Waarom andere moeders bekritiseren?

Ja helaas zie je dat overal, heb ook vaak genoeg gezien dat andere zich met ander mans kind bemoeien,
Dan zeg de moeder bijv ja, nu luister hoor anders ga je voor straf thuis naar je komen en dan komt er zo een bemoeial aan en die gaat dan nog ff tegen dat kind zeggen wel luisteren he naar mama, omg wtf bemoei je met je eigen kippen, sjongge ugghh,,
En dan is het nog een vreemde ook he

 

Ik denk dat ze zich zelf door zo'n reactie te plaatsen beter voelen.

Ik heb het filmpje ook gezien en dacht alleen maar: ohhhh herkenbaar

 

Omdat het altijd makkelijker is om op een ander te reageren dan naar jezelf te kijken.

 

onzekerheid

 

Waarschijnlijk hopen een hoop anderen ook tot die moeders door te dringen. Ken je dat filmpje met dat kindje wat víér dobbelstenen in z'n mond heeft en daarmee door het huis rent, terwijl z'n moeder poeslief tegen 'm praat en er een half uur over doet om die dingen uit z'n mond te krijgen? Bij zulke dingen snap ik wel dat er een hoop vrouwen zijn die daar bekritiserend op reageren, in de hoop dat de andere moeder ook ziet dat het hartstikke gevaarlijk is en dat dit geen handige aanpak is op zulke momenten..

Wat betreft de thuisblijf- / werkende moeder discussies, of bijvoorbeeld BV vs. KV, snap ik ook niet waarom iedereen zo ontzettend lullig op elkaar moet reageren. Ik heb dan altijd zoiets van; 'Nou en?' en dan ga ik verder met het volgende topic

 

Tja, dat snap ik ook niet.
Ik ben vrij makkelijk voor mijn jongens, ik zorg er gewoon voor dat ze nergens bijkunnen waar ze écht vanaf moeten blijven. Ze horen al vaak genoeg per dag een "Nee niet doen" of een "Nee, blijf af! etc." dus ga dat niet nog erger maken door ze hiermee uit te dagen.
Ik heb daar wel eens een opmerking over gehad dat als ik alles van tafel weghaal, ze dan niet leren hun grijpgrage handjes bij zich te houden, maar de oudste is inmiddels oud genoeg dat hij niet eens gewaarschuwd hoeft te worden. Die hoeft niet meer zonodig met het servies te spelen. De jongste zit nu in de grijpgrage fase.

 

Onzekerheid en kritiek hebben op een ander is makkelijk. Ik betrap mezelf ook wel eens op kritiek op andere moeders. Zeker toen ik nog geen kinderen had. Ik weet nu wel beter...

 

Inderdaad, heel vervelend die moeders!
"Je kind mág helemaal geen eigeel!"
"kruipt jouw dochter nog niet? Zou ik na laten kijken hoor!"
"Kent je dochter nog maar 1 woordje?! Ik denk dat ze een ontwikkelingsachterstand heeft.

Ik hoor het allemaal niet meer en ben er zeker niet meer gevoelig voor.

 

Ik denk ook dat het te maken heeft met dat veel moeders zich door hun eigen intensieve ervaring toch een beetje een"expert" op het onderwerp voelen, terwijl dit met heel veel andere dingen in het leven niet zo is. Daarom lokken bij uitstek dit soort opvoedingssituaties commentaar op, want hier hebben we allemaal wel een "wel gefundeerde" mening over . Ik denk dat het overigens lang niet altijd arrogant bedoeld is hoor. Soms wil men gewoon helpen met wat in hun ogen goed advies is.

 

Daar heb jij ook gelijk in humptydumpty, we moeten denk ik ook niet alles als kritiek opvatten, al kan het wel zo over komen...

 

Dit en een Beetje nuance in hoe je iets brengt.
Tegenwoordig kan bijna niemand meer goed omgaan met kritiek. Maar de manier waarop iets gebracht wordt is vaak 10 malen aanvallender en botter dan een generatie geleden voor mijn gevoel.

Als in een filmpje iets gevaarlijks te zien is zoals met die dobbelstenen dan snap ik dat mensen er iets over zeggen onder bij de comments.

Maar in het geval van die tweeling in bed leggen denk ik laat ieder zijn eigen manier uitvoeren daar hoeft toch geen negatief commentaar bij. Wat is daar de noodzaak van en respecteer elkaar toch gewoon. En al zou ik ook bij mezelf denken zet de klinkt toch gewoon omhoog, dan kun je dat ook op een constructieve manier als tip er onder melden.

