Oh Manuela: wat komt het gedeelte over het ziekenhuis in jouw verhaal mij ontzettend bekend voor! Hier is het ook zo gegaan en ik ben daardoor ook ontzettend aan mijzelf gaan twijfelen. Vooraf wilde ik erg graag bv geven, maar alles is anders gelopen. Ik kreeg een ongeplande keizersnede en om heel eerlijk te zijn was ik daardoor best wel in de war. Ik weet dat het misschien ook wel mislukt is door de slechte begeleiding die ik in het ziekenhuis heb gehad, maar toch hoor ik af en toe nog een stemmetje 'je had je gewoon niet genoeg voorbereid, niet goed genoeg doorgezet enz.'. Ik weet dat kv goed genoeg is voor kindjes, maar bv had me gewoon ontzettend mooi geleken, helemaal omdat ik de bevalling dus al niet zelf hebben kunnen doen. Bij mij steken die opmerkingen onder de banners ook wel hoor en idd niet omdat ik het stom vind, maar waarschijnlijk gewoon uit schuldgevoel oid. Ik vind het achteraf gewoon heel erg jammer dat het zo is gegaan en als ik betere begeleiding had gehad en misschien zelf vantevoren er ook wat meer informatie over had opgezocht dat het heel anders was gegaan. Een ding weet ik wel, als ik in de toekomst weer zwanger mag raken, ga ik een cursus doen en vraag ik een lactatiedeskundige om hulp.
Manuela: wat een heftig verhaal. Jammer dat jij niet goed begeleid bent. Neem je zelf niets kwalijk ! Als je zo begeleid wordt dan heb je erg weinig kans dat je bv slaagt.
Kelly/Dirksmama; bedankt voor die link. Ik had er nog nooit van gehoord. Is wel erg handig om te weten dat er zulke mogelijkheden zijn voor als ik ooit een volgend kindje mag krijgen. Kitana; ik vind het persoonlijk ook een erg goed teken dat ik dus toch stuwing heb gehad, jammer dat er niks mee gebeurd is maar toch Mirthe; wat een naar verhaal ook zeg... Erg jammer dat het in deze tijd (waarin bv zo gepromoot wordt) toch nog kan voorkomen dat er zulke dingen gebeuren. Hoe gaat het nu met jou? Kun je het een beetje een plekje geven? Mamason; wat superfijn dat je nu wel gewoon bv kan geven. Je weet inderdaad nooit hoe het zal lopen en ik ben blij dat ik mijn ervaring kan delen. Zo heb ik mijn schoonzus die nu 16 weken zwanger is gewezen op dit topic. Zij dacht ook steeds, ja dat komt wel, info over bv krijg je overal etc. Nu ze precies weet hoe het bij mij is gegaan weet ze dat ze zelf meer actie moet ondernemen en gaat ze bijeenkomsten volgen en weet ze dat ze een lk kan inschakelen via de kraam. Hopelijk kan mijn verhaal er dus aan bijdragen dat zij wel goed wordt begeleid en dat ze er niet te makkelijk over moet denken. Suus; je zegt het idd precies goed. Dat stemmetje zat mij ook zo dwars en uiteindelijk heb ik dus dit topic geopend. Ik ben erg blij dat ik dat gedaan heb want zo kan ik het (eindelijk) van me afschrijven en het een plekje geven en weet ik veel meer voor een volgend kindje. Ik was net als jij ook behoorlijk van slag door de ks. Hij was bij mij wel gepland maar Louise is op maandag geboren en de donderdag ervoor kwamen ze pas achter de horizontale ligging van de kleine schat en is meteen een ks ingepland. Ik ging al die maanden uit van een thuisbevalling. Erg jammer dat je je zo herkent in mijn verhaal, al is het wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Nemo; bedankt voor je reactie. Gelukkig kan ik (mede door dit topic en jullie geweldige reacties) het allemaal een plekje geven en ben ik beter voorbereid voor een volgende keer.
