Wauw...ik bedoelde echt alleen maar het feit dat iemand tenminste oke bedekt is met een chador. En ja ik ben wel eens iemand tegengekomen bij een kinderopvang die op de grond ging zitten met de kinderen terwijl ze een minirok droeg. Dat vind ik niet oke omdat alles daaronder dan zichtbaar is. Ik heb geen seconde gesproken over normen en waarden die passen bij bepaalde kleding. Ik zie mensen gewoon als mensen en ieder mens doet er toe op zijn/haar wijze van hoe ze zijn. Niemand meer of minder. Maar het lijkt dus meer te gaan om het feit dat iemand haar religie uit dan dat het dus te bedekt zou zijn voor het werken in de kinderopvang zoals eerder als reden werd gegeven. Dat was enkel mijn vraag.
Serieus? Vragen mensen zich écht af wat het verschil is tussen een oordeel over religieuze kleding of een oordeel over een minirok?
Haar handen zijn niet ineens verdwenen hè, die zitten nog gewoon aan haar armen die kan ze gewoon gebruiken
Ik neem aan dat je dan bedoelt dat je geen mening mag hebben over religieuze kleding juist omdat het vanuit het geloof komt? Als er een nieuwe geloofsovertuiging komt, waarin gepleit wordt benen bloot te hebben, mag je dus ook geen mening meer hebben over iemand die in de kinderopvang een korte rok of broek draagt? Wie zegt dat iemand met een minirok daaronder niet een sportbroekje kan dragen? Of misschien heeft iemand wel dusdanig last van stoffen, dat een minirok de beste optie is.
Als islamitisch (of christelijk) persoon mag je een mening hebben over homoseksualiteit en evt travestie, omdat dat vanuit het geloof niet mag. Andersom mag een homoseksueel persoon geen mening hebben over de kleding van een islamitisch of christelijke persoon, omdat ze dag dragen vanuit het geloof. Ik vind dat krom. Een homoseksuele persoon hoeft geen mening te uitten over religieuze kleding, en dan hoeft een gelovig persoon geen mening te hebben/uiten over homoseksualiteit.
Niemand zegt dat je geen mening mag hebben hè? Iedereen heeft een mening, zou helemaal mooi zijn als dat niet meer mag. Het gaat erom wat je vervolgens met die mening doet en welk waardeoordeel je eraan hangt.
Ik probeer hem even uit te splitsen dan. Zou je in her voorbeeld van de OP wel de mening mogen hebben dat religie weinig zichtbaar zou moeten zijn op een openbaar KDV, maar niet mogen oordelen dat het te ver gaat om een chador te dragen? Het is vast niet specifiek een openbare KDV zoals scholen dat kunnen zijn, maar het gaat me even tussen het verschil van de mening die wel mag en oordeel dat niet mag. Of is het meer zoiets van: de mening kan zijn dat een chador erg bedekkend en zwart is, en het oordeel dan evt is dat het te ver gaat?
Nee wat ik bedoel te zeggen dat een mening of oordeel over een minirok per definitief niet discriminerend of racistisch kán zijn, terwijl die grens in het geval van religieuze kleding (welke religie dan ook) toch snel overschreden worden. Dat is een wezenlijk verschil. En voor wat betreft je tweede alinea. Ja dat zou kunnen, maar dat is een theoretische discussie. En zijn wat mij betreft drogredenaties om af te leiden want de werkelijke discussie. Iemand die zegt dat het niet kunnen zien van armen en handen te ver gaat en dat ze zich afvraagt wat de reden is van dat iemand zichzelf zo kleed.
"Discriminatie is mensen anders behandelen, achterstellen of uitsluiten op basis van (persoonlijke) kenmerken". Indien ik uitgesloten zou worden ivm het dragen van een minirok, is dat wel discriminerend. Ik vind discriminatie over elk persoonlijk kenmerk even erg. Geloof, uiterlijk, ras, sekse en liefdesvoorkeur. Ik vind discriminatie vanwege geloof niet per se erger.
