Hoi allemaal, Even mijn verhaal kwijt: mijn dochter is inmiddels 5,5 week en doet het tot nu toe hartstikke goed op mijn melk. Het probleem is alleen: ik vind het echt verschrikkelijk om bv te geven. Ik had er denk ik - ondanks de cursus die ik vantevoren gevolgd had - toch een iets te romantisch beeld van; ook zo vaak gehoord dat het het mooiste is wat er is, en dat je daardoor een speciale band met je kleintje hebt. Daarom voel ik me zo ellendig dat ik dat zo weinig heb, ik vind het voeden vaak pijnlijk en zeker met clusteravonden word ik helemaal gek. Het probleem is niet het aanleggen maar het feit dat ze zeer onrustig is - helemaal als ze krampjes heeft - en dan als een gek met haar hoofdje beweegt en aan mijn tepel trekt. Of ze rukt zichzelf eraf en hapt dan zelf in een nanoseconde weer aan, maar dan verkeerd. Alleen de nachtvoedingen, als ze zelf nog wat slaperig is, voelen voor mij prettig aan; dan begrijp ik wat er zo mooi kan zijn aan borstvoeden. Ik vind het heel moeilijk om toe te geven dit, ik krijg uit de omgeving en op internet toch vaak het idee dat je idioot bent als je er niet fulltime van geniet. Wie vindt borstvoeden eigenlijk stiekem soms ook heel vervelend? En heeft er iemand ervaring met volledig kolven? Ik zit dat te overwegen, zo krijgt zij toch het beste en hoef ik me soms niet meer zo rot te voelen. Of hebben jullie misschien andere tips? Ik hoor het graag, alvast bedankt, Liefs Rus05
Tips heb ik niet, misschien even doorzetten? Misschien zijn het de hormomen? de uitputting? In het begin vond ik het ook niet zo geweldig leuk, zeker niet toen ze niet goed dronk en ik het ziekenhuis terecht kwam. Maar nu gaat alles zo vanzelf, zo ontzettend makkelijK! Ze kijkt me lachend aan en hapt al lachend naar mn tepel! Heerlijk!!!! Ik hoop dat jij dit gevoel ook krijgt, en zo niet, dan niet. We zijn allemaal anders, je hoeft je echt niet te schamen! Je bent niet slecht of fout ofzo! Doe wat je hart je in geeft!
Ik heb hier ook al wel eens gezegd dat ik er niets magisch aan vind. Maar ik moet wel zeggen, ik voed nu drie maanden en het wordt makkelijker, je kindje wordt gezelliger bij het voeden, je tepels harden wat meer af, je techniek wordt beter en ik vind het nu echt super makkelijk want geen gehannes met flesjes en zo. Maar ik denk dat je zelf al goed aan hebt gegeven dat je beeld misschien iets te romantisch was. Full time kolven heb ik gedaan bij mijn dochtertje omdat die niet aan de borst kon drinken, en dat raad ik je helemaal niet aan. Het is loodzwaar, je moet er flink aan trekken om voldoende te kolven en het is dubbel werk. Ik heb een paar adviezen voor je: - Laat een lactatiekundige kijken of jullie techniek wel goed is. Het zou nu geen pijn meer mogen doen. - Stel je verwachtingenpatroon bij, qua romantisch beeld van zelf voeden. - Laat het maar een beetje over je heen komen. Bedenk niet te veel hoeveel voedingen je wel niet zou moeten geven, of of je kleintje wel geneg binnenkrijgt, en meer van zulke zorgen. - Neem geen grote beslissingen nu over wel of niet stoppen. Je bent nog geen zes weken geleden bevallen, je zit nog tjokvol hormonen Ik had met mijn man bij beide kinderen de afspraak dat ik de eerste zes weken ontoerekeningsvatbaar was en geen beslissingen mocht nemen Alles is nu nog nieuw en moet wennen, geloof me, met afwachten komt al een heleboel goed
Hahaha, leuke woordspeling Juul. En ook helemaal mee eens, FT kolven is niet de oplossing denk ik. Afwachten en het de tijd geven denk ik wel. GRTZ.
ft kolven is idd heel zwaar. Het wordt idd beter. In het begin doet alles pijn maar op een gegeven moment lijken je tepels wel eelt te hebben. laat anders eens een lactatiekundige meekijken. Die hebben vaak goede tips. Ik ben pro borstvoeding maar als je het echt niks vindt is er ook altijd nog kunstvoeding te koop in de winkel. Het is niet verplicht om borstvoeding te geven. Maar als je er wel voor wilt gaan raad ik je dus die lk aan.
Niks stiekems aan...ik vond er de eerste 3 maanden echt geen biet aan. Het deed vaak pijn, het ing ongemakkeljk. Maar ik deed het niet voor de leuk of omdat het fijn moest zijn maar gewoonomdat ik het nodig vond voor ons. Na verloop van tijd ging alles makkelijker en werd het een soort tweede natuur, en uiteindelijk hebben ze allebei een paar jaar borst gehad. Wat dat kolven, ikzou zeggen: niet doen. Bij de jongste heb ik de eerste tien weken moeten kolven, dat was geen lolletje, ik was blij toen ze gewoon aan de borst kwam.
