Hoi allemaal, fijn om te zien dat er een forum is, waar ik ook mijn verhaal kwijt kan. 9dec jl. kreeg ik heftige buikpijn, en toen ik naar de w.c ging, had ik ineens een klomp 'weefsel'in mijn hand. We zijn toen direct naar het ZH gegaan en daar bleek(volgens de huisartenpost)dat ik zwanger was geweest(wat ik niet wist, omdat de test negatief was) en dat het vruchtje afgekomen was. Voor onze neus werd dit 'vruchtje'in de prullenbak gegooid. Nadat ik een echo kreeg van de gyn. en deze niks meer zag, werd ik naar huis gestuurd met een miskraam. Hier veel verdriet van gehad, maar ik wilde graag mijn leven weer oppakken.... Dit ging niet, want ik bleef vloeien en een beetje buikpijn houden. Na 2x bij de huisarts te zijn geweest en 2x een telefonisch consult met de gyn. was ik het helemaal zat. Ik wilde zo 2008 niet gaan beginnen en kreeg na lang aandringen een echo op oudjaarsdag. Ook hier was niets meer op te zien en mijn HCG bleef dalen, dus ik mocht weer naar huis. De volgende dagI(nieuwjaarsdag)kreeg ik heftige buikpijn, die geleidelijk steeds erger werd. Met spoed weer naar het ZH waar ze op de echo zagen dat ik vocht in mijn buik had..!Binnen enkele uren lag ik op de OK en toen bleek dat mijn linker-eileider was geknapt. (De eileider was al 2 cm. dik, terwijl 0,5 cm normaal is) Ik heb pas 3 weken na de operatie de uitslag gekregen van het weefselonderzoek en het was dus toch een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Wat er 9 dec. was afgekomen, was vermoedelijk het baarmoederslijmvlies. Dit wist ik eigenlijk ook wel, maar toch doet het pijn dat het op deze manier moest verlopen. Lichamelijk heb ik een flinke opdonder gehad, maar geestelijk is het nog veel zwaarder. Ik kan er gelukkig alweer iets positiever over denken,maar ook ik ben ontzettend bang voor de toekomst... Ik voel me in de steek gelaten door mijn eigen lichaam en door de artsen. Ik kreeg 3 weken na de operatie al mijn menstruatie. Ik wist in eerste instantie niet wat ik had, want voor de menstruatie dacht ik dat het veel te vroeg was. Na overleg met de gyn.was ik wel weer wat meer gerustgesteld. Het kon dus gewoon... Vandaag nacontrole gehad in het ZH, waar de gyn mij vertelde dat ik nu wel een verhoogd risico heb om het weer te krijgen.. Dit probeer ik langs me neer te zetten, want wat'is een verhoogd risico? : Als je rookt, heb je ook verhoogde kans op longkanker! Ik zou graag weer zwanger willen worden, maar ik durf het nu niet aan! Ook ben ik erg onzeker wat betreft sex... Nou, wat een verhaal he!? Ik ben ook erg benieuwd naar jullie verhalen en wil graag ervaringen uitwisselen met meiden die het ook hebben meegemaakt.
Hoi Marjo Wat vervelend dat jij het ook meegemaakt hebt. Voor mij is het nog maar een week geleden, dus ik ben een 'newbie'.. Bij jou is het ook lekker rommelig gegaan allemaal.. Opeens lig je op de OK, nauwelijks tijd om er over na te denken.. Wat betreft de verhoogde kans, die is ongeveer 12%. Vanaf het moment dat (zeiden ze tegen mij tenminste) er weer een zwangerschap wordt geconstateerd, sta je onder strenge controle. Pas als het vruchtje zeker weten is ingenesteld in de baarmoeder, mag je je aanmelden bij een verloskundige.
