we weten echt niet meer wat we moeten doen. onze zoon slaapt al maanden heel erg slecht, wat we ook doen of proberen, het slaat gewoon niet aan en het wordt steeds erger en erger. hij wordt over ongeveer 3 maanden 3 jaar oud, ik dacht eerst het is een fase je leest er vaker over maar het gaat nu al bijna een jaar zo en we worden er moe van, we raken uitgeput en onze dochter van net een jaar wordt hier ook erg sagarijnig van. we hebben nu zijn kamer geverfd, nieuw bed gekocht, kamer opnieuw ingericht, geen enge schilderijtjes meer aan de muren gehangen, de kamer is helemaal naar zijn tevredenheid en overdag als we erbij zijn gaat hij er lekker spelen met al zn auto's treinen, lego en ander speelgoed. maaar zodra de avond valt begint het gehuil, geschreeuw, gekrijs, slaan, schoppen, van alles en nog wat. ik heb geprobeerd om hem niet meer uit zn bedje te halen en hem een tijdje te laten huilen, tot ergenis van mn buren die ook kinderen hebben van deze leeftijd, die slapen dus ook al tijden niet goed, maar onze kleine man komt gewoon uit zn bed, gaat vrolijk lopen krijsen en gillen, als we er wat van zeggen wordt het steeds erger en we kunnen niets meer bedenken om ervan af te komen. nu is hij ok nog eens heel erg bang geworden door het vuurwerk, ze hebben hier behoorlijk hard lopen knallen, nu horen we zo nu en dan ook nog wel eens wat knallen, hij raakt in paniek, springt op ons en hij laat never nooit meer los, het duurd uren voordat hij weer gekalmeerd is. ik heb geprobeerd om dingen te verzinnen zoals, als je vuurwerk hoort of ziet zeg het dan tegen mama en dan gaan w ehet samen weghalen, maar ja dat werkt ook allemaal niet meer. weet iemand of heeft iemand een idee wat er kunnen doen zodat onze zoon en ook de rest van het gezin, weer normaal kan slapen. hij is echt enorm moe, de wallen staan onder zn ogen, maar hij geef tniet toe aan, ik moet bij hem in bed liggen, maar hij valt niet in slaap, als ik dan na een aantal dagen zo moe ben dat ik het niet meer aan kan dan neem ik hem dus mee naar ons bed, daar valt hij wel in slaap maar dan wel alleen als we hem vasthouden omdat hij zo bang is. wat moeten we nou doen en waar meoten we beginnen? kan iemand ons misschien helpen? sorry voor het lange verhaal. groetjes jollie
Ten eerste je bent natuurlijk niet consequent als je hem eerst verplicht om in z`n eigen bed te slapen en als je dan moe bent hem toch bij je in bed te nemen. Wel logisch hoor want je moet er dood moe van worden natuurlijk. Slapen jullie wel als hij bij je in bed ligt of slaapt dan ook niemand echt goed? Is hij echt bang? Dochter roept ook graag dat ze iets eng vindt en dat ze bang is als ze iets niet wilt of iets naar haar hand wilt zetten. Als jullie met hem in bed wel goed slapen zou ik dat gewoon een maand toestaan. Daarna kun je 2 dingen kiezen: of je laat hem in bed slapen totdat zoon het zat is, tijd komt vast als hij groter wordt (neefje wordt bijna 9 en slaapt nog steeds bij z`n ouders in bed). Of als iedereen uitggeslapen is. De buren inlichten of wachten tot ze op vakantie gaan. En dan er doorheen en niet toestaan dat hij in bed ligt bij jullie. Afspraak maken van als het vakantie is (weet hij dat bijv van het kdv of psz?)