Bij mij duurde het ook zo'n 3 maanden voordat ik er echt 'lol' in kreeg. Toen hadden we allebei het trucje door, geen clusteren meer, en ze sliep ineens de nacht door (met 6 maanden stopte dat weer, maar ja).
Borstvoeding geven is niet altijd geweldig, er komt geen vuurwerk of magie bij kijken. En met name de eerste weken zijn voor mama en kind pittig. Ik denk dat niemand dit ontkent. Clusteravonden duurde bij mijn oudste tot een maand of 3. Ik zag het wel als voordeel. Bij het geven van bv kan je troosten met de borst. Als je kv geeft loop je met een huilend kind, omdat je aan max. van voeding kan zitten. Probeer het op die manier te bekijken. Bij onze tweede dochter vond ik het best pittig en bv geven is voor mij naast een gevoelskeuze óók een verstandelijke keuze. Het is de beste melkvoeding voor een baby. Vriendin van mij is een nuchter mens. Geen romantiek of hoogdravenden woorden over borstvoeding geven. Wel alledrie de kinderen langdurig gevoedt, omdat het voor haar ook een verstandelijke keuze is. Er kleven zoveel voordelen aan, alleen de eerste weken en maanden gaan niet vanzelf. Dus misschien je verwachtingen bijstellen? En accepteren dat het nu zo is en dat het voorbij gaat. Verder sluit ik me bij Debby82 aan. Als je het echt niets vindt, dan is er altijd nog een alternatief.
Super dat je het hier durft te zeggen hoor, je bent echt niet de enige. Borstvoeding is zoals de natuur het bedoeld heeft, je geeft je kindje het beste, maar het kan ook best zwaar zijn voor mama Idd laat eens een lactatiekundige meekijken of jullie techniek nog wat beter kan, helemaal niet raar. Krampjes bij het drinken zijn op zich normaal, de darmpjes komen in gang door het zuigen nl. Poept ze dan ook? Je kunt haar een beetje over haar buikje proberen te wrijven tijdens het drinken (onder de navel, das heel laag dus, en met de klok mee). Hou het wel een beetje in de gaten, ze kan wat allergisch reageren op koemelk in jouw voeding nl. En je bent net pas bevallen, alles moet nog wennen in de nieuwe gezinssamenstelling, en je bent natuurlijk nog lang niet de oude. Ontzie jezelf een beetje en geniet van je kraamtijd! Hoop dat het snel wat beter gaat.
Goed dat je het toegeeft! Dat is al iets. Dan kun je er iets aan doen. Eerst kijken of de techniek beter kan, de tips van hierboven eens bekijken. Fulltime kolven is ook zwaar. Dan moet je kolven, en voeden, dus dubbel tijd kwijt. Plus dat de productie nog lastig op peil te houden is soms. Dus dat lijkt me pas een optie als het aanleggen niet gaat en je wel bv wil geven.. En dan is er nog de 3e optie: Ik had het gevoel ook erg. Vooraf was ik bang dat mijn PND van mijn 1e bevalling weer terug zou komen(met fulltime kolven). Ik heb met mezelf de afspraak gemaakt dat ik het nog 2 weken zou proberen als het niet ging, en anders ging afbouwen. Dat gevoel kwam na een week of 2/3 al opzetten. In die 2 weken erna wel fijne momentjes, maar het grootste deel was negatief, compleet geen energie, en weer dat nare gevoel van de eerste keer steeds meer. Ik ben na die 2 weken gestopt, en voel me sindsdien weer vrolijk en kan mijn kleintje verzorgen zonder jankend boven de kleine te staan. Heb het gevoel dat ik nu ook beter kan binden met de kleine, omdat ik me zelf beter voel. .
Hier nog 1 die het helemaal niet geweldig vind! Maar ik heb met mijn man de afspraak gemaakt dat ik zoiezo de eerste 6 maanden wil voeden, omdat sem een prematuurtje is vind ik dat ik hem dat "verplicht" ben, het is het allerbeste voor hem! Moet wel zeggen dat het bij mij ook super pijn deed, maar dan na 3 weken pas, toen hij mee mocht naar huis vanuit het ziekenhuis! En nu na bijna 6 weken word de pijn minder en drinkt hij rustiger! Succes!!
@ Rus: Ik heb me de eerste 6-8 weken precies zo rot gevoeld als jij. Wij hadden geen specifieke problemen, maar ik vond het gewoon helemaal niet leuk. Ik dacht de hele tijd 'daar moet ik weer', en 'hoezo, band met je kind, ik vind dit echt helemaaaaaal niet leuk'. 'rot-bv', 'ik haat bv'. Ik had het echt zwaar te pakken. En geleidelijk aan werd het minder erg, en toen werd het opeens best wel leuk, en inmiddels (10 maanden verder) kan ik me niet meer voorstellen wat ik er toen zo erg aan vond. Ik ben nu héél blij dat ik heb doorgezet en dat ik nu nog steeds bv mag geven. In mijn geval was het denk ik kwestie van wennen...
google ook eens op biological nursing! werkt schijnbaar goed bij onrustige drinkertjes (werdt op onze cursus tenminste verteld ) Biological Nurturing « The Truth About Breastfeeding Heel veel succes hoor, lijkt me vervelend als het continue zo'n zeer doet.
