...en ik heb er vandaag zo een. Zo'n dag dat je even alle vertrouwen in je eigen moederschap kwijt bent... Zoontje werd vanmorgen om 5 uur wakker en is opstandig. Niet eens extreem vervelend, maar ik kan het gewoon niet hebben vandaag. Normaal heb ik engelengeduld, maar ik voel mezelf vandaag om alles snibbig doen. Daar reageert hij vast ook weer op en dan kom je in zo'n vicieuze cirkel terecht. Dat voel ik wel, maar het lukt me niet om hem te doorbreken. Daar baal ik dan weer extra van, dan voel ik me schuldig tegenover hem. Ik ben de oudste en verstandigste, ik moet hierboven kunnen staan, hij heeft mijn chagrijn niet verdiend... Nouja, zo'n dag dus. Dat ik even denk: ik ben niet geschikt voor het vak van huismoeder. Ik wilde het gewoon even van me af schrijven en horen of er meer mensen zijn die dit herkennen. Misschien is het wel gewoon de zwartkijker in mij...
Iedereen heeft wel eens zo een dag, ik dus ook! Meestal helpt het als ik ga wandelen met de kinderen buiten. Ze vermaken zich dan zelf door alles wat ze tegen komen en het doorbreekt een beetje de vicieuze cirkel. Voor jezelf geeft het vaak ook wat rust. Als het echt heel vies weer is laat ik ze ook graag in bad spelen, vinden ze heel leuk en ik heb daar dan ook plezier van. Daarnaast kun je dan ook even je eigen ding doen en er lekker naast gaan zitten.