Het komt heel vaak voor, jammer genoeg. Probleem is dat bv vaak alleen maar met de mond gepromoot wordt, met niet met de handen. Wel woorden, geen daden. Er wordt alleen maar gezegd 'borstvoeding is zo goed', maar vervolgens wordt er niet uitgelegd hoe dingen gaan, wat je moet doen als het niet loopt zoals je loopt, waar je steun kunt vinden. En op die manier staan veel moeders in de kou. En moeders die kunstvoeding geven krijgen dan soms nog een soort trap na lijkt het wel, omdat bijvoorbeeld op een CB er nauwelijks iets uitgelegd wordt over kunstvoeding. Alsof ze nog eventjes extra goed moeten voelen dat ze iets niet goed doen of zo. En dat is gewoon heel oneerlijk. Dat heeft geen enkele moeder verdiend.
Manuela, wat erg om te lezen hoe het bij jou gegaan is! Dan is het toch geen wonder dat het niet gelukt is. Ik kan me voorstellen dat dat heel veel verdriet doet. En dat het ook lastig is als je er dan nog mee geconfronteerd wordt (zoals op de blikken kv). Gelukkig kun je wel leren van deze ervaring. Van tevoren al naar een goede lk gaan bijvoorbeeld, een cursus dat soort dingen. Oh en je man erbij betrekken kan ook heel nuttig zijn. Verder sluit ik me helemaal bij de laatste post van Dirksmama aan. OT: Dirksmama, wat een leuke banner heb je!
@Dm; ik sluit me helemaal bij jou aan. Daarom zei ik al eerder dat ik me afvraag wat het nut is van een borstvoedingscertificaat in een ziekenhuis als er in de praktijk niks van terechtkomt. @stranger; dank voor je reactie. Jij wist natuurlijk al een ander over mijn bv verhaal aangezien we een hele tijd terug gepb-et hebben. De reden om dit topic te openen was natuurlijk mijn verdriet/ongenoegen eindelijk eens te uiten, te horen wat de mening van anderen is of ik inderdaad slechte begeleiding heb gehad en zeker niet onbelangrijk om mensen ook te wijzen op het belang van het volgen van een cursus ed. Zoals DM zo mooi elders zei: Breastfeeding, though naturally, is a learned skill for both mother and child!
Als een ziekenhuis met certificaat bij jou de boel zo de soep in heeft laten lopen, dan zou dit eigenlijk gemeld moeten worden bij de Stichting Zorg voor Borstvoeding. Die kennen namelijk de certificaten toe, en moeten ook de kwaliteit controleren. Maar zonder meldingen komen zij natuurlijk ook niet zo ver.
Toen ik dit artikel las moest ik gelijk aan jou denken Manuela. Helaas zijn er dus veel vrouwen die slechte ervaring hebben met de begeleiding van de bv.
Het gaat nu wel goed met me. Al kan ik nogsteeds niet echt praten of schrijven over m'n kraamperiode zonder weer vol te schieten. Ik merk wel dat ik er steeds minder vaak aan denk, maar ik blijf het zo jammer vinden dat alles zo gelopen is. Ik heb af en toe gewoon het idee dat ik wat gemist heb, ook qua bevalling en zwangerschapsverlof enzo. Ik geniet misschien daardoor op het moment wel intenser van mijn meisje en van onze intieme momenten samen. Ik heb een geweldige dochter en man en dat is toch het belangrijkste. De rest krijgt vast uiteindelijk wel z'n plekje.
Hallo dames, zonder de borstverkleining heb ik wel ongeveer het zelfde meegemaakt. Een ongeplande ks waarna ze me 3 uur lang vergeten zijn om bij mijn kind te brengen en ondertussen al kv gegeven hebben terwijl ik bv wilde geven. Na 4 dagen van martelen en elke keer flesjes aanreiken kwamen ze pas met een kolf om eventueel de boel op gang te brengen. Ze behandelde me als een koe en zo voelde ik me ook. Na een ruime week moest ik het opgeven tegen al die mensen die het beter dachten te weten. Ik kon niet meer en was op. IK heb er nog steeds spijt van dat ik niet door ben gegaan, maar daar is nu niets meer aan te doen. Ik kan het alleen bij de 2e anders aan gaan pakken. Ik ben me al weken aan het inlezen over bv, de cursus staat gepland en de kolf wordt gekocht (iemand suggesties?) zodat ik zeker weet dat ik er alles aan kan gaan doen wat nodig is.
