Uhh ja dat een 3 jarige niet op een sportclubje hoort dat lijkt mij een heel andere discussie. Overigens deed hij dit al voor mijn man deze baan had...maar dat terzijde. Decca, nee thuis kan er niks gedaan worden. Hij heeft ook niet een functie op het niveau dat hij voor thuiswerk, een laptop oid in aanmerking komt.
Ts heeft toch nergens gezegd dat ze vind dat haar man eerder dan 16.30 weg moet omdat hij eerder is begonnen...? Hij is een contract aangegaan voor een bepaald aantal uur en bepaalde tijden. En dat je wel eens overwerkt oké, maar dat je niet 2 dagen je contract tijden naar huis kan omdat jr anders nooit hogerop zou kunnen komen vind ik compleet kansloos.
Dat bedoel ik dus. Hij begint niet om 8 uur om dan om 16.30 weg te kunnen, maar omdat hij anders op de heenweg een half uur of langer stil staat en dat gewoon zonde van de tijd vindt. Op de andere dagen begint hij ook om 8 uur en blijft dan net zo makkelijk tot 18 uur.
Je man heeft gelijk maar ik vind het belachelijk. Je zou dus 50 uur per week moeten werken (zonder er na betaald te krijgen!) Om kans op promotie te krijgen. Belachelijk...
Dus omdat je 3 ben kan je niet sporten...? Mijn zoontje zit nu op zwemmen en karate, is wel bijna 5 maar goed... ik laat Mn zoontje ook niet alleen... omdat ik er gewoon wil zijn als er iets is.. buiten dat moet ik 15 min lopen naar karate... en karate duurt een uur ik loop me dan het lazarus om een half uur thuis te zijn... hoe doelloos...
Ik vind dergelijke zaken ook altijd kwalijk, maar helaas komt het in bepaalde bedrijven en bedrijfsculturen inderdaad wel zo voor. Een soort van ongeschreven (gedrags)regels waarvan verwacht wordt dat je die wel naleeft en/of dat je ze naleeft als je hogerop wilt komen.
Ik vind het eerlijk gezegd belachelijk dat structureel onbetaald overwerk een grote factor heeft in het hogerop komen in je carriere. Dat je af en toe overwerkt prima, maar structureel 10 uur per week overwerken zonder daarvoor uitbetaald te krijgen vind ik persoonlijk echt raar. Ze moeten juist kijken naar hoe je man zijn werk verricht ipv elke dag 1.5 tot 2 uur overwerk. Ik vind dus idd dat hij die 2 dagen wel op normale tijd naar huis kan.
Zo gaat het tegenwoordig ja. Je moet hart voor de zaak hebben, althans, zo wordt het genoemd. Ik vind het veel te ver gaan tegenwoordig. Zo veel mensen die zich kapot werken en uiteindelijk net zo hard bedankt worden. Hart voor de mensen is vaak ver te zoeken. Als je man om 16.30u thuis WIL zijn, dan bespreekt hij dat op het werk. Heeft hij het daadwerkelijk besproken of neemt hij aan dat het zo gaat? Want daar zit een groot verschil tussen.
Ik denk dat bovengenoemde ook telt, maar men ziet dus ook graag dat je flexibel bent. Ze geven liever iemand promotie die bovengenoemde laat zien inclusief flexibiliteit dan boven genoemde met een 9 tot 17 mentaliteit. @tuc; ik snap dat het vervelend Is, maar helaas werkt het wel zo. Als je man promotie wil dan Is dit 1 van de dingen die daar bij horen. Ik zou kijken naar een andere oplossing mbt sportclub. Misschien een idee om te brengen en halen maar niet te blijven kijken?
Ik heb deze mening dus ook. Maar nav de reacties ben ik er wel achter dat het niet alleen dit bedrijf is, maar dat dit de heersende mentaliteit is op veel meer bedrijven. Dat was ook waar ik benieuwd naar was.
Maar wat ik nog een beetje mis, wat vindt je man er zelf van dan? Want zoals het op mij overkomt vindt hij het lang niet zo belachelijk als jij.
Heeft je man al een gesprek gehad met zijn leidinggevende? Mijn man ging namelijk door verhalen in het bedrijf er ook vanuit dat zijn baas niet flexibel zou zijn enz.. uiteindelijk heeft hij na veel aandringen van mij een gesprek gehad met zijn leidinggevende en toen bleek dat al die verhalen toch behoorlijk aangedikt waren en dat er veel meer mogelijkheden zijn dan gedacht, zolang je maar communiceert. Ik denk dat een gesprek dus de eerste stap is. Als blijkt dat er inderdaad verwacht wordt dat hij zo belachelijk veel moet overwerken, dan lijkt het mij dat jullie rond de tafel zullen moeten gaan zitten om tot een compromis te komen. Hij is meer dan alleen werknemer. Hij is ook echtgenoot en vader en als het niet goed draait thuis zal dat ook zijn effect hebben op z'n werk uiteindelijk.
