Brigitte77 het kan zijn dat door de BBZ je cylcus helemaal is omgegooit bij mij was hij namelijk ook 2 dagen korter en bij sommige is die ineens 1 week korter kan maar zo
mijn bbz is het vorig jaar in oktober geweest,en daarna is alles normaal gegaan dus daar kan het echt niet meer aan liggen hoor. Nou ja ik zie het vanzelf wel.... evengoed bedankt, Grtz Brigitte
En Brigitte heb je nog steeds last van bruinverlies of is het nu over. Afgelopen cyclus was bij mij ook vreemd hoor. 2 dagen flink ongi en zo ineens over en een week later 3 dagen bruinverlies. Ik vraag me ook af wat dat is geweest. Heb dat namelijk ook nog nooit eerder gehad. Liefs Sbabe
Nou ik heb nu mn menstruatie(WEER!) is potverrrrrr net een kleine 2 weken geleden dat het is opgehouden en nu dus weer. Ik snap er echt helemaal niets van,ik ben al 3 jaar gestopt met de pil maar dit heb ik dus nog nooit gehad,ik denk zelf dat er toch iets fout heeft gezeten maar ja dat kan ik nu niet meer controleren! Ik heb voor juli een afspraak staan bij het ziekenhuis dus....dat maar gewoon afwachten nu!
Ik weet sinds een paar dagen dat ik zwanger ben. Nu heb ik sinds vandaag erg pijn in mn rechter schouder en soms in mn nek. Kan dit wijzen op een BBZ? Ik rookte maar ben sinds ik weet dat ik zwanger ben gestopt, ook heb ik in September 2007 een zwangerschap moeten laten afbreken. Zijn dit risico's voor een evt. BBZ? Dit is mijn derde zwangerschap waarvan ik er een heb voldragen. Ik kan me niet herinneren dat ik dit toen ook had. Ik ben nog niet bij de huisarts geweest maar mocht ik dit wel doen, kan ik dan om een bloedtest vragen? Sorry voor de vele vragen maar op dit moment ben ik erg onzeker.
pijn in de nek en schouder kan duiden op een BBZ je kan eventueel zeggen wat je klachten zijn en dat je dit vermoed ze kunnen er beter met 6 week bij zijn of met 7 weke dan dat het nog later er achter komt dan ben je veder van huis. sucses
Brigitte ja idd dat is wel heel erg vreemd ja. Is het echte ongi of heb je klein beetje verlies? Linn ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat je een bbz hebt. De gyn heeft gezegd dat de verschijnselen van een bbz pas na de 6e week optreden. En de eerste klachten die je krijgt is vreselijke buikpijn. En pijn aan schouder is pas als de boel is geknapt en als je gaat bloeden. Maar mag ik vragen waarom je zo bang bent voor een bbz. Is er bij jou medisch iets ontdekt waardoor de kans groter zou kunnen zijn. Mocht je het echt niet vertrouwen neem dan kontakt op met vk of gyn. Succes meid. Liefs Sbabe
Het is wel een beetje een tegenstrijdige reactie haha. Maar goed vertrouw je het niet is het nooit te vroeg om kontact op te nemen bij arts of gyn.
Sbabe ben het niet met je eens dat de pijn in je schouder alleen kmt als er wat geknapt is want dit was bij mij niet het geval bij mij was er niets geknapt en toch had ik wel wat bloed in me buik en mijn gyn vroeg me met 5 week ook al off ik last had vna die klachten en had ze toen maar vaag dus het kan wel degelijk dat je het vroeg al merkt
Ik heb geen erge buikpijn, meer een drukkend gevoel. Er is niets medisch bewezen of ontdekt. Ik ben erg onzeker, niet alleen over deze zwangerschap maar ook over mezelf. Erg vervelend maar dat heb ik al sinds mijn jeugd. Ik weet dat de kans 1 op 10 is maar ik heb zoveel verschillende verhalen gehoord via via. Ik ben nog maar 4 weken zwanger dus ik weet dat het te vroeg is om een BBZ te hebben maar goed ik denk maar, beter te vroeg dan te laat.
