Hoi Dames, Vandaag weer een stuk beter. Heb eergister een gesprek met mijn moeder gehad.. Alhoewel zij zelf geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft gehad, heeft zij buiten haar 3 kinderen (en 1 doodgeboren kindje na 37wk) ook nog 4 mk's heeft gehad. Errug veel vind ikzelf. Ook mijn oma heeft buiten haar 2 kinderen nog 4 mk's gehad. Dus mocht ik volgende keer weer een mk hebben dan ga ik toch eens vragen om onderzoek. Kan toch niet toevallig zijn? Ik heb de deur van mijn babykamer maar even dichtgegooid. Die had ik al lange tijd openstaan om er lekker van te genieten. Maar op dit moment doet het me alleen nog maar pijn als ik die kamer zie. Ook andere dingen zoals echo in mijn agenda heb ik met zwart een flinke streep doorgezet. Het doet zo zeer ! Ik had nu als ik mk niet had gehad al 20wk zwanger kunnen zijn Gistermiddag heb ik geprobeerd in mijn eentje wat lichte boodschappen te gaan doen, maar daar kwam ik (letterlijk) al snel van terug. Ik kreeg nog best last van mijn buik. Niet van de wondjes, maar echt binnenin. Heb toen maar 2 paracetamol genomen en hele avond netjes stil gezeten. Nu gaat het beter. Had ook wondje in mijn navel wat jodium opgedaan en een gaasje erop. Ook al zei gyn dat het er goed uitzag, ik vond het toch wat rood en deed meeste zeer. Nu gelukkig ook weer wat minder. Lichamelijk gaat dus best goed eigenlijk. Gister ook weer heel veel lol gehad op het forum. Dat was erg leuk! Ow ja, en vind zonder banner zo saai, dat ik maar wat neergezet heb... Emotioneel is lastig. Ik voel me schuldig als ik vrolijk ben en ben lang niet zo verdrietig als ik vorige keer was. Zou dat misschien komen omdat ik nu ook geopereerd ben en het meer als ziekte zie dan als mk? Hoe hebben jullie dat ervaren?
Hoi Wendy, leuk van je te horen! Ik moet heel eerlijk zeggen dat het mij (tot nu toe) emotioneel nog mee valt. Tuurlijk het is bij mij nog niet zo heel lang geleden en ik heb nog mn handen vol aan mn lichaam maar toch. Het zou best kunnen dat de echte emotionele klap nog komt, maar ik merk dat ik het op een of andere manier niet echt ervaar als zijnde een kindje wat ik kwijt ben... Waarom weet ik niet, misschien uit zelfbescherming ofzo. Dus ondanks de lichamelijke pijn, kan ik af en toe best nog wel lachen of het gezellig hebben. Ik denk dus niet dat je je schuldig moet voelen en misschien is het wel een overlevingsstrategie van jezelf, zo denk ik dat het dat bij mezelf is. En tuurlijk kan best zijn dat de grote klap straks als nog gaat komen maar nu kan ik alleen maar "blij"zijn dat het zo voelt. En tuurlijk heb ik ook huilbuien en stort ik in als iemand moe roep maar toch valt het me mee...
Bij mij is het dus ook nog maar heel kort. 1.5wk. En ik heb ook vergelijkingsmateriaal met vorige keer mk. Heb jij ook al een keer mk gehad?
Ik zie het al, met 6 weken. Mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap was nu met 9 weken. Was in de tweede ronde zwanger maar wist van het begin af aan dat het foute boel was. Ik heb al 1 dochter van vier.
Hoe wist je dat het foute boel was dan? Ik had nl het idee vanaf begin af aan dat het nu supergoed zat...
Ik had van het begin af aan al buikpijn, zeurende niets zeggende pijn. Ook zwelde mn buik al vrij snel op, ik dacht van mn darmen, dat is dus deels waar maar deels ook niet. Ook voelde ik me emotioneel heel slecht en was ik super moe. Nu weet ik dat veel zwangeren moe zijn, maar ik herkende het gewoon niet van mijn eerste zwangerschap. Ik zie trouwens je banner, kan zijn dat ik er overheen heb gelezen, maar ben je al weer voor de eerste keer ongesteld geworden? Ik krijg pijn in mn rug van het zitten, ik ga even douce en ben strakkies weer terug...
