Hoor graag hoe jullie erover denken, Als de baby er is ga ik 3 dagen werken ( dagen staan niet vast, werk is heel flexibel) en mijn vriend werkt 1 dag thuis. Blijven er 2 dagen over, kdv wil ik niet dus 1 dag m'n vriend zijn moeder (woont op 5 min. Afstand) en 1 dag mijn moeder (woont op 120 km afstand). Eerste kleinkind dus super enthousiast etc jullie kennen het wel. Mijn moeder werkt ook flexibele dagen (3), maar is op maandag altijd vrij. Het is (voor haar en mij) logisch dat zij zondagavond hierheen komt en blijft slapen gezien de afstand, en maandagavond weer naar huis gaat. Gisteren heeft mijn vriend aangegeven dit helemaal niet te zien zitten, altijd een 'gast' te hebben op zondagavond, hij is al eens overspannen geweest en heeft bepaalde ritmes waar hij niet vanaf wil wijken, snap ik ook wel maar voor mij is het anders. Heb vanmorgen mijn moeder gebeld en het voorzichtig gebracht, mss een andere dag en mss niet iedere week maar eens per 2 weken, ze snapte het wel maar is daarna helemaal over haar toeren geraakt omdat het voelt alsof ze wordt buitengesloten door mijn vriend. Ik zit er nu een beetje tussenin en ben zo verdrietig, wil dat het voor iedereen goed voelt maar heb nu dus een moeder met (overdreven) een gebroken hart. Heel verhaal geworden maar weet dus niet wat ik nu moet doen
Ik vind het juist heel goed dat jouw vriend dat zo aangeeft. Als je net ouders bent geworden, veranderd er ook heel veel voor jullie. Als je dan een verleden hebt met burn-out o.i.d is dat waarschijnlijk ook al niet zo makkelijk. Is het niet een idee als jullie je kleintje op zondagavond naar oma brengen en dat hij/zij daar slaapt. Jullie kunnen dan lekker een nachtje doorslapen (en uitgerust naar je werk) en 's avonds haal je je kleintje weer bij oma op (en eet je meteen mee).
Ik snap je vriend wel, ik zou hier ook geen zin in hebben. Eigen moeder of niet. Maar, ik snap ook dat je moeder het niet leuk vind wat jullie verteld hebben. Misschien kunnen jullie een compromis maken? Bijvoorbeeld om de week? Of om de week daar heen? Dat jullie baby daar slaapt? Dan is je moeder in eigen omgeving en hebben jullie thuis 'niets'.
Dat is zeker wel heel erg vervelend maar kan het wel begrijpen vanuit je vriend dat hij niet elke zondagavond een loge in huis wil hebben. Zou mijn schoonmoeder (ook al hebben we een super goede band) niet elke week te logeren willen hebben. Dat moet je moeder zich direct buitengesloten voelt is wel wat overdreven. Jullie kunnen er toch ook niks aan doen dat ze zo ver weg woont? Een oplossing is dat jullie de kleine elke zondagavond naar haar brengen en maandagavond gaan ophalen?
Ik snap je vriend echt! Moet er niet aan denken mijn schoonmoeder elke zondagavond al in huis te hebben. Wat een inbraak op mijn privacy! Vind het overdreven dat je moeder zich buitengesloten voelt, want dat is natuurlijk helemaal niet aan de orde.
He bah meis, ben je hoog zwanger, in verwachting van je kindje.... en je moeder zover weg.. pff.. vervelend voelt dat he Het voelt voor mij even, dat de emotionele lading die dit verhaal nu heeft, meer door de bijzaken komt, dan door het directe idee.. Kleed het verhaal eens uit.... het is niet de moeder van je man he, hij is niet met haar op gegroeid. je moeder vind het fantastisch om die kleine van jou heerlijk een dag om zich heen te hebben. Buitengesloten vind ik een groot woord, want het jullie kindje en daar hoort zij ook niet bij. Als ze wel blijft slapen is het een uitzonderlijke situatie dat het fijn is als het goed loopt. Je kunt het ook nog iets anders aanpakken. Dat je moeder er dan is, s avonds is ze er echt voor jou. Je vriend gaat dus volledig zijn eigen gang. dit spreken jullie zo af en dit spreken jullie ook duidelijk uit. Je spreek een tijd af vanaf wanneer je moeder mag komen, of ze dan op of vanaf die tijd komt zie je dan wel per keer. Ik ben ook regelmatig (gewoon een dag) bij mijn moeder, zowel mijn vader als mijn man gaan dan hun eigen gang. anders word je gek jo..
het lijtk mij echt helemaal niks ieder week een loge of he tnu mijn moeder of schoonmoeder is ik zou echt gek worden. waarom zoek je geen flex gastouder om op de kleine te passen. dan kunnen de oma's gewoon oma's zijn in plaats van oppas succes
Dan zou ik een andere oppas zoeken... Je kan niet verlangen dat iemand 120km gaat rijden 's ochtends vroeg om op te komen passen.
Vervelend. Maar het idee om je kindje dan zondag.s weg te brengen lijkt dan idd de beste oplossing. Jij brengt het zondag.s in de avond weg en haalt het de andere dag bij je moeder weer op eet gezellig mee en gaat met baby en al weer gezellig naar huis. Dat van je vriend lastig idd maar bereid hem maar al vast voor zijn vaste ritme gaat even een paar maanden op de schop niks gaat meer zo als hij denkt dat het gaat beseft hij dat wel? En anders om en om. En ik snap je moeder wel die leeft nu ontzettend met jou mee heeft zich in gesteld om op de kleine te gaan passen( zeker het eerste kleinkind en voelt zich te leur gesteld en jij zit ook nog eens 120 kilometer verder ze is net zo als jij denk ik zenuwachtig.
