaal goed zou kunnen gaan. Je ziet het, het zh wist ook niet wat ze er mee moesten. Ik kon alleen afwachten. Sinds de 2de vaginale echo verloor ik een beetje bloed/bruinverlies, maar daar moest ik me verder geen zorgen over maken. Als ik meer ging verliezen of buikpijn kreeg, moest ik onmiddellijk bellen. Ik werd daarna weer naar huis gestuurd met de melding, kom over 3 dagen maar weer terug... Die afspraak heb ik uiteindelijk niet gered. Ik kreeg 2 dagen later in de avond buikpijn en verloor meer bloed (maar niet drastisch veel). Heb toen nog getwijfeld of het krampen waren of dat ik gewoon teveel gegeten had... Maar toch maar gebeld naar het ziekenhuis. Mocht gelijk langskomen... Gyneacoloog van dienst zei gelijk, mevrouw u gaat vandaag niet meer naar huis. Ik bel het OK-team op en u word zodadelijk nog geopereerd. Had op dat moment vocht in mn buik (bleek achteraf bloed te zijn), verloor tijdens de vaginale echo te veel bloed, en de echo was ook vrij pijnlijk tov de andere keren. Een goed uur later waren ze al bezig met de kijkoperatie. Het vruchtje (+/- 5 weken) had zich in nm eierstok genesteld, en deze was al geknapt. Resultaat: vruchtje en eierstok weggehaald... Operatie gebeurde op 30/01, dus net voor jou... Momenteel zijn mijn wonden goed aan het genezen. Heb er nog weinig last van. Ben wel snel moe. Mentaal gaat het ook vrij goed. We zagen natuurlijk aankomen dat de zwangerschap niet ging zoals het zou moeten gaan...dus was ook op het ergste voorbereid. Ben ondertussen wel weer ongesteld geworden. Cyclus van 32 dagen loopt kennelijk gewoon door (gelukkig!) Heb verder wel minder kans om zwanger te worden (80%), maar weet dat het nog steeds mogelijk is. Mn moeder heeft het ook gehad, en daarna zijn mn broer en ik nog gekomen...dus het kan nog Pfff, is wel een lang verhaal geworden zie ik... Ik hoop dat jou herstel ook vlot gaat. Heb jij nog ergens last van? Ben jij ondertussen al ongi geworden?
Hallo Tina, Nou ja, dat is ook toevallig zeg! 2 dagen voor mij geopereerd! Wat een impact heeft zoiets he? Met mij gaat het eigenlijk ook erg goed. Merk alleen dat ik nog wat moe ben / sneller moe wordt maar wil volgende week wel weer aan het werk. Heb me netjes twee weken rustig gehouden en vind het nu wel welletjes. Emotioneel gezien zit het bij mij ook niet heel erg hoog meer. Maar ik bijna 2 week voor dat ik uiteindelijk geopereerd werd al dat het mis was. Dus dat had ik al aardig verwerkt. Toen kwam alleen nog wel de shock dat het een BBZ was. Heb nog 2 hechtingen die wat beginnen te irriteren maar dinsdag a.s. een eindgesprek dus dan zullen ze de hechtingen ook wel even willen verwijderen denk ik. Heb jij daar nog last van? Verder af en toe wat pijn in mijn rechter zij en/of lies (rechter eileider is geopereerd) en erg bang dat het me nog een keer zal gebeuren. Of je nou een eileider besparende operatie hebt gehad of de eileider is verwijderd, in beide gevallen blijft het eng. Ben jij al weer aan het werk of ga je volgende week ook weer beginnen? Ongesteld ben ik nog niet geweest. Heb tot vorige week zaterdag gebloed. Kan best zijn dat het een maandje duurt geloof ik toch? Ach, zie het wel. Maar wanneer ben jij dan weer ongesteld geworden na de operatie? Vind het wel leuk om wat met je in contact te blijven! Zeker omdat onze verhalen veel op elkaar lijken. Met verschil dan dat mijn eileider bespaard is gebleven. Liefs, K
Kweenie en Tina ik lees en leef mee! Ik ben geopereerd op 31 aug 2010. Ook mijn eileider verwijderd en inderdaad hetzelfde verhaal. Tina, waar komt die verminderde kans van 80% vandaan? Ik schrik er best van. Heb je dat ergens gelezen? Ik ben na mijn bbz weer 4 cycli verder, nog steeds niets helaas. Ik heb wel voor maart een gesprek bij de gyn staan. Toch even eea checken want ben inmiddels toch wel heel erg ongerust geworden dat het nu niet lukt terwijl ik in de 2e ronde meteen zwanger was. Mijn leeftijd begint ook mee te spelen. Kweenie, hoe was je uitje bij de kapper?
