cb zegt dat ik mijn baby moet laten huilen, maar ik kan dat niet!!!

Heb alleen je verhaal gelezen en niet al de reacties,maar ik heb dit ook gehad met mijn meisje.

Met 5 weken was ze overprikkeld, dit kwam doordat als ze huilde...wij haar steeds oppakten.
En doordat we haar oppakten, kreeg ze weer nieuwe prikkels....en zo ging het maar door.
Mevrouw was over vermoeid, maar was gewoon 5 uur achter elkaar wakker en maar huilen en jammeren.

Zij had het echt nodig om zich in slaap te huilen.
De eerste dag huilde ze 20 minuten, maar na 2 dagen was het 3 minuten en ze sliep. Tuurlijk het was erg moeilijk om haar te laten huilen, maar het heeft echt heel goed geholpen!

 

Je hoeft hem misschien niet 30 minuten te laten huilen, maar ik denk dat iedere keer uit bed halen ook niet bevordelijk is voor de rust en regelmaat.
Ik ging/ga meestal na een bepaalde tijd wel kijken (5 tot 10 minuten, afhankelijk van het soort huiltje, zeg maar) maar dan trooste ik haar terwijl ze in bed lag. Eventjes een speentje, een aai over haar hoofdje en een kus, hand op haar borstje bracht/brengt haar vaak ook tot rust, kalm tegen haar praten. Natuurlijk ging ze vaak weer huilen als ik weg ging, dat keek ik dan even aan en dan ging ik weer terug na een bepaalde tijd om hetzelfde te doen. Maar uit bed halen deed en doe ik eigenlijk nooit, ik werd daar zelf ook onrustig van en zij helemaal.

Nu weet ze gewoon dat bed=slapen en ze jengelt zichzelf even in slaap en verder niks. Heb haar ook nooit hoeven inbakeren omdat de regelmaat en rust hier perfect werkte (zonder ooit maar Ria Blom ingekeken te hebben). Maar 30 minuten laten huilen: dat heb ik nooit gedaan en zou ik ook nooit doen.

 

heer herkenbaar dit,,onze meid heeft vanaf 7 maanden vanaf half 7 savonds tot half 12 gegilt,gekrijst, en dit 3 maanden lang iedere avond! smiddags ging het prima,maar savonds pfff zodra we haar in bed legde en wegliepen,,,waaahhhhhhh gillen gillen,,,ik heb wat avonden staan janken op de overloop hoor...pfffff ... ben der zelfs weer door gaan roken(nu weer gestopt met suc6) echt een nachtmerrie! en als ze eenmaal sliep ging het prima,maar zodra ze je zag,en je ging weg ,was het drama,,op een gegeven moment,,werd het een spelletje,dan kwamen we boven om te troosten en dan ging ze zitten lachen,,,,toen ging er een knopje om bij mij,,heeh dit kan niet,ze is met onze voeten aan het spelen!!!! dus hebben we haar laten huilen tot ze in slaap viel ..dit duurde 3 kwartier!!! met pijn in me hard,,veel sigaretten en veel huilen ,,yess ze sliep,,dit duurde 2 dagen ,,,en ze heeft het nooit meer gedaan

het is moeilijk.pijnlijk,verschrikkelijk,en je voelt je een hele slechte moeder,,maar echt je bent er wel vanaf

heel veel suc6

 

ik heb niet alles gelezen, maar misschien strakker inbakeren? ik gebruik de snug&tug, dat zit heel strak maar het helpt om een kindje geborgenheid te geven.

 

oh en btw! jou schoonmoeder kan dit wel zeggen "" dat je hem al verwend?!"" maar het is nog altijd jullie kind! jij weet/voelt het het beste aan hoor

 

Als het zo werkt is het inderdaad prima. Bij Eva werkte dit meestal echt niet, ze werd wel iets rustiger als je je hand op haar voorhoofd of borst legde, maar nooit rustig genoeg om te slapen. We hebben het redelijk vaak lang volgehouden, maar na 3 kwartier zo bezig zijn en nog absoluut eruit zien alsof ze ging slapen, gaven wij het ook maar op . Eva werd vaak dus wel rustig van het uit bed halen. Had gewoon een beetje moeite met slapen, ik vroeg me ook altijd af hoe dat dan was, als kindjes 'gewoon' gaan slapen. En nu gaat Eva al tijden 'gewoon' slapen en het verbaast me soms nog

