Hallo mijn zoontje is nu 11,5 maand en een makkelijke slaper. Helaas is dit sinds een paar weken niet meer zo. Bij de oma's gaat hij gewoon zonder toestand naar bed maar thuis is dit helemaal veranderd. We hebben altijd een standaard naar bed gaan ritueel en dit volgen we dagelijks. Hij valt of in slaap tijdens zijn avond fles dan.leg ik hem in bed maar dan wordt hij binnen een uur gillend wakker.de andere optie is dat hij na zijn fles opeens heel druk wordt tewijl hij echt aan slaap toe is en ervoor nog in zijn ogen zat te wrijven en te gapen. als ik dan na even blijven zitten hem naar boven breng dan wil hij niet blijven liggen. Ik stop hem meestal in zodat hij niet gemakkelijk kan opstaan maar uiteindelijk lukt het hem toch. Dan leg ik hem weer terug, ga naast hem zitten, boekje lezen en dan houd ik zijn slaapzak vast zodat hij niet kan opstaan. ( andere invullingen heb ik ook geprobeerd maar dan is het resultaat hetzelfde.) Vervolgens zeg ik hem gedag en ga ik naar beneden..gevolg is dat hij het dan uitgilt en gaat lopen in zijn bed waarbij ik hoor dat hij valt. Wat dan wel werkt is dat ik naast hem blijf zitten, geen aandacht geef, zijn slaapzak vasthouden zodat hij niet kan opstaan. Dan pakt hij een knuffel en begint deze driftig heen en weer te zwaaien en opeens zakt hij weg opeens gaan zn ogen weer open en begint met zijn knuffel heel hard te zwaaien en slaat tegen de spijlen van de box. Dit herhaalt zich een aantal keer totdat hij zn knuffel op zijn voorhoofd duwt en de slaap het wint. het lijkt heel dwangmatig en heel gespannen. Ik weet niet goed wat ik zpu kunnen doen om hem weer relaxed en vrolijk in slaap te laten vallen. herkent iemand dit of heeft iemand nog een advies.
Gewoon aan toe geven en erbij blijven tot hij slaapt. Dus niet ook eerst beneden gaan zitten. Klinkt als een fasetje verlatingsangst. Leg hem in bed, loop naar de deur, en wacht even op de gang. Begint hij ergens te gillen, gewoon hop meteen terug en naast hem gaan zitten. Je zal waarschijnlijk steeds korter erbij hoeven blijven, totdat het helemaal niet meer hoeft. Wij zitten nu met de jongste in de beruchte 18-maanden verlatingsangst fase, en ik zou echt niet weten waar het gegil/gekrijs/overstuur worden goed voor is. Ervaring met de oudste leert ons dat het binnen een paar weekjes weer voorbij is.
Die fase hoor ik vaker met die leeftijd. Wij hadden er ook mee te maken toen onze dochter rond die leeftijd was en dat duurde een weekje of 2. Wat ik deed was naast haar liggen (maar dat was makkelijk aangezien ze bij ons in bed ligt) maar met mijn rug naar haar toe en dan mijn arm over mijn rug naar achteren en haar aanraken. Mijn gezicht naar haar toe betekende dat ze echt niet ging slapen maar spelen. Door met mijn rug naar haar toe te gaan liggen wist ze dat het geen speeltijd maar slaaptijd was en door haar wel aan te raken wist ze wel dat ik er voor haar was. Dat werkte goed en na eerst dagen drama 's avonds ging viel ze toen ik dit ging doen binnen 10 minuten moeiteloos in slaap. Na 2 weken was het weer helemaal over en kon ze weer zelf slapen.
Dit... Dat wat werkt gewoon doen. Hij heeft je blijkbaar nodig om tot rust te kunnen komen. Het is een fase waarin je kind iets moet leren en die gewoon voorbij gaat. Probeer het anders te zien. Geniet van het feit dat je zoiets belangrijks voor hem kunt betekenen. Voor jouw kind is het belangrijk.
Ah wat fijn om te lezen! herkenning! Ik begon aan mezelf te twijfelen door alle; - je moet hem niet laten winnen hoor - je moet niet bij hem gaan zitten hoor, dat is het begin van het eind - gewoon laten huilen, ze gaan vanzelf slapen. Gister avond was het ook 2 keer feest, zijn bedje iets anders gezet zodat hij de deur goed kan zien. Hopen dat het snel weer beter gaat. Bedankt voor alle reactie's!
Heel herkenbaar, wij zitten hier nu ook middenin! Onze zoon is dan 7,5 maand en ik vermoed dat hij in de 8 maanden sprong is beland. Hij is normaal gesproken ook een makkelijke slaper. Overdag in bed leggen is een aai over de bol, kusje geven en bij de deur nog even zwaaien en meneer gaat lekker slapen. 's Avonds als afsluiting van de dag doorlopen we ook een vast bedritueeltje en hop, weer rustig slapen. Sinds 1,5 week is het echter standaard na 5 minuten huilen huilen huilen! We moeten er dan naar toe en als we hem oppakken maakt hij een diepe zucht van opluchting, houden we hem een paar minuutjes vast en dan komt hij weer helemaal tot rust. Dit moeten we een keer of 2 herhalen en pas dan valt hj in slaap. Denk echt dat het een fase is. Succes!
Heel herkenbaar.. waarschijnlijk zit hij in de 11 maanden sprong. Google maar eens ons zoontje wordt volgende week 1 jaar en sinds een paar dagen slaapt hij weer direct als hij naar bed gaat , maar we hebben zeker wel 4 a 5 weken DRAMA gehad, inderdaad drama met hoofdletters.... wat waren we wanhopig... Niet willen slapen, krijsen brullen mopperen ... Het kan met een week of 2 weer over zijn maar bij ons dus 5 weken gehad.. Hier ook altijd een makkelijke slaper gehad maar de afgelopen weken was echt drama. Nu gaat het * afkloppen * sinds een paar dagen gelukkig eindelijk weer wat beter !!!