Hoi, ik zou hulp hierbij halen, van het bureau hebben ze bijv.een orthopedagoog in dienst, dan kunnen zij eens meekijken. Dit trek je zelf niet langer!Heel veel sterkte (kan hij ook benoemen waarom hij dit doet? en kun je misschien voor jezelf terug halen, wanneer dit begonnen is, misschien een voor jezelf onbelangrijke gebeurtenis?)
hoi hoi, over de vraag of hij echt bang is, ja hij is echt bang, als er bv niets aan d ehand is en hij wordt herinnerd aan een bom, zo noemt hij vuurwerk, dan wordt hij hysterisch, dat kan komen door een lamp die buiten aangaat, een auto die voor onze deur voorbij scheurt en de buren die hun buiten lamp aan doet. hij is er echt heel erg bang voor. of ik weet wanneeer het begonnen is, nou hij sliep toen w ehier kwamen wonen heel erg goed, hij sliep s'middags zo een 1,5 tot 2 uur en s'avonds ging hij om 7 uur naar bed toe en sliep goed door tot de volgende ochtend. toen kwam onze dochter, de zwnagerschap van haar was erg vermoeiend voor mij maar onze zoon had daar niet veel erg in, toen werd ze geboren, ik moest een aantal dagen in het ziekenhuis blijven omdat onze dochter niet goed op gewicht was, ze woog 2000 gram en dat wilden ze toch wel even nakijken. we mochten na een klein weekje naar huis met baby en al maar helaas konden we binnen 4 dagen al weer teug naar het ziekenhuis met de baby omdat ze rare groene/gele slijm opspuugde. baby dus op de couveuse afdeling, mama helemaal verwardt en papa in paniek omdat alles misging...onze zoon heeft dus veel bij oma geslapen en is ook veel meegeweest met ons naar het ziekenhuis om zijn zusje te bezoeken, hij mog er niet bij maar hij mocht toekijken van het raam. daarna is het gekomen. toen we allemaal thuis kwamen en langzamer hand onze draai vonden in het hele gezin toen is hij opstandig geworden en dat duurd nu al een jaar. ik heb er met hem over gepraat maar ik weet dus niet of het hier wel mee te maken heeft...hoe kan ik dat nou zeker weten? en als het idd daar aab zou liggen wat kunnen wij hier dan aan doen? ik wil hem heel graag helpen maar door de opstandigheid, het slaan, hetschoppen het schreeuwen en gillen en dan ook niet meer slapen ben ik en mijn man ook echt helemaal uitgeput. hij kan niet echt benoemen waarom hij dit doet het enige wat hij zegt is dat hij bang is en dat alles eng is, alles lijkt op bommen, maar dat is pas de laatste tijd want voor die tijd wist hij niet eens wat een bom, vuurwerk was. daarvoor zei hij eigenlijk helemaal niets, het is dan ook een moeilijke praten, hij zegt nog niet zo heel veel...hiervoor heb hebben we ook een afspraak staan voor logopedie.. wat een drama he dames... maar we geven niet op...we zullen eruit komen, alleen hoe is even de vraag.
Ik ben geen expert maar ik heb het gevoel dat jouw zoon tijdens en na je bevalling van je dochter ook ontzettend in de war is geraakt. Die kleintje pikken dat op, dat pappa in de stress zit en dat mamma niet thuis is, en ze kunnen dat niet relativeren. Ik denk dat hij het vuurwerk koppelt aan datgene wat hem al dwars zat, namelijk bovenstaande omdat hij te jong is om een reden aan te geven dat hij daar last van heeft. Nogmaals, ik ben geen expert, dit is gewoon een gevoel wat ik heb. Ik heb ook geen advies, behalve hem veiligheid bieden. Maar is weet ook hoe het is om kapot te zijn van het slaap tekort dus je moet denk ik voor jezelf bepalen waar de grens ligt. Een dikke kuffel en heel veel succes meid! Maccy
en bij oma sliep ie wel goed? Misschien kan ie daar een paar daagjes logeren om bij te tanken? En dan verder kijken. Misschien idd met hulp. Pff wel heel moeilijk hoor! Sterkte!
