Zoals de titel al doet vermoeden: ik heb afscheid genomen van de laatste momenten waarop Thom echt alleen bij mij terrecht kan. Vanaf februari kreeg Thom nog 3x per dag BV, en toen ben in langzaam afgebouwd naar 2x BV en 1x KV. 1 week geleden is zijn ochtendritueel gewijzigd in een ontbijtfles, en nu heb ik afgelopen zaterdagavond de allerlaatste voeding aan hem gegeven. Op de kop af heeft hij dus 9 maanden aan de mama-bar gehangen. Net zo lang als Ilse en Leo bij elkaar. Ik heb genoten van de Thom-en-mem momenten en kijk terug op een periode waarin ons mannetje van kleine hulpeloze afhankelijke baby is veranderd in een lekkere knul die lekker ondernemend aan het worden is. In de afgelopen 9 maanden is hij welgeteld 3 dagen half geweest en dat is volgens mij te verklaren door de 2 eigenwijze bijtsteentjes die zijn onderkaakje sieren. Al met al heb ik 1,5 jaar het alleenrecht op onze zoon gehad (of is dat raar gezegd?). Eerst 9 maanden in mijn buik, daarna 9 maanden op mijn buik. En nu was ik er klaar mee, het is tijd dat hij de band met zijn papa nog sterker gaat aanhalen En tegelijk vind ik het ook een beetje jammer, het voelt echt als afscheid nemen van de baby-tijd. Want onze Thom is echt de laatste die ons gezin kompleet heeft gemaakt.
Wat ik eigenlijk het meest shocking vind is dat die tijd echt is omgevlogen Eerst het gegiegel van het moment dat ik ontdekte dat ik zwanger was, toen even knipper-de-knipper met de ogen en voila: daar was Thom al geboren. En nu is hij al 9 maanden, tijgert als een echte soldaat over de vloer, trekt zich aan van alles en nog wat op, heeft een innige liefde voor snoeren, knoppen en stekkers ontwikkeld... ik denk dat de motorsleutels wel vast opgeborgen kunnen worden Waar ik me ook over verbaas is dat ik tot nu toe nog helemaal geen last van mijn borsten heb. Zaterdagavond zijn ze voor het laatst leeggedronken en nu 4 dagen later voelen ze iets voller, maar niet overvol zoals het in het begin regelmatig was. En ondertussen doe ik kleine schietgebedjes dat het hierbij blijft en dat ik niet zo'n last krijg als wanneer voor Leo de bar gesloten werd. Wat betreft voeden met 2 koters erbij: dat ging wonderwel goed, ze hebben allebeide wat melk mogen proeven (uit een flesje) en zijn toen tot de conclusie gekomen dat het toch echt voor een baby was Bovendien mochten ze Thom altijd even vasthouden als ik van helft ging wisselen, op voorwaarde dat ze lief aan het spelen zouden zijn. Dat heeft goed gewerkt. Groetjes van Kiki
Wat een goede tip, de wisseltruc als middel om je kinderen lief te laten spelen tijdens de borstvoeding! Ik ga dit onthouden!
Je hebt het super gedaan hoor en dat met nog eens twee kleintjes die rondlopen! Geniet van je mooie gezin!
Toeval of niet? Gister ben ik voor het eerst sinds de bevalling ongi geworden, precies 2 weken na de laatste voeding... Zijn er meer meiden die dat hebben gehad? Groetjes van Kiki