Ik was ook niet super gemotiveerd, maar wilde het toch proberen. En toen ik eenmaal begonnen was wilde ik niet zomaar opgeven .
Ik heb meteen FV gegeven. En een goeie die mij daar over durft aan te spreken, laat staan aan te vallen. Heb een moment over BV nagedacht maar was er eigenlijk voor de zwangerschap al van overtuigd dat ik geen BV wilde geven. Dank daarvoor aan de lactatiekundigen van een kraamafdeling. Ik geloof dat BV voorstanders FV tweede of derde keus vinden. Voor mij is mijn dochter eerste keus en dat is alles wat telt, toch?
Ik wilde graag BV geven en ben dat ook gaan doen. De eerste weken vond ik het vooral heel erg pijnlijk en door een gewichtdip in het begin (en ze was al niet zo groot) werd ik ook erg onzeker. Nu vind ik het fantastisch en heerlijk en supercool dat mijn meisje, na 9 maanden te hebben gegroeid in mij, groeit op mijn melk ... plus dat het zeer intiem is (duurde wel even voordat ik dat kon voelen) ... plus dat je geen gezeik hebt met flesjes ... plus dat je je boobies altijd bij de hand hebt ... plus dat het toch echt het beste schijnt te zijn ... Dit gezegd hebbende ... kan ik me erg goed voorstellen dat vrouwen de eerste pijnweken en/of de onzekerheid niet aankunnen / willen / zat zijn en stoppen of zelfs niet beginnen aan BV ... Sterkte met het maken van je keuze en geniet van je zwangerschap (en van nachten lang slapen en uitslapen en slapen en slapen en slapen )
Bij moeders die BV willen gaan (proberen te) geven, zal FV altijd op de tweede plaats staan. Ik neem aan dat je ook wel snapt waarom. Als je kindje geboren is zul je 'meteen' met de BV moeten beginnen, om dit op gang te krijgen etc. Start je met FV, dan krijg je die BV natuurlijk so wie so niet op gang. Dus bij "BV-moeders" staat FV m.i. altijd als tweede keus. Dit omdat ze eerst dus die BV willen proberen, lukt dat niet, dan is de volgende keus FV. Groetjes, Bolbuikje.
Een echte lactatiekundige, die IBCLC bij haar naam mag zetten is een professional die een post-HBO opleiding van 2 jaar gevolgd heeft. Die is TE professioneel om overfanatiek te zijn! Van een lactatiekundige kun je evenwichtige adviezen en begeleiding verwachten en een goede lactatiekundige zal nooit iemand de borst 'door de strot duwen', maar kan een moeder ook in goed overleg helpen met verstandig afbouwen en de geschikte kunstvoedingskeuze! De fanatiekste mensen zijn juist mensen die nog niet zo heel lang borstvoeding geven...
Naar mijn idee heb ik nooit een keuze gemaakt, want ik heb fv niet als optie beschouwd. Wel dacht ik: als het niet lukt kan ik altijd nog overstappen op fv. Ik dacht er gemakkelijk over. En het leek me raar: een baby aan mijn borst. Maar toen Yara er eenmaal was, werd het zó natuurlijk. Helemaal niet raar of vreemd. Het was meer herkenning: Dus daar zijn mijn borsten ook voor! Die intieme momenten met Yara koester ik. Want dat is echt iets tussen haar en mij, niemand anders ervaart dit met haar. (Ik ben nogal bezitterig ) Vooral nu ik weer aan het werk ben geniet ik er extra van.
Ik had mij voorgenomen om de borstvoeding te proberen, dit is niet helemaal vanzelf gegaan aangezien Marin de tepel niet naar achteren (in haar mond) zoog. Ik heb ongeveer 4 maanden met tepelhoedje eten gegeven. Toen bleek dat ze niet voldoende groeide (tepelhoedje remt de aanmaak van melk en het zuigen is vermoeiender). Toen ben ik begonnen om zonder tepelhoedje eten te geven. Toch ben ik altijd gemotiveerd gebleven en ik geef nog steeds borstvoeding. Ik vind het echt super om te doen en ik ben blij dat dit voor mij mogelijk is (ik begrijp ook heel goed dat dit niet voor iedereen het geval is)! Groetjes senna
het verhaal van vlinder op pagina 1 had mijn reactie kunnen zijn! ik wilde het zó graag, maar ben na heel veel tranen en pijn na 4 weken gestopt.. bij n evt 2e zwangerschap wil ik 't weer proberen, maar ik zie daar nu al tegen op...Het ene kindje is het andere niet, ik weet het, maar het was zo'n emotionele periode toen.. Sterkte met je beslissing!