 

Ik denk dat er een hoop moeders zijn die goedkeuring zoeken bij anderen en willen weten dat ze goed bezig zijn. Daardoor blazen ze soms iets te hoog van de toren omdat ze graag bevestiging/bijval willen krijgen. Ook vind ik het vaak een beetje 'beste stuurlui staan aan wal', want al heb je 28 kinderen beneden de leeftijd van 7 jaar, die moeder weet wat bij haar kinderen werkt en wat niet.

Ook vergeten veel mensen dat er niet 1 ideale perfecte manier van opvoeden is, maar dat er vele wegen leiden naar Rome. En dat je je kind ook op meerdere manieren kan verpesten Als er 1 manier was voor beiden, waren er niet zoveel tegenstrijdige adviezen en boeken/cursussen etc.

Ik merk wel eens dat ik onzeker ben over de opvoeding van mijn kleine mannetje en dat je veel gaat vergelijken. Dat zal iedere moeder wel hebben, dus ik ook. Dan hoor ik van mijn vriendinnen: J* doet dit, wat knap van hem, hè?! En dan voel ik gelijk de behoefte om verdedigend te zeggen: ja, maar S* doet dit al! Doet de jouwe dat al? Niet? Oh, dat komt dan misschien nog wel ooit een keertje

Ik denk ook dat het moeders eigen is om zo ultra-verliefd te zijn op jouw eigen kind dat je werkelijk vind dat jouw kind voor jou het meest allerspeciaalst van de wereld is en je gewoon geen tegenspraak duld. Je wil dat iedereen hem geweldig vind. Denk ik. Zoiets. Ik weet in ieder geval wel dat mijn ventje het allergeweldigst van heel de wereld is, hahahaha.

En verder kom je soms gewoon situaties tegen waarin JIJ heel anders zou handelen. Net als in het verkeer. 1 of andere mafkees maakt een inschattingsfout die jij nooit had gemaakt en die bekritiseer je dan vaak ook ongemerkt. Jij zou het anders doen. Net als dat ik dat anders zou doen. En dat zie/merk je. Ik hoop alleen dat ik niet zoveel (ver)oordeel; ik probeer daar namelijk wel vaak op te letten. Helemaal voorkomen kun je het niet omdat sommige dingen echt kunnen botsen met normen en waarden; maar ik doe mijn uiterste best om daar dan niks van te zeggen en anders het bij mezelf te houden als mijn mening of in een adviserende rol. Maar goed, de meeste moeders zijn toch te koppig en doen wat ze zelf het beste lijkt; dus dat laatste komt niet vaak voor

 

Omdat jezelf een spiegel voorhouden en dus je gebreken zien het moeilijkste is wat er bestaat. Het is mijn voorland dus ik ben heel benieuwd hoewel ik ze dan samen op 1 kamer zou leggen als ze dan niet willen slapen, dan niet

 

Ik ervaar niet zo gauw kritiek...er zijn best een hoop mensen die bepaalde dingen niet begrijpen hoe ik ze doe maar dat mogen ze gerust zeggen. Ik lig daar niet wakker van en vind het prima te horen hoe anderen iets aanpakken. Ook al wordt dat niet even netjes grbracht. Soms is dat misschien even nodig. En ik doe er wat mee wanneer ik vind dat men een punt heeft en anders leg ik het naast mij neer.

Ik denk dat ik nogal ouderwets qua opvoeding ben. Tenminste ik ben niet zo van het moderne: "ik volg mijn kind" en " het komt wel goed". Daarmee bots ik vaak met andere ouders. Ik zeg daar graag wat van maar heb gemerkt dat men tegenwoordig bijna niks meer kan hebben want alled wordt afgedaan met: "we hebben allemaal het beste voor met ons kind".....daar ben ik het dus absoluut niet mee eens. Maar goed.

Hier neem ik sinds kort de moeite niet meer...men wil het niet horen en doet toch waar die zin in heeft.

zo'n opmerking onder dat filmpje van " dat zal hier niet gebeuren" die had ik goed kunnen maken...dat zeg ik eerlijk.

 

Ik ervaar het gelukkig (nog) niet zo erg en daarbij kunnen ze zeggen wat ze willen, Ik heb een brede rug dus het glijd er makkelijk af.
Als er iets bruikbaars bij zit denk ik erover na.

 

Ach ja, ik krijg altijd veel "goede adviezen" over het slapen van dochterlief, maar er heeft nog niemand 's nachts om 2 uur aangebeld en gezegd: ik kom even een handje helpen