Zoals de titel al aangeeft zit mijn zoontje in de 8 maanden sprong. Dit uit zich voornamelijk in heel, heel slecht slapen. Zoals de meesten wel weten heb ik hier al een boek aan forums en vragen over geschreven. Het slechte slapen speelt al veel langer dan voor de sprong. Hij werd 's nachts vaak wakker. Nu de sprong er ook nog bij komt slaapt hij overdag ook heeel slecht. We hebben alles geprobeerd: - troosten - ernaast zitten - baby in een droomritme; nog strakker ritme aanleren (ben er voor thuis gebleven tot ik gillend gek werd) - de snoozzz enz. enz. Inmiddels was de wanhoop zo hoog dat we hebben besloten om te kijken wat er gebeurt als we hem laten huilen. En dit lijkt tot nu toe de beste oplossing. Net was hij ook na een klein half uurtje slapen wakker. Wanneer ik dan naar hem toe ging kreeg ik hem met geen mogelijkheid in slaap. Ik heb hem nu laten huilen (20 lange minuten) en hij lijkt nu weer te slapen. Dit gebeurt 's nachts ook. Eerst 45 minuten, later half uurtje en vanmorgen nog korter. Maar nu lees ik natuurlijk al die slechte berichten hierover. Dit zou voor schade op latere leeftijd zorgen. Natuurlijk vinden mijn moeder en de overige oude garde dit onzin. Toch spookt dit door mijn hoofd. Aan de andere kant lijkt het me ook heel slecht als een kind wekenlang 's nachts 8 uurtjes slaapt en overdag hooguit anderhalf uur?! Het is trouwens gewoon huilen wat hij doet; niet overstuur maar ook niet jengelen. Dus wie kan mij een beetje gerust stellen en herkent dit???
als het werkt, werkt het. laat je niet gek maken door wat anderen zeggen. hij slaapt en dat is het belangrijkste. hij zal echt geen gedragsproblemen krijgen omdat je hem laat huilen ik ben zelf ook van het laten huilen. vertik het om er bij te blijven zitten om ze te laten slapen oid. ze moeten het toch zelf gaan doen. en bij je zoontje werkt het, hij krijgt zichzelf weer in slaap en dat ik toch het uiteindelijke doel. je doet het hartstikke goed! xx
Tja, lastig. Ze zeggen da het niet goed is, dat zalmnietnuit de lucht zijn komen vallen. Maar de generatie van onze ouders of opa's en oma's deden het wel. Dus wie heeft het bjj het rechte eind? Hier hebben wij ook een slechte slaper. En zeker tijdens de 8 maanden sprong, ze was toen ook veel ziek en kreeg kiezen. Wij vonden het een hele zware periode. En hebben toen besloten voor om der bij ons in bed te nemen. Dit werkte het beste, en nu slaapt ze gewoon in der eigen bedje door en valt zonder huilen in slaap. Wij hebben niet voor laten huilen gekozen omda er er ons niet prettig bij voelde. En ze na 20 minuten lag te krijsen in bed en dan helemaal overstuur was
Ik kan hier beter niet op reageren . Ik vind het dus niet kunnen . Je kan je kind toch ook naast jou in bed leggen dan huilt hij in iedergeval niet alleen en schijnt de schade minder te zijn . Overtillen kan dan altijd nog. Je kan toch met een matras in zijn kamer gaan liggen naast zijn bedje en eventueel ze handje vast houden als hij huilt . Dan is hij in iedergeval niet in ze eentje aan het huilen . Of een draagdoek , rondjes rijden in de kinderwagen door de huiskamer . Waren eerlijk gezegt ook niet mijn favoriete bezigheden Maarja laten huilen doe ik niet aan . Hoeveel slaapjes heeft hij overdag ? En het medische gedeelte , is alles uitgesloten ? Oortjes , reflux en dat soort dingen . Er zijn hier vrouwen die je daar wat meer over kunnen vertellen , ik heb hier ervaringen met reflux maar de rest van de medische dingen weet ik niet genoeg van om advies te kunnen geven . Succes.
Wij hebben haar ook (gecontroleerd) laten huilen en sindsdien lijkt de knop wel te zijn omgegaan. Ik ben dus voor. Als ze geen uren huilen (20 minuten is heel redelijk) dan werkt het wat mij betreft. Als z eheel lang huilen en helemaal overstuur raken dan zou ik het niet doen. Naar je eigen kindje kijken hoe hij hierop reageert is het beste.
Wij hebben ook altijd gecontroleerd laten huilen en sindsdien hebben wij een heel ander kind. Veel minder gefrustreerd overdag. Ik wou dat ik dat met de oudste had geweten, die heb ik achteraf dus echt verschrikkelijk overprikkeld door haar niet met rust te laten als ze moest huilen voor het slapen gaan. Altijd maar in de buurt blijven, tegen haar praten, weer optillen, sussen, hand op haar hoofd houden. Ik voel me daar achteraf vreselijk over, want waarschijnlijk had ze het dus gewoon ook even nodig om uit te huilen, net als mijn jongste.