Je zou kunnen proberen als hij zo uit zijn dak gaat om hem heel stevig vast te houden en uit laten razen tot hij echt klaar is met huilen en boos en bang zijn. Dan echt vast houden zodat hij geen kant op kan en heel liefdevol en begripvol blijven.... Het klinkt alsof heel veel stress in zijn lijfje heeft en door eens goed uit te huilen/slaan/schreeuwen enz, kan die stress zijn lijf uit en zal hij waarschijnlijk in slaap vallen. Wel even de buren waarschuwen dat je dat gaat doen en misschien duurt het wel een uur, maar daarna heb je zeer waarschijnlijk weer een vrolijk ventje terug..... Wij doen dat hier wel eens zo als ik zie dat de stress te hoog is en het werkt verbazend goed. Het is het proberen waard.
hallo radeloze mama, mijn twee jarige peuter slaapt nu sinds 4 nachten heerlijk heel de nacht, maar heef hiervoor ruim een jaar tussen in geslapen om dezelfde reden als jou zoon doet, ze was bang, aan het rillen en klamde zich in bed helemaal aan mij vast, heb alles geprobeerd, tot andere gordijnen ander bed andere kamer andere pyama alles alles alles, je word zelf echt moedeloos, en dat is het helemaal niet raar als je je kleintje bij je wilt hebben want geen enkele moeder wil dat haar kind bang is en zeker niet als je de redenen niet weet. mijn dochter kan goed praten ,hele duidelijke verstaanbare dingen, maar ik kreeg het er ook niet uit wat er was. maar doordat mijn man en ik uitgeput waren en echt op gewoon ben ik naar de huisarts gegaan, hij vertelde mij dat ik eigenlijk al veel eerder had moeten komen, en dat een kindje laen huilen echt geen zin heeft en dat hij begreep dat ze nu tussen in lag, maar zei hij`ze zit nu in een ritme en ze weet dat haar ritme nu is dat ze bij jullie in bed slaapt, dat gaan we eerst doorbreken, ze heeft een drankje gehad wat we om 19.00 moeten geven en waar ze suf van word, zo suf dat ze de hele nacht vast slaapt, mijn dochter is verder in haar taalontwikkeling dat een andere peuter van haar leeftijd, en dokter denkt waarschijnlijk dat ze met zoveel dingen in haar hoofdje bezig is dat ze er s´nachts geen rust van heeft! ze slaapt nu al 4 nachten door en het is echt een verademing!!! een maand moeten we dit geven en dan gaan we kijken of haar lichaam dit ritme zelf overpakt zoniet moeten we terug en gaat hij ons verder helpen. het was voor mij ook een drempel hoor om naar de dokter te gaan, eerst dacht ik ik stel me eigen vast aan meestal is het een fase, ik werk zelf in de kinderopvang en kids hebben we eens vaker van die fases, maar zo lange tijd is geen fase meer! heel veel succes ik hoop dat je hier wat aan hebt! sterkte meid! mier
Er zit wel meer achter dan het vuurwerk dus. Ik zou ook naar de huisarts gaan voor hulp. Want zo trekt niemand het nog veel langer. Hopelijk heb je net zo`n goed resultaat als Mier! Succes!
Is het goed slapen bij jullie in bed, of op jullie kamer. Dit zou je ook eens kunnen proberen. Hem in een bedje of matras op jullie kamer laten slapen en zo langzaam terug naar zn eigen kamer. Ligt t echt aan de kamer (voorkant van t huis dus lawaai of slagzijde van de wind??) dan kun je mss kamer wisselen. (als t echt nodig is dan he) Verder zou ik ook gewoon even de dokter raardplegen, ook omdat de kleine man zo moe is. Dat is voor hem ook niet goed, jullie trekken t zo ook niet erg lang en dus zal de sfeer ook niet gezelliger worden. Mss eerst eens met homeopatische druppels proberen en als t niet helpt wat andere medicatie. Kennis heeft t een maandje bij haar kindje gebruikt en toen had ie zelf t ritme te pakken. Het slecht slapen is sowieso een fase wat eigenlijk kind wel krijgt, de ene vroeg de ander laat. Maar t moet wel overgaan, is dat niet t geval dan even hulp zoeken. Denk dat er heel veel ouders zijn die dat pas heel laat doen omdat t toch een drempel is. En sommige cb's of artsen hebben dan echt zo'n minachtende blik en dat is vreselijk Schijt aan hebben en kiezen voor je eigen. Je doet niks verkeerd
ik denk dat hij bang is dat jij weer ineens weg bent, is veiligheid kwijt, is ook best heftig wat jullie meegemaakt hebben, zeg! en ik kan me voorstellen dat je op bent. Ik zou toch hulp zoeken, om alles weer op een rijtje te krijgen!