Als er een onderscheid gemaakt moet worden, dan vind ik discriminatie vanwege een handicap of uiterlijke kenmerk het meest erg. Dit is namelijk geen keus van iemand. Een geloof of een minirok o.i.d. kies je uiteindelijk zelf voor. In Nederland wordt er gelukkig veel rekening gehouden met mensen met een handicap. Dit is in veel landen een heel ander verhaal.
De mens is een groepsdier. De meesten zijn op deze manier geprogrammeerd. Volgen is denk ik minder een keuze dan afzetten tegen. Ik denk dat Nederland ook nog een flinke weg te gaan heeft als het gaat over het niet conformeren aan de geldende norm. Hetgeen wat de meesten normaal vinden. Het meeste wat normaal gevonden word komt imo doordat genoeg mensen het daar over eens zijn. Dat maakt de uitkomst anders. Maar niet het mechanisme. Om het mechanisme aan te pakken moet er verder gekeken worden dan de norm. Bijvoorbeeld oprechte interesse of juist een onverschilligheid.
Jammer dat er geen 'vind ik niet leuk' knop is. "Er zit vast iets achter dat ze zich zo kleed". Wie citeer je nu? Dit is jouw eigen interpretatie. En uitleggen in je "eigen witte woorden"?? Zijn er ook zwarte woorden dan?
Evenals het iemand onterecht beschuldigen van discriminatie. Een mening en een gevoel hebben over iets is niet ook meteen discriminatie. Dat dat onderscheid niet gemaakt kan worden vind ik bizar.
Een gevoel of gedachtes spreek je niet uit. Dat is iets in jezelf. Een mening kan wel degelijk discriminerend zijn. En daar lees ik hier toch voorbeelden van. Sommige mensen zijn zich hier niet eens van bewust. Vaak leven ze in een bubbel waar iedereen dit soort "meningen" heeft. Maar dat maakt het nog niet minder erg. In de wet is trouwens geen onderscheid tussen verschillende vormen van discriminatie. Lees artikel 1 van de Grondwet maar eens! Alle vormen zijn verboden. Het doet er dus niet toe of dat op basis van geloof, seksuele voorkeuren of leeftijd is.
Ik ben toch anders erg blij met het recht op vrijheid van meningsuiting. Je bent zelf behoorlijk bevooroordeeld en stigmatiserend met wat je schrijft.
Ik zou er geen probleem mee hebben zolang het gezicht goed zichtbaar is. Handen/armen wel of niet zichtbaar maakt me niks uit, maar ik vraag me af in hoeverre het hygiënisch is bij het verschonen bijvoorbeeld. Dat gezegd hebbende, zou ik me ook heel goed kunnen voorstellen dat ze dit alleen draagt bij de tijdstippen dat er kinderen gehaald en gebracht worden en dat ze de rest van de tijd haar haren bedekt houdt met een kleinere hoofddoek/soort mutsje (sorry, ken de namen niet ervan). Dat zie ik namelijk ook vaak bij patiënten.
Ik lees dit topic nu pas… en het doet me denken aan dat ik ooit aanbood aan een leidster van onze opvang dat ik mijn boek over peuteryoga mee kon nemen omdat daar zulle leuke oefeningen in staan… en dat de leidster reageerde als door een wesp gestoken dat yoga van de duivel was en dat ze dat echt niet met de kinderen ging doen! Ik was daar toen echt zo verbaasd over, ik had dat echt niet aan zien komen. Ook als iemand geen religieuze kleding draagt kan iemand religieuze opvattingen hebben die niet stroken met jouw opvattingen. En jouw kind komt daarmee in aanraking. Dat is aan de ene kant heel mooi, zo leert je kind dat er meer opvattingen zijn dan alleen die van de ouders. Maar het is ook best spannend. Ik wil ook niet dat mijn kind meegenomen wordt in een religieuze overtuiging die niet de onze is.
Toen de jongste 1 was had ze ook een van de leidsters met (ik denk) een chador. Als ik google lijkt het daar in elk geval het meeste op. M was (en is) vaak erg onrustig. Bij haar kwam ze altijd heerlijk tot rust. Ze wilde vaak bij haar op schoot zitten en zat altijd aan de lekker zachte stof te friemelen. Ik zie dus vooral voordelen voor kinderen .