Onze dochter in inmiddels bijna 8 maanden, en we hebben sinds de geboorte aan co-sleeping gedaan. We waren dit eigenlijk niet van plan, wilden zoals bij onze zoon na 2 weken de baby naar haar eigen kamer brengen.. echter.. is zo gelopen.. Ons meisje heeft koemelkallergie en het duurde even voor we daar achter waren.. de eerste maanden heeft ze daardoor heeeeel veeeel gehuild.. Daarnaast heb ik momenteel nogsteeds bekkenklachten, en bij ons op de kamer slapen werd zo de beste oplossing. Geen traplopen in de nacht (wij slapen op zolder) en zoon van 3 werd ook niet wakker van zijn zusje. Het ging eigenlijk prima.. ze sliep om 7 uur, wij kwamen rond 10 in de kamer liggen, en rond half 6 werd ze wakker voor een fles, en daarna sliep ze weer verder tot 8. In de tussentijd werd zoon wakker (half 7-7 uur) en kon ik rustig hem aankleden enz.. Maar nu.. Al 2 weken lang.. elke nacht wakker.. vaak al als we de kamer binnenkomen, sowieso als mijn man de kamer uit gaat (half 6 voor werk) en vaak nog een keer of 2 tussendoor.. en dan huilt ze meestal niet.. maar ze gaat op zeer luide toon, minimaal een uur kletsen!! En nu zitten we.. want we willen niet kletsen.. we willen slapen.. dus de oplossing.. naar haar eigen kamer.. Maarja.. hoe pak je dat aan? En haar peuter broer is een hele lichte slaper..
Tja gewoon proberen, toch? Als ze voordien goed sliep maar nu wakker wordt van jullie, dan is er toch een grote kans dat ze dat op haar kamer opnieuw zal doen?
Ik zou het gewoon proberen. Bij mijn dochter ging het meteen super. Mijn zoontje miste ons in het begin, maar ook dat ging over.
Wij gaan over 2 maanden verhuizen en dan gaat dochterlief in haar eigen kamer slapen... hopen we! Voor de zekerheid leggen we de eerste nachten maar even een matras in haar kamertje. Mocht ze onze geluiden te erg missen dan kan ze die van een van ons nog even horen.
Ik merk hier ook dat gupke smorgens van mijn man wakker wordt Ik ben nog niet klaar voor rooming out eerlijk gezegd Dus ze slaapt nu op onze kamer en na de nachtvoeding leg ik jaar in haar eigen kamer Dat zal uiteindelijk opgehoogd worden naar de hele nacht Overdag slaapt ze trouwens in de kinderwagen in de woonkamer Je hebt ook een easy dream Sheep die geluiden maakt
Gewoon proberen en evt een stretcher ernaast. Troost je, wij kregen met die leeftijd ook ineens een kletskous en t enige verschil is dat je dan t geklets over de babyfoon hoort en door de muren heen. T wordt ook wel weer wat minder maar zo nu en dan liggen we midden in de nacht in een scheur, dan wordt dr beertje even bijgepraat...hele verhalen op lieve fluisterende pieptoontjes en discussies tot vrolijke schreeuwpartijen aan toe (ik gok dat dat schreeuwen tegen dr papegaai is, daar schreeuwde ze eerder ook tegen en toen mn man haar kamer in rende rond 05:00 lag ze daar met twee handen die papegaai vast te houden en toe te schreeuwen. Die zal doof zijn denk ik.)
Wij hebben onze zoon na een half jaar gewoon in z'n eigen kamer gelegd en dat ging prima. Eventueel kun je haar overdag al eens in haar eigen kamer laten slapen. Dan is ze toch alleen omdat jullie beneden zijn, dus maakt het in principe niet uit in welk bed ze ligt.
Wij hebben de overgang in stappen gedaan: dus éérst in zn vertrouwde wiegje in een nieuwe kamer en een hele poos later pas in een nieuw ledikant. Misschien -naast dit idee- nog een babyfoon aanschaffen die ook een terugpraat-functie heeft? Dan kun je je kindje sussend toespreken zonder dat je naar het kamertje hoeft.
Waar slaapt ze overdag? Wij hebben haar eerst overdag op haar eigen kamer laten slapen, zodat ze vast aan dat bed gewend raakte. Verder gewoon proberen inderdaad... Een extra matras op haar kamer zodat je gemakkelijk kan troosten bij het naar bed gaan, is ook handig
Wij hebben hem ook een tijd lang overdag in zijn eigen kamer laten slapen en toen iedereen er aan toe was is hij 's nachts ook naar zijn kamer gegaan. Ging gelukkig prima hier! Dat geklets herken ik trouwens wel, maar dat doet hij ook nu hij alleen ligt. Hij voert dan hele gesprekken met zn knuffel en 'zingt' soms een liedje. Dus ook al ligt hij niet meer bij ons, we worden er wel wakker van, maar we moeten er altijd wel om lachen eigenlijk....