Ik heb het gevoel dat ze erg vroeg is maar mijn dochter begint peuter-puber gedrag te vertonen. Als even iets niet zint dan ligt ze al over de grond te kronkelen en krijsen. Liefst ook midden op straat of in de winkel...... Ik ben erg benieuwd hoe jullie hiermee omgaan, ik heb het idee dat ik het redelijk oppak maar kan altijd wel tips gebruiken, vooral omdat mijn man volgende week een hele week weg is en ook niet 's avonds thuis komt..... ik zie er aardig tegenop. Hoop op veel reacties!
Ik heb een dochter die heel erg temperament vol is, ze is nu al zes , maar toen ze een jaar of 2 3 was was het een ramp. Maar wat ik deed als ze abnormaal ging krijsen enop de grond rollen er over een stappen en geen aandacht er aan geven. Waren we buiten en ze deed zo raar, dan kanje niet echt weg lopen natuurlijk maar dan liet ik haar liggen en ging ergens heel rustig zitten totdat ze klaar was. Een keer was ze zo boos dat ze zei dat ze haar jas niet meer aan wou (het was midden winter) en ik zei okee is goed, ze deed haar jas uit en haar trui maar besloot dat het toch wel wat koud was en toen deed ze het weer aan. Thuis moest ik wat meer op passen want mn dochter deed dingen uit wraak, dus op haar kamer zetten was geen optie, maar ik kreeg de tip om haar natuurlijk wel lekker warm gekleed om haar gewoon buiten in de (afgesloten achtertuin te zetten en haar daar te laten af koelen, het werkt prima. en zo kan ik wel door gaan natuurlijk, maar dan word het berichtje zo lang. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Maar wat het belangrijkste is om consequent en rustig te blijven.
mijn zoontje is vanaf 2 jaar wel gaan peuteren maar is nog nooit op de grond gaan liggen krijsen oid ik zou ook niet weten wat je dan moet doen in een winkel moet het eerst meemaken denk ik (liever niet)
Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar ik heb het ook gedaan toen ik klein was. Ik deed het met name in de winkel omdat ik snoep wilde dat ik uiteraard niet kreeg, want zoals mn mam altijz zei: kindetjes die vragen worden overgeslagen!. Daar lag ik dus op de grond boos te zijn in de winkel, mam heeft me gewoon laten liggen en is om het hoekje gaan staan kijken. Ma heeft toen we thuis kwamen een afspraak met ons gemaakt: Met de grote boodchappen op zaterdag mogen jullie een snoepje uitzoeken, maakt ook niet uit wat het kost. Dit heeft naar het schijnt heel goed geholpen. Ik weet niet of je er wat mee kan. Maris
mijn dochtertje is ook 1 jaar en 7 maanden en die begint er ook mee als ze iets niet mag begint ze te gillen niet van het huilen maar gewoon gillen. ook als ik naar de winkel ben en zij is mee en ze ziet iets in het karretje liggen wat ze dan op dat moment hebben wil gilt ze alles bijelkaar erg irritant vind ik het maar ze wil dan ook nog wel eens gaan slaan maar geeft daarna gelijk een kusje want ze weet dat dat niet mag .verder ja schenk er verder geen aandacht aan maar ze begint nu dus ook met als ze haar zin niet krijgt om op de grond te gaan liggen ik laat er mooi liggen en staat ze vanzelf wel weer op
mijn dochtertje is ook 1 jaar en 7 maanden en die begint er ook mee als ze iets niet mag begint ze te gillen niet van het huilen maar gewoon gillen. ook als ik naar de winkel ben en zij is mee en ze ziet iets in het karretje liggen wat ze dan op dat moment hebben wil gilt ze alles bijelkaar erg irritant vind ik het maar ze wil dan ook nog wel eens gaan slaan maar geeft daarna gelijk een kusje want ze weet dat dat niet mag .verder ja schenk er verder geen aandacht aan maar ze begint nu dus ook met als ze haar zin niet krijgt om op de grond te gaan liggen ik laat er mooi liggen en staat ze vanzelf wel weer op
Geef zo min mogelijk aandacht eraan en probeer op de positieve dingen zo veel mogelijk in te gaan. Ik neem mijn zoontje wel mee naar de winkels, maar dan in de winkelwagen of in de buggy. Ik geef hem af en toe de keuze: tomaatjes of komkommer, Plop koekjes of Dora koekjes. Zo heeft hij het gevoel dat zijn mening ook telt. Ik geef hem nooit in de supermarkt alvast een koekje of iets dergelijks, dat helpt ook enorm. Mijn zoontje heeft ook wel eens een chagrijnige bui en dan zet ik hem met buggy en al gewoon in een hoekje. Ik blijf wel in de buurt want je hebt altijd van die bemoeizuchtige mensen die naar hem toe gaan en hem alsnog aandacht geven. De eerste keren werd ie helemaal woedend, maar al snel was de lol eraf. Thuis heeft hij er minder last van, maar als bij hem de stoppen doorslaan laat ik hem zijn gang gaan. Ik laat hem even alleen totdat de boze bui is afgezakt. Het moet er toch uit... Daarna een dikke knuffel en het is weer goed. Het klinkt allemaal erg simpel, maar ik weet ook dat het in de praktijk toch wel even heel wat anders is. Veel succes in ieder geval!