Ik heb lang getwijfeld of ik hier wel een topic over wil openen ivm herkenning, maar het is nu zo erg dat herkenning me weinig kan schelen. Ik voel me namelijk sinds ongeveer een half jaar geestelijk uitgeput. Ik heb drie kinderen en soms denk ik " waar ben ik toch aan begonnen". het moederschap valt me best wel zwaar moet ik eerlijk toegeven. De oudste twee kan je geen 2 seconden alleen laten en ze vliegen elkaar in de haren. De oudste heeft allerlei gedragsissues. De jongste is anderhalf en zo' n pittige dame. Ik voel me zo ontzettend opgebrand. Komt trouwens niet alleen door de kinderen hoor, ook andere dingen hebben ermee te maken. Het gaat er om dat ik me zo ontzettend opgebrand voel. Zo erg dat ik 's avonds niet meer tot rust kan komen met als gevolg dat ik ook nog eens last heb van insomnie. Ik slaap elke nacht maar hooguit 2 à 3 uur en dat maakt mijn overspannenheid nog erger. Soms smeek ik mijn man, stop met werken en help me hieruit, want andere hulp heb ik niet. Dat is natuurlijk ook geen optie. Gelukkig houd ik het nu nog net vol, maar soms krijg ik paniekaanvallen. Zo'n intense, misselijkmakende angst om door te draaien. Wat moeten de kinderen zonder mij als ik echt doordraai en er niet meer voor ze kan zijn? Voor de slapeloosheid ben ik bij mijn huisarts geweest. Hij gaf me een aantaltemazepampilletjes die ik heb gebruikt om af en toe bij te tanken. Ik weet dat ik hulp nodig heb maar het enige wat me hieruit kan helpen is een lange tijd even niks doen. Daarmee bedoel ik het niet meer 's ochtends 7 uur mijn bed uit, terwijl ik d enkele nacht geen oog heb dicht gedaan en dan de hele dag een ploetermoeder zijn. Ik voel me gewoon te zwak enziek om langer zo verder te gaan. Hoe krijg ik dit voor elkaar dan als er niemand is die mij kan helpen. Mijn moeder is zelf met haar reuma niet in staat om het van me over te nemen. Mijn man werkt de hele dag. En ik dan?? Ik hoop hier herkenning en tips de me uit deze uitzichtloze situatie kunnen nemen. Heb dit echt hard nodig!!
Hè meid dat klinkt behoorlijk heftig en als ik het zo lees moet er zeker wat gaan gebeuren. Anders denk ik dat het echt fout loopt. Je hebt het er zo te lezen al met je man over gehad, maar beseft hij ook echt wat voor impact dit alles op je heeft? Stoppen met werken zal natuurlijk niet gaan, maar er zal toch iets moeten veranderen. Heb je verder nog familie of vrienden die je om hulp kunt vragen?
Nee echt niemand. Mijn moeder zou de enige zijn, heeft het ook geprobeerd, maar door haar reuma is het ook heel zwaar voor haar. Wil ik haar ook niet aandoen.
Jeetje wat een vervelende situatie voor jou. Ik denk alleen dat "lange tijd even niks doen" niet echt dé oplossing zal zijn. Ik denk dat je meer voor een structurele oplossing kan zorgen. Kan je ervoor zorgen dat 1 dag per week jouw kinderen allemaal op school/creche zitten, zodat jij die dag helemaal voor jezelf hebt? Zo heb je elke week een dag waar je naartoe kan leven en lekker helemaal voor jezelf kan zorgen. Werkt je man elke dag? Kan hij misschien 1 dag minder werken? Helpt hij je 's avonds goed? Met naar bed brengen/koken/voorlezen/huishouden?
Zouden je oudste kinderen misschien twee dagdelen naar de peuterspeelzaal kunnen zodat je wat meer rust hebt? Dan kun je met je jongste een stuk gaan wandelen, dat kan veel rust brengen. En zij slaapt waarschijnlijk nog dus dan heb je toch twee keer per week even een momentje voor jezelf. Sterkte meid.
Mijn man help me uitstekend. Echt 's nAchts wakker worden voor de kinderen en wanneer hij thuis is neemt hij veel van me over. Een dagje tot rust komen zou al heerlijk zijn en misschien ook wel mogelijk zijn.
Oudste twee gaan beiden gelukkig al naar school, dat scheelt. Ik overweeg drie keer in de week tussenschoolse opvang. Dan heb ik minder dat gedoe van phalen enwegbrengen. Hier is het toch alleen maar ruzie en herrie tussen die twee en ze willen het zelf ook graag, samen met vriendjes eten op school.
En zou je een weekendje naar jouw moeder of een vriendin kunnen? Het is geen oplossing voor de lange termijn, maar misschien wel fijn om even rust te krijgen en daarma verder te kijken hoe jullie hiermee om kunnen gaan. Heel veel sterkte!
Grootste probleem is slapeloosheid. Als ik goed slaap voel ik me al een heel ander mens. Melatonine hoogste dosering van 5 Mg helpt niet. Die verslavende middelen probeer ik te voorkomen maar als het zo doorgaat, moet ik er toch maar aan toegeven helaas.
