Pff, ik voelde me vannacht net een hondenbezitter. We hebben voetbal gekeken in de kroeg. Helaas verloren, maar het was hartstikke gezellig. Rond 2uur liepen we naar huis. Eerst nog even langs de nachtbroodjeszaak om de hoek. Mijn vriend zag er echt abnormaal oranje uit. Bandana, sjaal, shirt, stropdas en nl vlag incl Wilhelmus erop om zijn middel gebonden als 'rok'. Ik woon midden in het centrum in 1 van de crimineelste steden van Nederland. Vorig jaar top 5, nu durf ik het niet zeker te zeggen. In de stad zitten veek cafe 's en dergelijke. We liepen langs en er begon iemand aan vriend z'n hoofdbandana te trekken. Heb zijn hand gepakt en zijn doorgelopen. Niets gezegd. De bewuste jongen liep achter ons, haalde ons in en begon te schelden met kanker. Gelukkig stonden we al praktisch in de deuropening van de broodjeszaak en heb ik vriend naar binnen geduwd. Vriend is zo'n 10 jaar geleden zijn beste vriendinnetje verloren aan kanker. Sindsdien probeert hij iedereen die met kanker scheld op hun plaats te zetten, verbaal. Hij is totaal niet agressief, het doet hem alleen heel veel pijn dat mensen daarmee schelden. Ik vind het een beetje overtrokken van hem, want zelf scheld hij ook wel eens met godverdomme, terwijl dat voor mensen net zo pijnlijk kan zijn. Hij weet dit, snapt dit, maar toch gaat er steeds een knop om bij het woordje kanker. Nu is dit niet de eerste keer dat dit gebeurd. Wel vaker schreeuwen mensen met kanker en wil hij er achteraan. Die mensen hebben gedronken en wie weet het een en ander gebruikt. Hij snapt dondersgoed dat dit verkeerd af kan lopen en hij in het ziekenhuis belandt. Nu ben ik er tot nu toe steeds bij geweest om het mee te trekken de andere kant op en met hem te praten, maar ik kan er niet altijd bij zijn en er komt een keer een dag dat het wel fout gaat. Ik ben het volkomen met hem eens dat het niet zou moeten kunnen dat er uit het niets gevochten, gescholden en ruzie gemaakt moet worden, maar ik krijg het er niet in dat dat hier wel zonder reden gebeurd en hij zich misschien een beetje aan moet passen. Hij kan dit niet zodra hij het woordje kanker hoort. Ik heb dus heel hard gezegt tegen hem dat hij niet moet zitten piepen als het wel gebeurd, omdat hij zelf weigert de andere kant op te lopen. Mijn eigenwijze vriend kan ik dus niet alleen over straat laten gaan en dan vooral 's weekends. Kom maar op met de heldere inzichten van jullie hier
Sorry, maar dat moet ik even proberen; godverdomme Verder.. Ik zou het eigenlijk niet weten.. Is niet zo best natuurlijk.. Ik vind het ook erg respectloos, maar je kunt er daarna natuurlijk niet zomaar op los slaan.. Misschien een zelfbeheersingscursus ofzo?
Het is ook niet zo dat hij gaat slaan. Dat durft hij helemaal niet, haha. Maar hier in de stad loopt 90% agressievelingen, die hem hoogstwaarschijnlijk slaan. Zo ligt er een meisje met schedelbasisfractuur in het ziekenhuis, omdat ze werd gebrand door een sigaret en aan diegene vroeg of hij misschien op wilde letten. Een andere jongen is voor dood op straat achtergelaten, daarna overreden en overleden als hij nog leefde. En dat omdat hij verliefd was op hetzelfde meisje als een ander. Heerlijke stad om te wonen, kan niet wachten tot ik hier weg kan.
Oh, lekker stom van mij, je had het al over 'verbaal', even misgelezen.. Hm, dan weet ik het ook echt niet.. Snap dat het een moeilijke situatie is zeg. Aan de ene kant logisch dat hij er iets van wil zeggen, maar aan de andere kant zooo onverstandig..