Hoi hypnose, Een week geleden..!?Dan zul jij je nog wel behoorlijk ziek en slapjes voelen?Dat trekken van die wondjes blijf je nog wel een tijdje voelen. Pas na 4 weken had ik echt het gevoel dat het beter met me ging. Nu, na 6 wkn, voel ik me goed, maar het trekken van de wondjes voel ik nog steeds af en toe. Vooral als het koud en nat weer is, heb ik een trekkerig gevoel. Wat betreft die nacontrole: die heb ik vandaag gehad!Zag er vreselijk tegenop, maar het stelt niets voor. Je moet gewoon vertellen hoe het met je gaat, en de gyn. beantwoord dan nog vragen die je hebt. Ook ik krijg idd bij een vlgnd. zwangerschap zeer strenge controle, wat mij ook wel weer een gerust gevoel geeft. Nou meid, heel veel sterkte en beterschap!Veel erover praten helpt je enorm! Het komt echt allemaal goed! Gr. Marjo
Goedemorgen damens! Ik lees met verbazing je verhaal Marjo... waarom onderzoeken ze niet verder he...je geeft toch aan wijzigingen waar je pijn hebt enzo...artsen schuiven je snel aan de kant...bah... Lieve meid...bale zeg dat het zo gegaan is...en inderdaad wat een opdonder zal je gehad hebben. Een verlies is al zo erg maar voor je gevoel zal je het misschien 2x hebben moeten verliezen op deze manier? Ik moet zo werken dus reageer even kort...maar doe je verhaal hier lekker, je vragen, onzekerheden enzo...dikke knuffel Hypnose...tot nu toe is mijn cyclus regelmatig terug gekomen...is nog afwachten of het zo blijft natuurlijk Ik voel binnenin soms nog de plek waar eileider zat...raar gevoel... Tot later dames....ik ga aan de arbeid...laatste ochtend voor deze week...ik ben gesloopt! Doeiiii
Hoi Triessie!Hoe lang is het voor jou geleden dat ze je eileider hebben weggehaalt?Maf eigenlijk dat dat verder geen consequenties heeft, en dat de andere eileider het werk gewoon overneemt. Ben toch heel erg blij dat we er twee hebben, in gevallen zoals deze. Ik mag volgende week weer gaan werken, nadat ik 6 weken thuis heb gezeten. Ik ben er nu ook echt weer aan toe! Gewoon weer even het dagelijkse leven opppakken! Ik merk dat deze ellende nog steeds mijn leven beheerst, omdat ik ook alle tijd heb om erover na te denken. Hey meiden...tot later!bedankt voor jullie lieve reacties Tot later,Liefs
Hallo meiden, Ik moet even mijn verhaal kwijt maar weet (nog) niet zeker of ik hier goed zit. Komt 'tie.... Afgelopen zondagochtend kreeg ik ineens bruin bloedverlies. Ik was toen 6 weken en 5 dagen zwanger. Omdat ik tijdens mijn eerste zwangerschap ook bruin bloedverlies heb gehad (daar is een inmiddels een mooie meid van 4 jaar uit gekomen) was in niet gelijk ongerust. In de avond kreeg ik een soort krampen en had ik diarree (lekker praatje!) met steeds meer bloedverlies wat nu inmiddels helder rood was. Ik had wel door dat dit niet goed was en dit waarschijnlijk een miskraam was. Maandagochtend een echo gehad en toen konden ze niets meer vinden. Het slijm in mijn baarmoeder was ook al heel dun dus het was al heel lang weg (leek mij stug want ik heb nooit eerder bloedverlies gehad) en ze kon op het eerste gezicht niets in mijn eileiders of buikholte zien zitten. Ik moest bloed prikken voor mijn HCG en de volgende ochtend bleek dat die nog te hoog was (850). Nu moet ik a.s. maandag weer prikken en 's middags bij de gyneacoloog komen. Een miskraam is op zich natuurlijk al vervelend maar ik baal elke keer van die tegenslagen erna. Eind oktober heb ik n.l. ook een miskraam gehad. Toen was er met 7 weken nog wel een kloppend hartje en met 9 weken en 4 dagen was dat