voor mij was het ook geen keuze. Ik vond het een logisch gevolg van het krijgen van een kindje. Achteraf gezien was het beter voor me geweest als ik naar een voorlichtingsavond geweest zou zijn. mijn bv kwam niet zomaar op gang en in de 5 maanden dat ik het gegeven heb, heb ik aardig wat 'tegenslagen' gehad. Nu heb ik de bv deels afgebouwd. Noa krijgt nu 3 keer fles en 2 keer borst. Ik kan je wel vertellen dat bv veel gemakkelijker is. Je voedt op verzoek, je hebt het altijd bij je, je hoeft niets uit te koken etc. Met flessen heb je meer rompslomp. Succes met het maken van een keuze!
Dat ik borstvoeding zou geven stond voor mij vast. Omdat ik dit een logisch gevolg vind op de zwangerschap, en omdat ik erg allergisch ben. ik dacht dat doe je wel even, borstvoeding geven. Niets is minder waar, het opstarten is behoorlijk fout gegaan omdat ik niet goed op de hoogte was en mijn kraamverzorgster er ook niet veel kaas van gegeten had. De eerste 3 weken heb ik gekolfd omdat ze niet aan de borst wilde, daarna ging dit goddank een stuk beter en nu genieten we er nog van! Ik vind het heerlijk dat ik nooit op de klok hoef te kijken maar haar altijd kan voeden als ze honger/dorst heeft, het is voor ons een ideaal middel om te troosten als ze overstuur of ziek is, en buiten dat alles enorm gezellig en hartverwarmend om zo'n klein mensje te voeden. Althans, dat vind ik Als ze trouwens niet aan de borst had gaan drinken had ik nu nog alles gekolfd voor haar. De opmerking dat een lactatiekundige overfanatiek zou zijn ben ik het helemaal niet mee eens, daar zijn ze m.i. te professioneel voor. Fijne zwangerschap verder!
Bij de oudste had ik geen echte keuze. Ik werkte in Afrika op een plek waar zowel het water als de electriciteit niet betrouwbaar waren. Dus de bv MOEST gewoon lukken, anders kon ik niet naar mijn werk. Ik heb daarginds trouwens wel de ellende gezien die kv teweeg kan brengen.
alleen zitten we nu in NL en niet in Afrika dus die motivatie mag je wat mij betreft voor je houden Niet omdat ik het niet erg vind wat er daar gebeurt maar gewoon omdat ...nou ja laat ook maar
Tijdens de zwangerschap heb ik ook besloten om bv te gaan geven. Ik hoorde op school zoveel positieve verhalen van moeders! En het leek me ook leuk en makkelijker dan de fles. Ik heb toen het een en ander gelezen en kwam erachter dat er een heleboel voordelen aan bv zitten. Dus geen twijfel mogelijk: Arend zou bv krijgen. En nu krijgt hij dat al 7 maanden. Het is niet zo makkelijk gegaan als ik had gedacht, maar dat heb ik er graag voor over gehad. Ik vind het nu zo fijn, dat ik nog wel heeeeel lang wil doorgaan!
Ik ben er tijdens mijn zwangerschap min of meer naar toe gegroeid om bv te geven. Pas tijdens mijn verlof ben ik mij er goed in gaan verdiepen. Samen met de buurvrouw op bv-cursus geweest hier in het ziekenhuis. Vervolgens naar de bieb om een en ander te weten te komen. Na een beetje zoeken kwam ik op de site borstvoeding.com terecht, en daar ging echt een wereld voor mij open. Ik heb daar heel veel van geleerd. Na mijn ks ben ik mij gaan vastbijten in de borstvoeding. Mijn bevalling heb ik geen invloed op gehad,maar de bv is wel iets waar ik invloed op heb. Je moet gemotiveerd zijn en geduld hebben, een welwillende partner die jou en de bv op de eerste plaats zet. Ga eens naar een avond van de VBN of een cursus in het ziekenhuis, daar kom je al heel wat te weten. Laat je niet afschrikken door *mislukte* verhalen van anderen, en ga er gewoon voor. Zorg dat je altijd een telefoonnummer van een lactatiekundige bij de hand hebt, zodat je in kan grijpen indien nodig. Borstvoeding is heel natuurlijk, maar niet vanzelfsprekend, ik denk dat dat heel belangrijk is om te realiseren. Ik heb zelf eigenlijk nooit geen toestanden gehad met de bv,maar dat komt mede denk ik door en een beetje geluk, en doordat ik mij goed voorbereid had en vooral niet teveel naar anderen heb geluisterd maar mijn eigen weg ben gegaan. Ik geef nu al ruim 9 maanden, en heb er nooit maar 1 dag spijt van gehad. Als je aan mij vraagt wat te doen, dan zeg ik: bv. Alle voordelen kan je ook weer vinden op bv.com
