Het is ook niet de bedoeling dat je als kind uw ouders ziet seks hebben e. Dus ik snap dat wel dat je vanaf een bepaalde leeftijd toch wel wat onder de indruk bent. Bij peuters en kleuters is dat rap afgewimpeld e, ze leggen toch geen link. Bij oudere kinderen moet je niet alleen kijken naar hoe luchtig jijzelf hier mee omgaat als het voorvalt. Uw kind kan het daar wel moeilijk mee hebben.
Nou ben ik het echt totaal niet mee eens. Ik vind het behoorlijk privé. Ik vind het zelf ook totaal niet prettig om gezoen of verder intiem contact tussen andere mensen te zien. Het kan voor kinderen behoorlijk bedreigend om seks te zien. Waar knuffelen tussen ouders gezien wordt als een veilig gevoel kan seks er platgezegd beestachtig uitzien en ik kan mij daar een gevoel van onveiligheid voorstellen. Openheid over seks vind ik belangrijk, maar er wordt niet voor niets geadviseerd om het feitelijk te houden omdat kinderen niets met de emoties kunnen. Ik vond het als puber ook een behoorlijk naar idee dat mijn ouders seks hadde .
Maar daar zeg je het dus al; er is geen aandacht aan besteed. Alsof het er niet was. Dus jij wist niet waar je met je gevoel heen moest. Als je ouders het anders hadden aangepakt, misschien wat luchtig over hadden gedaan, dan was het nu wellicht anders geweest.
JIJ kan je daar een onveilig gevoel bij voorstellen omdat je er met JOUW volwassen verstand naar kijkt. Een kind hoeft niet zo te denken hè. En als jij het als puber naar vond, lag het er dan ook aan hoe jouw ouders ermee omgingen? Wij wisten het gewoon van onze ouders en vonden het natuurlijk wel vies en blèh, en Gatsie!!! Maar ja; ouders zijn ook gewoon mensen hè? En daar hoort seks bij. En wat betreft feitelijk. Natuurlijk! Alsof je expres voor hun ogen gaat liggen wippen
Ik heb nooit mijn ouders betrapt. Maar ik weet nog goed dat een vriendinnetje van mij haar ouders had gezien. Dat maakt op een kind toch een impact hoor. Je onthoudt het tenslotte, ik gok omdat het echt wel iets intens is. Hoe graag we ook zouden willen dat seks compleet normaal is, dat is het gewoon niet voor kinderen. Het ziet er heftig uit, je proeft de sfeer, een sfeer die je als kind ook niet begrijpt. Echt traumatisch wil ik het niet noemen, maar dat is het toch wel een beetje. Het is een significante herinnering van een persoon. 'je ouders... die het doen'.
Dat komt niet door mijn volwassen verstand, dat komt omdat ik mij kan inleven in mijn kinderen die dit totaal niet zouden kunnen plaatsen..
Ik heb mij ouders ook betrapt. Snapte er geen moer van ze hadden toch kinderen. Nu ik zelf ouder ben snap ik ook wel dat je geen sex hoeft te hebben om alleen kinderen te kunnen krijgen. Mijn dochter krijgt dus druppel info, in de hoop dat ze alles begrijpt hihi. Zo weet ze dat de pil er is om er voor te zorgen dat ik mama geen andere kindjes kan krijgen. Knuffelen doen wij ook alleen in hoeverre heeft ze nog geen belang bij. Ot.. Mijn ouders hadden er ook een handje van om de deur open te trekken zonder te kloppen. Lig je er naakt. En zo zijn wij ook bijna betrapt toen we achter op een bankje bezig waren lang leven de rokjes. Liep er een dronken langs.
Ik wil graag even inhaken op de discussie. Er wordt mijn inziens te algemeen gepraat over kinderen en betrappen. Ten eerste maakt het wel degelijk uit wat voor soort kind het is. Zo is mijn dochter er 1 die sociaal emotioneel erg sterk is en ver voorloopt op leeftijdsgenoten(en sommige volwassenen). Dan maakt het ook uit welke leeftijd een kind heeft. Een kind van 3 of van 9 maakt nogal een verschil in wat ze begrijpen van wat ze zien. En dan maakt het ook nog uit wat ze zien bij het betrappen. Zo heeft mijn dochter vrijwel niets gezien, maar vooral wat gehoord. Zien ze een pornofilm achtige setting met alles open blood of een papa en mama op elkaar onder de dekens..... Ik ben het met Iertje eens dat wij als volwassenen vaak dingen bekijken als volwassenen. Dat we denken ons goed in te kunnen leven, maar dan weer redeneren als volwassenen. Waard een mogelijke indruk op een kind niet goed naar waarde kunnen schatten. Dit kan over-en onderschatten zijn. Betrapt jouw kind je? Kijk dan naar je kind en (vraag naar) de behoefte die hij zij heeft.
