Je zou een lijntekening kunnen laten maken. Net wat anders dan een foto. Amber de Vreng (https://www.amberdevreng.com/portret-illustraties) maakt hele mooie. Of, wat is persoonlijk zelf echt prachtig vindt, een persoonlijke tekst/gedicht laten schrijven. Lois Kruidenier (https://loiskruidenier.nl/) zou mijn absolute aanrader zijn.
Wat vreselijk! Veel sterkte de komende tijd! Misschien een fotoboek maken met foto's van hem en zijn kinderen en kleinkinderen.
Wat een zware tijd! Ik zou het denk ik ook zoeken in herinneringen maken, er bestaat een stichting (stichting ambulance wens) die bedlegerige/ terminale patiënten de dag met een ambulance rond rijden waarbij je vader gewoon kan blijven liggen, en dan een 'aangevraagd' uitje faciliteren, erg goede ervaring mee! Heel veel sterkte, wat kan je in het leven soms toch veel op je bordje krijgen..
Ik zou absoluut voor een fotoshoot gaan. Mijn vader is nu ruim 8 jaar geleden overleden, ik wilde graag een familie foto laten maken. Nooit gedaan want vader wilde niet veel meer. En ik heb mij daar toch een partij spijt van. Sterkte, ik weet helaas hoe het is mijn vader had precies het zelfde.
Wat een moeilijke periode. Ik zou ook de kinderen wat moois laten maken en dat is straks ook een herinnering voor je moeder. Op de dag zelf een foto maken met je vader en de kinderen. Misschien een filmpje maken als ze aan het zingen zijn. Vooral ook herinneringen maken aan die dag. Helaas hebben wij dit ook al meegemaakt al was het voor dat onze zoon er was. We hebben toen voor kerst wat gehaald voor in huis en niet specifiek wat voor iemand. We hebben die dagen vooral wat foto's gemaakt en het heel kalm aan gedaan. Hij heeft zijn verjaardag niet meer gered. Hij was dol op de amariles bloem en die stond er dan ook vaak. Heel veel sterkte
Het is al genoemd, maar ik dacht ook gelijk aan de ambulancewens. Als zijn kleinkinderen zijn alles zijn, zou bv een dagje dierentuin met hen erg leuk kunnen zijn. Op die manier zou je ook gedurende de dag nog leuke foto's kunnen maken en hoef je je om zijn verzorging niet druk te maken. Hij wordt thuis opgehaald, op een brancard rondgereden de hele dag en daarna weer naar huis gebracht. De chauffeur is een beroeps (agent/brandweerman bv) en er gaat iemand mee voor de medische verzorging. Dit alles is kosteloos en word bedropen door vrijwilligers die zelf wel werkzaam zijn in het vakgebied. Mijn lieve oom is vorig jaar met hen 2 dagen weggeweest. Ze hebben nl ook een eigen vakantiehuis in Beekbergen.
Pff wat heftig zeg! Een boekje met 1001 redenen waarom je de leukste vader/opa bent? En dan met allemaal foto's er tussendoor. Dat had ook gekund als.hij nog 20 jaar zou leven bij wijze van, dus voelt misschien minder als 'laatste cadeau' voor hem
Je kunt handafdrukken van je kinderen in een sieraad laten graveren. Van de baby een 3d foto en als sieraad aan hem geven. Een sieraad wat hij straks ook kan blijven dragen. Voor mezelf sprekend zou ik dat een troostende gedachte vinden als ik op een dag afscheid moet nemen van mijn kinderen/kleinkinderen. Dat je zo toch verbonden blijft. Andersom kun je dat dus ook doen.
Ach lieve @Philou , wat een narigheid krijg je te verwerken. Heel veel sterkte! Ik zou gaan voor herinneringen, wat anderen hier al opperen de Stichting Ambulancewens. Ergens heen wat hij graag zou willen of leuk zou vinden, of anders met de kleinkinderen nog ergens heen. En een familiefoto lijkt me ook mooi om nog te laten maken.
Je hebt fotografen die aan day in the life fotografie doen. De fotograaf is dan een aantal uur bij het gezin en maakt foto’s van alles wat er gebeurd. De ‘normale’ dingen waar je meestal geen foto’s van maakt. Je hebt dan niet de standaard geposeerde foto’s, maar een uniek inkijkje. Dat lijkt mij voor jou en jouw kinderen best waardevol. Als je Googled kan je veel voorbeelden zien. Heel veel sterkte.
Een 3d-beeld van de handen van je ouders, of van jullie als gezin (dus jij evt broers en zusse met je ouders). Wij hebben dit mijn ouders gegeven en nadat mijn neefje overleed had mijn vader heel veel verdriet dat hij dat nog niet had gedaan met mijn broer en mijn neefje (zoon broer) als generatie beeldje. Of een fotoshoot, aan huis, op locatie of buiten? Sowieso een insteek qua momenten vastleggen denk ik dat juist in zo'n geval heel dierbaar kan zijn. Ook omdat je aangeeft dat hij het nog niet helemaal beseft. Het is iets waar hij dan aan terug kan denken, zien en jullie straks ook nog. Heel veel sterkte de komende tijd.
Ik heb geen tip voor je, maar wil je wel even heel veel sterkte wensen, je krijgt het wel allemaal op je bordje iedere keer!
Heel veel sterkte, ik zou iets doen waar ook jullie een mooie herinnering aan hebben. 3d echo thuis en dat ook vast laten leggen door een fotograaf?
