Begin van dit jaar zijn we verhuisd naar een ruimer huis. We genieten hier met volle teugen van, zo ook onze kinderen. Gisteren kregen we een appje van onze buren dat ze last hebben van onze kinderen als ze in de tuin zijn, ze vinden dat ze veel huilen en dat dat ten koste gaat van hun woongenot. Ze kunnen amper rustig in de tuin zitten, of we wat meer rekening kunnen houden met ze... Wat moeten we hier nu mee? Ik voel me d'r best een beetje naar door.. Tja, broers en zussen hebben wel eens mot met elkaar.. En ja onze peuter, bijna kleuter heeft d'r emoties nog niet helemaal onder de knie, en huilt regelmatig als er niet gaat zoals zij het wilde.. Maar hé, dat is toch niet heel uitzonderlijk als je klein bent? Nu houden we voor ons gevoel echt al veel rekening met ze, geen harde muziek buiten, regelmatig het volume er uit halen als ze vol enthousiasme aan het spelen zijn, bij klussen in huis hun even informeren, 's ochtends vroeg niet buiten spelen... Ik zie niet in hoe ik hier iets in kan veranderen.. Sorry, we wonen in een woonwijk, daar wonen gezinnen met kinderen die geluid maken. Het lastige is dat ze niets gewend zijn.. Het huis waar wij wonen woonde eerder een oud echtpaar...
"Sorry, we wonen in een woonwijk, daar wonen gezinnen met kinderen die geluid maken. " Dat zeggen. Als je nu al naar hun pijpen gaat dansen, zal je daar niet fijn wonen.
Ik zou gewoon even in gesprek aan. Niet via whatsapp. En dan aangeven dat jullie voor jullie gevoel al veel rekening met ze houden door de dingen te doen die jij noemt. Daarnaast vragen hoe zij het voor zich zien dat jullie meer rekening met hen houden. Het gesprek loopt dan vast vanzelf wel. Ik vind in ieder geval niet dat jullie je moeten aanpassen. Huilen hoort erbij. Mocht het nou echt opzettelijk krijsen zijn dan vind ik het anders.
Zo lekkere tokkie reactie hiervoor zeg Enfin, ik denk dat wat je hier tegen ons hebt gezegd, ook goed is om naar hen te zeggen. Dat je er best van Ben geschrokken en dat je voor je gevoel best rekening met hen houd (en dan de punten die jij noemde). Overigens is het erg onhandig van je buren om hierover een bericht te sturen. De fatsoenlijke manier is om dit natuurlijk even in persoon te bespreken. Ik zou dus over een paar dagen (wanneer je het even hebt kunnen laten bezinken) naar hen toe lopen op een handig tijdstip en het dan even rustig bespreken. Ik zou het gesprek eindigen met dat jullie zullen blijven letten op het volume, maar dat je tegelijkertijd hoopt dat zij ook een beetje begrip hebben voor het feit dat er kinderen naast hen wonen. Succes, altijd erg vervelend zoiets!
Jammer dan kids zijn kids. En buiten de waarschuwingen die je ze al geeft kun je niet meer doen. Huilen blijheid alle geluiden horen bij het dagelijkse leven. Mijn huis mijn tuin mijn Kids. Ik ga ze niet aan the leach hangen voor de buren...
Nodig je buren uit op de koffie, zo leren ze jou en je gezin beter kennen. Als je geen kleine kinderen gewend bent, kan het best overweldigend zijn, een aantal stuiterballen die de tuin gebruiken om te spelen ipv rustig een boekje te lezen. Je staat volledig in je recht natuurlijk, maar de buren zouden ook volledig in hun recht staan als ze vanaf nu iedere avond tot 10 uur gaan klussen. Dus je kunt beter rekening houden met elkaar. (Niet naar jou toe, maar meer naar andere reacties in dit topic). In het gesprek kun je proberen te achterhalen wat er aan de hand was. Misschien had de buurman wel een barstende hoofdpijn en reageerde hij daarom zo, weet jij veel. Probeer je niet te druk te maken voordat je ze gesproken hebt en dan loopt het waarschijnlijk met een sisser af, anders zouden ze waarschijnlijk veel eerder geklaagd hebben.
Wat vervelend dit. Een beetje snap ik het wel. In een woonwijk moet je dingen van elkaar accepteren, maar soms is dat niet fijn. Als mijn kinderen huilen gaan ze naar binnen. Zeker als het huilen is omdat iets niet gaat zoals ze willen. Een beetje rustig aan doen mag van mij ook wel. Ze mogen natuurlijk gewoon spelen, maar echt herrie maken niet.