Huilen kan ook een manier zijn om dingen te verwerken en zodoende rustig in slaap te kunnen vallen. Lijkt me veel schadelijker voor je kind als ze daar niet de gelegenheid voor krijgen... Ons dochtertje sliep klokje rond vanaf 4 maanden, maar ze heeft een periode gehad dat zes nachts wakker werd en ging huilen, zonder dat er echt wat was. Toen hebben wij haar ook 'laten huilen' gingen er wel elke nacht heen om te kijken of er niks was, maar niet uit bed.. Was na een paar nachten helemaal over en je hebt nog nooit zo'n blij kind gezien.. Je kan mij niet wijsmaken dat ze daar schade van heeft geleden. Baby's moeten veel slapen, daar groeien ze van, letterlijk en figuurlijk. Dus als je een manier hebt gevonden waaropmze gaan slapen zou ik dat vooral blijven doen! Wat je zelf zegt, te weinig slaap is veel schadelijker!
Laat je geen schuldgevoel aanpraten hoor! Allerbelangrijkste voor je kindje is slapen en de nodige rust, 20 minuten huilen geeft echt niet. Wat voor reacties ook komen, jij als moeder weet het beste wat werkt voor jouw zoontje. Het is altijd zo makkelijk om iemand een schuldgevoel aan te praten vanachter je beeldscherm
Nee erbij gaan zitten, daar moet je al helemaal niet aan beginnen Stel je voor zeg.. Ieder zijn eigen ding zullen we maar zeggen Mijn aanpak zou het ook niet zijn.
Dit hebben we ook een paar nachten gedaan. Moesten we hem wel met matras en al bij mij in bed leggen anders was het feest. Dan sliep hij helemaal niet en gebruikt ons als speeltoestel. Maar ja dit gaat al maanden aan de gang, ik kan hem toch niet standaard bij mij laten slapen. Volgens mij went hij daaraan (het ene kind heeft dit sneller dan het andere he). Na het lezen van baby in een droomritme kwam ik tot de conclusie dat ons zoontje een verkeerde slaapassociatie heeft aangeleerd. Namelijk mama die hem over het hoofdje aait tot hij slaapt. Hier ging hij dus steeds meer om vragen. Als ik nou wist dat het alleen tijdens de sprong was koos ik voor een andere oplossing. Maar hij is al maanden aan het spoken en het leek gewoon gewenning.
Als mijn kereltje huilt troost ik hem en als ik denk dat hij pijn heeft dan al helemaal....Maar er uren bij zitten, bij mij in bed, in slaap wiegen, allemaal gedaan en ik begin er nooit meer aan. Persoonlijk vind ik het al helemaal belachelijk om er op een matrasje bij te gaan liggen, kom op zeg....heb serieus wel wat beters te doen. Hij moet gewoon leren alleen slapen en geen poespas eromheen. Je went baby mijn inziens deze dingen aan en moet maar weer zien hoe je dit weer terugdraait. Een baby kan niks anders dan huilen en moet zo de dag verwerken of geeft zo aan dat hij niet in bed wil maar bij jou wil blijven. Dit laatste heel begrijpelijk maar hij moet gewoon slapen als hij moe is. Van even huilen krijgt hij heus geen trauma's.... Maargoed Bovenstaand heb ik heel stellig opgeschreven hoe ik erover denk en wat bij mijn baby het beste werkt. Doe je het anders en werkt dit voor jullie, ook prima juist fijn! Ieder zijn eigen ding...
Wij...tenminste ik..heb nachten naast haar gezeten op een krukje.. Ik had het krukje nog net niet in me kont staan ...pff zoiets doe ik ook niet meer Het hielp uit eindelijk wel ...maar we hadden ook door dat soms 15 minuten laten jengelen en huilen ook werkte. Bij echt krijsen en overstuur raken haalde ik haar wel eruit.
De adviezen voor niet laten huilen gelden vooral voor jonge baby's van 0-6 maanden oud. Daarna gaan toch wel andere dingen gelden en kan het gewoon zijn dat je even niet anders kunt. Je hebt van alles geprobeerd en niets helpt en gezien het normale huilen is een medische oorzaak zeer waarschijnlijk wel uitgesloten. Bovendien: bij medische oorzaak zie je meestal geen afname van het huilen bij de laten-huilen-methode. Ik denk dus dat je gerust even kunt kijken of je hem hiermee wel in een ritme kunt krijgen, waarbij hij zich ws veel beter gaat voelen
Ik ben ook geen fan van laten huilen, maar je hebt al zo veel geprobeerd... Als dit werkt, en dan zou het met een paar dagen over moeten zijn, dan zou ik er ook voor kiezen. Sterkte!