Is goed. Doe lekker rustig aan ! Nee, ben niet ongi geworden. Heb wel bloeding gehad na operatie, maar telt niet zo. Maar vond zo'n leeg stuk zo saai dat ik maar wat neergezet heb (Heb mijn langste cyclus genomen 38dg met als eerste dag de operatie) Ik had trouwens de eerste keer (bij mk dus) en ook nu elke keer wat vreemde buikpijn, maar volgens anderen kon er dat bijhoren. Volgens mij kan dat ook wel, want als ik ongi ben dan zijn mijn darmen ook altijd van slag. Dus waarom met zwangerschap niet? Maar ik begrijp wat je bedoelt. Heel veel zeggen hier op het forum ook dat je zelf het beste weet of het wel of niet goed zit. Blijkbaar klopte dat bij jou ook... Helaas bij mij niet.
ja klopt maar op de momenten dat ik bepaalde dingen voelde dacht ik ook voor een deel dat hoort erbij, daarom ben ik ook nooit naar de dokter ofzo gegaan. Had ik dus inderdaad naar mn gevoel geluisterd en er naar gehandeld dan het het misschien niet zo ver (spoedoperatie, verwijderen eileider) hoeven te komen.. maar goed gedane zaken nemen geen keer. Ja na mn operatie bloedde ik ook, bij mij was het echter alleen het bloed volgens mij wat door het scheuren van mn eileider, in mn buik terecht was gekomen en wat niet via de drain naar buiten is gegaan. Dat heeft vijf dagen geduurd en toen was ik "schoon". Zo juist met douce zag ik dat ik wel weer wat druppeltjes ben verloren... wat dat nu weer is...
Dat weet ik ook niet. Ik had de di erna dus bloed en stolselsverlies, maar goed, ik heb ook geen bloeding gehad als gevolg van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. En ik heb geluk gehad dat mijn collega mij naar de ha stuurde en ikzelf ook pijn genoeg had om daarnaartoe te gaan, aangezien vk zei dat het bandenpijn was en me met paracetamol naar huis gestuurd had. Als ik niet naar huisarts was geweest had ik er op dit moment niet meer kunnen zijn....
Ja bizar he?En dat is nu eigenlijk precies waar ik het meeste meezit, dat ik niet goed naar mn lichaam heb geluisterd en actie heb ondernomen en dat ik er daardoor misschien niet meer was geweest, dat maakt me nu pas echt bang en emotioneel. Ik ga even een tukje doen (haahh lijk wel een bejaarde...) en " spreek "je snel!
Hoi hoi, vanmiddag belde mn verloskundige op, ze belt wel vaker ivm de nazorg, echt een supermens! Gelijk gevraagd hoe het zit met dat lichte bloedverlies. Niets om me zorgen om te maken, kan al een eisprong zijn of nog wat oud bloed. Gelukkig maar. .... Hoe is het met de rest van dit Topic....?
ha meiden...ik heb een beetje terug gelezen wat jullie de afgelopen dagen hebben geschreven, het is hier en daar best allemaal wel herkenbaar. Voor mij is de operatie nu ongeveer 6,5 week geleden. Vervelend Gizmoo dat je een ontsteking hebt opgelopen, hoe is het daar nu mee? Fijn dat je vk af en toe nog belt, dat hebben ze bij mij ook gedaan, echt super! Ik voel ook (nog steeds) heel veel in mijn buik gebeuren, ene keer links op de plek waar ook mijn eileider is verwijdert, andere keer rechts een soort kloppingen, dan is het weer mn litteken (heb zo'n bikinilijn litteken) en ook wel 'gewoon' in mn onderbuik. Oftewel sinds dit hele gebeuren is het allemaal super gevoeliger geworden daar beneden. Wendy, ik heb het achteraf ook best beangstigend gevonden het idee dat het best allemaal risicovol is geweest....brrr...
Hier gaat het redelijk goed. Ik heb nu erg veel buikpijn, maar verwacht de 'tjes, dus dat is dan wel te begrijpen. Ik ben wel overtijd. Wel vreemd dus. Maar ja... ik wacht het nog maar mooi af. Donderdag ga ik wel testen als er dan ooit nog geen s gekomen zijn... Ik mis ons kindje wel enorm. Ik zou nu over de helft zijn van onze zwangerschap. Deze dagen zijn niet leuk eigenlijk. Ik probeer er wat van te maken, maar heb het idee dat mensen denken dat alles wel weer in orde zou moeten zijn en we ons niet te druk moeten maken. Maar ik mis ons engeltje zo enorm. Ooit denk ik dat ik nooit meer zwanger zal worden en lijkt al het goede zo ver weg. Sorry, dit klinkt wel heel deprimerend. Dat is misschien ook weer overdreven. Er zijn genoeg momenten dat het best wel goed gaat. Meiden, ik wens jullie allemaal een super 2008 toe. Dat het jullie allemaal mag brengen wat jullie ervan hopen! Liefs, Josien