hallo, allemaal heel erg bedankt voor de reacties, de tips en de adviezen van jullie. ik ben in ieder geval blij dat er niet gezegd wordt oow dat heeft toch ieder kind maak je niet druk want zelf denk ik vaak misschien denken mensen wel dat ik aan het zeuren ben. we zijn vandaag begonnen met vuurwerk tekenen en we gaan straks naar de buurvrouw toe, hij zegt dat het enge gedeelte waar hij echt bang voor is dat dat bij de buurvrouw is. dat met stress wat iemand zei, ik weet ff de naam niet meer, dat gaan w eook proberen, misschien heeft hij idd stress. dus lekker vast houden en hem uit laten razen, maar wel met liefde en met aandacht.. mochten we met 3 dagen geen verschil zien gaan we naar de huisarts toe. we hebben nu ook al afspraken voor logopedie en ik wil hem ook weer niet overbeslasten. groetjes jootje
hallo wat vervelend hoor. kan me voorstellen dat je er door heen zit. ik kanje mischien nog wat kleine tips geven. mijn dochter is ook 2 jaar en slaapt nu prima maar dat was als baby wel anders. zij is een druk meisje, ziet en hoort alles en kan niet rustig even zitten. heb van de kinderarts de volgende tips gekregen. strak vasthouden net als al iemand anders vertelde, en laten krijssen. het klinkt heel erg maar juist omdat je ze vasthoud bied het ook troost en kunnen ze de stress weg huilen. ik pas dit af en toe nog toe en dan zegt ze nadien soms zelf al dank je mama. maar schrik niet hij zal flink te keer gaan. en wat ik nog heb zijn rescue druppels van bach, is homeopathies. heb het idee dat het werkt. kan zonder gevaar en kan je kopen bij een natuurwinkel. het staat zelfs bekend als goed werkend middel bij stress bij katten. klinkt mischien stom maar ikheb een kat die ernstig bang is van vuurwerk en ieder jaar zoveel strees heeft dat hij er blaasonstekekingen van krijgt. nu die druppels gegeven en dit jaar zonder ontstekingen het vuurwerk doorgekomen. kost 10 euro voor flesje maar doet er erg lang mee. en als he tniet overgaat ind naar de huisarts gaan. groetjes debby
hallo, bedankt weer voor de reacties en tips, ik heb er veel aan. die homeopatische druppels vindt ik een goed idee, ik zal morgen even langs de natuurwinkel gaan, wie weet helpt het hem. hij ligt nu gelukkig wel in zn eigen bedje te slapen, dat heeft nu maar 3 uurtjes gekost, hij ligt erin en hij slaapt en dat is al een hele vooruit gang, ook heeft hij wat gegeten, hij eet s'avonds niet meer omdat het tegen de tijd dat we eten het buiten donker wordt of is dus nu ga ik maar s'middags avond eten en s'avonds eten we gewoon nog wat brood of iets waar we trek in hebben. ik hoop dat hij een aantal uurtjes in zn bedje slaapt, dat geeft mij weer wat rust en dan kan ik er weer even tegen. ik heb nu zelfs aan mn man voorgesteld of niet zouden moeten evrhuizen, ik kwam ineens met het idee dat er misschien ooit iets met die kamer is gebeurt, voordat wij hier woonden en misschien dat hij dat aanvoelt? ik heb geen idee hoor maar ik ga de raarste dingen in mn hoofd halen. het is natuurlijk niet normaal om te gaan verhuizen omdat ik denk dat er iets mis is met die kamer dus we gaan waarschijnlijk ook niet weg hier maar toch dat je als je radeloos bent dat je op zulke ideeen komt. iedereen heel erg bedankt voor de adviezen...we gaan er gewoon mee aan de slag.
Hoe is het gegaan verder vannacht? Dat idee zou ook in mij opkomen denk ik als mijn kind zo tekeer zou gaan.... Of een geest of wat dan ook. Je kan door de kamer lopen en zeggen dat als er iemand is, dat die weg moet gaan en je zoontje met rust moet laten. Wat ik dan wel eens bij Derek Ogilvy heb gezien is dat sommige kindjes "donker" niet snappen, misschien kun je dat eens goed gaan uitleggen (omdat hij ook de link legt met eten en donker?). Zou makkelijk zijn als er gewoon eens iemand in je zoontjes hoofd kon kijken hé?! Succes ermee...