@Roos76 Na een EUG bestaat er een verhoogde kans op herhaling, vooral als één of beide eileider(s) behandeld of geopereerd zijn. Als men na een EUG 'over tijd' is en de zwangerschapstest positief is, moet men altijd meteen een echoscopie laten maken om aan te tonen dat het vruchtje zich werkelijk in de baarmoeder ingenesteld heeft. Wanneer dit niet zo is en er weer sprake is van een EUG kan er op tijd ingegrepen worden. In eerste instantie blijft men onder controle van de gynaecoloog. Als alles goed gaat kan men overstappen naar een verloskundige. De vruchtbaarheid is door het verliezen van één eileider niet meteen gehalveerd. De hersenen ontvangen een prikkel als het eitje, aan de kant waar geen eileider meer is, in de buikholte verdwijnt. De hersenen sturen een prikkel naar de overgebleven eileider om dat eitje op te pikken. Na ongeveer een jaar heeft de overgebleven eileider de functie van de verwijderde eileider overgenomen. De vruchtbaarheid met één goed functionerende eileider is dan ongeveer 80%. Vond zelf die 80% nog wel positief klinken. Ben persoonlijk eerder bang op herhaling dan niet meer zwanger kunnen raken. Maar dat is misschien ook wel logisch gezien ik beide eileiders nog heb. Zal dinsdag eens vragen of er een groot verschil in zit w.b.t het risico van herhaling. Je hebt wel mooie cyclussen trouwens! Hé gebruik je al ovulatietesten trouwens? Misschien is dat anders een tip? Ik wil er zelf ook zo snel mogelijk weer voor gaan dus absoluut geen moeite meer om over weer zwanger worden te praten!!!! Uitje naar de kapper was fijn! Zie er nu tenminste weer een beetje sjofel uit . Liefs, K
Ik heb wel ovutesten gebruikt maar mijn gyn zei dat het onzin is en weggegooid geld bij zo'n regelmatige cyclus. Ze zei, probeer het tussen dag 8 en 18 gezellig te hebben samen, dan mis je je ei niet. Ik ben zwanger geraakt tijdens de vakantie. Dat was ook meteen de laatste maand dat ik er onbezorgd mee bezig was. In de 1e ronde had ik ook een licht pos test, 2e ronde raak. De maanden daarna is het echt frusty voor mij geworden. Ik heb er heel veel verdriet om gehad en soms nog. Op de een of andere manier lukt het me maar moeilijk er in te geloven dat het allemaal wel goed komt. Vandaar ook mijn gesprek met de gyn. Ik word 35 en inmiddels zijn we bijna driekwart jaar verder. Ook loslaten wil niet lukken. Ben je al aan het werk? En jij Tina? Hoe gaat het met jou? Ik lees ook af en toe mee op het flaironline forum. Daar zijn ook best wat meiden die hetzelfde hebben meegemaakt.