Eigenlijk vind ik de dingen die je noemt onder wat je al doet om rekening met ze te houden (muziek zachter etc), normale dingen waar je sowieso als buren rekening met elkaar mee houdt... Verder gelden hier de regels: ruzie/bekvechten etc is naar binnen. Jammeren, zeuren om het zeuren, janken is naar binnen. (Tenminste dat is de algemene regel, die van mij jammert zoveel dan zou hij noot meer buiten komen, das ook zo wat).Huilen wanneer je valt is natuurlijk anders. Gillen etc is ook naar binnen. Ik vind er een groot verschil tussen zitten of het normale speelgeluiden zijn of ‘vervelende’ geluiden. Nou hebben wij wel hele relaxte buren en checken ook regelmatig of ze overlast hebben. Normale leefgeluiden horen erbij, klinkt het als een speeltuin dan is het voor mij geen normaal leef geluid meer, maar dat is lastig oordelen vanaf hier...
Ik denk in zulke situaties dat jullie allebei gelijk hebben. Jou kinderen hebben behoefte om lekker te spelen. Gaan op in hun spel en worden dan wat luider dan zou moeten etc. De buren zijn het woongenot met een ouder echtpaar naast zich gewend, vinden gehuil en geschreeuw vervelend en voor hun gevoel hebben zij nu minder woongenot. Vanuit jullie beide standpunten hebben jullie allebei een punt. Ik zou zeggen, ga een gesprek aan. Zeg dat je bent geschrokken van het appje en dat je graag samen naar een oplossing wil kijken. Luister naar de behoeften van de buren en kijk wat je daarmee kan. Je zou ook kunnen vragen wanneer ze er bijvoorbeeld het meeste last van hebben en daar rekening mee houden. Laat merken dat je hun serieus neemt maar geef in dit gesprek ook de behoefte van jullie en de kinderen aan. Ik zou echt proberen burenruzie te voorkomen. Want hoe leuk is het ruimere huisje nog als je niet op kan schieten met je buren?
Onze buren hebben om exact hetzelfde bij ons geklaagd, wel netjes in een live gesprek. Ik vond het ook moeilijk om te horen en loop nu nog steeds regelmatig op eieren. Maar bij ons thuis is sindsdien wel de regel dat als je huilt /schreeuwt in de tuin je dan naar binnen gaat. En alle andere regels die jij eerder beschreef die hebben we ook. Voor mijn gevoel doe ik er dan echt alles aan en als ze het dan nog niet trekken dan kan ik niks voor ze betekenen helaas. Ik snap wel je gevoel en dat is niet fijn. Wij willen zelfs weer gaan verhuizen over een paar jaar mede hierdoor.
Ik snap jou en de buren ook. Natuurlijk mogen spelende kinderen geluid maken. Maar hier moeten ze naar binnen als er gedreind en gehuild wordt en als ze ruzie maken of een driftbui krijgen. Ik vind nl niet dat de hele buurt daar last van hoeft te hebben. Hier een jongetje in de buurt dat veel krijst en gilt en die mag van zn ouders hele dagen naar buiten. Ik zit mij soms wel eens te verbijten in mn stoel om niet een stuk tape over zn mond te plakken En dan heb ik zelf geen engeltjes hoor, ben echt wel wat gewend.
Appje sturen: kom je gezellig op de koffie? of langsgaan: goh vind het gezelliger om zo even te praten dan over de app. In een woonwijk is het geven en nemen. Speelgeluiden horen erbij, maar ook daar zijn grenzen aan het volume. Als jij de buren uitlegd dat je ze echt wel aanspreekt als ze gaan gillen en schreeuwen omdat jij dat ook niet fijn vindt, zal er ook echt wel begrip ontstaan Hier gaat kind ook naar binnen bij een protest brulbui, heb daar zelf ook geen zin in dat iedereen daarvan kan meegenieten. Vind het zelf al ongezellig haha
Ik snap beiden. Ik vind het ook echt niet leuk als mijn twee buurjongens de hele dag ruzie maken in hun tuin, inclusief veel en hard geschreeuw en gehuil. Maar ja, soms huilt een kind natuurlijk. Hier is de regel dat ze niet keihard schreeuwen en gillen in de tuin, geen geruzie, en als ik een hard huilend kind moet troosten, doe ik dat binnen. De buren zullen echt wel eens wat horen dus, maar ik vind ‘t zo binnen de perken. Er zijn ook mensen die hun kind juist de tuin in sturen bij een drift- of huilbui... daar heb ik echt een hekel aan.