Het gebeurd geregeld dat ik iets aan wijs in de winkel van oh das leuk en dat mn man me aankijkt alsof ik compleet gek geworden ben. Ik koop het dan niet maar dat vind ik dan soms echt heel jammer. Wat doen jullie als dat gebeurd?
Hoe krijg ik het nou weer voor elkaar dat dit hier staat. Dacht dat ik het in de lounge gezet had. Kan iemand het voor me verplaatsen?
als hij het echt niks vind, dan laat ik het ook echt hangen maar we hebben wat dat betreft wel dezelfde smaak voor onze dochter en gebeurd het maar een enkele keer
Mijn man is er zelden bij als ik iets voor onze zoon koop. Als het aan hem zou liggen, zou onze zoon constant in zijn blote kont lopen, geloof ik. Hij is wat kleding betreft zuinig op het absurde af. Maar goed, dat houdt mij dan wel weer een beetje in toom want ik heb een gat in mijn hand. Ik zou niet iets kopen waarvan ik echt weet dat hij het lelijk vindt. Maar het kan hem niet zoveel schelen, als het maar niet al te duur is. Als het hem wel uit zou maken, zou ik of afspreken dat we samen gaan shoppen zodat we dingen die we allebei mooi vinden. (Heel vals, want dan heeft hij daar vast na een paar keer geen zin meer in en dan zegt hij wel dat ik het weer mag doen. ) Of ik zou afspreken dat jullie beiden iets kopen wat je zelf mooi vindt. Maar dat betekent dan waarschijnlijk ook dat manlief iets meeneemt waar jij niks aan vindt en dan zul je dat toch ook aan moeten trekken bij je kind.
oh ik koop het gewoon, maar oke ik bekijk wel eerst waarom vind ie het dan zoooo spuuglelijk...dan ga ik nog es na waarom ik het zooo mooi vindt.... en dan koop ik het alsnog..ja hallo hij is er nooit bij als ie het aan heeft ...ihi... als hij met hem de deur uit gaat, kleed ie hem vaak aan met een joggingpakje ( vind ie oh zo stoer) dus daar zeur ik ook niet over! hij koopt ook dingen zonder te overleggen, laat hem lekker...maarja laat mij dan ook lekker hiihihih maar eigenlijk nog noit meegemaakt dat het ehct een issue werd ofzo... vaak stelt ie zn mening bij, wnatd an ziet ie hoe leuk het staat
Ik zeg dan dat hij niet moet zeuren en geen smaak heeft Gelukkig bemoeit hij zich er nagenoeg nooit mee, dat is echt mijn ding... Hij heeft 2 broekjes die hij echt spuuglelijk vind (skinny jeans) maar nadat hij dat even geoppert heeft als ze het aan heeft, is het wel klaar. Hij maakt zich er niet druk om verder dus dan ga ik me er echt niet meer aan aanpassen. Overigens vind hij het vreselijk om mee te moeten winkelen dus hij is al lang blij dat ik het allemaal regel, logisch dan dat het 99% mijn smaak is wat ze draagt
Mijn smaak qua kleding en kleuren is een stuk beter dan die van mijn man. Hij doet zo iets bij elkaar aan wat vloekt of qua stijl helemaal niet bij elkaar past. Dus ik hecht niet zoveel waarde aan de mening van mijn man wat kleding betreft.
ligt er een beetje aan hoe spuuglelijk hij het vind. Laat ik een voorbeeld geven. Mijn man is absoluut niet mode bewust en vind een simpele spijkerbroek en een shirtje al prima. Bij de barbara farber jurken heeft hij echt zoiets van: huh?? Maar vind het dus niet echt lelijk, zoals hij zelf zegt: het hoeft van mij niet zo Maar een vestje met een bontkraag ofzo, dat vind hij echt spuuglelijk (ik ook trouwens) en dat zou ik dan niet kopen. Maar ik laat mijn dochter niet hele dagen met spijkerbroeken en effen shirts lopen
De ene keer koop ik het. ( zeg inderdaad ook: gelukkig heb jij geen smaak ) en de andere keer laat ik het hangen! Hij vindt het leuk om te shoppen voor de kindjes, wie had dat ooit gedacht. Haha.
Ik koop het dan niet. Want vrijwel altijd vindt hij leuk wat ik koop, dus die ene keer dat ie het niks vindt zal er wel een reden voor zijn .
Het boeit hem allemaal niet zo Ik shop altijd voor haar en als we samen in de stad zijn laat hij meestal wel zien wat hij leuk vind.. 9 van de 10x vind ik dat dan ook leuk, dus we hebben best wel dezelfde smaak qua kleding voor Mira
mijn man vind alles prima, weet je.. het staat vaak al heel anders als je het aan hebt, zo ook bij kindjes, daarbij hebben we ook dezelfde smaak, mijn man kan ook thuis komen met een leuk jurkje voor onze meid of een stoer shirt voor onze zoon, jou man is toch vaak van huis met zijn werk ?, zou er echt "schijt" aan hebben, hij hoeft er niet tegenaan te kijken
Het boeit mijn man niet zo en ik ga meestal voor de kinderen shoppen, maar als ik twijfel vraag ik wel zijn mening en als hij het dan niet leuk vindt, koop ik het niet.
Dan koop ik het niet. Mijn man vindt Oilily echt clowns kleren ( ik niet) en dat koop ik dus niet terwijl ik dat dus erg leuk vind.
heb nog noooooit klachten gehad..... hij is er dol op als zijn meisje er mooi uitziet en maakt zich ook nooit druk over dure of te veel kleding. als ik wel eens twijfel tussen 2 jurken die ik alle2 leuk vind zegt ie dan koop je ze toch alle2.
Wij kopen eigenlijk altijd samen kleding voor onze zoon. Ik laat mijn man ook veel kiezen. Sommige dingen vinden we van elkaar dan minder mooi, maar niet spuuglelijk. De kleding die zijn moeder altijd meeneemt, vinden wij altijd samen spuuglelijk. Zelfs als buitenkleding schamen we ons kapot. (dus naar de kringloop)