Met 4 maanden had ik opeens zo iets van: he, het gaat wel lekker zo. En het wordt steeds beter en makkelijker.. Met 2 maanden deed het zeer, had ik stuwing en lekkages e.d. En nu kan ik er geen afscheid van nemen (hoeft ook niets gelukkig)
Ik vond de eerste tijd ook niet leuk. Natuurlijk wel schattige momenten maar ik vond het zwaar! Na 3 maanden werd het steeds leuker en nog wat later is het zo leuk! Hier hadden we vaak een hoop lol samen tijdens het voeden. Zo rolde ze denk ik met een maand of 5 (liggend voeden op bed) van me af, ging op haar buik liggen en probeerde van bovenaf te drinken en een lol dat ze dan had! Als ze kunnen praten is het helemaal leuk Hier is ze een maandje gestopt maar eergisteren wilde ze opeens weer even 'bosje drinke'. Heel even, 5 seconden misschien maar, maar geniet er dan zo van!
Ik vond de eerste 2,5 maanden ook verschrikkelijk. Nu gaat het wel goed, maar ik vind het nog steeds niet echt 'romantisch'. Behalve inderdaad de laatste voeding, als onze zoon al half slaapt. Dan gaat het goed. Maar anders dan dat... nee. Ik voed sowieso niet in het openbaar, dus ben altijd thuis voor het voeden. Mijn zoon is erg groot en als ik hem zittend wil voeden bungelen zijn benen alle kanten op en wordt hij onrustig. Dan gaat hij inderdaad heen en weer met zijn hoofd (vaak met de tepel nog vast... AU!) of hij laat los en dan spuit er weer een hele straal melk door de kamer. Ik voed dus altijd op bed. En dan ga je ook niet gauw op visite. Ik zorg altijd dat ik rond voedingstijd weer thuis ben. Erg pittig dus. Daarnaast blijft ook nog steeds mijn andere tepel lekken. Dus zodra hij aan de ene borst drinkt, gaat de andere druppelen en daar gooi ik dan een handdoek op. Ik snap niet hoe mensen in een restaurant bv kunnen geven en het er dan zo handig uit kunnen laten zien! Ik doe het ook puur omdat ik weet dat het beter is. Maar dat zei ik tijdens de zwangerschap al..
ik zou even een lk mee laten kijken voor je opgeeft. als je pijn hebt en je dochter is zo onrustig is er iets mis wat waarschijnlijk wel verholpen kan worden
ik vond het echt niet leuk de eerste 2,5 maanden. Kon geem houding vinden, zonder tepelhoedje ging ik door de grond van de pijn en met dat ding was het een gestoei en geknoei. Maar nu ik de slag te pakken heb vind ik het best leuk, niet fantastisch hoor. De voedingen op bed zijn wel erg leuk nu.
Volgens mij geniet niet iedereen er fulltime van hoor! Ik vind bv geven nu fijn en makkelijk. Maar die eerste weken dat ik elke drie uur twintig minuten bezig was heb ik ook wel eens gedacht: 'iedereen roept dat dit zo'n magisch iets is, dat ze al die tijd verliefd naar hun kind staren?!' - terwijl ik het lang vond duren, het gevoel had dat ik nergens anders meer aan toe kwam, vast zat op de bank... En in plaats van verliefd naar mijn baby staren wilde ik veel liever lezen, tv kijken, internetten om de verveling te verdrijven. Je bent dus helemaal niet raar hoor. Inmiddels is mijn zoon een ervaren drinken, kost het me nog maar een kwartier, hoeft hij niet meer 's nachts elke drie uur te drinken, en ben ik maar wat blij dat ALS hij 's nachts wil drinken ik lekker onder de dekens half door kan dutten. Liggend voeden was voor mij een openbaring! In het begin kon ik dat niet en zat ik met stapels kussens rechtop in bed, wakker en koud. Nee, in het begin was het ook niet leuk! Dus nee, dat je dit voelt maakt je niet raar, en ja; het wordt beter! Ik hoop dat je dit ook snel zal gaan merken!
Ik heb ook veel pijn gehad hoor, maar dat was vooral tijdens gretig aanhappen en loslaten (raynaud). Maar als mijn kindje 3 kwartier bij me dronk vond en vind ik dat heel fijn! Ik kwam ervan tot rust en kon alleen maar naar hem kijken en mijn neus in zijn haartjes duwen. Ik denk dat jouw kindje niet goed aanhapt, ze zou niet tussentijds los moeten laten hoor. Als je je baby aan je borst niet fijn vindt, vind je een machine denk ik helemaal niet fijn!