Ik ben zo vreselijk geschrokken vanavond... Wilde net met de kids een schilderij gaan maken. Celeste deed iets wat ze niet mocht dus ik zette haar een paar meter naar achteren. Ze heeft wel vaker dat ze, als ze haar zin niet krijgt bijv. heel dramatisch hard gaat krijsen. Heel even hoor je haar dan niet, en vervolgens zet ze het op een schreeuwen. Soms zeggen we wel eens voor de grap 'blijven ademhalen, meisje'... Nu wilde ze dus weer zo gaan krijsen, en in die seconden dat ze even 'stil' is kijk ik haar aan, zie dat haar gezichtje helemaal wegtrekt, lipjes helemaal blauw en ze valt zo slap als een vaatdoek voorover. Heb haar meteen opgepakt en een beetje bewegen en tegen haar praten, haar naam geroepen. Ik zag ook haar oogjes wegdraaien en ze bleef zo slap. Even later (20, 30 seconden??) kwam ze weer bij, en stak ze haar duim in haar mond. Ze trok meer en meer bij en begon zelfs te glimlachen. Ik stond helemaal te trillen zeg, heb dit nog nooit meegemaakt en wist echt niet wat ik moest doen. Was alleen thuis. Heb er wel eens van gehoord, dat ze zich zo overstuur maken ofzo dat ze geen lucht meer krijgen, maar god wat schrikken zeg. Moest ook zo huilen achteraf . Klinkt mss gek, maar was zo ontzettend opgelucht toen ze weer 'bij' was.... Ik ben bang dat dit me ook ongeruster zal maken, normaal ben ik heel relaxed, maar als ze nu maar een kik geeft kijk ik meteen bezorgd om... Ga morgen toch maar even de HA bellen of het kwaad kan en wat je dan moet doen. Moest het even kwijt, ben er helemaal onrustig van en zit met knallende koppijn
Kan me heel goed voorstellen dat je geschrokken bent! Zou me ook doodschrikken. Gewoon even goed in de gaten houden en inderdaad desnoods morgen even de huisarts bellen. Was vast en zeker eenmalig en is het verder niks om je zorgen over te maken! xxx
Jeetje kan me helemaal voorstellen dat je je dood schrok. Je hoort het ind vaker dat kleintjes even het bewust zijn verliezen als ze boos zijn. Lijkt me heel eng om mee te maken. en ind ik zou ook zeker even bellen met de huisarts.
Breath holding spells... akelig is dat . Mijn dochtertje heeft het ook, maar is gelukkig nog nooit zo ver gegaan als jouw kindje. Tot 2 x toe is ze wel omgevallen. Maar nooit meer dan dat gelukkig. En waarom? Omdat papa naar de wc ging en de deur dicht ging.. Omdat mama een speeltje afpakte... Niets bijzonders dus. Ze deed het hier voor het eerst in griekenland op vakantie. We hebben naar Nederland naar de huisarts gebeld, en die kon ons gelukkig geruststellen. En nu vind ik het niet eng meer. Wel vervelend. Maar oke. Ze heeft het een tijdje niet gedaan. En vorige week dus ineens weer wel. Met fases dus. Hopelijk blijft je kindje het niet doen. Maar lees er maar wat over op google enzo. Het kan écht geen kwaad. Maar in het begin is het wel akelig. Ze begon er hier met 11 maanden mee omdat ze niet naar bed wilde, dus het was (in griekenland dus op vakantie) iedere avond raak... Maar oh, toen voelde wij ons net zo als jij nu hoor. Zo akelig was dat.. Heb ook tranen met tuiten erom gehuild! Maar nu zeggen we hier vaker tegen elkaar... ze doet het weer... *zucht* zichzelf blauw huilen....
Als je er mee bekend bent, dan weet je dat dat niet hoeft. En ts geeft al aan dat ze er al weleens van gehoord/gelezen heeft. Juist doordat je kindje 'out' gaat, gaan ze vanzelf weer ademhalen, omdat ze er dan zelf geen controle meer over hebben. En haar kindje was naderhand gewoon rustig en tevreden...
Zo jeetje dat was schrikken!! Ik zou morgen sowieso naar de HA gaan. Kinderen kunnen dit expres doen, het heet BHS..
Oh meid, dat lijkt me idd erg schrikken zeg! en al helemaal dat je alleen thuis was. Gaat het nu weer een beetje met je? Hoe is het nu met je meisje? Ik zou idd de huisarts morgen even bellen. Ik kan je angst heel goed in denken, en ook dat je vanacht een paar keer uit gaat om toch even om het hoekje te kijken bij der! Toen mijn jongste zoonje werd geboren, hij was ruim 2 weken oud,maakte ik ook iets vreselijks mee. Ik wilde hem pakken om te voeden, toen lag hij ineens zo raar te ademen, schuim uit zijn mond en snakkend naar adem,dat was een vreselijke gewaarwording,echt afschuwelijk! dacht gelijk aan een hersenbloeding Gelukkig was mijn zus bij me, ik direct de ambulance gebeld,toen een week opgenomen geweest, en tot de dag van vandaag weten we oorzaak niet! Probeer een beetje te ontspannen! Veel liefs. My Angel
Ja maar het zou toch ook wat anders kunnen zijn..?Het hoeft niet perse bhs te zijn!ik had het wel even na laten kijken..Maar meningen verschillen natuurlijk! Ik hoop het iig nooit mee te maken zeg!
Hey meid, Mijn dochtertje deed dit vroeger ook te vaak,bij het ziekenhuis vertelden ze later wat het was.Schrok me rot.Nu doet ze het minder... maar blijft altijd schrikken he.