@ kweenie: ik ben overal onderhuids gehecht, en deze hechtingen zouden vanzelf oplossen zeiden ze me. Alleen bij de rechterhechting onderaan mn buik steekt een klein stukje draad uit. Heb ik geen last van. Moet wel zeggen dat ik er steeds pleisters op heb. Laat het wel even luchten na het douchen, maar ben nogal meutig aangelegd, en ben steeds bang dat ik mezelf pijn doe als er geen pleister opzit. Maar heb verder nauwelijks last van de wonden. Ben trouwens ook erg snel moe... ik slaap minstens 10u per nacht en dan ben ik overdag nog moe. Stukje wandelen met hond gaat steeds beter, maar ben daarna wel op. Ik blijf komende week nog thuis. Moet de 21ste op nacontrole, en dan wil ik weer aan het werk. Heb momenteel nogal last van erge ongikrampen, hoofdpijn en bloedverlies. Dus blijf komende week nog thuis. Wil ook weer in het juiste ritme komen, want ben aardig ontregeld... Mn ongi begon vorige donderdag, dus 11 dagen na operatie. Ik had na de operatie nog nauwelijks bloedverlies. Alleen de dag erna nog een beetje. Komt er nu allemaal uit denk ik heb verder ook wel schrik voor een herhaling, zeker omdat ik nog maar 1 eierstok heb. Maar ik heb ook goede hoop, mn moeder heeft hetzelde gehad en haar tante ook, en beiden hebben nadien nog kinderen gekregen. Dus daar hou ik me momenteel aan vast.
@ roos: die kans van 80% werd me voor de operatie al uitgelegd door de gyn. Eigenlijk hetzelde wat kweenie hierboven vermeld. Ik begrijp je onrust, toch zeker als je alweer een tijdje bezig bent. Hoop dat het snel raak is voor je... *fingers crossed* Ik blijf verder wel ovutesten gebruiken... mn cyclus is niet regelmatig genoeg vind ikzelf. En wil zeker nu mn ei niet meer missen. verder heb ik er wel vrede mee. Heb ook amper gehuild. Vind het enorm erg, en het doet met momenten echt pijn. Ik zie momenteel ook overal zwangere vrouwen, babytjes en reclames die ik liever niet zie. Ik droom zelfs dat de vrouwen in mijn omgeving met positieve testen komen aanzetten... tja, zal wel een manier van verwerken zijn... Maar ik wil er niet telkens bij blijven stilstaan. Ik blijf hopen op een wondertje dat bij ons blijft. Hoe frustrerend en moeilijk dat soms ook is. Ik lees vaak mee op dit forum, en dat helpt me ook wel. Het is verder ook fijn dat ik mn hart hier kan luchten. Ik merk in mn omgeving dat mensen het heel erg vinden, maar niet echt weten hoe ze erop moeten reageren... Heb een abbo op dit topic wil graag contact houden met jullie. Kunnen we elkaar door moeilijke momenten slepen
Hai, Roos: Wat rot dat je er zo veel moeite mee hebt en het moeilijk kunt los laten. Misschien scheelt het bij mij dat we al een dochter hebben. Plus daarnaast moet ik natuurlijk nog weer opnieuw beginnen he? Dan heb je denk ik nog de hoop dat het weer snel kan lukken. Althans, ik heb die hoop nog wel. Al probeer ik wel in mijn achterhoofd te houden dat het nu wel eens wat langer kan gaan duren allemaal. Goed, dat je een afspraak bij de gyn hebt staan. Wellicht helpt het je al een heel eind om te weten dat eventueel hulp kunnen krijgen. Hoop dat het een positief gesprek gaat worden. @Tina: Ben benieuwd wanneer ik weer ongesteld ga worden. Mijn HCG was afgelopen maandag nog 6. Geloof dat je cyclus weer op gang komt zodra je HCG minder dan 5 is (?) dus die is afgelopen week dan wel weer begonnen. Ik heb gebloed t/m vrijdag. Als je de dag van de operatie meetelt dus nog 4 dagen. Daarvoor ook al bijna 2 weken. Ik vermoed dus dat ik nu pas over een paar weken weer aan de beurt ben. Edit: Ga je nu trouwens al ovutesten gebruiken en al weer een poging wagen? Ik weet (nog) niet wanneer je er weer voor mag gaan eigenlijk. Is het niet zo dat je 1 menstruatie af moet wachten? Ga volgende week halve dagen werken denk ik. Dit omdat ik dus ook nog erg moe kan zijn (het overvalt me gewoon) en om er gewoon even zeker van te zijn dat ik niets overhaast. Aan de ene kant echt geen zin in maar denk dat als ik eenmaal weer een paar uurtjes weer gewerkt heb dat ik daar dan wel weer erg blij mee ben. Tijd dat het normale leven weer in gang wordt gezet! Maar goed, eerst morgen nog bloed prikken en dinsdag nog een afspraak in het ziekenhuis.... Liefs, K