gestopt. Ben toen gecurreteerd en door een foutje hebben ze mijn linker eileider geraakt waardoor deze niet meer werkt (is dichtgebrand volgens de gyneacoloog). Zat toen dus niet helemaal mee! Ben nu dus bang dat het in mijn linker eileider zit (dus dat de gyn het niet goed dichtgebrand heeft) of dat het in mijn rechter eileider zit (wat nu alleen nog maar mijn werkende is). Kortom allemaal onzekerheden weer. Ik kreeg sterk het gevoel dat zijn dachten dat het om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat maar dat ze het nu nog niet konden zien. Het is in ieder geval fijn hier mijn verhaal kwijt te kunnen! Ik hoop eigenlijk dat ik verkeerd zit (dus dat het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is en dat wij weer aan de slag kunnen). Groetjes, Dora
Hoi Dora, Wat vervelend allemaal!Ik kan me voorstellen dat je gek word van de onzekerheid. Stel dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is, dan ben je er waarschijnlijk vroeg genoeg bij, zodat je eileider gespaard blijft. Ik hoop ook voor je dat je op het verkeerde forum zit, maar het is altijd fijn om even je hart te luchten. Heel veel sterkte, en hopelijk komt het snel weer goed! Groetjes Marjo
Hoi dames, Marjo en Dora, wat een verhalen toch..... buitenbaarmoederlijke zwangerschap schijnt toch iets moeilijks te zijn.... De kans is ook wel klein en het is moeilijk de diagnose te stellen, maar desalniettemin erg voor ons om dat gedoe mee te moeten maken. En ja een mk is al erg genoeg Dora ik hoop voor jou dat het bij die miskraam blijft. Wanneer moet je weer hcg laten prikken? Of heb je weer een controle? Marjo welkom en ik hoop dat je hier wat troost kan putten uit onze verhalen. Misschien kun je het topic eens een keer doorlezen hoe wij het ervaren hebben en de vragen die wij hadden.... En mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust, daarvoor heb ik dit topic geopend Groetjes, Wendy
Ik hoop ook dat het een "gewone" miskraam is. Ben anders toch erg bang dat mijn linker niet helemaal goed dichtgebrand is waardoor de kans op herhaling natuurlijk zeer groot is. Maandag moet ik om 8 uur bloed prikken en om 1 uur heb ik een afspraak bij de gyn. Het gekke is dat ik geen pijn heb dus ik hoop maar dat het toch geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is. Ik voel wel steeds kleine steekjes in mijn buik maar dat is denk ik mijn lichaam die mij in de maling neemt. Ik laat het maandag wel even weten.... Groetjes, Dora
Ik snap het helemaal Dora, ik hoop het ook voor je. En wens je sterkte om het weekend door te komen, want ma is toch best ver weg..... Vandaag nog iets aan Valentijn gedaan/gaan doen iemand?
Ik heb het even aan mijn zus gevraagd. Zij zegt dat je cyclus gewoon regelmatig blijft, omdat het via je hersenen wordt geregeld en niet via je eileiders zeg maar.. Je hersenen geven elke maand een stofje af die zorgt voor een eisprong. Nu weet ik eigenlijk niet meer zo goed hoe dat zit als je een eileider mist.. Zal het nogeens vragen.. Dora ik hoop dat het goedzit, hou ons op de hoogte!
Ik ben op 16 nov 07 geopereerd nadat ik op 13 nov rare buikpijn had 's nachts. Ik heb best wel een grote wond gehad waardoor mijn herstel lichamelijk al lang duurde. Ik hoop ook echt dat het verder geen consequenties heeft...ben er wel huiverig voor eigenlijk. Heb je in en om huis je dagelijkse leven al weer helemaal opgepakt? Fijn dat je eraan toe bent hoor...je eigen tempo is het beste...wat voor werk doe je en hoeveel uur? Ga je rustig aan werk opbouwen?