Mijn ouders zijn er ook erg bekend mee ik was vroeger heel snel boos omdat ik iets niet mocht en mijn broer wel (ik was erg snel voor mijn leeftijd met amper 10 maanden rende ik al rond) Heel veel keren heb ik dat gehad en ook vaak overgeven van woede als ik in mijn autostoel moest Maar gelukkig kan het geen kwaad ben kerngezond. Je kan voor je eigen gerust even de HA bellen.
Jeetje meid!! Wat een schrik heb je gehad!!! Ik zou zelf ook hard gehuild hebben achteraf! Ik zou idd voor de veiligheid morgen de dokter bellen.
Lex heeft het ook een paar keer gehad en dat duurde soms een minuut voordat ie bij kwam. Zodra hij "flauw"viel begon ie zelf weer te admemen
Dat werd mijn zusje ook gezegd (van 16) toen ze last had van hyperventilatie: zodra je je bewustzijn verliest, gaat je lichaam op de automaat over en ga je vanzelf weer ademen. Nog steeds is het niet fijn wat er gebeurd is, en ik snap dat je geschrokken bent, maar misschien is dit een goede wetenschap voor als het een volgende keer gebeurt
Ik heb net van alles opgezocht en ik kom idd op BHS (breath holding spells). Het is ook exact hetzelfde. Ook door het moment waarop het gebeurde, ze was heel boos/ gefrustreerd, hield echt haar adem in, en toen ineens gebeurde het. Las ook dat je een lichte en een zwaardere vorm van BHS hebt, en aan de kenmerken te lezen was dit zeker het laatste Ik heb nu gelezen dat ik me geen erge zorgen hoef te maken (al moet ik zeggen dat het nog niet echt zo voelt...) en dat ze altijd vanzelf gaan ademen. Echt hoor, op het moment zelf was ik gewoon bang om haar te verliezen, dat klinkt mss overdreven, maar ik was zo blij dat ze weer bij kwam.. Ik ga morgen toch even de HA bellen. Heb ook gelezen dat ze je kindje dan even kunnen controleren om zeker te zijn dat het niks met epilepsie oid te maken heeft. Vraag het gewoon even na voor de zekerheid. @ Myangel; ze slaapt nu rustig. Ik voel me wel iets beter maar ben nog steeds van de schrik aan het bekomen eerlijk gezegd... Wat eng zeg wat jij met je zoontje hebt meegemaakt. En omdat je ook niet weet wat het is... @ Athina Vervelend hoor. Je hebt het al vaak meegemaakt zo te lezen. Ik hoop het echt niet vaker mee te maken... .
Ik hoop dat de huisarts jou ook zo gerust kan stellen zoals ons. Het enige 'voordeel' voor ons was altijd, als ze het gehad/gedaan had, was ze naderhand zo moe, dat ze daarna als een blok in slaap viel. Zeker in het begin, omdat het toen juist gebeurde als ze niet wilde slapen. Ik weet nog goed dat de huisarts ook zei: Niet toegeven aan hetgeen je kindje wil hoor! In ons geval betekende dat: Kalmeren, en gewoon terug in haar bedje. En dus niet bij je houden. Hoewel we zelf die neiging natuurlijk wel hadden op dat moment... vast houden en niet meer loslaten! Omdat je inderdaad het gevoel even hebt, dat je ze kwijtraakt Maar oke, die nuchterheid heeft ons toen wel geholpen en dat in combinatie met het lezen erover. Ik hoop dat je er niet aan hoeft te wennen, maar als ze het vaker gaat doen.... het went wel... Vandaar dat ik er nu vrij nuchter in ben. Maar nu ik jouw verhaal zo lees, weet ik weer precies hoe vreselijk we ons voelde in het begin. Juist daardoor had ik zoiets van 'oke, het is niet ernstig, het is een soort van heftige manier van de zin doordrammen Ondanks alles blijf ik het bizar vinden dat ze het doet op momenten dat je denkt van 'moet je je dáár nou zo druk om maken?!' . sterkte in elk geval!
@ Athina Ja vond het vooral zo eng omdat ik én alleen thuis was, én niet wist wat het was, én niet wist wat te doen. Het flitste zelfs door mijn hoofd; straks komt ze niet meer bij doordat ik iets verkeerd heb gedaan, of juist niet heb gedaan Gelukkig is het dus niet ernstig. Denk ook dat de volgende keer (hopen van niet, maar toch) anders zal zijn omdat je nu iets meer weet. Gelukkig ben jij destijds ook gerustgesteld door de HA, maar zo te lezen heb je je precies hetzelfde gevoeld... Thanks
@Female: Hoop dat Celeste een rustige nacht heeft gehad, en heb je de HA nog gebeld? Ben je bijgekomen van de schrik meid? En het is absoluut niet overdreven op zo een moment maalt er alles door je hoofd heen en dat is erg eng! bah Liefs. My Angel
Ja bekend verhaal. Mijn dochter heeft dit regelmatig gehad, vanaf haar tweede tot haar derde ongeveer. Precies wat jij beschrijft. Breath Holding Spell inderdaad. Schrikken he, al het voor het eerst gebeurt. Later waren we er aan gewend en wisten ook precies wanneer we haar moesten optillen om vallen te voorkomen.
Jeetje meis wat is dat schrikken, brr krijg er rillingen van als ik het lees .. Ik zou idd maar gewoon ff naar de HA gaan al is het alleen maar voor je eigen gevoel