Hangt er een beetje vanaf. Er zijn er die het scopisch doen (heeft geen bewezen voordelen...klein beetje minder napijn maar iets grotere kans op re-ok)...er zijn er die een grote incisie ong 4 cm)maken en die een kleine incisie (ong 2 cm) maken. Je herstel is zeer moeilijk te voorspellen. Heeft met zoveel zaken te maken. Ik had van links meer en langer last dan van rechts, terwijl rechts er slechter aan toe was. Echter was links meer verkleefd door ontstekingen. Je zal toch gewoon moeten kijken hoe het gaat en daarnaar handelen. Wat voor werkzaamheden ga je uitvoeren? Preventief twee maanden ziek melden echt een beetje overkill hoor. Ja oke...je moet niet gaan overbelasten maar overdrijven is ook een vak Waarom vraag je het je behandelend arts niet? Die weet veel beter wat hij bij jou specifiek verwacht. De hechtingen kunnen er na 9 dagen wel uit hoor. Soms haal je de twee weken prima, soms gaan ze ervoor dusdanig irriteren dat ze er eerder uitgaan.
Gisteren zijn de hechtingen eruit gegaan en heb het nog even nagevraagd mbt werk. Maar idd, mag gewoon weer typen. Alleen even elke uur tien minuutjes rust nemen. Komende twee weken mag ik ook geen kracht zetten. Mijn werkgever zou echt een rolberoerte krijgen als ik me twee maanden had ziekgemeld. Maar het herstel is bij iedereen natuurlijk anders. En wat de handtherapeute ook zei gisterenochtend dat het soms lijkt alsof je alles al weer kan, maar dat je niet moet vergeten dat er in de hand nog wel degelijk een wond zit, dus niet de snijwond, maar daar onder. En dat moet ook herstellen.
gelukkig voor jou en je baas. Denk dat het dan vooral komt omdat het een UWV arts is geweest. Ik hoop dat ik ook snel weer aan het werk kan na de behandeling
Holymoly, er was iemand die zei dat de verdoving niks voorstelde, maar ik zeek zo wat in m'n broek van de pijn bij de injectie, kreeg er een stuk of 4-5. Voor de rest tot nu toe meegevallen.
Hey meiden, hoe is het hier. In januari heb ik injecties gehad, nu sinds een paar weken zijn de tintelingen weer terug. Gelukkig blijft de ergste pijn (tot nu toe) uit. Ik ga binnenkort weer terug naar de HA, maar denk dat er een operatie aan zit te komen. Dat gaf mijn neuroloog aan als het niet over zou gaan of terug zou komen. Hoe doen jullie dat met de verzorging van de kindjes na de behandeling? Ik ben fulltime thuisblijfmama van ons meisje van 7 Maanden.
ik ben 1 april geopereerd aan het cts en mijn pols tegelijk. in mijn pols hebben ze een pees doorgeknipt. ik heb een blokverdoving bij het sleutelbeen gehad en dat viel me erg mee, alleen op de ok kwamen ze erachter dat het nog niet genoeg verdoofd was. ik kreeg toen in mijn hand nog 2 spuiten met verdoving erbij en die waren niet echt prettig. ik ben nu 4 weken verder en kan bijna alles al weer doen. de eerste 2 weken waren het ergst qua pijn, maar ik moet zeggen dat de pijn kwam van de pols en niet de plek van het cts. mijn man heeft 3 weken vakantie genomen om te helpen en voor de kinderen te zorgen, want de eerste tijd kan en mag je echt niks. zodra na ruim 2 weken de hechtingen eruit gingen zakte de pijn (het getrek) af. de tintelingen heb ik sinds de operatie niet meer gevoeld.
Hier ook een thuisblijf mama en het ging prima hoor!! Eerste 2 weken was mijn man vrij, of 10 dagen, even vergeten, maar eigenlijk kon ikd aarna (en eerder ook wel) weer de baby tillen enzo, je vindt een manier om ze te tillen, met je onderarm zeg maar aan de kant waar je geopereerd bent. Ik vond het allemaal 100% meevallen, maar als je nog geen pijnklachten hebt misschien nog even uitstellen tot de kleine loopt?
De verdoving bij de operatie? Of bedoel je de corticosteroïden injecties? Want het laatste vond ik ook heel vervelend, gemener dan de verdoving bij de operatie.
Wat raar zeg....ik heb er namelijk amper wat van gevoeld. Terwijl ik me daar t meest druk om maakte. En die steroideninjectie vorig jaar vond ik ook al zo meevallen. Het waren ook maar hele kleine naadjes, terwijl ik een grote spuit verwachtte. Misschien ligt t aan diegene die de injectie had gezet? Ik ben bij een kliniek geweest, volledig gericht op handen/armen en pols.
Keek je mee? Want zoiets maakt ook wel wat uit hoe je de pijn ervaart. Maar goed het ligt er idd ook maar aan hoe iemand prikt, de een doe thet beter dan de ander. Ik viel juist bijna flauw na die corticosteroïden injecties, ik ging weer van die pijn uit bij de operatie toen ik de injectie kreeg en toen viel het dus mee...maar ik kijk altijd weg, zelfs als ik om de paar maanden bloed moet prikken voor mijn schildklier, ik heb gemerkt dat het echt een enorm verschil is in pijnbeleving