Lieve Dora...ik hoop ook echt dat je geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap blijkt te hebben, het is allemaal al verdrietig genoeg. Ik moest ook bloedprikken om de aantal dagen...ik vond het heel zwaar om die dagen te wachten...waar was het kleintje dan? vroeg ik mezelf af. Wanneer je onverwacht toch pijn krijgt dit weekend, aarzel niet en ga meteen naar het z'huis hoor! Ook een dikke knuffel voor jou...je hebt al zware maanden achter je rug. Als je afleiding wil het weekend...kom maar posten...we helpen je er doorheen als je dat wilt?! Sterkte meid
Ik werk als verpleegkundige in de verstandelijk gehandicaptenzorg, voor 32uur, dus niet echt werk wat je snel weer oppakt na zo'n operatie. Volgens mijn gyn. mag het gewoon weer dus dat is wel erg fijn. In en om het huis doe ik ook alweer mijn dingetjes. Ook het stofzuigen mag nu weer(helaas!)haha He triessie...hoe komt het dat je zo'n grote wond had? Ik had 2 kleine wondjes(1 in mijn navel en 1 bij de linkereileieder van de kijkoperatie) en 1 groter sneetje van ongeveer 3 a 4 cm. van de ingreep zelf. Ik heb de pleisters er wel zeker 3 weken op laten zitten, want ik wilde de wondjes niet zien...!? Vond dat erg confronterend. Nu ze er eenmaal af zijn ziet het er best mooi uit allemaal. Als je het niet weet, zie je er bijna niets meer van. Toch is en blijft heteen litteken wat je je hele leven bij je draagt. Volgens mij gaat de onzekerheid ook pas weg als je na een volgende zwangerschap je kleine wondertje in je armen krijgt! Hopelijk voor ons allemaal een moment dat snel komen gaat! Ga nu valentijnsdag vieren met mijn mannetje, hebben we wel verdiend! Dora, nogmaals sterkte en we horen het wel! Groetjes Marjo
Ga je uiteten Marjo? Veel plezier! Triessie, ik heb het nog een keer gevraagd! Het zit zo: Je cyclus blijft dus regelmatig. Je hersenen geven dus dat signaaltje en er komt een ei. Als het ei aan de kant komt waar je eileider weg is, verdwijnt hij in het niets, maar dat weet je baarmoeder niet. Dus je baarmoeder maakt zich evengoed klaar voor een zwangerschap. Als er geen eitje arriveert, wordt je dus evengoed ongesteld! Zo was het!
Marjo...je moet idd goed klaar zijn om weer aan het werk te gaan zeker met zo'n intensieve baan... geestelijk lukt het ook denk je...ga je meteen de volle 32 uur werken? Hele fijne avond met je mannetje...dag van de liefde...zucht romantisch hoor..hihi... Hypnose...bedankt voor het navragen...maar het is toch ook zo dat de andere eileider op een gegeven moment (na een jaar ongeveer) 80% van de functie van de verwijderde eileider overneemt en dus het eitje van de andere kant kan ' oppakken' doordat de bestaande eileider als het waren waait zodat het zijn kant op komt...zoiets heb ik tenminste ergens gelezen!?
Marjo..ik weet eerlijk gezegd niet waarom ik zo'n grote wond heb. Eigenlijk nam ik aan dat degene die ook een eileider missen dat ook hadden en maar ik begrijp nu dat dit niet het geval is. Ze hebben wel geprobeerd via kleine snee te doen maar ik kreeg een bloeding....dus dat zal het wel zijn geweest...dat ze er zo beter bij konden?! Blijft confronterend zo'n litteken...hij wordt steeds vager...ook die in mn navel...smeer ook litteken creme..
Triessie, over ongeveer een jaar neemt idd de overgebleven eileider 80% over, omdat de hersenen dan eindelijk doorhebben dat die andere er niet meer is. Dus dan zal er ook zelden een eisprong aan de andere kant komen. Maar een eitje kan niet overwaaien helaas
hihi...ik heb ondertussen zoooveeel gelezen dat het me soms duizeld over dit onderwerp...maar resultaat is hetzelfde...wat is het lichaam toch mooi geschapen he?! Fijn dat je het kon ophelderen!