We hadden hier twee cavia's, Jan en Jelle (jaja...). Helaas is gisteren Jelle overleden... Jan heeft dus geen maatje meer en dat gaat me aan het hart. Dat arme diertje zit al een dag in een hoekje te sippen. Misschien is dat nog wel wennen, maar ik zit er wel over na te denken wat ik met hem moet. Ik heb altijd gezegd: als er dieren overlijden, komen er geen dieren weer. Daar sta ik nog steeds achter. Maar ja, wat nu? Het is een beertje van 3,5. Valt 'ie te herplaatsen? Ook van dat idee word ik niet vrolijk, maar een goed huisje met maatjes en genoeg aandacht (waarvan ik moet bekennen dat ik dat op dit moment niet zo goed kan bieden) is hem gegund. Graag advies? Bedankt alvast!
Jammer dat het een beer is, ik vang alleen pensioenzeugjes op! Ik zou hem naar een goede opvang doen.
Ik zou hem sowieso niet weg doen. T leukste is natuurlijk een maatje erbij. Zoek is in een opvang een maatje van dezelfde leeftijd ongeveer en probeer het is uit, vaak mag dit wel!
Als je er geen cavia meer bij wilt, zou ik hem proberen te herplaatsen. Wie weet wordt hij wel 6 of 7 jaar, dat is ook sneu. Beertjes zijn wel lastig te herplaatsen helaas. Je zou het kunnen proberen bij een caviaopvang. Succes in ieder geval.
Mijn oudste cavia is 9 jaar nu, dus als je er geen zin meer in hebt zou ik hem echt naar de opvang doen, dan bloeit hij waarschijnlijk weer helemaal op. Beren zijn prima te herplaatsen, zeker met een jong beertje.
Zou inderdaad óf kiezen voor een nieuw maatje (maar je gaf al aan eigenlijk geen nieuwe dieren in huis te willen nemen) óf naar een goede opvang inderdaad. Zo oud is hij nog niet, dus denk dat het best een kans van slagen heeft! Weet niet of er een speciale cavia opvang bestaat? Weet wel dat er zoiets voor ratten is. Een heleboel trouwens. Ik heb mijn rat destijds naar een opvang gedaan (de andere 2 waren helaas overleden) en dit is heel fijn gegaan. Ik kon op de hoogte gebleven worden waar mijn rat naar toe is gegaan. Wel zou ik nooit overwegen om 'm naar een kinderboerderij te brengen.. Daar vind ik al die beestjes er best triest bij zitten.. Bij ons dorp waar ik woonde worden ze in kleine bakjes gedaan en aan kindjes gegeven zodat ze er mee kunnen knuffelen. Nou ja, je kan wel raden dat die bakjes met inhoud regelmatig op de grond vallen
Dank voor jullie reacties dames! Kijk, het is niet dat ik deze cavia niet meer wil, absoluut niet, maar waar ik geen trek in heb is om over een aantal jaren nog steeds cavia's te hebben. Zo blijf je bezig natuurlijk. Lastig, vind het sneu... Maar... alleen zitten is ook sneu. Ik zal eens kijken of er een opvang hier in de buurt zit. Zou het wel fijn vinden om op de hoogte te blijven. Kinderboerderij is zeker een no go!
Ik heb laatst ook zoiets gehad. 1 Van mijn cavia's lag plotseling dood in zijn hokje, was net een jaar oud. En zijn vriendje was best eenzaam. Nu hebben wij meerdere cavia's, maar ik wil er eigenlijk liever geen beren meer bij. Ik heb geprobeert om hem met zijn broer te koppelen, maar dat ging niet (is vaak zo met volwassen beren). Dus ik heb besloten om hem te laten castreren. Toen moest hij nog wel een paar weken apart, maar hij kon wel contact maken met de andere caafjes door een hekje wat ik in het hok had geplaatst. Nu heeft hij sinds een paar weken een vriendinnetje en hij is helemaal gelukkig. Ze zitten steeds elkaars oortjes te wassen, zo schattig. Maar wij hebben dus 6 cavia's, waarvan nu 2 castraten en 4 dames dus dat is al anders. Ik zou hem echt niet alleen laten zitten. Dus op zoek naar een goede opvang is de beste optie als je er echt geen nieuwe cavia bij wil.