Om weer on topic te gaan..... Het is niet echt een betrapt, maar wel ongemakkelijk, omdat ik vrij preuts ben Man en ik hebben het laatst gezellig gehad....heeft hij het gebruikte condoom in de badkamer in de overvolle prullenbak gedaan. Hij ging er dus voor het grootste gedeelte uit. Zeg maar echt 'in your face'. Is de glazenwasser gister geweest die dus eerste rang zicht had op een gebruikte condoom. Gelukkig was ik niet thuis en heb ik hem dus niet gezien.....(al heeft hij het condoom misschien helemaal niet gezien)
Ik heb in een hotel kamers gepoetst en wat je daar allemaal ziet en hoort . Een keer was wel heel naar. Kloppen, housekeeping. Hoor niks. Nog is kloppen maar geen reactie. Ik loop naar binnen, staat daar een vrouw voor de opengeklapte laptop met een voet op der stoel met een grote paarse dildo te spelen. Stond echt verbaast nou zeker paar seconde geschokt te kijken en zei stotterend, sorry kom zo wel terug. O man dat was echt ranzig. Die vrouw was zeker in de 70
Klopt. En een kind hoeft het inderdaad niet te zien. Daarom denken we ook niet; laten we lekker een wipje gaan maken en betrapt worden
Tuurlijk denk ik dat we ons kunnen inleven in onze kinderen. Wij zijn hun ouders dus denken ze het beste te kennen. Maar daarin kunnen we juist ook denkfouten maken doordat we teveel ‘gekleurd’ zijn omdát het onze kinderen zijn. Soms is het ook goed om, juist door een ander, het opnieuw te bekijken. Ik zou werkelijk niet kunnen bedenken waarom mijn kinderen het niet zouden kunnen plaatsen als wij er maar luchtig genoeg mee omgaan. Als ik er te zwaar mee om zou gaan ja: dan kweek ik iets waar mijn kinderen het moeilijk mee zouden hebben. Want ja, als mama er al moeilijk over doet, wie zijn zij dan om het als normaal te zien? Ik sluit me verder helemaal aan bij het stukje van @MyMiracle. Goed verwoord en het is inderdaad afhankelijk van de leeftijd.
@ iedereen; ik merk dat ik hier een discussie aan het voeren ben en besef me dat dit misschien niet de plek is omdat het echt een geweldig topic is! Mijn excuses dus mocht het irritant overkomen. Ik zal ermee stoppen ❤️
Ik heb gelukkig nooit mijn ouders betrapt, wel een keer de gedachte iets te horen. Was er jaar of 14 ofzo dus lekker uitslapen. Ik stond op om te plassen en toen hoorde ik allemaal kraak/piepgeluiden en een grr/hmm van mijn moeder in haar slaapkamer. Dus ik dacht wtf, snel naar die wc en naar beneden. Maar toen zat mijn vader al beneden Dus ik huh wat is mam dan alleen aan t doen Maar ze was aan t fietsen, letterlijk haha. Mijn moeder heeft altijd chronische pijn aan de knieën en benen dus ze was met haar fiets apparaat (die dus kraakte) aan het oefenen en ze had wat pijn (het geluid)
O ik zal er zelf ook nooit iets raars van maken, in tegendeel. Ik leg alles gewoon eenvoudig en luchtig uit en ze stellen vanzelf vragen als ze meer willen weten. Ik heb juist van meerdere volwassenen zelf gehoord dat ze als kind hun ouders betrapten en dat echt heel vies vonden . Gewoon het idee. En uiteraard zal t aan de leeftijd van een kind liggen. Een kind van 4 reageert anders dan een kind van 11. Dus ondanks dat wij hier gewoon luchtig over praten houden we er ook gewoon wel echt rekening mee om t zoveel mogelijk proberen te voorkomen .