Buurman met losse handjes...???

In geval van twijfel: meld het bij het AMK. Zij kunnen dan uitzoeken of er iets aan de hand is, of niet.
Doen hoor, niet wachten tot je het zeker weet.

Kijk hier maar eens voor informatie. Staan folders op waarin staat wat zij doen na een melding.
Een melding van kindermishandeling

 

Melden, absoluut. Kan zelfs anoniem hea. Als ik dit had gehoord was ik denk zelf al aan de deur gestaan bij ze.. zijn ze nou helemaal.

 

Idd gewoon melden. Ik om uit dit wereldje en het AMK gaat eerst kijken of er meer meldingen zijn en of ze het gezin bij andere hulpverleningsinstanties bekend zijn omadt zij ook niet zomaar bij iemand op de stoep willen staan, juist ook ivb met helaas toch ook voorkomende valse meldingen. Echt gewoon doorgeven, uiteindelijk moet je geloven dat niemand zijn eigen kind pijn wil doen maar sommige ouders zo met zichzelf in de knoop zitten dat ze foute keuzes maken en hulp nodig hebben om weer goede keuzes voor hun kinderen te kunnen maken. het is echt niet zo dat dor jou melding het kindje "zomaar" uit huis gehaald wordt. Succes!

 

persoonlijk ben ik niet van het meteen melden, het zou de sfeer in de buurt flink kunnen verstoren,

mijn buren doen niet aan kindermishandeling... in hun ogen.. !
maar zetten we hun 2 kindjes, waarvan 1 kind onder de 6 maand is, onder een steenkoude douche wanneer ze te lang doorhuilen,

manlief en ik zijn een gesprek met ze aangegaan en ze hadden gewoon echt niet in de gaten dat dit ook erg slecht was,

ik zou dus gewoon eerlijk aangegeven dat je het idee hebt dat je weleens een klap hoort, aan hun reactie kun je dan misschien al wel zien of ze het in de gaten hebben of niet dat ze hun kind mishandelen,

of ze reageren zo dat je weet dat het helemaal niet zo is.

ook kun je in dat gesprek aangeven dat mochten ze zo doorgaan, of de volgende keer dat je het vermoeden hebt dat er er mishandeling plaats vind dat je dan actie onderneemt.

 

@mejojo: ik ben het met je eens dat een rechtstreeks gesprek het beste kan zijn. maar als je dat om wat voor reden ook niet aandurft, zou ik toch het AMK bellen voor overleg. Want ik wil niet op mijn geweten hebben dat ik het wel dacht, maar niets heb gedaan, als ooit zou blijken dat mijn peuterbuurmeisje werd geslagen...
als het zo is, hebben de buren hulp nodig. en op wat voor manier dan ook, in overleg of gedwongen, moet die hulp er dan komen.
volgens mij doet amk ook niks als er toch niets aan de hand is, ze komen echt niet zomaar je leven overhoop halen.

 

Zondagsarmpje kan wel hoor, dat is snel gebeurt bij kleine kinderen. Dan hoeft geen mishandeling te zijn, maar de rest klinkt minder prettig.Vervelende situatie, aan de ene kant zou je zeggen praten aan de andere kant kan je daar ook gigantische ruzie van krijgen, maar met een melding aan het amk ook. En aan de andere kant wil je ook niet op je geweten hebben dat het straks verder gaat dan een klap (niet dat een klap wel oke is).

 

als je je veel zorgen maakt, zou ik het proberen bespreekbaar te maken met de mensen zelf. Je wilt werkelijk niet weten hoeveel ellende er op iemand dak kan komen met een melding. Dit moet je natuurlijk doen maar ben je het niet verplicht aan jezelf (en aan die ouders) om je zorgen gewoon eens rechtstreeks te uiten?
Praten MET elkaar en niet OVER elkaar!

 

als je het aandurft zelf een gesprek aan gaan en anders een melding maken bij hem amk.. lieverdat ze voor de zekerheid checken en niks aan de hand dan dat je niets doet en het is wel degelijk mishandeling..

Sterkte meis

 

Je kunt ook het amk bellen om alleen te overleggen. En idd staan ze niet van1 melding op de stoep. Over het algemeen zijn 2 meldingen van een instantie zoals school, huisarts, cb etc nodig voor er echt direct actie wordt ondernomen. Wel kan je melding de druppel zijn of ervoor zorgen dat er wat onderzoek wordt gedaan zonder dat je buren het merken.

 

het is inderdaad niet makkelijk,
en we hebben heeel lang gewacht tot we er iets van zeiden,

2 a 3 keer in de week stonden we buiten en dan hoorden we ze tegen anderen heel vrolijk zeggen : goh vannacht was meisje zoooo vervelend, 2 keer over terug in bed gelegd en toen maar onder de steenkoude douche hoor, en zo zeiknat terug in bed gelegd, moet ze maar niet huilen !!

dit meisje was toen 1,5 jaar.stom genoeg hebben we hier nooit wat van gezegd, en dat vinden we tot op de dag van vandaag nog steeds erg.

toen bleek dat bij de geboorte van hun zoon... ze het ook deden bij hem.... amper 3 weken oud.