de kans op een bbz is maar 1 op 100 dus maar goed ik zij ook altijd ik zit daar echt niet bij nou wel dus maar ik had ook het idee dat het niet goed zat en bij mij klopte me gevoel als je het niet vertrouw bellen bbz kunnen ze wel pas bij 6 a 6 enhalve week vast stellen maar de klachten kunnen wel eerder aanwezig zijn
Bengelte ik wil niet zeggen dat het niet kan, maar dit heeft gyn toen tegen mij gezegd. Dus ja ik ga er op dat moment vanuit wat hij zegt. Dus vandaar mijn antwoord. Maar Linn als je het echt niet vertrouwd wees er op tijd bij want anders kunnen er grote gevolgen zijn. In bloed kunnen ze ook veel zien (of het een bbz kan zijn) (ook dit heb ik van gyn). Liefs Sbabe
Van harte gefeliciteerd dan....hiep hiep hoera! Heb je een leuke dag? Linn..lastig als je onzeker bent, inderdaad kun je je onzekerheid het best delen met je/een vk en die zal je ook verder advies kunnen geven. Verschijnselen kunnen bij iedereen verschillend zijn, helaas hoort onzekerheid ook bij de eerste weken zwangerschap. Ik hoop dat je snel zekerheid zult krijgen, succes! Ik ben beetje zenuwachtig aan het worden, heb donderdag mn 20 wkn echo...zooo spannend! En mijn vakantie begint ook na morgen, we gaan zaterdag heerlijk 15 dgn naar Corfu...jippie...kijk er erg naar uit. Vorige jaar zomervak brak ik mn pols op de camoing in Frankrijk, toen wilde we met kerst op vakantie en toen kreeg ik de bbz dus nu gaan we dubbelop genieten! Aan iedereen een dikke knuffel...die hebben we allemaal ffies weer nodig denk...dus: KNUFFEL!
Ben alle pagina's rustig aan het doorlezen, maar na pagina 4 vraag ik mij toch ernstig af of ik wel normala ben.... Even korte geschiedenis.. Wij zijn nu 1 1/2 jaar bezig. een jaar lang helemaal niets, we wisten al binnen het half jaar dat de zwemmers iets minder van kwaliteit waren en dat ik oude sporen had van een infectie. maar hier in nederand zeiden ze ondanks dit... ga maar eerst dat jaar proberen. Na 11 mnd kwamen we in de vrouwenkliniek inGent terecht.. daar vonden we een goed oor. We zijn gelijk in december vorig jaar begonnen met iui in de natuurlijke cyclus, dit omdat ze ook diverse bloedtesten ed wilde afwachten. Gelijk de eerste iiui had al wat afgeworpen... er was ene bevruchting, maar helaas na dat ik smorgens de 4de urine test posi had bleek s middags de bloedtest nega... Na 2 dagen overtijd werd ik helaas gewoon ongi. Door met de iui..De testen wezen in januari niets uit, dus 1iui met clomid en pregnyl... niets.. 2 mnd rust, want het is allemaal niet niets... In die 2 maanden merkte ik dat ik er eigenlijk helemaal klaar mee was.. als het zo moest dan niet... Ik begon me zelfs te irriteren aan kinderen. Maar goed partner vond dat we afmoesten maken wat we begonnen waren en er stonden nog 3 iui met clomid en pregnyl open. Dus ik in april weer aan de clomid... Bleek er op konininnendag vorse eitjes rechts te zitten en een paar kleintjes links. Dus beter geen iui, liefst ook geen ( op zn vlaams) betrekking. Wij hadden zoiets van, tja maar als de zwemmers toch minder zijn, dan word de kans op een meerling ook kleiner... dus gewoon proberen... door gewoon te klussen... Ik had er verder niet meer bij stil gestaan omdat ik het eigenlijk ook niet meer wilde... Toen bleek ik toch zwanger... en ik had zoiets van he wat.. waarom nu ik had juist alles... Maar na 2 dagen beseffen en testen kon het geluk niet op... We leefde naa de echo van 4 juni tot dan 6 1/2 week Zwanger en dan zou duidelijk worden hoeveel eitjes er bevrucht waren... Wij waren er dus afgelopen woensdag helemaal niet opvoorbereid dat ik ineens met spoed naar de ok zou moeten.. De gyn kon geen vruchtje vinden en ze was zo aan het drukken en poeren dat ze de bbz heeft laten scheuren... Binnen een uur ging het dus van de vraag "hoeveel"naar de vraag "eileider kwijt raken..." Ik heb dus een kijk oeratie gehad ( laproscopie) heb dus ook drie mooie draadjes en drie mooie snedes... morgen de hechtingen eruit halen en gelijk smeren om te voorkomen dat het litekens worden... Maar gister heb ik gewoon alles al weer gedaan, tig wassen gedraait, de schoonmaakster geholpen met het hele huis, gesteken... alles eignelijk en ik heb ook niet het idee dat ik mijn lichaam iets vraag wat het niet aan kan... Helaas heb ik vandaag niet veel kunnen doen door migraine, iets wat ik met warme dagen altijd heb... Emotieneel heb ik ook heel erg zoiets van Ja het is klote het is balen, het is verre van leuk, maar wat kan ik doen? ik heb geen teletijdmachine om mij terug te brengen naar 4 mei zodat ik een dansje kan doen om het eitje te laten zakken.. Tuurlijk heb ik wel "de man met de hammer"momenten, zoals afgelopen zaterdag, we hadden ons voorgenomen om elke zaterdag een buik foto te maken en tja dan is het zaterdag en dan wil je zeggen "we moeten zo nog...."en dan bedenk je ja waarvoor eigenlijk... Of gister toen ik van een website waar ik mij had aangemeld ene maitlje kreeg over de 7de week van de zwangerschap... Ja dat soort dingen voel je even... Gelukkig? ben ik gister gewoon ongi geworden en vanochtend verloor ik iets wat duidelijk iets van het vruchtje was... Ik heb het met wc papier van het verband je gehaals en we ( partner en ik) hebben het samen met een rode roos begraven in de tuin om zo ritueel afscheid te nemen... Tja en meer kan ik niet... Ik heb alleen maar zoiets van "ik kan zwanger worden en ik wil nu ook weer gewoon zo snel mogelijk verder... Het liefst deze maand gewoon nog... Misschien komt de klap nog wel ik weet het niet, maar denk eerlijk van niet... Ik heb gister gewoon gewerkt en heb vanavond ook gewoon werk ( heb een eigen praktijk als psychotherapeut). Dus tja ik vraag mij af of ik nu zo anders ben dat ik weinig pijn meer heb, alles al gewoon weer doe, en eignelijk ook emotieneel niet een wrak ben... Ben ik gek?
Ha nieuwbegin...ben je gek? Pff wat een vraag en lastig te beantwoorden...als ik je verhaal zo lees dan heb je al een lange weg gegaan en een hoop moeten incasseren samen. Ik ben ergens een beetje blij voor je dat je niet zoveel pijn hebt en je je gang gaat. Ik kan alleen namens mijzelf zeggen dat ik het heel zwaar heb gevonden en dan in eerste instantie de operatie (heb een groot litteken bij mn bikinilijn en kleintje bij navel) want kon eerste weken niet staan en of lopen vanwege grotere wond en daarna het besef van verlies. Ik wilde ook meteen weer zwanger zijn en alles meteen terug hebben...het was een groot gemis...logisch toch? Zoals je gelezen hebt gaat ieder er op zijn eigen manier mee om. Je weet zelf wel welke manier bij jou hoort en of je je zelf nog even voor de ' gek' houdt ja of nee ( dat de klap later komt bedoel ik). Veel sterkte met jullie verlies...enne...ik denk niet dat je gek bent hoor
Hoi Hoi Ja ik denk ook dat ieder het op een eigen manier verwerkt. Het is en blijft natuurlijk niet niks, maar goed ik ben ook voor je blij dat je geen pijn hebt en dat je al snel de oude bent. En natuurlijk ben je niet gek. Ik dacht altijd dat ik het moelijk zou krijgen op het moment van de uitgerekende datum maar ook dat is mij flink meegevallen. Ik hoop ook weer snel zwanger te worden en dat het dit keer wel goed mag gaan. Ik wens jou en je partner heel veel sterkte en succes voor de volgende zwangerschap. Triessie dank je voor je felicitatie en ik wens je een hele fijne vakantie toe. In iedergeval kun je nu heerlijk genieten. En voor donderdag heel veel succes en dat je een mooi kindje mag bekijken. Liefs Sbabe
sbabe van harte gefeliciteerd! en triessie..alvast een hele fijne vakantie geniet er maar van. nieuwbegin..ik wens je toch sterke meid..het is en blijft zo dat het natuurlijk niet niks is wat je hebt meegemaakt. Doe het iig toch rustig aan en denk aan jezelf! groetjes,