En er zijn dus absoluut (grote) bedrijven waar het anders gaat. Een overstap naar een andere werkgever is natuurlijk ook een mogelijkheid als je man meer uitdaging zoekt.
Flexibiliteit is heel wat anders dan structureel overuren maken. Flexibiliteit betekent dat je bereid bent een stapje harder te lopen wanneer dit noodzakelijk is, zaken recht te breien die verkeerd lopen, en mee te denken over passende oplossingen voor problemen. De collega die bij ieder probleem roept dat het niet in zijn of haar taakstelling past hoeft inderdaad niet te rekenen op een promotie, maar wat hier beschreven wordt is wel even wat anders. Hier wordt overgewerkt buiten noodzaak om. Leuk dat managers promotie beloven als je meer doet dan wat er overeengekomen is, maar die beloftes maken ze natuurlijk nooit waar.
Nou ts schrijft wel dat hij eerder weg moet omdat hij vroeg begint en daardoor over zijn uren heen gaat. Ik weet niet wat de afspraken zijn met zijn baas maar zoals ik schreef is het bij ons werken tot 5 en begin je eerder om welke reden dan ook, is dat een eigen keuze. Nog even terugkomend oo de opmerking van een sportende 3 jarige. Ik snap idd dat ts dat niet wil horen. Maar een 3 jarige op sport kan prima al heb ik daar zo mijn twijfels iver gezien de sporttijd maar dat is mijn mening. Daarnaast gaat een 3 jarige na een jaar naar school en dat kan dan best veel worden. Hierna ook naar zwemles waardoor een kindje op twee sporten zit. Alles tot daar aantoe prima als je kindje dit kan gebben. Maar.... wanneer dit voor problemen jn de thusssituatie zorgt moet je je afvragen of dat allemaal kan en haalbaar is. Ik ven van mening dat je kinderen krijgt en ze alles moet geven wat binnen je macht ligt zinder ze teveel te verwennen. Maar iets wat niet kan, dat kan niet. En nogmaals denk ik mogelijkheden ipv onmogelijkheden dat maakt je leven een stuk gemakkelijker en dat brengt je het verst in je leven.
Herkenbaar vanuit de corporate wereld waarin ik werkte. Daar werd altijd overgewerkt. Ook reizen/ vliegen naar klanten ( buitenland dus, geen afspraakje buiten de stad) deed men in eigen tijd. Een snelle wereld van veel kansen, veel verdienen en veel mogelijkheden. Met kinderen is zo'n baan echt heel lastig, maar een fijne werkplek met goede inkomsten en fijn toekomstperspectief is wel heel belangrijk. Helemaal als jouw man verantwoordelijk is voor het grootste deel van de gezinsinkomsten. Ik ben er mee gestopt sinds onze kleintjes er zijn en freelance nu in dezelfde wereld. Krijg ieder uurtje betaald en werk bij lange na niet fulltime. Is alleen wel onzeker qua financieen en vastigheid. Daar heb ik dan mijn man weer voor. Als is hij drukbezet, maar wel flexibel, ondernemer.
Hij vindt het heel dubbel. Hij werkt graag dus dat vindt tie absoluut niet erg. Maar hij wil ook niet alles hier thuis missen. En verder speelt voor zijn gevoel mee zegt hij dat het lijkt alsof hij op kwantiteit ipv kwaliteit beoordeeld wordt. Dat vindt hij jammer, maar dat zal hij daar neer moeten leggen.
Nee dat schreef ik niet. Het om 8 uur beginnen is niet om op tijd weg te kunnen maar omdat dat de gunstigste tijd is qua afstand en file. Er is ook geen tijd tot wanneer je minimaal moet werken...het enige is dat je niet vroeger dan 8 uur kunt beginnen. Het maakt mij en mijn man totaal niet uit dat hij meer dan 40 uur maakt.
Nou, ik dacht hetzelfde. Alsof we in de jaren 50 leven met de vader die 'op zondag het vlees snijdt'. Kan het wel een riant slaris opleveren, dan heb ik liever minder salaris, maar een man die er voor ons is. En dat ik niet moet stoppen met werken, omdat ml er nooit is. Is toch niet meer van dze tijd? Jammer dat bedrijven niet wat met de tijd meegaan en zelf ook flexibeler richting werknemers zijn.
Ik vind die bedrijfscultuur gewoon echt verschrikkelijk. ik persoonlijk zou niet iemand willen die er amper is voor het gezin.