Ik heb nooit getwijfeld. Voor mij is BV vanzelfsprekend. Heb ook me ook nooit afgevraagd of het wel zou lukken, of KV van te voren in huis gehaald of wat dan ook. Gewoon BV dus.
dan heb je mazzel meid, er zijn er meer dan genoeg die graag bv willen geven, maar bij wie het onverhoopt niet mag lukken, en die toch uit voorzorg fv in huis halen voor het geval dat... tis niet altijd een kwestie van "gewoon" bv geven hoor...gelukkig dat je dat niet hebt hoeven te ervaren... en uit dat oogpunt zeg ik dan ook (zowieso altijd) "een goede meid is op alles voorbereid he"...
Je kan FV ook bij de dienstdoende apotheek halen in geval van nood! Ik had niets in huis gehaald, omdat dat een extra motivatie is om door te gaan! Naar mijn idee is het dan te makkelijk om over te gaan op FV. Maar goed zo denk ik erover. Wij moesten ook op zondag naar de apotheek voor bijvoeding, omdat mijn productie niet genoeg was voor mijn kleine man. En ik heb echt moeten doorzetten met de BV. Maar het is echt de moeite waard geweest hoor!
Ik was ook overtuigd dat de BV zou lukken.. dus ik had geen KV in huis gehaald.. vond het ook onzin en dacht wat een gel*l als je doorzet en discipline hebt lukt het echt wel om BV te geven.. nou niet dus.. nadat mijn hele kussen onder het bloed zat van de vele kloven en alles en Jesse gewoon liep te schreeuwen van de honger omdat hij het niet goed uit mijn borst kon krijgen en ik niet meer kon van de pijn moest er halsoverkop toch KV gehaald worden en was ik blij dat de winkels nog open waren.. dus had van te voren liever toch wat in huis gehad... heeft niks met motivatie te maken
Idd met motivatie alleen kom je er niet... kan je nog zo gemotiveerd zijn als je niet weet hoe het moet dan houdt het op. Denk dat er een combi nodig is van motivatie, doorzettingsvermogen en de juiste hulp. Zogauw er problemen zijn een lk erbij halen en dan denk ik idd dat het bij (bijna) iedereen kan slagen.
ja idd juiste hulp is echt heel belangrijk. Was ook heel blij met onze kraamhulp. Die zag al dat ik ernstige kloven kreeg en dat ons mannetje niet de kracht had om het er uit te krijgen, daarnaast helemaal geen energie had door de honger. Dus die heeft ingegrepen en mijn man op tijd bijvoeding laten halen en mij aan de kolf gezet. Onze zoon kreeg weer wat meer energie. Mijn kloven konden helen en de productie kwam op gang door het kolven. Een paar dagen later had ik meer melk en was het voor de kleine het makkelijker er uit te halen en daarnaast had hij meer energie door de bijvoeding. Ik moest en zou bv geven en door de goede kraamhulp is het gelukkig allemaal goed gekomen. Maar goed; makkelijk is het niet laten we dat maar even zeggen! Ik zei ook achteraf; ik snap best dat sommige moeders het opgeven om door te gaan hoor!
Hallo Marone, Ik weet niet of mijn verhaal helpt, omdat het misschien ivm een borstoperatie uit 1992 toch anders is. Maar goed, bij de eerste werd er vanuit gegaan dat ik bv zou gaan geven, ondanks de borstoperatie. Ik wilde dat op zich ook wel proberen, maar ik moet wel zeggen dat ik idd ook heel erg het gevoel had dat het 'moest', omdat ik anders -net als jij al aangaf- wel een heel ontaarde moeder zou zijn. Enfin, om een lang verhaal kort te maken: de bevalling van mijn eerste verliep bepaald niet vlekkeloos en ik moest met Yuri in het ziekenhuis blijven. Er kwam nauwelijks iets uit aan bv en mijn mannetje had HONGER! Waarna ik voorstelde om dan toch maar de fles te gaan geven... de verpleegkundige in kwestie zei dat ik ook zou kunnen gaan kolven om te kijken of er op die manier wel iets uit zou kunnen komen en weer voelde ik me haast verplicht om daarin mee te gaan.. mijn man zat er echter ook bij, zag dat ik aan het einde van mijn Latijn was en zei dus heel beslist dat we dat dus niet gingen doen, omdat onze zoon het meest gebaat was bij een moeder die lekker in haar vel zat en genoot van haar kraamtijd. En dat is ook mijn boodschap aan jou: jouw kind is het meest gebaat bij het feit dat jij een keuze maakt, waar JIJ ook daadwerkelijk achter staat en niet wat je omgeving of wie dan ook zeggen. En geloof me: het warme gevoel dat sommige bv-mama's hier omschrijven als ze hun kindje voeden, dat krijg je ook wel als je je kindje met de fles voedt, hoor! Ik trok vaak gewoon mijn trui uit, heb je ook huid-op-huid contact. Je band met je kind is uiteindelijk wat je er zelf van maakt, ongeacht welke voeding je kiest. Succes met je keuze!
