...met een eigen wil! Zo, wat heeft mijn dochter de afgelopen weken haar karakter laten zien! Ze is nog altijd heel vrolijk en blij, maar als iets even niet snel genoeg gaat, gillen! Om daarna weer van oor tot oor te lachen. Jantje lacht, jantje huilt is het op dit moment. En ze tijgert de hele kamer door. Vind alles waar ze niet aan mag komen heel interessant. Kamer is inmidels zo goed als dreumesproof, maar dan nog ligt ze vaak onder tafel naar de stoelpoten te staren. Alles wat niet lijkt op kinderspeelgoed is interessant. Kan bijna niet geloven dat mijn lieve, makkelijke babymeisje verandert in een pittige dreumes. Het is echt waar wat ze zeggen, de tijd vliegt. Beetje sentimenteel topic, maar jullie herkennen dit vast
Ik herken het (nog) niet, maar heb natuurlijk al een hoop veranderingen bij onze zoon van inmiddels zes maanden gezien. Wat leuk om jouw verhaal te lezen. Wat moet je trots zijn op je kleine meid! Lekker genieten.
Ik had hetzelfde topic kunnen openen.... Dacht ook dat wij een lief, rustig meisje hadden Nou lief is ze nog steeds hoor, maar ook ondeugend, uitdagend en dat eigen willetje steekt hier ook de kop op. Al wekenlang moeten we 's avonds na het badje haar met twee man aankleden; éentje houdt haar vast en probeert te entertainen en de ander kleedt aan. Mevrouw wil liever op haar buik scheef op het aankleedkussen liggen want dan kan ze in het bakje met spulletjes rommelen. En dan natuurlijk altijd pakken wat net niet mag. En als je het afpakt en haar terug op haar rug legt; juist... huilen! Had vandaag een nieuwe tuitbeker gekocht om te proberen, die viel nét iets te goed in de smaak. Leuke handvaten, kun je leuk met dat ding op tafel timmeren. Binnen 2 minuten diverse deuken in de tafel, dus helaas beker even afgepakt. Nou dat hebben we geweten. Krijsen, gillen, janken! En mijn vriend heel rustig: eh.. moeten we hieraan toegeven? ikke: eh eigenlijk niet nee. Maar lastig dat het is! En dat tijgeren ja... richting de draad van de laptop, richting het draadje van de geluidsbox, richting de mand met hout voor de kachel, richting de houtkachel zelf, richting mama's tas.......... je ziet haar gewoon kijken, dan het tongetje uit haar mond en daar gaat ze! Terugzetten betekent linea recta terug in koers richting het eerdergekozen object.... de aanhouder wint En dit is vermoedelijk nog maar het begin....
Heerlijk die verandering hier een die overal op klimt en dat snietje er dan bij heerlijk. Iets minder is sat hij de prullenbak ook erg interessant vind. Maaf vind zo mooi dat iedere fases zijn charmes heeft.
Ik heb ook bij mijn kids die babyfase met een traantje afgesloten. Die babytijd is zo bijzonder. Nu breekt er een hele nieuwe fase aan die net zo als de babytijd ook heel bijzonder is. Ga lekker genieten van de tijd die nu komen gaat. Van het karaktertje die je nu ziet komen. Voor je het in de gaten hebt is die periode ook weer voorbij.
Bedankt voor de reacties. Ik besef dat dit maar het topje van de ijsberg is, wat zal dit een bijzondere tijd worden. Als ik nu foto's terugkijk van die hele kleine babytijd word ik emotioneel. Het gaat zo snel. ikkie97, dat klinkt echt zo herkenbaar, ook het niet willen stilliggen en het moeten entertainen met z'n tweeën. Ze lag altijd zo zoet op haar rug tijdens het aankleden en verschonen, en nu ligt ze het liefst op haar buik schuin over de rand te kijken . En inderdaad, als je haar even teruglegt, schreeuwen! Ik denk toch dat ze meer van mijn mans karakter heeft, als baby leek ze volgens mijn moeder echt op mij (lief, makkelijk, stil).
Heel herkenbaar Wij hadden ook de meeste zoete baby en nu... klein draakje in de dop... tiseenfasetiseenfasetiseenfase.....