Wat misschien ook een goede is om alvast een gesprek met een lactatiekunidge aan te gaan. Qua kolf kan ik je een electrische kolf van Avent aanraden, maar niet elke borstvoedende vrouw kolft hoor! desnoods kan je er ook 1 huren bij de thuiszorg winkel, je huurt dan alleen het apparaat, en je moet dan zelf de flesjes en de slangetjes erbij kopen, a 25 euro geloof ik?!
@Elin: jij hebt een ks dus je moet weer in het zh bevallen. Ik zou dit aan het wiegje van je kindje hangen. Gaan ze in elk geval géén flesjes meer geven. En verder je goed voorbereiden: cursus doen liefst nog met partner, telnr van vrijwilligers VBN/LLL bij de hand of een telnr van de LK.
Kelly, ik heb destijds ook van de lk een kolf gehuurd (voor die paar dagen) maar dat was een enorm gevaarte vandaar dat ik er zelf 1 wil kopen, ook vanwege het feit dat mocht het goed gaan (en daar ga ik even vanuit) dat ik ook weer moet gaan werken en dan ook zal moeten kolven. Mijn partner gaat mee naar de cursus en ik heb hem laten beloven dat mocht het weer een ks worden dat hij met het kindje meegaat en er voor zorgt dat er geen druppel kv in komt. Maar dat het kindje dan gewoon aangelegd moet worden. Bij mijn dochter was ik alleenstaand en mijn moeder was van de instelling 'waarom moeilijk doen als er flesvoeding is' dus daar had ik ook niets aan. Handige tips van de telefoonnummers en het aan het wiegje hangen, ik ga dat allemaal meenemen. Dank jullie wel.
Dm; ik zal eens kijken op hun site of ik er toch melding van kan maken, want als ik een volgend kindje krijg, zal ik waarschijnlijk weer daar bevallen. Nemo; dat klopt idd, ik merk ook dat heel veel vrouwen ofwel in het ziekenhuis ofwel door de kraamhulp slecht zijn begeleid. Erg jammer want het is juist zo belangrijk. Mirthe; ik herken het zo... het is inderdaad niet zo dat je de hele dag ermee bezig bent, maar steeds als je er aan denkt of ermee wordt geconfronteerd krijg je het even moeilijk. Dat was ook de aanleiding van dit topic. Als je graag op msn verder praat mag je me gewoon toevoegen hoor, mijn mailadres staat in mijn profiel. Elin; jeetje wat een ontzettend naar verhaal... gelukkig/helaas weten wij hoe je je voelt. Hoe oud is je dochter nu? Qua kolf kan ik je helaas ook niet helpen maar ik vind het super dat je je nu zo goed voorbereid. Ik neem aan dat je nog een intake gesprek in het zh krijgt? Daar zou ik dan ook met klem aangeven dat je bv wil geven en dat je baby absoluut geen kv mag krijgen. Die tip van dat formulier aan het wiegje is echt super! Die ga ik onthouden voor als ik ook weer een kindje mag krijgen.
http://www.borstvoedingswinkel.nl/pages ... _weten.asp http://www.vruchtbaarheid.org/fileadmin ... enhuis.pdf Twee plekken waar je iets kunt uit printen voor je naar het ziekenhuis gaat.
Mirthe en Manuela, jeetje, wat gek... vandaag schreef ik toevallig ook een stukje over mijn kraamperiode en de borstvoeding. (onder 'borstvoeding-->kopje 'kolven'). Ook bij mij de 'steken van jaloezie en spijt', het gemis en het verdriet en de moeite om terug te denken aan die beginperiode die ik me zo anders had voorgesteld. Ik moest het ook even kwijt. (blijkbaar hoort dat bij het proces) Ik weet precies hoe jullie je voelen. Ook al zijn onze verhalen niet precies hetzelfde, het gemis is ontzettend herkenbaar. Gelukkig hebben we mooie kindjes waar het goed mee gaat en valt en staat gelukkig niet alles bij bv, ook al hadden we dat nog zo graag gewild liefs Amber
Ja dat hoort bij het proces. Sprak ze uit ervaring . En het komt regelmatig terug. Ik denk dat het, bij mij in ieder geval, een zwakke plek zal blijven.
Mijn dochter is nu ruim 4, kun je nagaan het knaagt nog steeds.. Maar goed ik kan de tijd niet meer omdraaien. Ik weet niet of ik nog een intake krijg bij het ziekenhuis maar zal het zeer zeker aangeven. Ik ga even de linkjes bekijken.