Daar ben ik het dus echt niet mee eens,aangezien ik zelf heel duidelijk het volgende ervaren heb: Na een ks met volledige narcose had ik bij eerste aanblik geen band! Iemand die dat niet heeft meegemaakt kan daar niet over oordelen hoe dat voelt. Het is echt verschrikkelijk! Door de bv ,kwam er wel hechting. Ik ben er stellig van overtuigd als ik niet zoveel moeite had gedaan voor de bv, ik niet zo'n band met mijn kind had gehad.
@Jingels: Vind je niet dat je jezelf en je eigen kwaliteiten eigenlijk tekort doet door dat zo te zeggen? Hartstikke goed dat het bij jou uiteindelijk wel gelukt is, maar ik denk zelf dat al had je je zoontje uiteindelijk toch met de fles moeten voeden omdat er geen druppel uit je borsten was gekomen, je er ook wel in geslaagd zou zijn om een goede band met je zoontje op te bouwen, ook al geloof je dat zelf misschien niet. Een band opbouwen met je kindje is toch meer dan alleen maar (borst)voeden? Althans, zo denk ik er over. Verschillen van mening mag natuurlijk
Na de keizersnee had ik ook niet direkt een band met onze kleine. Maar ik heb nu een ongelooflijk goede band, we zijn heel gelukkig, hij voelt zich heel veilig bij mij, en dat ... met flesvoeding!
Natuurlijk is een band met je kind meer dan alleen bv, natuurlijk!Ik zeg nergens dat dat zo is. Ik zeg alleen dat in mijn geval er geen band was, door alle toestanden van de bevalling. En voor mij persoonlijk heeft de bv een band bewerkstelligt tussen mij en mijn kind. En dan doe ik mijzelf niet te kort, en dan heb ik al helemaal geen zin in dit soort dingen: want dat slaat echt helemaal nergens op. Ik zeg gewoon hoe ik dat ervaren heb,maar blijkbaar is er niemand die zich daarin kan verplaatsen,nou prima, maar betwist dan niet iemands gevoel op dat punt, aangezien niemand begrijpt hoe het zit totdat jezelf zoiets hebt meegemaakt.
Hay ik heb de eerste 4 maanden BV gegeven en vond het geweldig! Vanaf het begin af aan heb ik gezegt dat ik het zeker zou proberen, terwijl het me eigenlijk ook niks leek... Maar toen Seff geboren was, gelijk begonnen en het ging super! ik heb gelukkig helemaal geen problemen gehad! tuurlijk is het even uitproberen en oefenen, maar het ging perfect, seff groeide er mooi van.. En het gevoel wat je er bij hebt is met geen woorden uit te leggen, gewoon super mooi dat zoiets kan, heerlijk! heel bijzonder... ik was van plan als ik weer zou moeten beginnen met werken bv te gaan combineren met flesvoeding, dus alleen s'ochtends en s'avonds BV... Het ging even goed, maar met het afbouwen van de BV liep mijn melk heeeel snel terug, en Seff had er uiteindelijk niet meer genoeg aan...ik lag dan wel een uur met hem aan de borst en was hij nog niet voldaan... dus toen uiteindelijk maar helemaal overgestapt op de FV...........ik vond het heeeeeeeeel jammer, en de laatste BV die ik gaf was ook erg emotioneel.....na die tijd echt tranen! Maar de fles ging prima en was heerlijk tevreden, had echt het gevoel dat hij er voller van werd, heerlijk voldaan dus dat is mooi. Maar echt waar het is zoooooooooó mooi! ik zou het als ik jou was gewoon proberen, kun je het zelf ervaren! bij de 2e ga ik het ook zeker weer doen! ik wou gewoon dat de zwangerschaps verlof wat langer duurde! zodat je gewoon bv kunt blijven geven! En tuurlijk je kunt gaan kolven, maar dat is toch niet hetzelfde........ nou ja suc6 in ieder geval met je beslissing!
@Jingels: Jammer dat je het zo negatief opvat, zo was het namelijk helemaal niet bedoeld en dat blijkt volgens mij ook wel uit mijn reactie. Hoewel ik nog steeds voor de volle 100% achter mijn reactie sta, is het niet mijn bedoeling om je te beledigen, dus als dat zo is, dan excuus. EDIT: Door de omstandigheden na mijn bevalling kan ik me overigens wel verplaatsen in hoe het is om niet direct een band met je kind te voelen, maar dat terzijde. Discussie wmb gesloten, terug naar de vraag van de ts.
Band komt er wel, maar ik denk dat Jingels probeert aan te geven dat het dank zij de borstvoeding veel gemakkelijker ging.
Nou die ervaring had ik niet, bij mij stond de BV echt tussen ons in en heb zelf het idee dat nadat we besloten hadden om deels te kolven, niet meer aan te leggen en door te gaan met FV (die al noodzakelijk was na 3 dagen) ik me veel hechter voelde met m'n kind. Ze was tevredener. Als ik ook de videobeelden van de eerste dagen terug kijk en ik hoor haar huilen dan weet ik nu dat ze honger had. Heb haar zo vaak geprobeerd aan te leggen maar het liep gewoon niet bij ons beide. BV is prachtig voor degene die het lukt en het volhouden maar met FV geven kun je een net zo'n hechte band opbouwen met je kind.