zowel bij de 1e als 2e als nu ook bij deze 3e was ik vast van plan bv te geven maar jammer genoeg is dat beide keren niet gelukt en moest ik over naar de fles, waar ze net zo groot en gezond van zijn geworden als ze zouden zijn wanneer ze bv zouden hebben gehad... nu met deze 3e ben ik wat langer "door" blijven tobben alleen met dat verschil dat ik eigenlijk nu achteraf zeg dat ik liever nog wat langer zou zijn doorgetobt...ik probeer haar nu nog wel aan te leggen maar dan zit ze alleen maar aan die tepel te rukken en te trekken en wordt daar heel onrustig van dat ik dat eigenlijk nog maar weinig doe en ook niet zou weten hoe ik die produktie weer op gang zou kunnen krijgen... maar waar je ook voor kiest en wat de reden ook is dat je bv of fv wilt gaan geven...bedenk ten alle tijde dat je kind er niet slechter van wordt, en dat ze allemaal ongeacht de voeding groot en gezond worden... gezondheid van je kindje is niet afhankelijk van het wel of niet krijgen van bv...het ene kind is nou eenmaal vattelijker voor ziektes e.d. dan het andere kind...
Ik wist vanaf dag een dat is wist dat ik zwanger was dat ik bv wou geven. En dat heb ik bij alle drie mijn kids gedaan. Nooit geen cursus gevolgd oid wel de mazzel met goede kraamhulpen en mijn schoonzusje. Bij mijn derde heb ik me er wel meer in verdiept en wil ik perse de 6 manden volledig bv geven en liever nog een jaar lang. Waarom: om dat mijn man en ik allebei heel erg hooikoorts hebben, het super makkelijk en altijd binnen bereik is. Maar vooral omdat ik het super intiem vind. Het is de derde en er zitten te weinig uren in een dag. Het voeden van Marijn is zijn tijd en daar geniet ik heerlijk van. Ik mag niet klagen, vanaf dag een loopt het goed, op een sprong en 4 maanden dip na, en stuwing, kloven etc ken ik niet. Ik zou zeggen ga ervoor. Je kan van te voren niet bedenken hoe het is. Mocht het niet gaan om welke reden dan ook kan je altijd overstapen op fv. En idd fv is voor mij als bv mama een tweede keus. Wat niet wil zeggen dat een tweede keus een slechte keus is.
Nou ik geef eigenlijk al vanaf het begin dat Jesper er is fv, maar toch is het ook mijn 2e keus. Liever had ik bv gegeven.
Ik heb er ook nooit echt over nagedacht. Sterker nog, toen de vk me vroeg wat ik wilde gaan doen met voeden, fv of bv, was ik redelijk verbaasd. Ik vond het gewoon vanzelfsprekend dat ik bv zou gaan geven, of op zn minst zou gaan proberen te geven. In het begin hadden we wat opstartproblemen, maar dat was vrij snel voorbij en nu gaat het eigenlijk al een hele tijd zonder echte problemen. Nog geen kloven, ontstekingen of spruw ofzo gehad. Kan nog komen natuurlijk, maar ben blij dat ik er tot nu aan ontkomen ben. Voor mij is fv zeker 2e keus, het is niet voor niets kunstvoeding, de 'namaak-versie' van moedermelk zeg maar. Maar dat wil niet zeggen dat ik het afkeur als vrouwen fv geven of dat het hun 1e keus is. Ieder heeft zo zn eigen redenen om bv of fv te geven en niemand heeft het recht een ander daarop af te kraken of te veroordelen.
Ik heb 3,5 maanden borstvoeding gegeven. Voor mij was dit meteen al duidelijk toen ik wist dat ik zwanger was. Borstvoeding is speciaal gemaakt voor jouw kindje, dus de beste voeding. Het was aanpoten, stressen maar ook geweldig om het te geven. Achteraf had ik veel langer willen doorgaan, maar het is anders gelopen helaas..
JIJ zit in Nederland. Ik niet. En ik zie niet in waarom ik dit niet zou mogen delen. Of wil je liever niet weten over mensen die 1/3 (ja, EEN DERDE) van hun hele inkomen moesten besteden aan melkpoeder voor hun baby? Of over babies met chronische diarree?