Ik weet niet of de vraag hier mag of in het Bevallings subforum. Modjes, verplaats maar als het niet juist is Nu het moment supreme nadert, de bevalling, ga ik me langzaamaan wat ongeruster maken. Mijn happy hormones weten de meeste zwangerschaps-angsten moeiteloos op afstand te houden, maar er een één gezondheidsaspect dat me zorgen baart: mijn astma. Ik heb aardige astma, puf lustig Symbicort, Beclometason, Salbutamol en voor tussendoor heb ik Ventolin. Door het gevorderde stadium van de zwangerschap heb ik net als de meeste zwangeren last van een beperkte longcapaciteit en daarbij horende benauwdheid. Mijn pufjes kunnen dat nu bijna niet meer verhelpen. In plaats van een zwangerschapscursus heb ik twee boeken gelezen: Veilig Bevallen en Duik in je Weeën. Ik ben nogal geschrokken van het belang van een goede ademhaling (gecontroleerd, puffen, zuchten etc.) Als ik nu al bijna geen zuurstof heb (wat na het indalen wel beter zal worden, maar tijdens oefenweeën oefen ik ook het zuchten en dat gaat voor geen meter met mijn longen) hoe moet dat dan straks wanneer het voor het "eggie" is? Zijn er hier meer mensen met echte astma/longproblemen en hoe hebben die de bevalling gedaan? Waar haal je je zuurstof vandaan met een slechte(re) longfunctie? Vanwege mijn astma en hoge bloeddruk heb ik vanaf het begin van mijn zwangerschap een medische indicatie gekregen dus ik weet al dat ik in het ziekenhuis moet bevallen, maar ik zou graag een beter beeld krijgen van hoe dat gaat gebeuren.
Ik heb ook astma, maar in een mindere vorm dan jij, ik gebruik alleen Symbicort. Bij mij is het dan ook niet zo erg dat ik op medische indicatie moet. Ik ga overigens wel in het ziekenhuis bevallen omdat ik dat liever wil. Ik heb het toen wel aan mijn verloskundige gevraagd, en die zei dat je tijdens de bevalling genoeg adrenaline aanmaakt waardoor je er minder tot geen last van zou hebben.. Mocht dit niet het geval zijn neem ik aan dat je aan de zuurstof gaat in het ziekenhuis. Sorry dat ik je niet veel wijzer kan maken, maar don't worry, ze houden je echt wel goed in de gaten in het ziekenhuis!
Ik heb ook astma, zij het niet zo erg. Ik gebruik beclometason en af en toe salbutamol. Met symbicort 'moest' ik stoppen ivm zwangerschap; niet dat het gevaarlijk is, maar er is nog te weinig over bekend. Aan het eind van de vorige zwangerschap had ik het continu benauwd. Heel naar, maar niks aan te doen (kleine lag heel hoog, dus heel beperkte longcap over en natuurlijk steeds een hoge hartslag). Tijdens de bevalling heb ik er helemaal geen last van gehad, gek genoeg. Mijn ervaring is dat ik juist door m'n astma heb geleerd heel goed en rustig te ademen, waardoor mijn ademhaling toch nog heel effectief is. Focus op het uitademen, en ga niet hijgen. De rest wees zich bij mij vanzelf - ik heb nooit een pufcursus gedaan en heb het geen seconde gemist. Wat je lijf in elk geval doet, is je hartslag verhogen om de zuurstof rond te krijgen. Ik heb daar nu ook al 'last' van. Er moet toch meer bloed worden rondgepompt en bovendien heb ik juist een extreem lage bloeddruk (laatste keer 70/50). En inderdaad: de adrenaline-productie in je eigen lichaam doet ook 'wonderen'. daar kan geen ventolin tegenop...
Allemaal heel erg bedankt voor de reacties! Het stelt me veel meer gerust voor de aankomende bevalling. Ik vertrouw er ook helemaal op dat het ziekenhuis me goed in de gaten houdt, dat doen ze namelijk al de hele zwangerschap, het ongemakkelijke gevoel was vooral voor het "voorwerk", ontsluitingsweeën vóór je naar het ziekenhuis mag. En daar kan je adrenaline juist niet zo goed bij gebruiken, heb ik begrepen. Ik zal in ieder geval met veel meer vertrouwen in mijn lichaam de bevalling in gaan.
Nog even over Symbicort: daar moest ik halverwege de zwangerschap van de apotheker inderdaad ook mee stoppen. Mijn huisarts, internist en gynaecoloog hadden het spul helemaal uitgeplozen (zeiden ze) en het kon geen kwaad voor de baby, maar mijn apotheker vertrouwde het toch niet en heeft het bij de RIVM nagevraagd. Daar adviseerden ze om het niet te gebruiken, omdat het middel niet op zwangere vrouwen getest was. Maar omdat het zeker nu de baby zo hoog tegen mijn longen ligt betere verlichting biedt dan de beclometason+salbutamol, mag ik heel af en toe een pufje symbicort nemen. Om een of andere vage reden werkt dat gewoon beter en vooral langer. Ik vind het wel apart dat verder juist veel zwangeren met astma symbicort als alternatief medicijn voorgeschreven krijgen, was daarom ook erg verbaasd toen het advies kwam om het niet te gebruiken (of dus zo min mogelijk).
Ik heb ook astma....voornamelijk door bronchitis en verslapte longspieren door een vorm van MS. Ik gebruik Beclometason en ik heb slijmoplossers. Ik had een longcapaciteit van 40% maar sinds de zwangerschap gaat het eigenlijk veel beter Ik zing in een koor en ik doe heel regelmatig ademhalingsoefeningen. Dit helpt heel erg goed. Eigenlijk probeer ik me niet zo heel erg druk te maken over de bevalling, er komen zoveel hormonen vrij die je helpen tijdens deze uitputtingsslag............dat moet wel goed gaan. Het scheeld voor mij ook dat ik weet dat ik in het ziekenhuis moet bevallen en als het echt niet gaat word er ingegrepen.