Hoi ik ben draga en wil even zeggen dat ik wel blij ben met de buren. Ben zelf vrij sociaal en vind het belangrijk dat ik in een vriendelijke buurt woon. In mijn vorige buurt zag ik de buren nooit ik kwam er na 6 maand achter hoe de buurman er uitzag. Ik ben ook opgegroeid met groeten naar de buren enzo en in deze buurt is dat ik zo. Ik ben superblij met de buren en het gevoel dat je altijd hun hulp kan vragen vind ik een fijn gevoel. En daarbij komt ik heb privacy genoeg voor mijn gevoel dus ik ben blij met het hele blok gelukkig zijn ze allemaal sociaal en behulpzaam zonder bemoeizuchtig te zijn.
ik ben blij met onze buren! volgens mij uitzonderlijk als ik het zo lees.... wij hebben met een aantal buren echt een heel leuk contact. komen ook bij elkaar op de verjaardagen, en gaan met de dames weleens naar de film of bij elkaar BBQen of afgelopen wk voetbal kijken dat soort dingen....maar je bent niks verplicht hoor als jij er geen behoefte aan hebt moet je het zeker niet doen, er wonen verder in de straat bij ons ook wel mensen die ik niet binnen hoef hoor
wij zien onze buren ook neit veel maar wonen dan ook vrijstaand. toch hebben wij een nachbarschaft (dld) en een paar keer per jaar hebben we dus feesies drie keer een keer 1 jan rodngang gaan we bij iedereen een half uurtje borrel halen, een keer in zomer met bbq en een keer in mrt kloatscheeten. allemaal erg gezellig. verjaardagen doen wen iet aan met de buren maar wle weer grote feesten zoals huwelijks dagen dusde ronde zeg maar 25 ed. verder is het hoi en doei. en vidn ze sociale kontrole van de buurmannen wel fijn. zo was met eerste zwangerschap al snel duidelijk dat ik ant bevallen was hhah ze dachten het zelfs eens op zondag ochtend omdat de auto weg was maar me vent haalde gewoon broodjes haha. maar goed dit is dus een succes verhaal zeg maar. maar als je het dus niet wilt dan zou ik er wel duidelijk in zijn. neit zomaar negeren want dan kan je woonplezier behoorlijk naar beneden dalen. met vee kans op klachten ed omdat je bijv muziek te hard hebt. maar wel zeggen dat je geen tijd ervoor hebt en met verjaardagen dat je genoeg aan die van je eigen fam en vrienden hebt.
Wij hebben een heel goed contact met de buren.. We worden altijd uitgenodigd met de verjaardagen van de kids en we nemen pakjes van elkaar aan, in de zomer bbqen we samen en we hebben een deel van de schutting weggehaald zodat de kinderen samen met elkaar kunnen spelen... We zijn geen vrienden en gaan ook niet bij elkaar op de koffie, maar dat hoeft voor mij ook niet... Vind het prima zo..
Wij wonen in een hoekhuis en hebben met onze buren en die daarnaast een leuk contact. Lopen regelmatig bij elkaar binnen en hebben 2 tot 3 keer per zomer een bbq met elkaar. Dan bij de 1, dan bij de ander. De kinderen spelen heel vaak met elkaar en lopen gewoon bij elkaar in en uit. We komen niet bij elkaar op verjaardagen, gaan vaak de dag er na wel even langs om te feliciteren en een klein kadootje aan de kinderen te geven. Verder hebben we allemaal gewoon ons eigen sociale leven met vrienden en familie, maar zien dit gewoon als iets extra's.
Ja, lastig. Buren die graag met je willen koffiedrinken enzo, terwijl jij daar helemaal geen behoefte aan hebt. Toen ik hier net woonde, kwam de buurman ook vragen of ik een keertje kwam koffiedrinken. Ik durfde geen nee te zeggen en dacht dat de hint dan wel overkwam. Maar niet dus... hij bleef maar vragen. Als ik de tuin in stapte, begon ie ook bijna altijd meteen tegen me te praten. Voelde totaal geen privacy in m'n eigen tuin. Eigenlijk helemaal niet rondom m'n huis, want als ik bij de brievenbus sta of m'n auto uitstap en hij is ook buiten moet ie altijd een praatje beginnen.... Wat is er mis met 'hallo, lekker weertje he'?! Beleefd groeten, en verder niets.
