mijn vriend en ik zijn het n beetje zat hier we willen weg , ver weg , nja niet te ver ergens tussen in zodat we zowel naar mijn ouders in limburg als zijn familie hier in rotterdam kunnen zonder uren te reizen . het enige dat ons nog hier houdt is ons werk voor de rest is er niets .... nu kijkt mijn vriend het aan hoe het volgend jaar gaat , zijn huidige baas heeft het bedrijf verkocht en stopt per 1-1-2013 dus afhankelijk van hoe zijn nieuwe baas is maakt hij de beslissing wel of niet te blijven en natuurlijk welke kansen er nog voor hem zijn zijn huidige chef is ook al bijna aan pensioen toe . mijn werkgever zit op verschillende plaatsen door heel het land dus kan van de ene naar de andere locatie overstappen en mijn contract behouden dus hebben we bedacht we gaan op zoek naar een huis tussen rotterdam en venlo ergens richting 's herthogenbosch of breda . we kennen het daar absoluut niet zijn er wel s geweest maar meer ook niet . Het lijkt mij wel leuk maar waar zouden jullie rekenig mee houden ? op mijn lijstje staan scholen openbaar vervoer (bussen en treinen dus zal metro en tram wel gaan missen haha ) veiligheid (hoewel dat nergens gegarandeerd is ) en gemak dus dat ik niet 10km hoef te fietsen naar n supermarkt. en wat is n leuke buurt of leuk dorp om te wonen waar scholen en winkels zitten ? (mijn oma woont bijv in n dorp waar geen winkel is en die moet dus of naar duitsland of naar n stad/dopr 7km verderop dat wil ik niet haha heb geen rijbewijs) we hebben alleen plannen eigenlijk maar het is wel fijn om een beetje te weten waar je wel of niet moet zoeken iemand ideeen en zouden jullie het ook durven of misschien gedaan naar een totaal onbekende stad of dorp verhuisd ?
we zouden zelfs naar het buitenland durfen te verhuizen. Dus een onbekent dorp, no problem, went vanzelf toch?
Hier 2 keer verhuist, 1x naar een onbekende stad, en 1x naar een onbekend dorp. Went vanzelf na een tijdje hoor. In het begin is het net alsof je op vakantie ofzo bent, heeft ook zo z'n charme
Samen met mijn man en kinderen durf ik alles aan, dus ook verhuizen naar een onbekende stad Waar ik op zou letten is eigenlijk hetzelfde als jij al aangaf Veligheid, scholen, supermarkten. Misschien ook of er leuke sportclubjes in de buurt zitten? Heb je gelijk de gelegenheid om nieuwe mensen te ontmoeten!
Ja natuurlijk. Wij zijn ook eerder naar het buitenland verhuisd. Hartstikke leuk, nieuwe dingen ontdekken enz. Tussen Breda en Den Bosch zijn een hoop leuke steden en dorpen overigens .
Hahaha hier ook! Eerst al twee keer naar een onbekende woonplaats (van Friesland naar Brabant en toen door naar provincie Groningen) en daarna naar Duitsland verhuisd. Je moet er gewoon rekening mee houden dat je vooral jezelf moet geven!!! Dus niet teveel afwachten of er mensen naar jou toe komen. Ga bij een sportvereniging, een koor, een kerk, maakt niet uit wat, maar leer mensen kennen! En reken er zeker anderhalf jaar voor, voordat je echt vrienden begint te maken! Mbt leuke plaatsen in Brabant.... wij hebben 7 jaar in Rijen gewoond, relatief grote plaats met aardig winkelbestand, trein naast de deur en gelegen tussen Tilburg en Breda. Dorp met stadsallures Ik zou zeggen ga gewoon eens een paar keer een dag "toeren" door de provincie en bekijk dan diverse plaatsen. Zo zie je meteen of een dorp/stad de door jou gewenste zaken/diensten heeft.
Ik ben met mijn moeder, broer en zus verhuisd naar een ander dorp toen ik een jaar of 16 was. Maar met mijn scooter kon ik zo naar mijn oude woonplaats. Daarna naar een andere stad verhuisd een paar jaar later, alleen. Kon er prima aarden! En toen werd ik verliefd, ben ik naar Utrecht verhuisd, kon ik totaal niet uit de buurt, kende alleen vrienden van mijn vriend. het heeft wel wat langer geduurd voor ik hier mijn draai gevonden had, maar inmiddels een leuke clubje vrienden om me heen en mijn rijbewijs zodat ik altijd lekker de hort op kan Ik zou wel wat meer in de buurt van mijn moeder willen wonen, maar ja vriendlief zijn ouders wonen in limburg dus daar moeten we ook rekening mee houden he.
jahoor wij hebben het ook gedaan wonen in het buitenland met hadden dus niet veel met hier haha. maar inmiddels wonen we er 6 jaar en heb ik al veel bekeneden en een paar vriendinnen dus gaat super hoor. helemaal met kids kun je gauw ergens inrollen. maar idd dan niet afwachten maar zelf de stap durfen nemen dan lukt het wel
Een vriend van mij is gaan samenwonen in Brabant. Hij kwam uit het Westen van het land, omgeving Den Haag, zij kwam uit de buurt van Eindhoven. Samen zijn ze in Breda gaan wonen en zijn daar gillend gek geworden.... Ze zijn nu naar haar oude woonplaats verhuisd en hebben het redelijk naar hun zin geloof ik. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het niet alleen uit maakt of jij durft, maar ook naar wáár je gaat verhuizen. Zij zijn naar een redelijk grote stad gegaan, maar stuitten toch op het feit dat de mentaliteit van de mensen gewoon erg anders is dan hoe zij gewend waren. En daar moet je tegen kunnen! Daar moet je mee om kunnen gaan, je in kunnen storten, anders wordt je denk ik erg eenzaam. En dan durfde jij maar mooi te verhuizen, maar als je niet kunt aarden omdat de omgeving je niet aanstaat, dan heb je er nog niet veel aan denk ik.... Oh, en om op je vraag te antwoorden: ja hoor! Met mijn gezin durf ik alles aan! Wij hebben er geen reden voor om het te doen, maar als we weer eens een mooi plaatje zien van een bepaald dorp/stad/zelfs land, dan fantaseren wij al dat we daar wonen!