Hier zou mijn moeder zich veel te veel gaan bemoeien met het huishouden. No way dus. Maar 120km is wel wat ver weg ja. Lijkt me ook voor jullie kleintje als ze straks wat groter is ook best een belasting op maandagavond 120 km naar huis knorren na het eten bv. Als jullie je kindje naar oma brengen bedoel ik dan. Tja, lastig, maar je vriend is wel eerlijk en begrijpelijk ook. Ook zonder verleden met burn out begrijp ik dat. Waarom geen kdv eigenlijk?
Het idee wat wordt geopperd om het om en om te doen, lijkt me wel een goede oplossing. Je vriend heeft aangegeven dat hij niet wekelijks zijn schoonmoeder over de vloer kan/wil hebben, maar evt wel per 2 weken. Je vriend geeft hierin duidelijk zijn grens aan... wat ook zeer belangrijk is wanneer je burnout hebt gehad (been there...) Ook voor jullie samen is het straks een lekker vooruitzicht een avondje voor jullie zelf/samen te hebben. Wat is de reden dat je niet kiest voor een KDV? Is een Gastouder een optie?
nou ik geef je vriend ok groot gelijk eerlijk gezegd. en ik zou een andere oplossing gaan zoeken als 120 kilometer iedere week gaan rijden. gastouder?
Mijn moeder past op op maandag en eet daarna samen met mijn vriend. Er zijn dagen dat hij echt een drukke en vermoeiende dag gehad heeft en dat al veel vindt. Ik snap jouw vriend helemaal. Sowieso is de zondagavond hier echt onze relax-avond. Nee, daar zou ik mijn (schoon)moeder ook niet bij willen hebben. Er zijn al een aantal goede oplossingen aangedragen, die kan je misschien samen bespreken? Waarom wil je eigenlijk geen kdv als ik vragen mag?
Zoals bijna iedereen al heeft aangegeven vind ik het ook heel goed van je vriend dat hij nu al zijn grenzen aangeeft. Los van het feit wat ik er van vind om mijn (schoon)moeder elke week te logeren te hebben wil hij het liever niet. Dus goed dat je het aan je moeder hebt aangegeven. Dat ze even verdrietig is kan ik me ok voorstellen, het is nu wat anders dan ze in gedachten had. Maar buitengesloten voelen door je vriend vind ik nogal stellig. Laat haar even bedaren en leg het dan gewoon nog een keer uit. Persoonlijk vind ik de reactie van je moeder, als ze hier in volhard, een beetje overdreven. Het is jullie kindje en jullie leefomgeving, en je vriend heeft het volste recht aan te geven dat hij niet wil dat daarin te veel 'ingebroken' wordt. Een vriendin van mij had hetzelfde. Uiteindelijk hebben zij een compromis gesloten (groot huis en veel grond, dat wel) dat ze de garage om hebben gebouwd (heel simpel) naar een gastenverblijf. Kleine kitchenette, bed in de kamer, bankje, kamer, TV'tje erin. Badkamer werd gewoon in huis gebruikt. (Schoon)mams kwam de avond van tevoren en logeerde gewoon lekker in het gastenverblijf, de avond was dus nog voor mijn vriendin en haar man, en 's ochtends kwam mams al lekker mee ontbijten en helpen met de kinderen. Daar heb je geen grote garage of schuur voor nodig hoor!
Draai het eens om,wat als ZIJN moeder een nacht komt logeren? Voel je je daar fijn bij? Ik snap je vriend wel,maar jou ook. Daarnaast gaat het niet altijd goed met oma's die oppassen,dus of het voor de langere termijn een ideale oplossing is,is maar afwachten. (bijvoorbeeld te lezen op dit forum hihi)
Ik snap je vriend ook hoor. Zou het ook echt niet willen! Zou mn kindje er ook niet speciaal eerder voor brengen! Jullie wonen nou eenmaal ver uit elkaar.. dan is het een kwestie van pech en zou ik een andere oppas zoeken! Wat niet gaat dat gaat niet
Ik kan het me van je vriend goed voorstellen. Zondag is nog weekend en om dan elke week een loge te hebben als het "familietijd" is, zou ik zelf ook niet zien zitten (ook niet als het mijn een moeder is). Ik vind het knap dat jouw vriend dit durft aan te geven trouwens. Als je echt geen KDV wil zou ik om de week naar je ouders rijden en de kleine daar laten, dan andere week vragen of je moeder op zondag bij jullie komt en jullie kindje mee neemt. Zo hebben jullie 1x per week ook tijd samen.
Poeh, ik dacht dat ik mevrouw vervelia was hiermee, maar als ik de reacties zo lees... Mijn vriend kwam er namelijk ook mee om zijn moeder een dag per week te laten oppassen. Mijn schoonouders wonen ook een uur verderop en hij opperde ook het idee om haar hier te laten slapen. Nu is mijn schoonmoeder best een lief mens hoor, maar heeft een vrij dominant karakter en doet alles volgens haar manier. En ik wil gewoon dat alles op onze manier gaat en niet die van haar gaat opdringen. Daarbij past ze ook (te) vaak op haar eerste kleinkind, een jochie van bijna 3. Ik wil niet teveel van haar verwachten, als ze ook nog eens elke keer onze kant op moet komen. Maar ik moet er dus ook echt niet aan denken haar elke week minstens anderhalve dag over de vloer te hebben. Hoe lief en goedbedoeld ook! Dus ik vind het ook goed van je vriend dat hij het aangeeft. Er is vast wel een tussenweg te vinden hierin. Ons ukkie gaat wel naar het kdv als ik weer aan het werk ga