Qua specifiek cadeau voor nu (nu hij het nog niet heeft geaccepteerd) weet ik het niet, ik zou dan toch een foto op canvas doen, of inderdaad een fotoshoot. Verder de komende periode gewoon veel (spontane) foto’s maken, mijn vader was 35 kilo afgevallen (maagkanker, hij was van slank naar letterlijk vel over been gegaan), maar in zijn gezicht op de foto’s van 5 dagen voor zijn overlijden, staat alsnog zoveel levenslust, dat was echt mijn vader, hij wilde niet dood, dus heeft het ook echt heel moeilijk gehad, maar op de andere momenten was hij ook nog steeds de tevreden, levenslustige man, die hij altijd was. En dat is zo goed terug te zien op die foto’s, dat is echt waardevol. Ik weet niet of een fotoshoot dat had kunnen bereiken, aangezien sommige dagen veel beter waren dan andere dagen. Maar verder vind ik dat wel ook een goed idee als cadeau, maar zou dan er (gezien het gebrek aan acceptatie) gewoon een fotoshoot van hem en je moeder met de kinderen en kleinkinderen van maken, en niet de nadruk erop leggen dat hij terminaal is. Veel sterkte de komende tijd!
Mijn vader was inderdaad ook terminaal toen hij jarig was. Eind mei jarig en eind juli overleden, eveneens uitgezaaid kanker. Hij kon amper praten, schrijven al helemaal niet meer. Maar zo'n opa vertel es boek is super voor met name je kinderen. Kan hij kwijt wat hij liever had verteld maar straks niet meer kan vertellen aan de kleine guppies. Ik zou dat echter niet als verjaardagscadeau geven maar gewoon los zeg maar. Mijn vader had ik een sleutelhanger gegeven met de foto van mn dochter er in. Zn kleine prinsesje, hij sliep daar zelfs mee. Was zo mesjokke van dr. Mn dochter had nog een nep gerbera uitgezocht voor op zn kastje naast zn hoog laag bed en man wat hebben we een shitton aan koekjes gebakken. In de woonkamer hadden we dan allerhanden foto's van de kleinkinderen geplaatst, ze wonen ver uit elkaar dus een groepsfoto was niet zo snel geregeld helemaal toen met corona. En het stikte van de knutsels voor opa (en ook oma). Zo'n fotoboekje op een standaard wat je om kan slaan is ook handig voor op zn nachtkastje. Verder dan dat is er vrij weinig wat ik kan verzinnen behalve lekkers te drinken en te eten. Maar de medicatie die mn vader had liet dat ook anders smaken dan dat hij lekker vond. Plus dat in de echte stervensfase er eigenlijk geen behoefte is meer aan eten of drinken. Maak zelf veel foto's en bij voorkeur ook video. Mn dochter was 3.5 toen hij overleed en nu bijna een jaar later mist ze m nog steeds enorm. Dat ze terug kan kijken naar foto's en video doet haar goed, het doet wel zeer bij dr, maar ze wil toch graag even kijken. Enige echte tip voor straks...Ik weet niet hoe vaak je zo'n traject van dichtbij hebt meegemaakt dus allicht compleet bekende informatie. Als de ademhalingsstops beginnen, niet je kinderen daar bij laten zijn. Vraag jezelf ook af of je daar als zwangere dan moet blijven. Helemaal als er een longontsteking onderduikt wat vaak gebeurd. Als jij daar geen probleem in ziet, vraag naar ZIJN wensen. Menig van zijn generatie willen NIET dat een zwangere daar bij is. Mijn oudtante wilde bijv. niet hebben dat ik als hoogzwangere naar haar uitvaart kwam, dat moest ik plechtig beloven. Op die manier wilde mij en de kleine beschermen. We zijn gewoon Nederlands overigens, dus niet bijgeloof cultuur. Maar dat heerst wel meer in die generatie in verschillende nuances. Ik zat ernaast bij die laatste uren maar ik had dat als zwangere in retrospect niet willen doen (tenzij hij echt me expliciet gevraagd had er te zijn om over hem te waken en mn moeder op te vangen (dat heeft hij gevraagd overigens, maar ik was niet zwanger)) geluid staat me nu nog bij, net als t beeld. Na 18 van dat soort trajecten, hakte die er stevig in. Tis toch je vader.
Hoeveel ellende kan een mens krijgen... Heel veel sterkte ❤ Qua cadeau... Misschien idd een 3d echo laten maken voor hem of ambulancewens benaderen...
Een digitaal fotolijstje gevuld met foto’s van de kleinkinderen is misschien leuk om naast zijn bed te zetten? Dan wisselen foto’s elkaar af en kan hij daar naar kijken?
Zou je een gipse handafdruk kunnen maken? https://www.bol.com/nl/nl/p/maak-je-eigen-3d-afdrukken-voor-twee-handen-gipsafdrukken-drie-dimensionale-gips-model-3d-gips-handafdrukken-300-gram-molding-3d-mix-bodycasting-alginaat-rubber-afdruk-hand-baby-shower-herinnering/9300000031650401/?Referrer=ADVNLGOO002027-G-112431159061-S-1156300909128-9300000031650401&gclid=Cj0KCQjw2tCGBhCLARIsABJGmZ7pSPnI9Ft5vfl84Z9nIXFrXTRt9vhqx8YqdV_lk4HEKdSqsX3uhqkaAs_dEALw_wcB Lijkt me erg mooi om te hebben voor als je even troost zoekt in de toekomst! Sterkte
Fotoboekje maken voor het nachtkastje is een heel goed idee, ook als hij te maken krijgt met (palliatieve) zorg thuis: het kan voor de zorg een mooi aanknopingspunt zijn en wat afleiding geven. Heel veel sterkte