We hebben ze uitgenodigd voor een biertje bij ons. we kunnen het namelijk best goed vinden met elkaar, en buiten deze actie om zijn het echt lieve mensen.

zo hebben we het over de kinderen gehad en hoe vervelend ze soms zijn,

en toen zeiden we : goh we horen weleens dat je de kinderen onder een steenkoude douche zet.... dit doen jullie toch niet echt ofwel ?

jullie dochter is net 2 en jullie zoon amper 3 weken, jaa maar hij huilt zoveel.... dat deed onze dochter niet.... die begon pas met 1,5 jaar te spoken snachts, en dat is nu ook weer over door die douche.

ja dat snappen we.... maar weet je ook WAAROM het over is ? omdat ze bang is.... wie zegt dat ze nu snachts niet meer wakker word ? ze zegt alleen niets meer.... omdat als ze wel wat zegt... als ze laat weten dat ze een nachtmerrie o.i.d heeft gehad... krijgt ze een koude douche.... dus hoe dan ook is ze bang.... dan maar bang zonder koude douche... die keus had ik ook gemaakt,

het zijn echt fases, onze zoon heeft het ook, het is ongeveer een week, misschien 2, we gaan even bij hem liggen, we knuffelen we zeggen dat het okee is, en als hij echt heel erg bang is, of ziek is... mag hij even heerlijk bij ons in bed.

zo'n kind moet toch voelen dat je als ouder zijnde er voor hem bent, daar ben je als moeder zijnde toch voor ?

Eerlijk namen van de buren...... we hebben niets tegen jullie, jullie zijn super aardige buren en hebben graag contact met jullie, maar de kinderen onder een koude douche zetten is gewoon echt niet acceptabel, ik zou als ik jullie was eens met een cb arts ofzo praten hoe jullie om kunnen gaan met het gedrag van jullie dochter in de nacht.

en wat betreft de jongste, kom op, het is normaal dat een kind van 5 maand nog midden in de nacht wakker word, laat staan een kind van 3 weken,

hun antwoord was dat zij als kind ook zo vervelend was, en dat haar moeder hetzelfde deed en het ook bij haar werkte,

maar dat het indd zou kunnen dat hun dochter nu in de nacht niet meer durft te roepen omdat ze bang is voor de koude douche,

ik heb aangedragen dat het dan beter is om de paar minuten er heen te gaan, en weer weg te gaan mochten ze hun dochter niet in bed willen leggen,

dan maar laten huilen.... altijd beter dan in de pyjama onder de douche, en met natte pyjama weer terug naar bed.

Alleen al het feit dat ze erop aangesproken werden deden ze al nadenken, ze zijn er nooit boos over geweest, ze vinden het juist erg fijn dat mochten ze ooit weer zulke acties uithalen, er iemand is die recht in het gezicht zegt : dit gaat tever,

 

@mejojo: wat goed. Dit werkt denk ik vooral omdat je al een relatie met de buren hebt, anders wordt het toch lastig om zo'n gesprek te voeren. Maar het zou ook kunnen dat 'we' te bang zijn voor zo'n gesprek, terwijl het zoveel goeds kan doen. Je moet er zelf ook wel stevig voor in je schoenen staan. Fijn dat je het zo uitgebreid hebt willen opschrijven hier.

@zondagsarmpje: een heel bekende oorzaak is het zwaaien tussen 2 volwassenen in. Allebei een handje/polsje vast en kindje lekker laten zwieren. Meestal gaat de elleboog dan uit de kom maar het kan ook de schouder zijn. Of het ook kan door een ongelukkige val terwijl iemand het armpje vasthoudt weet ik niet, maar ik kan me dat wel voorstellen. Misschien als je aan dat armpje trekt op het moment dat het kind valt, niet rot bedoeld maar om te voorkomen dat het op de grond smakt.

 

Ik heb mijn dochter 2 keer een zondagsarmpje bezorgd. En schuldig dat ik me voelde!
De eerste keer had ze haar arm buiten de kinderwagen toen ik door een open deur liep en bleef haar arm steken.
De tweede keer stroopte ik haar mouwen op voor het eten.
Vooral van die laatste keer ben ik geschrokken, zo snel kan het gaan dus

 

Contact opnemen met het AMK en je verhaal uitleggen. En anders misschien met een buurt/wijkagent?? Dat je 3 keer iets gehoord heb is geen toeval. Huiselijk/relatie geweld komt vaak voort uit stress of frustratie van de "dader" . Ze kunnen zich geen raad met hun emoties en reageren dit af. In dit geval op een klein onschuldig kind.
Uit huis plaatsen zal niet heel snel gebeuren. Dat lost het probleem niet op en maakt het soms alleen maar erger. Er zal eerder een hulpverleningstraject gestart worden met als doen het gezin te " behouden" . je helpt dus niet alleen je buurmeisje maar ook de ouders. Want ik denk dat ze diep van binnen ook het beste met hun kind voor hebben. Maar hoe dan ook ze zullen hulp nodig hebben om hieruit te komen.

Advies- en Meldpunt Kindermishandeling
AMK-Nederland - Kan ik anoniem blijven?

 

zondagsarmpjes komen heel veel voor dus dat zou ik niet mee wegen. maar de tikken wel maar ja kijk hierbij ook naar de opvoeding van de ouders zijn hun vroeger geslagen? etc.

 

Amfy, dat maakt het misschien wel begrijpelijker dat zij (wellicht) slaan, maar niet minder verkeerd, toch?
Ik vind niet dat buurman aan de schandpaal hoeft, of zelfs maar gestraft hoeft te worden, maar ik vind wel dat iemand hem duidelijk moet maken dat het slaan van een kind niet oké is, en hem moet uitleggen wat hij anders kan doen om met het gedrag van z'n peuter en met zijn eigen frustraties om te gaan.
(er van uit gaand dat buurman idd het meisje slaat, want dat staat natuurlijk nog niet vast. misschien petst hij wel op iets wat in de buurt van het meisje is en schrikt ze daar zo van dat ze ervan moet huilen.)