Hij weet dat het onverstandig is. Geeft me ook gelijk, maar zegt het niet te kunnen. Hij kan niet weglopen. Hij moet en zal er iets van zeggen. Ik snap het niet. Heb zoiets van draai je om en loop weg. Ik ben ook niet op mijn mondje gevallen en had overal commentaar op. Hier heb ik dat wel afgeleerd en houd ik mijn mond, nu hij nog..
Lastig hoor, helemaal omdat het eigenlijk best een logische reactie is van hem. Alleen dat er dan van die debielen rondlopen die er gelijk op los slaan, is jammer. Wat als je hem echt confronteerd met de twee incidenten die je opnoemd? Waarom zegt hij zelf dat hij zich niet in kan houden? Aangezien hij wel weet wat het voor gevolgen kan hebben... Enne...ik snap jouw angsten best meid!
Hij wilt het wel en accepteerd het ook dat ik hem weg trek. Hij snapt het en weet wat er hier gebeuren gaat. Toch zegt hij als ik alleen ben, heb ik niet het volle verstand als er gescholden wordt met die ziekte om om te draaien en weg te lopen. Dan wordt het een soort van zwart voor zijn ogen en wil hij iemand vertellen wat het wel niet met mensen kan doen om zo te schelden. Ik kan niet altijd bij hem zijn, dat zou ongezond zijn, maar ik voel me nu wel een soort van 'verplicht'
Ja snap ik...zou ik ook hebben. Lastig hoor. Helemaal omdat hij het zich er wel van bewust is. Zou hij het ook van een ander accepteren? Anders kun je altijd nog een vriend die meegaat kunnen vragen een oogje in het zeil te houden. Al is dat natuurlijk ook wel weer een grote verantwoordelijkheid...
Kan me heel goed voorstellen dat je je zo voelt! Misschien eens proberen met je vriend te praten, als zoiets voorvalt hij doorloopt en zich bedenkt dat die mensen niet slimmer zijn ?!?! Ik wil het ook ff proberen; potverdrie
Ja, als er maar iemand is om hem mee te slepen. Zoals gister. Ik was van plan eerder weg te gaan, maar omdat we maar 1 sleutel bij hadden zijn we samen gegaan. Achteraf ben ik er blij van. Eerst wou ik hem alleen naar de broodjeszaak laten gaan, maar ben blij dat ik toch mee ben gegaan. Vind het erg vervelend om iemand in het cafe te vragen op hem te letten als ik weg ben en hem eventueel naar huis wil brengen. Het is een volwassen vent, geen klein kind. En toch.. Woensdag wilt hij dus al ergens anders heen gaan voetbal kijken, omdat hij vind dat hier alleen maar intellectueel beperkten wonen Eigenwijze man heb ik. Hij zal toch zelf iets moeten doen dat dit veranderd denk ik.
Ja misschien wel he... En anders...het zou vreselijk zijn...maar wie weet leert hij het als hij een keer een tik krijgt. Wil je niet natuurlijk...maar het zou dan best kunnen doordringen!
Aatje heb vannacht heel gesprek met hem gehad. Hij snapt mij heel goed, maar zegt het niet te kunnen. Misschien wilt hij het ook wel niet? Hij kan heel slecht tegen onrecht en probeert overal een grote, roze strik om te binden. Maar dat werkt niet bij iedereen natuurlijk.
Ook hier een hekel aan dat woord als scheldwoord. Weet je, je verandert die mensen niet door met ze te praten. Het enige wat je zo goed als zeker weet is dat die mensen ooit zelf kanker gaan krijgen, of een dierbare, of een vriend of collega. En dan zullen ze op de harde manier leren dat je met dat woord niet kan/hoort te schelden. En helaas komt die dag er voor bijna iedereen. Het is bijna niet meer denkbaar dat je in je leven nooit met kanker in aanraking komt. En dan krijg je levenslessen.....
Ben het echt volkomen met je eens Marsu! Dat zei ik idd ook. Ik hoop zo dat ik met veel praten kan bereiken dat hij gewoon weg loopt. Volgende x als ik er bij ben en dit gebeurd, loop ik maar weg. Ga ik van een afstandje kijken wat hij doet. En dan goed proberen in te schatten hem optijd weg te halen. Misschien loopt hij me zelf wel achterna, kan ook.