Pff lastig hoor! Ik zou toch wel aangeven dat je niet te close wil zijn. Dan kom je ook niet in ongemakkelijke situaties terecht. Ik heb wel goed contact met m'n buurvrouw doen regelmatig een bakkie samen. We hebben een beide een zoon van dezelfde leeftijd.
wij wonen in een klein flatje en ook wij hebben geen burenvrienden hoor. het is hoi en doei..thats it behalve het buurmeisje van helemaal boven tjah die kunnen we nog wel eens wurgen.
Je kunt het toch op een nette en duidelijke manier tegen ze zeggen? Dan ben je duidelijk en weten zij ook hoe jullie erover denken. Wij hebben we goed contact met onze buren (we wonen in een 2 onder 1 kap). We drinken wel eens wat met elkaar. In de zomer zitten we vaak bij elkaar of bij het lage hek (afscheiding) en dan zetten we allen onze stoelen daar en praten met elkaar. En met geboorte, verjaardagen enzo nodigen we elkaar uit en geven iets. We vinden het eigenlijk erg gezellig Maar als je er geen behoefte aan hebt, wees dan eerlijk en duidelijk. Dan is jullie "probleem" opgelost.
Wij wonen in het ouderlijk huis van m'n ouders, dus ik woon hier al vanaf het begin.De buren zijn aardige mensen, maar verder hebben we niet veel aan hun. We deden eerst altijd wel met verjaardagen, maar eigenlijk van het een op andere moment heeft de buuv (die het eerst jarig was in het nieuwe jaar) ons niet meer uitgenodigd. Ik vind dat best, we hebben al een grote familie, dus verjaardagen genoeg.
Ik heb het gewoon gezegd tegen mijn buren. Dat ik daar niet zo van hou. Ze zijn een tijdje boos geweest maar nu zegt iedereen weer gewoon gedag hoor
we lopen de deur niet bij elkaar plat, maar doen wel geregeld samen dingen. bbq-en in de zomer, vuurkorf aan op zaterdagavond(de mannen) bij elkaar op verjaardag maar wel vrijblijvend, het is geen verplichting en we komen ook niet wekelijks bij elkaar op de koffie.
Je hoeft absoluut niet perse vrienden te zijn met je buren, maar met ruzie naast elkaar wonen lijkt me helemaal niks. Ik zou het eerlijk zeggen dat jullie het erg druk hebben en niet zo'n behoefte hebben aan intenser contact dan gewoon oppervlakkig, duidelijk toch? Hier aan 1 kant goed bevriend met de buren, zij hebben bewust geen kinderen maar ze passen regelmatig een uurtje op onze dochter, we gaan op elkaars verjaardag en eten 2x per jaar bij elkaar thuis. Gewoon als vrienden eigenlijk, we zien elkaar echt niet elke week, soms wel een maand niet maar het contact is net als vriendschap. We hebben een sleutel van elkaars huis, zorgen voor de post en planten als er 1 van ons op vakantie is, dat soort dingen. Buren aan de andere kant is alleen oppervlakkig gedag zeggen en soms een praatje maken, zijn oudere mensen en erg op zichzelf, nou dat vind ik dan ook prima.
Lijkt me een moeilijke situatie, want als ik het zo lees vinden jou buren jullie leuke mensen en gaan ze graag met jullie om en ik zou persoonlijk dan niet rechtstreeks kunnen zeggen dat ik er geen behoefte aan heb. Wel zou ik zeggen dat je de verjaardagen liever niet doet en dan best af en toe eens een kopje koffie drinkt. Zo houd je toch een bepaalde afstand zonder heel bot te zijn. Ik vind het altijd moeilijk. Ik heb sinds een jaar of 3 een goede band met mijn buurvrouw en we hebben nu zoveel met elkaar gedeelt dat we een hechte vriendschap hebben gekregen. Nu echter hebben wij tegelijk ons huis te koop gehad omdat we allebei graag wat groters willen. Ons huis is nu verkocht en wij hebben een huis gekocht. Ik merk nu een afstand van hun kant en ze kunnen ook niet echt blij voor ons zijn. IK baal er dan weer van dat ik me er rot over voel dan denk ik, was er maar geen vriendschap ontstaan dan hoef ik me ook niet klote te voelen. Want ik hecht er wel veel waarde aan. Je zit als buren te dicht op elkaar en krijgt alles van elkaar mee als je ook bij elkaar over de vloer komt. Ik wil het niet nog eens zo en ga voortaan bewust afstand bewaren.
