Ik vroeg mij af of er dingen zijn aan je opvoeding die je zelf totaal anders wilt doen. bij ons thuis werd er vroeger bijvoorbeeld helemaal niet over emoties gepraat. Na een ruzie zwegen we elkaar een paar dagen dood en daarna was er alsof er niets aan de hand was. Mijn ouders hebben mij nog nooit gezegt dat ze van mij houden of dat ze trots op me zijn (ze zijn het wel, maar zeggen het niet) Dit wil ik zelf helemaal anders doen. Ik heb mezelf voorgenomen om iedere dag aan Tijn te vertellen hoeveel ik van hem hou en hoeveel hij voor me betekent. Ik zeg het nu ook al. Dan vraag ik aan hem: "hoeveel houdt mama van jou?" en dan zeg ik terwijl ik zijn armen wijdt doe "zooooooo veel" Hij snapt er natuurlijk nog niks van, maar hij moet er wel hard om lachen!
emoties tonen vind ik zelf ook heel erg belangrijk. bij ons was het af en toe vrij explosief maar daarna was de lucht geklaard. ik wil graag een hele open relatie met mn kind. hij kan en mag met alles bij ons komen. schaamte mag er absoluut niet zijn. verder word ik wel iets strenger dan mijn moeder. zij deed altijd alles voor mij waardoor ik vrij lui was zeg maar. als ik er geen zin in had, deed ik het niet. en dat brengt nadelen mee als je op jezelf gaat. net als mn vriend. die wist nog niet eens hoe een wasmachine werkte enzo. ik wil er gewoon voor zorgen dat ons ventje goed voorbereid is op de dag dat hij uiteindelijk weg gaat.
Bij ons werd niet geknuffeld, dat klinkt kil maar zo heb ik het nooit ervaren. Ik doe dat nog steeds niet met mijn ouders, maar mijn mannetje wordt bijna doodgeknuffeld door mij en zijn dochter ook!
Klopt dat er al een topic van is, maar die stamt uit 2006. Wat mij betreft kan deze blijven staan. Groetjes, Elvira
bij ons mocht er nooit ergens anders gespeeld worden dan in onze slaapkamer, omdat we hele dure meubels hadden! nou heb nu ikea meubels en mijn kind mag lekker overal spelen
Ja Patroes, en vroeguh, was toch alles beter.. Nee even zonder gekheid, wellicht zijn de damers overgestapt op een andere aanpak. Maar goed ontopic, als wij ooit een kleine mogen krijgen ga ik eigenlijk niets anders doen dan mijn ouders. Die hebben het goed gedaan, ben best vrij opgevoed, uiteraard wel met regels. Ik had ook zowieso iedere maand wel een week huisarrest. Albert was ook zo'n draak, dus ik ben bang dat we wel wat te stellen krijgen.
Och, wat raak je mij hiermee.. Lijkt wel of je ons omschrijft.. Ik ga het ook anders doen met Elena! Precies zoals jij het doet!
ff offtopic meid ze snappen het snel genoeg, als ik nu tegen mijn dochter zeg kroelen klimpt ze op de bank en op mijn schoot en doet der armen om mijn nek en lecht der hoofdje op mijn schouder zooo lief hahahaha
Bij ons thuis werd er altijd heel geheimzinnig over "vroeger"gedaan, omdat mijn ouders beide een ander huwelijk hebben gehad met kinderen.. Ook over ruzie met familieleden werd heel vaag gedaan.. Ik wil altijd eerlijk tegen onze kinderen zijn over waarom ik al eens getrouwd ben geweest en waarom we sommige familieleden niet meer zien..
Bij ons thuis werd er vroeger nooit over emoties gepraat. Dat wil ik mijn kind wel graag leren. Ook als er iets was over een voor mijn ouders "onbelangrijk" onderwerp, werd er zo overheen gepraat. Ik wil graag dat ons kind alles kan komen vragen en overal over kan praten zonder dat hij/zij zich ergens voor hoeft te schamen. Ik zal, ik tegenstelling tot mijn ouders, alle tijd nemen om vragen te beantwoorden en dingen uit te leggen. En knuffelen werd bij ons ook niet veel gedaan, een kusje voor het slapen gaan en dat was het wel, dus dat gaan wij ook anders doen.
mijn ouders hebben ook nog nooit gezegd dat ze van mij houden of dat ze trots op mij zijn. Wij hebben dat vanaf het begin af aan bij chris wel gedaan, een paar maal per dag zeggen wij dat we van hem houden en als hij iets doet dat we trots op hem zijn. Chris is nu 2,5 en zegt nu zelf, houva mama, echt super om te horen. Al zijn ze nog zo klein ze weten wel wat je bedoeld en voelen de liefde die jij geeft. knuffel conny
Heerlijk toch, zo'n huis waarin geleeft wordt! Ik verheug me er nu al op om over Tijn zijn speelgoed te struikelen
Ik ben opgevoed met de gedachte dat je altijd alles in het werk moet stellen om anderen tevreden te stellen (een soort van vriendjes kopen) Daardoor kwamen zowel mijn zus als ik soms in de knel want dan werd een belofte aan ons verbroken omdat er b.v geklust moest worden bij iemand anders. Mijn moeder doet het nog steeds, neemt ze foto's van mensen aan en zegt dat mijn zus er wel even een scrapalbum voor ze van maakt. Mijn zus weet van niets, zit met foto's van vreemden opgescheept, onkosten worden niet vergoed en mijn moeder maar boos zijn omdat ze het niet op tijd af heeft Ik was iets wat strabanter dan mijn zus en streek dus (volgens mijn vader) te veel tegen de haren in (van mijn moeder) waardoor mijn moeder heel vaak tegen mij heeft gezegd dat ze nog eens opgenomen werd op een psychiatrische afdeling door mij. Daarnaast werden mijn zus en ik vaak vergeleken, mijn zus kreeg vaak te horen dat ze op mij moest passen en het goede voorbeeld moest geven en ik kreeg vaak te horen dat ik wat meer op mijn zus moest lijken (we schelen 6 jaar) Dit zijn echt 3 dingen die ik anders wil gaan doen. - niet iedereen hoeft je aardig te vinden en je hoeft zeker geen vrienden te kopen - mijn kind mag zijn eigen mening hebben ook al is dat anders dan die van mij - geen kinderen vergelijken het zijn individuen. Groetjes Anita
Ik wil geen ruzie maken waar Hugo bij is en ik wil hem al helemaal niet betrekken in een ruzie tussen mij en mijn vriend. Verder wil ik vaak tegen hem zeggen dat ik van hem hou en veel knuffelen. Hij hoeft niet in alles de beste te zijn. Als hij niet de beste is, hou ik nog steeds van hem. Ik wil hem de vrijheid geven om zijn eigen keuzes te maken. Ook al ben ik het daar niet mee eens en ook al gaat hij op zijn bek (tot op zekere hoogte natuurlijk). Zo, dat zijn genoeg frustraties haha thanx TS