ja hoor, heb het ook gedaan ben na mijn scheiding samen met mijn toen 4 jarige zoon verhuisd van Rotterdam naar een klein stadje in het Oosten van het land. Ik ben wel een paar keer in de omgeving op vakantie geweest en vervolgens besloten van het drukke westen richting het rustiger oosten te gaan. Ik kende overigens ook niemand hier en echt iedereen verklaarde me voor gek . Wij wonen hier nog steeds met veel plezier, ben inmiddels al wat jaartjes hertrouwd (want ja je leert natuurlijk wel mensen kennen hahahah)
ow dat interesseert me niks. ik denk altijd maar zo: brood verkopen ze overal. al zijn er wel plekken waar ik absoluut niet zo willen wonen
Deze zomer 100 kilometer verderop gaan wonen met mijn vriend in een totaal onbekende omgeving. Tot nu toe bevalt het prima. Waar wij rekening mee hebben gehouden: - nabijheid van winkels - voorzieningen (bv. sportclubs, huisarts enz.) - dichtbij de snelweg (niet eerst via allemaal b-wegen) - nabijheid van een stad (voor bioscoop en echt shoppen) - afstand naar ons werk (wilde geen 2 auto's dus 1 van ons moest in ieder geval met de fiets kunnen) - rustige wijk met voorzieningen binnen handbereik - genoeg recreatiemogelijkheden Hoop dat je hiet iets aan hebt. Ben tot nu toe heel blij met de stap die we hebben gezet.
Vroeger zeiden wij altijd Neehoor moet er niet aan denken.. Maar nu zou het geen drama vinden.. Vrienden maak je wel opnieuw en echte vrienden blijf je toch wel contact mee houden. Maar zou wel dicht bij een stad willen wonen hoef nu maar 10 min te lopen en ben in de stad. Wij hebben maar 1 auto en die neemt mijn man mee dus als je in een dorp woont ben je toch wel erg beperkt in je doen en laten.
Nee echt niet. Ik ben erg gehecht aan mijn dorpje waar ik geboren en getogen ben. Mijn man en ik zouden best een huis willen kopen, maar de huizenprijzen in dit dorp liggen erg hoog. Nu huren we nog namelijk. Maar zelfs dat is voor ons geen reden om naar een naastgelegen dorp te verhuizen. Hier hebben we echt al onze sociale contacten namelijk.
Absoluut. Ik ben ook al twee keer van land verkast (van NL naar Engeland en van Engeland naar Frankrijk). Ik zou me rot vervelen als ik altijd maar op dezelfde plek zou wonen...
Wij zijn ongeveer 7 jaar geleden van Noord-Holland naar Limburg verhuisd ivm mijn werk. Toen mijn man ook een vaste baan had gevonden hier hebben we een huis gekocht. We hebbben daarbij ook rekening gehouden met precies hetzelfde lijstje dat Jess1986 noemde. Een paar dingen die mij opvielen: Je merkt wie je echte vrienden zijn als je naar 'ver weg' verhuisd. Ik dacht met sommigen wel contact te houden maar heb ik nooit meer iets van gehoord, en anderen, die toen kennissen waren, zijn nu echte vrienden geworden. Het duurt inderdaad zeker 1,5 jaar (ik weet niet meer wie dat ookal geschreven had) voordat je zo bekend bent met mensen in je nieuwe woonplaats dat je 'nieuwe' vrienden maakt. "Beter een goede buur dan een verre vriend". Wij hebben 3 weken nadat we ons huis betrokken een burenborrel georganiseerd, om met iedereen kennis te maken. We hebben ook best tijd geinvesteerd om iedereen te leren kennen. Alle verjaardagen aflopen, veel praatjes maken op straat en over de schutting. We kennen nu dus iedereen om ons heen en voelen ons helemaal thuis! En dat terwijl iedereen ons maar waarschuwde dat we nooit tussen die stugge Limburgers zouden komen. Dikke onzin! Je eigen instelling is superbelangrijk in deze!
Ik ben, toen ik 10 was, van de ene kant naar de ander kant van het land verhuisd (naar l.imburg) en heb flink moeten wennen. 8 jaar geleden ben ik van een stad naar en dorp verhuisd en weer flink moeten wennen (je kent het wel, zo'n typisch l.imburgs dorpje) maar ik heb het er nu prima naar mijn zin. Het enige jammere is dat we altijd met de auto moeten als we ergens op bezoek willen.
Ik ben naar een onbekende stad verhuisd toen ik 17 was en ging studeren, toen naar een andere onbekende stad toen ik 23 was en af ging studeren, toen heb ik een wereldreis gemaakt in mijn eentje, en ben daar na twee keer naar het buitenland verhuisd in mijn eentje. Dus ja, ik durf het wel Tips: stel je direct voor in de buurt, zorg ervoor dat je wat vrijwilligerswerk gaat doen, iets op de school van je kinderen etc., dan leer je supersnel mensen kennen. Ga op een teamsport, dan leer je ook veel mensen kennen. Zeg nooit nee op een uitnodiging in het begin, misschien vind je de persoon zelf wel niet superleuk of komt het allemaal niet zo goed uit, maar die persoon kan je weer introduceren in een andere vriendenkring.