Hai! Mijn zoontje is wel wat jonger ( bijna 2 ) maar hij heeft een paar wk gelden ook erg slecht geslapen. Ook bang, krijsen en trillenm in bed. ( waarschijnlijk door nachtmerries na het zetten vd Mex. gripeprik, heeft hier hoge koorts van gehad.) Hij was ook echt superbang , het ging echt aan ons hart. Wat wij gedaan hebben is; 1 van ons sliep bij hem op de kamer op een matras. Als hij dan riep , wist hij dat we in de buurt waren. An 1.5 week was het goed en nu slaapt hij weer super! We hebben hem echt het vertrouwen teruggegeven. Ik voelde ook echt dat hij bang was in zijn hele lijfje... Toen het eenamal beter ging ( hij was bang om in slaap te vallen en werd s'nachts erg bang wakker) ZIjn we weer rustig gaan afbouwen, dus zelf in slaap porberen te laten allen met de deur een stukje open , licht aan op de overloop en mama in de buurt ( ging dan vaak ff een wasje ofzo opvouwen). Nu slaapt hij weer hele nachten door met het licht uit en de deur dicht. Heel veel succes!!! Groetjes Jellie
hallo, hij is afgelopen nacht rond half 3 wakker geworden en is tussen ons in komen liggen. dat was natuurlijk niet helemaal de bedoeling maar heb hem toch maar even zn gang laten gaan, ik vond het al goed dat hij een paar uur in zn eigen kamer in zn eigen bed lag. nu ligt hij weer in zn eigen bedje, hij heeft 2 minuten gehuild en is daarna gaan liggen en was met 10 minuten vertrokken. wat is dit heerlijk zeg. bij hem in zn kamertje liggen met een matras hebben we al geprobeerd, we hebben er maanden om en om gelegen maar het mocht hier helaas niet werken. ik heb het idee dat dat stevig vasthouden hem wel heel erg helpt. als ik dat doe dan geeft hij zich helemaal over, hij maakt zich helemaal slap, daarna laat hij mij los en dan moet ik hem ook loslaten en dan gaat hij rustig liggen zonder gillen en schreeuwen en slaan. degene die me dit advies hebben gegeven...heel heel heel erg bedankt, hij heeft er echt wat aan en ik uiteindelijk ook. groetjes jootje
Graag gedaan! Hier werkt het ook erg goed, soms komt ze zelfs naar me toe en vraagt dan "mama, wil je me even vasthouden, ik wil uithuilen". Daarna weer helemaal vrolijk en opgewekt. Ben blij dat het bij jullie ook werkt en je zoontje er iets aan heeft!
Hallo, hier ook even een berichtje van iemand die meer leest dan schrijft. Mijn zoontje is 2 jaar en 4 maanden en slaapt al slecht vanaf 8 maanden. Alles bij elkaar heeft hij waarschijnlijk 1 maand 's nachts doorgeslapen. Mijn man en ik zijn ook helemaal radeloos. Hij heeft inmiddels 2 keer buisjes in zijn oren gekregen en we zijn al diverse keren in gesprek geweest met de huisarts en het consultatiebureau. Wij weten het nu ook niet meer en a.s. woensdag hebben we een afspraak bij een kinderarts. We hopen dat we hier iets meer te weten komen. @Mier47: zou je aub kunnen vertellen hoe het drankje heet, dan zou ik dat misschien ook na kunnen vragen. Alvast bedankt voor je reactie.
Kylian heeft ook een periode slecht geslapen. Wij zijn er achter gekomen dat Kylian graag de controle over dingen houdt en over het donker worden 's avonds heeft dus niemand controle. Wat bij ons geholpen heeft is een nachtlampje aan zijn bed die hij zelf aan en uit zet en waar ook niemand aan komt (wij zetten het dus ook niet uit als hij al slaapt enz enz). Oke er brand nu de hele nacht een lampje (q10 die worden niet warm en zijn energiezuinig) maar meneer slaapt wel weer. Groetjes Anita