Ik heb (zoals de meeste wel weten hier op dit topic) ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. In maart begon ik ineens halve wege mijn cyclus te vloeien, mijn gevoel zei dat ik een test moest doen en ja hoor onwijs positief. Ik gelijk de gyn gebeld omdat ik een medische indicatie heb en een verhoogde kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Helaas werd na veel echo´s en bloedprikken duidelijk dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had, ik ben toen met spoed geopereerd maar omdat ik vele buikoperaties gehad heb kan ik geen kijkoperatie krijgen. Ik heb toen een grote operatie gehad (net als een keizersnede). Het herstel heeft heel lang geduurd, vooral emotioneel. Praat er veel over en luister naar je eigen lichaam. Meid ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je wat aan mijn verhaal heb. knuffel conny
Ow Conny balen, je hebt dus al veel meegemaakt als ik dat zo hoor....Maakt volgens mij verwerken erg moeilijk Ik kende je nog niet via het forum trouwens..
hahaha hebben we elkaar net elke keer niet ontmoet op het forum. Als ik het zo lees zijn er veel meiden die het zelfde hebben mee gemaakt, schrik er wel een beetje van, mijn gyn zei dat het niet zo vaak voor kwam maar hier blijkt wel anders. Ik heb inderdaad veel meegemaakt, vooral op medisch gebied. We zijn er ook nog niet, afgelopen donderdag hebben wij een gesprek gehad en in zodra ik ongesteld wordt moet ik beginnen met de pil en wordt de ivf in werking gezet. We krijgen dus weer eens een ronde ziekenhuis, maar dit maal voor een goed doel De verwerking heb ik grootste gedeelte door het forum te danken, de meiden hebben me er vooral door heen gesleept. Ook kan ik heel goed praten met mijn man en die heeft alle begrip als ik weer eens een rot bui heb.
Ik hoop dat het snel goed gaat Conny, zo te horen heb je dat echt verdiend! Ik heb hier ook meiden die me door de mk gesleept hebben, maar voelde me er eerlijk gezegd even niet thuis om dit te verwerken, zeker omdat ik zoveel onzekerheden heb en zij dit niet meegemaakt hebben. (gelukkig) Pfff, voel me ook weer echt k.. vandaag... Vanmiddag komt vk met me praten en ben beetje in een apatische stemming. Zeker gezien het morgen kerst is en we mijn ouders wilden vertellen dat ik zwanger was.
Ga ik de cadeautjes inpakken....kom ik de videoband tegen die ik mijn hubbie met kerst cadeau wilde doen voor de echo
och meisje dat zal moeilijk zijn geweest, ik weet hoe je je voelt. Je voelt je verloren maar je lichaam voelt nog zwanger. Het heeft echt zijn tijd nodig, je moet het een plekje geven en dat gebeurd niet zomaar. Ik snap goed dat je op het topic mk niet je verhaal kwijt kan (ik hoop dat ik nu niemand kwets) wand een mk is toch heel iets anders dan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik hoop dat je wat aan ons heb, wij begrijpen heel goed hoe je je voelt. Ik heb een gedichtje gemaakt toen ik mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap had, Ik heb je maar heel kort bij me gehad Je gaf mij vreugde in mijn leven, ook al was het maar heel even. Jij maakte me vrolijk en blij, je was een stukje van je papa en mij. Maar het genieten duurde niet lang, het bloed en leegte maakte me bang. Ik heb je moeten laten gaan, mijn tranen zijn aan het stromen gegaan, Niemand koos voor dit feit, maar ik ben je nu wel kwijt. Een ding moet je wel onthouden, ik zal altijd van je blijven houden. Je papa en broer geven mij de kracht en geloof me kleine schat, Je had de beste papa van de wereld gehad. _________________ meid een dikke knuffel en wij zijn er voor je, conny
Conny, wat apart.... Ik heb nog zo ontzettend het gevoel dat ik zwanger ben (wat ik niet vermeld had) en dan kom jij aan met die tweede zin....