Ik snap alleen iets niet Als de andere cavia niet vroegtijdig was overleden dan had je er nu toch ook nog 2 gehad... Dus warom de niet een poging wagen te koppelen met de zelfde leeftijd? Dan kunnen ze samen blijven tot ze beide op een oudere leeftijd sterven... Vind het zo wat, eerst raakt die zn maatje kwijt en nu mag die zelf ook weg...
Klopt, dan had ik nu ook nog twee gehad. Maar wie zegt me dat ze beide oud(er) worden? Ik bedoel, over een jaar kan de ander ook wel overlijden, dan hebben we weer hetzelfde probleem. Snap je wat ik bedoel? Ja, daar had ik over moeten nadenken toen ik er aan begon, zeker, maar daar heb ik helaas niet goed over nagedacht. Wat ik nu dus wel wil doen. Voor het beestje is het sowieso wennen, of er komt een ander bij (waar ik niet naar neig) of hij went aan een ander huisje. Lastig...
2 Volwassen beren zijn vrijwel nooit te koppelen, die gaan vechten. Dus dan moet je er een jong beertje van 4 a 5 weken bijzetten, dus zo blijf je bezig. Een andere oplossing zou zijn om de beer te castreren en er een zeugje bij te zetten van dezelfde leeftijd. Eventueel kun je dan met de opvang afspreken dat je het zeugje terug brengt als de beer eerder dood gaat. Maar dit moet je willen. De kosten van de castratie en de risico's.
Goed dat je me daar op wijst, dát had ik namelijk niet in de gaten. Sjonge jonge, als je kunt lezen (én begrijpend kunt lezen, ook niet onbelangrijk), lees je dat ik het beste wil voor dat beestje en hij absoluut niet weggaat als daar geen goed huisje met een maatje tegenover staat. Etc, etc. Zit het nog uit te leggen ook, lees nog maar eens, word hier flink pissig van zeg. Ik vraag om advies, als ik van het diertje af wilde, had ik dat wel gedaan zonder hier om tips te vragen.
Ik ben zelf al jaren caviafokster en mijn ervaring is dat een beer van die leeftijd bijna nooit succesvol te koppelen is aan een beer die even oud is. Je hebt in dit geval 2 opties, 1 is castreren en tzt een zeugje erbij (van dezelfde leeftijd) Of koppelen aan een jong beertje dat net bij de moeder weg is. dus min. 4 weken oud/300 gram zwaar.
Hier dezelfde situatie gehad. Had twee broertjes en eentje lag ineens dood in het hok. Ik heb echter het andere mannetje alleen laten zitten. Hij heeft nog 2,5 jaar geleefd en was een erg vrolijk beestje. Had niet het idee dat hij eenzaam was. Ik zou zeggen kijk het even aan.
Terecht dat je hier zo op reageert. Ik vindt je namelijk erg netjes handelen. Ik kan je geen tips geven, maar wil je wel veel succes wensen. Ga er vanuit dat het hoe dan ook goed komt met het beestje. Trouwens, bij sommige dieren is het toch zo dat als hun maatje is overleden ze vaak ook snel overlijden door eenzaamheid? Als het met cavia's ook zo is zou ik wel snel een keuze maken.
Hij is 9? Dat is al heel oud. Hij mag toch ook even sippen? Ik heb als kind altijd cavia's gehad, meestal samen, maar mijn oudste vrouwtje werd 10 en die is wel een paar jaar alleen geweest. Daar had ze geen last van, we gaven haar altijd veel aandacht.
Ik heb 2 x een volwassen beer gekoppeld spreek alleen uit m'n eigen ervaring. Daarom zei ik ook proberen. Iig succes met de keuze die je gaat maken.
Lijkt me geen onlogische reactie hoor.. Ze zegt toch duidelijk dat ze er geen meer wil koppelen omdat ze er eigenlijk geen meer bij wil dat is toch haar goed recht? Dadelijk overlijd deze cavia ook en zit ze met de nieuwe cavia met het zelfde probleem. Ik zou ervoor kiezen de cavia naar een opvang te brengen zodat hij gekoppeld kan worden aan een maatje en daar gelukkig kan worden met een soortgenootje.