Doe dat! Je geeft zelf aan dat je je grens bereikt hebt, en daarmee is het zo belangrijk om even aan jezelf te denken, zodat je er ook weer voor je kinderen kunt zijn. Denk je dat je hier genoeg aan zou hebben? Of is er mogelijk nog meer nodig? En de temazepam is fijn dat het je even wat meer rust geeft, maar geen oplossing voor de lange termijn. Gebruik ze dus echt om even uit die vicieuze cirkel te komen van die korte slaap uurtjes 's nachts, maar als je merkt dat het niet voldoende helpt, ga dan opnieuw naar de huisarts. Veel sterkte!
Ga een praten met de huisarts hierover, en vraag een doorverwijzing naar psycholoog. Ik heb dit 2 jr geleden precies zo meegemaakt. En het heeft bij mij heel.goed geholpen. Gespreken en antidepressiva
Heb je er al over nagedacht waarom je snachts zo weinig slaapt? Waar dat vandaan kan komen? Je kan je even lekker voelen door een nachtje goed te slapen maar hoe gaat het dan verder? Uit je post kan ik opmaken dat dit een structureel probleem is.
Heb je zelf een sportavondje? Hardlopen, yoga,iets anders ontspannends? Een of 2 avonden voor jezelf, naar een vriendin of voor een hobby? Tijdelijk een werkster nemen? Boodschappen afentoe laten bezorgen ? Overblijven moet je gewoon doen hoor, niet schuldig over voelen! Ik heb ook snel last van spanningen en slapeloosheid ... Wat bij mij helpt is een flink glas rode wijn voor het slapengaan. Niet de ideale oplossing maar beter dan aan de pillen denk ik dan.
Wat naar voor je, maar goed dat je het al hier opgeschreven hebt. Ik kan me eigenlijk alleen maar aansluiten bij de tips van mijn voorgangers. Ga voor de tso voor de oudste 2, dat geeft zoveel rust. Ik heb die keuze ook bewust gemaakt. Als je kleinste overdag een slaapje doet, doe dat dan ook. Wellicht is een andere vorm van opvang nog mogelijk? En daarnaast zou ik absoluut naar de huisarts gaan voor gesprekken en evt medicatie. Heel veel succes! en een dikke knuffel.
Zeker de oudste over laten blijven. Doe je al ontspanningsoefeningen? Maak je al lijstjrs? Kan je in het weekend om de beurt blijven liggen. Ik zou zeker terug gaan naar de huisarts Aantal gesprekken met poh-ggz kunnen misschien wat meer duidelijkheid bieden Met Ad zou ik erg voorzichtig zijn. Ik denk dat je iets in je leven moet veranderen en Ad helpen je alleen uit het diepste dal.
Hey meid veel sterkte ermee misschien moet je eens valeriaan tabletjes kopen bij kruidvat die helpen wel bij mij
Ik heb hier ook last van gehad. Nu gaat het beter maar ik ben er nog niet. Bij mij kwam het doordat mijn jongste lang niet doorsliep (pas met 10mnd) en het met mn werk tijdelijk niet lekker liep. Nu slaapt de jongste gelukkig alweer 2mnd door en gaat het met mn werk ook weer beter. Ik slik valeriaan tabletjes van het kruidvat, ze zijn niet duur en helpen voor mij erg goed. De oudste 2 kunnen hier niet met en niet zonder elkaar en dat komt ook doordat ik niet helemaal lekker in mijn vel zit. Het is echt zo dat kinderen onbewust reageren op hoe jij je voelt. Laat je oudste 2 overblijven en zorg echt voor ontspanning voor jezelf. Probeer er ook achter te komen waar je burn out vandaan komt en ga daaraan werken. Zoek hulp en denk aan jezelf.
Vaak spelen er inderdaad meer dingen bij een burn-out dan alleen stress op 1 gebied. Is er iets wat je aan kan pakken van die andere zaken? Ik zou je toch adviseren om maar de huisarts te gaan. Zeker niet langer door blijven lopen, dan ben je straks alleen maar verder van huis. Mijn huisarts heeft me 2 jaar geleden doorverwezen naar een psycholoog. Ik verwachte er eerlijk gezegd niets van.... Ze zei eigenlijk allemaal dingen die ik zelf ook wel wist, maar het deed me toch goed dat een buitenstaander met hetzelfde kwam. Ik kon helemaal niets aan de situatie veranderen, maar WEL hoe ik er zelf mee om ging en over dacht. Even praktisch... - zeker de oudste 2 laten overblijven - kan je jongste naar de peuterspeelzaal? Op die dagen kan je dan lekker bankhangen of iets anders voor jezelf doen om even uit te rusten. - kan je man 1x in de week thuiswerken? Of 1x per week (of 2 weken) tot 14:00 -15:00 uur werken zodat hij in de middag de zorg voor de kinderen over kan nemen? - heb je een wekelijks (sport)avondje met een vriendin? Heel veel sterkte!