Ik denk dat het handig is om je te realiseren dat jouw kindje medische problemen heeft en dus een andere aanpak nodig heeft dan een kindje dat verder gezond lijkt te zijn. TS geeft aan dat het huilen minder wordt, al in vrij rap tempo, en dat lijkt mij een goede indicator dat er geen medische oorzaak voor het huilen is. In mijn ervaring gaan baby's die medische problemen hebben namelijk niet minder huilen als je ze laat huilen in bed, maar alleen nog maar veel meer. Daarnaast vraagt elk kind een eigen aanpak. Onze oudste hebben we een paar nachten kort getroost toen ze eindelijk vrij was van klachten en daarop ging ze heel vlot doorslapen toen. Voor de jongste werkte dit niet: veel te leuk allemaal, papa en mama in de buurt, en eenmaal pijnvrij ging ze daarop dus niet slapen, ging zich ook niet meer slapend weg laten leggen en in ons bed slapen is geen optie: zonder toezicht van ons niet veilig en met toezicht van ons niet haalbaar omdat we nog een oudere dochter hebben. Die hebben we dus wel in een paar dagen met de laten-huilen-methode in een ritme gekregen. Heeft overigens niet lang gehuild: ik hanteerde troosten bij 2 minuten-5 minuten-10 minuten en voor die van 5 minuten hoefde ik meestal niet terug. Inmiddels neemt ze al haast een snoekduik van mijn arm af d'r bedje in, als ze die ziet, trekt al grinnikend d'r slaaptut naar zich toe en vertrekt zo naar dromenland.... Voor baby's beneden de 6 maanden, baby's die het op een krijsen zetten en voor baby's/kinderen met medische problemen/pijn geldt absoluut: niet alleen laten huilen. Maar als ze wat ouder zijn en zachtere aanpakken helpen niet, dan loopt een kind ook echt weer geen schade op van een paar minuten even wat huilen.
Sommige kindjes huilen nu eenmaal om de dag te verwerken. Dat is bij mijn dochter ook zo. En aan de persoon die het weer nodig vond te veroordelen door te zeggen dat je er dan toch 'minstens' naast kan blijven zitten: dat maakt het bij mijn dochter alleen maar erger, op het hysterische af. Je moet dus niet meteen zo zwaar afkeuren waar je zelf niks vanaf weet. Believe me, ik zou ook liever een rustig bedritueel hebben. Maar net als TS hebben wij ook al alles geprobeerd.
Je moet je niet schuldig voelen! Sommige kindjes hebben het gewoon nodig om zo bijvoorbeeld de dag te verwerken . Als dit het beste werkt moet je dit gewoon lekker doen! Zo hebben wij bijvoorbeeld Ivan vanaf dag 2 in zijn eigen ''grote'' ledikant gelegd, zullen vast ook veel ouders niet mee eens zijn. Wij zijn er met z'n allen ook niet minder van geworden omdat onze ouders ons wel lieten huilen
Ik snap je gevoel. Mijn dochter is nu 4,5 maand en slapen gaat goed, maar tot 2,5 maand was dat af en toe ook een drama. 's nachts heel goed, maar overdag veel te weinig. Werd na 45 min huilend wakker, niet uitgerust en benenden dus ook huilen. Moedeloos werd ik er af en toe van. Ik stond in het begin gelijk naast haar bedje als ze huilde, ik ons het vreselijk om haar te laten huilen. Totdat m'n vriend me eigenlijk 'verplichte' om het weleens te doen. En het werkte, eerst 20 min, dat werd 15 min en toen 5 min. Nu huilt ze nooit meer als we haar neerleggen. Ik vond me in het begin een slechte moeder, want wie laat z'n kind nou bewust huilen. Maar ze had het echt nodig, ze was snel overprikkeld en dat huilen was een soort uitlaatklep voor haar. Ik las toen eens in een artikel dat het vergelijkbaar is als wij uit ons werk komen, dan gaan we sporten of we nemen de dag door met manlief. Dan moeten we dingen kwijt en het gewoon van ons af praten/sporten...dat doet een baby met huilen. Zit wat in toch! Ook las ik ergens dat je een baby de kans moet geven om in slaap te vallen, dat als je ze er elke keer uithaalt je ze de kans ontneemt om te slapen. De aanpak heeft hier geresulteerd in het feit dat mijn dochter heeft geleerd om zelf in slaap te vallen. Ze ging toen vrij snel de nachten doorslapen, en als ze wakker wordt dan brabbelt ze ok vervolgens weer in slaap te vallen. Dus ik geloof er absoluut niet in dat het schadelijk is voor je baby. Mits je het geen uur laat huilen natuurlijk, maar daar gaat hier niet om. Laat je je vooral geen schuldgevoel aanpraten. Baby's die altijd in slaap geholpen worden dmv wiegen, handje vasthouden, direct eruit als ze huilen...die gaan eraan wennen dat ze geholpen worden. En juist het zelf in slaap vallen werkt op de langere termijn!
Je echt niet schuldig voelen! Ik ben ook niet van het niet laten huilen. soms hebben ze het gewoon even nodig. Als dit helpt dan gewoon zo doen!