Ik vind t juist superleukgoed contact met de buren en erg gezellig!!! Maar dan moeten t idd mensen zijn waar je t goed mee kunt vinden... In onze vorige woning had ik allemaal jonge buren en belden we vaak bij elkaar aan en ff babbelen in de gang ( was een oud gerenoveerd schoolgebouw met appartementjes), bij elkaar op de thee/koffie, smsen, boodschapjes doen samen, dingen lenen van elkaar wat je zelf ff niet in huis hebt etc...Nu woon ik sinds April ergens anders en ow wat is t een saaaaaie flat zeg! ....Ik zit op de hoek dus aan 1 kant buren ( jong stel) maar alleen hoi en verder niets.Bovenbuurvrouw is zuid-afrikaans en praat engels en is hyperrrrrr en 2 kids, maar ooooo zo gezellig vrouwtje en aardig en spontaan, maar die spreek ik alleen als ik der tegenkom op straat. verder loopt iedereen langs elkar heen met gebogen hoofd en alleen een hoi. Ik was t zo gewend de gezelligheid dus mis t contact hier wel...Maar idd je moet elkaar wel liggen! En als je niet kunt of wilt gwn kunnen zeggen...Wij liepen elkaars deuren ook niet plat, maar de gezelligheid was er en ik had bij mijn buufje sleutels van me huis voor t geval dat en zij had die van haar bij mij liggen. Erg handig aangezien ik vaak de deur dichttrok zonder sleutel hahaha
Bedankt voor je antwoord! Iedereen die gereageerd heeft natuurlijk We gaan er nu wel heen (hebben we al toegezegd) maar we zullen er wel iets over laten vallen dat het van ons niet zo hoeft, denk ik. Als ik op deze reacties hier afga, is dat beter dan het steeds maar in de lucht te laten hangen..
ik heb aan beide kanten leuke buren! De ene kant is alleen hallo en doeg en de andere kant komen we bij elkaar op de kinderverjaardagen, lenen wel eens spullen van elkaar enz. Ben erg blij met mijn buren.
Hier even een andere kant van het verhaal. Wij wonen nu een half jaar in een nieuwbouw woning. Bij ons zijn eigenlijk maar vier woningen echt van belang voor mij, want die zitten bij elkaar. De rest daar moet je voor omlopen. Daar hebben we ook een stuk minder contact mee. In huis #1 kwam (toevallig) een stel te wonen die mijn man en ik allebei kennen uit onze studententijd. Ook van onze leeftijd en hun dochter is even oud als onze zoon. Huis #2 zitten wij. In huis #3 woont een stel waar we al jaren goed bevriend mee zijn. Ook van onze leeftijd. Zij hadden als eerste het huis gekocht en hadden ons op dit huis geattendeerd. Daarna hebben wij dus gekocht. Zij hebben nu trouwens ook een kindje, 6 maanden jonger dan onze zoon. Huis #4 is gekocht door een stel van een paar jaar jonger. Zij kenden onze buren van #3 via een ander koopproject. Zij hebben nu ook een zoontje, 10 maanden jonger dan onze zoon. Nu zitten we dus allemaal in hetzelfde schuitje. Zelfde leeftijd, allemaal een kindje, net een nieuw huis gekocht, allemaal tweeverdieners ook. Dat schept wel een band. Uiteraard hebben we veel contact met de buren van #3. Maar dat was dus al voor we hier woonden Ik heb ook veel contact met buurvrouw #1, vooral omdat we door dezelfde fases heengaan met de kids. Maar ook doen we wel eens koffie met hen. Met de buren van #4 is het contact iets minder, maar dat is ook denk ik omdat we hen niet al kenden, want het zijn verder wel hele leuke mensen. We hebben elkaar wel allemaal uitgenodigd op feestjes. Zijn er nog niet zoveel geweest, want we zitten hier pas een half jaar Back on topic: Ik heb de buren van #4 al een tijdje niet meer echt gesproken. Ik denk 2 weken of zo? Ik vond het van de week al tijd worden om weer eens te gaan buurten. Nee, echte vrienden (waar je lief en leed mee kunt delen) is geen must, maar ik ben wel een voorstander van goede buren. Dat kost wel een kleine investering van je tijd, maar persoonlijk vind ik wel dat dat de moeite waard is. Maar ik begrijp het ook als iemand daar geen behoefte aan heeft. Dat kun je ook gewoon op die manier zeggen. "Ik vind je heel aardig, maar ik heb eigenlijk niet zoveel behoefte om vaak bij elkaar over de vloer te komen. Maar je kunt wel altijd bij me terecht voor een kopje suiker/rijst of als je vind dat de muziek te hard staat of zo." Ik denk dat je dan toch het contact open houdt. En de buurvrouw weet waar ze aan toe is.