Hallo dames, De beste wensen en een heel zwanger 2008 toegewenst !!! Josien, jammer dat je ongesteld bent geworden. Heb je altijd veel buikpijn als je verwacht? Nou ja, op naar de 9de..... Ik snap dat de afgelopen dagen niet leuk geweest zijn en dat je je kindje mist. En ik besef ook heel goed dat je beter momenten hebt en momenten wat deprimerender. Ik denk dat we dat allemaal wel zullen hebben. Ik heb zelf op de 1 of andere manier nog steeds het gevoel dat ik zwanger ben Dat is ook best lastig. En tegelijkertijd besef ik mij dat ik dus inderdaad al over de 20 weken zou zitten als ik mijn mk niet had gehad. Gizmoo, hoe is het met jou en je ontsteking? Ik hoop voor je een stuk beter.... Ik heb zelf gisteravond maar weer een gaasje met jodium in mijn navel geplant, omdat ik het er weer aardig rood uit vond zien en het stonk ook. Hebben jullie hier ervaring mee? Vandaag is het weer een stuk minder rood. Door alle drukte van de afgelopen dagen heb ik ook best last van buikpijn. Dus is eigenlijk maar goed dat ik nog niet ga werken. Want buiten die buikpijn en last van wondje voel ik me eigenlijk helemaal goed. Misschien net als bovenstaande dat dat is omdat ik me nog zwanger voel. Maar misschien ook wel omdat het een operatie is geweest en ik me meer ziek gevoeld heb dan zwanger. Dat dat het makkelijker te verwerken maakt. Of misschien moet de klap nog steeds komen. Ik weet het niet. Wishgirl, sterke voor het afwachten van de komende dagen. Pluys, ik zie dat je de 12wk al voorbij bent. Ik hoop dat je van de zwangerschap geniet ! Conny, hoop dat het eerste bezoek aan zh haar vruchten afwerpt Wanneer mag je ongeveer? Mimi1981 zie dat je morgen mag testen? Succes ! Triessie in haar vruchtbare periode, ga ervoor meid Dikke knuffel van mij...
@Josien meis. Ik begrijp precies hoe je je voelt ik ken het namenlijk ook. Ik zou over 1,5 maand uitgerekend zijn. Ik begrijp ook hoe je dan met de kerst zit. Dat je buikpijn heb maar nog geen hoop ik echt dat je geen tjes krijg maar een positest. Ik had namenlijk ook ongiklachten en dat terwijl ik echt zwanger was. Ik duim voor je meis. @wwjc19, Het testen heb ik al gedaan omdat iemand zei dat ze dacht dat ik zwanger was. Ik had helemaal niet dat gevoel maar het zekere voor het onzekere heb ik toch maar getest gisteren. (van matcare kan het 4 dagen eerder). Negatiever kan de test niet hoor. Ik heb gisteravond ook al bij het afvegen een beetje bloed gehad dus ik verwacht vanavond al mijn eigenlijk. Ik hoop het niet als ik het word dan maar morgen anders klopt mijn cyclus weer niet. Ach ja volgende maand beter.
Hallo allemaal, allereerst jullie allemaal een super 2008 toegewenst ! Als het even kan zonder de tegenslagen van 2007. Ik vind het zo rot zoals jij je moet voelen zeg, ik ga duimen dat de duivels toch wegblijven! Wendy, goed om te horen dat het "goed"met je gaat, gelukkig maar. Met mij gaat het redelijk, onsteking is kleiner maar nog niet weg. Morgen laatste antibiotica nemen, hopelijk blijft hij daarna wel gewoon slinken. De pijn valt nu ook wel mee met de pijnstillers. Het ergste op dit moment is gewoon de vermoeidheid en de slaap. Ik slaap normaal maar 7 uur per nacht en nu wel 12 uur en dan smorgens nog een tukkie en smiddags als ik de kans krijg nog twee uurtjes en verder doe ik helemaal niets. Hadden jullie dat ook of ligt het aan mij?
Ja inderdaad...vind het allemaal wel spannend nu...de buitenbaarmoederlijke zwangerschap was mijn 1e zwangerschap en al in de 2e ronde dus ik had het eigenlijk nog niet verwacht. Nu ben ik er veel bewuster mee bezig, het idee weer zwanger te gaan raken lijkt me super maar de eerste weken onzekerheid mogen weg blijven dan, ik weet niet of ik dat al wel 'aan' kan. Dat je je nog zwanger voelt vind ik niet raar..ik voelde me ook de eerste weken nog zwanger en eerder ziek vanwege de operatie. Toen ik lichamelijk meer kon, ging ik pas beseffen wat er allemaal aan de hand was. Sterkte hoor!
Ja had ik ook...sliep zooo ontzettend veel...ik heb eerste 2 weken op de bank gelegen, vanwege vermoeidheid en deels omdat ik vanwege de wond niet kon lopen en zitten. Maar laat het maar lekker toe Gizmoo, je lichaam heeft het nodig om te herstellen, ik merkte dat wanneer ik toch iets ging doen ik aan het einde van de dagen niet meer kon lopen van de pijn en vermoeidheid. Even goed voor jezelf zorgen en laten zorgen. Gelukkig slaat je kuur aan, fijn!