Gyn zei dat ik na mn ongi weer mocht gaan klussen. Heb dan wel geen hele cyclus na de operatie gehad, maar naar mijn mening is mn cyclus gewoon doorgelopen tijdens mn bbz... Dus begin volgende week weer met ovutestjes. De eieren die ik nog heb, zal ik vinden! Bij een 32 dagen cyclus zou ik eind feb een ei kunnen verwachten, dus kan bij mn controle altijd nog even vragen voor groen licht Maar zal eerst maar eens afwachten of ik wel een ei heb Ben ook wel benieuwd wanneer je ongi word...Als je hcg al zo goed gedaald was, zal die cyclus wel weer op gang komen. Ik ga morgen trouwens weer beginnen met mn etos zwanger worden pillen. Die ene eierstok kan ik alle hulp gebruiken
Ha, je klinkt aardig positief Tina, fijn!!! Ben ik zelf namelijk ook best wel (met af en toe een dip hoor) en ik concentreer me wat dat betreft graag op de toekomst! Het is echter wel erg fijn om er samen met meiden die ook een BBZ hebben gehad voor te gaan zeg maar. Vind het stiekem wel wat eng hoor. Zeker ook omdat ik van binnen af en toe wel wat steken en pijn voel. Maar goed...dat heb ik elke cyclus wel wat eigenlijk. Denk dat, als de gyn er geen problemen in ziet, wij deze ronde gewoon lekker gaan vrijen wanneer we zin hebben en dan de volgende ook weer gericht. Of lekker....eerst even moed verzamelen want vind het wel een beetje eng. De inwendige echo's deden knap pijn. Maar dat had jij ook geloof ik he? Wel heel apart, de 1e echo ging prima...4 dagen later kon ik de gyn wel een schop geven, autch! Schijnt normaal te zijn bij een BBZ (?). @Roos: Wanneer heb je eigenlijk jouw gesprek? Ik ben 33 trouwens. Liefs, K
Goedemorgen en alvast een happy valentine Hoe was het bloed prikken kweenie? Kreeg je ook gelijk de uitslag? Ben benieuwd Ik ben trouwens 25 en heb nog geen kinderen. Maar daar word dus nog aan gewerkt die hoop blijf ik koesteren heb ook af en toe een dipje hoor. Ben eerlijk gezegd bang dat ik het in september heel zwaar ga hebben omdat ik dan ongeveer de 15de uitgerekend zou zijn... hopelijk lopen we rond tijd allemaal rond met een hele dikke buik zou op dat moment mn enige troost kunnen zijn denk ik Ik heb trouwens alleen bij mn laatste echo pijn gehad hoor. Dat was inderdaad een teken van een bbz. Bij de andere echos werd me ook steeds gevraagd of het pijn deed, maar toen had ik er nog geen last van. Vond het wel een rare ervaring, maar de echoscopisten waren wel altijd heel lief en bezorgd. Ow, ik hoor mn oven piepen...cakejes zijn klaar is mn valentijnskado voor manlief. Straks nog beetje chocoladefondue erbij en een leuke film en dan gezellie met elkaar op de bank. Gaan jullie nog iets speciaals doen? Vind valentijn in het algemeen nogal commercieel, maar wil manlief toch bedanken voor zn steun en liefde afgelopen maand. Tja, het blijft toch wel de dag van de liefde he...
Hallo, Oh ja, het is Valentijnsdag vandaag whahahha. Nou zoals je merkt, wij doen er niets aan. Vind het zo commercieel... Al vond ik het vroeger wel heel leuk als ik een kaartje van iemand kreeg . Maar 15 september Tina? Dat zou ook mijn vermoedelijke uitgerekende datum zijn geweest!!! Heb wel goede hoop dat we rond die tijd weer zwanger mogen zijn. 7 maanden de tijd... Zal voor mij 5-6 rondes zijn. Mwah, het kan!! Laten we er maar gewoon van uit gaan niet waar? Geniet van je dag samen met je man! Jullie hebben het beiden verdiend. Liefs, Kweenie