He meiden! zo wat een hoop verhalen man zeg! Het doet me goed om jullie ervaringen te lezen. Mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap is morgen een week geleden en ik voel nog van alles in mn buik, waar ik dan weer ongerust van wordt. Had net ook diaree dus de angst slaat me al weer op mn hart. Ook voel ik nog steeds allemaal gerommel en steekjes in mn buik, ben bang dat het misschien weer of nog steeds bloed is terwijl ik niet meer vloei. Hoe ging het herstel bij jullie? Deed de wond ook zo zeer (de linkse doet zeer bij mij, aan die kant is de eileider weg) Hoelang duurde het bij jullie eigenlijk alvorens jullie weer ongesteld werden?
dat komt omdat ik precies weet hoe je je voelt, meid ik leef echt met je mee, ik hoop dat je je eigen snel weer beter voelt. knuffel conny
Ow heb ik dat weer... Vandaag zo'n super ongi-gevoel: flink buikkrampen en weefselverlies. Waarom nu net vandaag Blijkbaar heet het Aria-Stella-reactie. Vraag me af of ze met deze buikpijn ook zou moeten bellen. (staat erge buikpijn, wat is erge buikpijn precies? Heb veel meer kramp dan ik bij ongi heb...zeker na 2 paracetamol) Pffff, denk dat ik vandaag maar gewoon snel weer naar bed ga. Alleen even bij mijn ouders eten straks en cadeaus, maar geloof niet dat ik lang ga blijven..
meisje ik wil je ondanks alle ellende toch hele fijne kerstdagen toe wensen. Als je de buikpijn niet vertrouwd dan zou ik voor de zekerheid toch even bellen, liever 1 keer te veel dan 1 maal te laat. knuffel conny
Dank je Conny, Heb gister overleefd. Weliswaar met pijnstillers en veel in bed gelegen en geslapen. Lag ook om 10u alweer in bed. Net pas weer op. Blijkbaar gister ook het wondje in mijn navel wat vocht uitgekomen. Is maar goed dat ik daar nog een pleister op had geplakt. Hoop dat vandaag buikpijn blijft zoals ie nu is. Alhoewel ik net alleen maar gedoucht heb en dat nu goed voel.... pfff, ik wil zo graag lichamelijk weer in orde zijn
Heee lieverd... Als je die buikpijn blijft houden, moet je echt even contact opnemen met het ziekenhuis hoor en even met een gynaecoloog overleggen... In principe hoor je nl. geen buikpijn meer te hebben als alles weg en goed is... Het kan dan heeel goed zijn dat je even hcg moet laten prikken om te zien of dat voldoende daalt en ze zullen je wondjes even bekijken. Als deze nl. aan het ontsteken zijn zul je deze goed moeten gaan schoonhouden... Niet mee blijven lopen hoor... Overleggen met een specialist
Maar is bij die Aria Stella reactie die buikpijn dan niet normaal? Ik voelde het meer als soort mk (pijn en stolsels en bloed verliezen). En andere buikpijn (vandaag) gaat wel, alleen na het douchen, is het weer meer geworden, dus denk ik dat het aan mij ligt dat ik teveel gedaan heb. Ik heb vr trouwens controle bij gyn, dus zal ik het idd wel eens voorleggen. Ik laat Peter straks weer even naar het wondje kijken en nieuwe pleister erop doen.
Zie het even aan tot vrijdag idd. Maar wordt het erger... eerder bellen! Overleg het zeker even met je gynaecoloog... Beter 10 te weinig informeren dan 1x te weinig. Dat heeft een gyn ook veel liever! Succes meid!
Doe ik. Daar is hij voor. (Alhoewel ik op het moment veel dingen vergeet, maar dan moet Peter vrijdag maar gewoon meegaan.) Hoe lang duurde dat bij jou voor de wonden goed dicht waren en niet meer zeer deden?
Hee meid... even een tip dan die ik mensen ook altijd al meegegeven heb toen ik het nog voor mijn werk deed: Leg een briefje met een pen op tafel en schrijf daar meteen alles op wat je te binnen schiet! Neem dat ook mee! Dan kan je zo je briefje afwerken en vergeet je ook niets! Ik heb helemaal geen last gehad van mijn wonden en ze waren met 2 weken al helemaal weer goed dicht... Hechtingen waren er na een week al uit... Die jeukten nl. en die heb ik er dus uit gekrabt hahahaha... Waren oplosbare hechtingen
Meid, ik heb ook nog wekenlang buikpijn gehad. In het ziekenhuis zeiden ze dat dat normaal was. Ik heb de eerste drie weken 8 paracetamols per dag moeten nemen op hun voorschrift en daarna pas langzaam afgebouwd. Ik moet zeggen dat ik (ondanks dat ik niet kleinzerig ben) erg lang veel pijn heb gehouden. In het ziekenhuis zeiden ze toch dat dat erbij hoorde. Maar ik heb hen ook vaak gebeld om het na te vragen. Beter een keer teveel gebeld dan een keer te weinig meid. Succes! Liefs, Josien