Het gaat over mijn 5 jarige dochter. ik ben benieuwd hoe vaak jullie aan jullie kind moet vragen of het iets wil gaan doen. En dan bedoel ik dingen als: schoenen/jas aantrekken, stoppen met spelen als we aan tafel gaan of om mee te lopen naar boven om naar bed te gaan. Dus de minder leuke dingen voor kinderen, maar toch echt dingen die moeten. Ik merk dat ik het heel vaak moet vragen. Ze zegt altijd iets in de trant van: even dit afmaken/afkijken. Ik geef haar 5 minuten van tevoren al door dat we bijna gaan eten/naar bed gaan, zodat ze weet dat het eraan komt. Maar op het moment suprême is ze nog steeds niet klaar/geen zin om actie te nemen. En moet ik het dus vaak aan haar vragen. Het gaat dan ongeveer zo: - wil je even je jas aandoen? - ik vroeg net aan je of je jas aan wilde gaan doen? Dus kom op. - Saar? (*niet haar echte naam) - Saaaaaaaarrr, ga je jas aandoen. Dus hoe vaak bij jullie en tips?
Ik zeg het twee keer en anders ‘ga ik zonder haar’ de deur uit of gaan we aan tafel en ‘ruim ik haar bord af’. Dit doe ik natuurlijk niet echt, maar ik voer een prachtig toneelstukje op en meestal reageert ze dan gelijk. Doet ze dat niet pak ik het speelgoed gewoon af waar ze mee aan het spelen is. Als ik zeg dat we gaan of ze iets moet doen, gebeurt dat gewoon, klaar. Ik kondig het idd wel vaak aan van te voren.
Geen kleuters hier op het moment, maar als iets moet gebeuren, vraag ik het niet, maar geef ik opdracht. Dus niet ‘wil je je jas aan doen?’ maar wel: ‘we moeten zo weg, ga nu je jas aandoen.’ Zodra je iets vraagt, geef je ook ruimte om ‘nee’ te zeggen. Dus eigenlijk zou ik alleen iets vragen aan een kleuter, als het antwoord ook nee mag zijn. En anders geef ik opdracht. Als het dan niet gebeurt, is er een consequentie. Bv dan maar zonder jas mee en het koud hebben.
Ik heb een dochter van 2 en zoon van bijna 10. In principe vraag ik alles 1x. Bij uitzondering moet ik het 2x vragen en bij 3x is het te laat en gaat dochter een minuut in de hoek en zoon 10 minuutjes naar zijn kamer. Daarna gaat het weer een tijdje goed met maar 1x vragen. Als ze iets doen na 1x vragen probeer ik ook zo enthausiast mogelijk te reageren zodat ze luisteren (hoop ik) ook echt leuk gaan vinden.
Ik raak ons zoontje altijd even aan als ik iets graag. Zo heb ik zijn aandacht beter. Als hij iets aan het bekijken is op Netflix kijk ik even hoelang dat filmpje nog duurt. Duurt dat echt kort mag hij dat afkijken. En dan doet hij het ook onmiddellijk. Duurt het te lang begrijpt hij het ook.
Een keer of 20. Hoop dat het minder word als hij kleuter is en elke dag naar school moet. Overigens helpt het hier goed als hij eerst de nuttige dingen moet doen. Dus naar de wc, schoenen aan, jas aan, tas bij de achterdeur en dán nog even spelen. Maar als hij geen zin heeft....
Ik kondig zo iets een paar minuten van tevoren aan en als het moment dan daar is dan geef ik het inderdaad als een opdracht mee en ik merk dat het veel beter werkt dan het als een vraag stellen. Er is bij mij dan ook echt geen ruimte meer om alsnog een minuutje er aan toe te voegen (bij bv naar bed gaan of vertrekken uit speeltuin). Bij mij thuis vroeger was dat wel allemaal rekbaar en onderhandelbaar en dat heb ik uiteindelijk als onprettig ervaren. Ik zie dit soort dingen ook bij sommige vriendinnen om me heen, hoe meer ruimte je geeft hoe minder prettig het loopt. ( uiteraard geef ik mijn kinderen op andere vlakken wel veel ruimte) Uiteindelijk raak je dan alleen maar gefrustreerd en dat heeft wat mij betreft negatieve invloed op je relatie met je kind. Verder verbind ik er vergelijkbare consequenties aan zoals @Glimmer ongeveer, maar zeker met de vaste dingen zoals vertrekken om naar school te gaan of jassen en schoenen opbergen als we thuiskomen is dit nu zon routine dat dat niet nodig is. Dus ik probeer zoveel mogelijk routines in te bouwen waar dat mogelijk is, zoals bv ook met aankleden ‘s ochtends. Ik merk nu met twee kinderen van vijf en drie dat door vaste routines en kleine klusjes te geven het je zo ontzettend veel tijd en ruimte oplevert! Succes!
Van tevoren aankondigen wat er gaat gebeuren. Daarna vragen... en ik gebruik de 1...2.........3 methode. (Dat is na de tweede keer vragen.) En dat werkt super goed.
Inderdaad wat eerder al is genoemd niet vragen maar melden. En 'zo' en 'bijna' en dat soort woorden is een heel lastig begrip he, want wanneer is het nou bijna? Ik geef het hier twee keer aan. Eerste keer ook echt met volledige aandacht naar mij, tweede keer is het tijd. Ik doe het zelf met de digitale klok, maar hij is geobsedeerd door dat ding dus dat werkt goed soms gebruik ik wel eens de timer op mijn mobiel, laat ik hem die op 5 minuten zetten en als die af gaat mag hij de wekker uit zetten en dan gelijk mee komen. En als hij op de tijd niet luistert en ik heb dan al aangegeven dat het tijd is, gebruik ik soms bijv de 321 telmethode (123 is uitnodigen om door te tellen na 1 komt hooguit de 0 nog...) of ik zeg bijv dat als hij nou op schiet we nog snel naar iets kunnen gaan of juist dat we iets leuks niet meer gaan doen als hij niet opschiet omdat we daar geen tijd meer voor hebben.
Hier ook zo en ik doe veel aan de hand van de klok sinds een paar maanden, werkt super hier! Hij weet bijvoorbeeld dat we altijd naar school gaan als de grote wijzer rechts staat, echt nooit gezeur meer over, hij staat dan zelf klaar. Andere dingen geef ik ruim van tevoren aan, soms tussendoor of vlak voor het eind nog een keer en als het tijd is komt hij bijna altijd gelijk. En anders gebruik ik ook de methode, als je nu niet luistert ga ik zonder jou en dan maak ik echt aanstalten om weg te gaan. Verder geen keuzes maar opdrachten, zodat er geen ruimte is voor een nee.
Ik geef ook vantevoren aan wanneer ik wat verwacht. Bij dingen die moeten gebeuren zoals naar de wc, naar bed, jas aantrekken etc vraag ik niks ik vertel het. Bij dingen die hem aangaan maar voor mij niks uitmaken zoals wat wil je op je brood vraag ik het 2 keer en dan zeg ik dan krijg je er niks op.dat hoort hij toevallig altijd haha Dus bij dingen die bij mij niks uitmaken en voor hem belangrijker zijn ko thijer van zelf achter. Dan hoor je van zelf waarom heb ik geen koekje hahaha
Ik heb vandaag jullie tip geprobeerd, namelijk niet vragen maar gewoon zeggen. Ik zei: ga plassen. En ze deed het gelijk! Ik was gewoon verbaasd hahaha. Bedankt!!!