 

hier ook zo`n vlot mannetje dat veels te weinig sliep. inderdaad ook advies cb opgevolgd, smiddags in bed, laten huilen etc. tot ik er zelf knetter gek van werd.
de dag dat ik dat door had ben ik acuut mijn eigen koers gaan volgen...
als hij moe werd lekker neer leggen in de wandelwagen, wakker? prima, lekker even wandelen, wiegen, op het grote bed er naast gaan liggen. zo kwam ik de dag een stuk rustiger door.

toen mijn mannetje 3 maand was ben ik opnieuw begonnen met het middagslaapje in bed. eerst heel even, en steeds langer. na 3x speentje en nog niet slapen mocht hij er uit van mij.

bij 4 maanden en 1 week sliep hij smiddags van 12 tot 3. ik leg hem er in, soms nog 1 of 2 keer speentje brengen, maar geen huilbuien meer!

het zal wel niet de verantwoorde oploissing zijn, maar ik geloof in een gestresste moeder kan niet verwachten dat haar kind relaxed is.
kern van het verhaal; volg je gevoel!!!

 

Heel herkenbaar allemaal.
Onze dochter wilde ook heel lang overdag niet in haar bedje slapen. Zodra je haar daar inlegde zette ze het op een brullen. Wij hebben haar totdat ze een maand of 4 á 5 was beneden in de box of reiswieg laten slapen. Ze sliep niet langer dan een klein uurtje alleen bij mama of papa op schoot sliep ze lekker door.
Wij vonden het wel prima, ik kon haar ook echt niet laten huilen. Wel probeerde we regelmatig haar bedje zo gauw het echt niet ging er weer uit. Uiteindelijk van de een op andere dag wilde ze wel in haar bedje slapen en sindsdien slaapt ze overdag 2 tot 3 uur in een keer ,overdag boven in haar bedje en 's avonds va een uur of 19 tot 7 á 8 uur.
Wij hebben haar zelf laten bepalen waar ze aan toe was met slapen en flessen. Heeft ook tot een maand of 2 's avonds beneden geslapen totdat wij naar bed gingen, dit gezien ze niet boven wilde slapen als wij er niet waren. Dit hebben we langzaam met de tv truc opgelost.

Ik sluit me dus volledig aan met de tip 'volg je gevoel'.

 

Ik begrijp je volkomen maar ben toch bang dat het CB gelijk heeft. Misschien geeft het je wat meer rust als je weet dat sommige baby's het nodig hebben om even te huilen voor ze in slaap vallen. Bij onze dochter (was toen 6 weken oud) hetzelfde verhaal. Huilde steeds als ik haar in bed legde. Toen dus het 'laten huilen' maar eens uitgeprobeerd. 20 minuten laten huilen, als er dan geen verbetering in zit, even je gezicht laten zien, troosten en weer weg gaan. Het heeft ongeveer twee weken geduurd maar daarna ging onze dochter zonder morren naar bed. Je kunt kindjes op zo'n jonge leeftijd inderdaad niet verwennen maar wel gewennen. Ze hebben donders goed door dat jij wel komt als ze huilen. Het enige wat jij moet doen op het moment dat je je kindje laat huilen is je er van overtuigen dat ie geen honger heeft, een schon luier heeft en het warm heeft. Dan is er dus geen reden om te huilen en moet ie vanzelf in slaap vallen.

Het is echt heel moeilijk, maar wel het proberen waard.

Heel veel succes!

 

Alles wat ik zou willen zeggen is al gezegd, dus wil alleen maar zeggen:
Meid, je bent een topmoeder! Je bent hartstikke lief voor je kindje, en je kindje wordt rustig bij jou! Een mooier compliment kun je niet krijgen toch? Probeer rustig te blijven en handel naar je gevoel, geen enkele methode is "slecht". Het is maar net wat voor jou en je moppie werkt.

Ooit gaat het over. Nogmaals, je bent een goede moeder! Punt.

 

Hier ben ik het helemaal niet zo mee eens. Als het goed voor je voelt, moet je het zo doen, maar anders niet! Ik heb 1 keer geprobeerd te laten huilen. Na een aantal minuten hysterisch huilen viel ze in slaap. Zo'n 10 minuten later werd ze wakker. Weer hysterisch huilen en in slaap vallen. En weer 10 minuten later wakker. Toen heb ik het nooit meer gedaan. Het werkte helemaal niet zoals het moest werken en ik voelde me er totaal niet lekker bij. En kijk nu: een perfect slapend kind en dat al bijna anderhalf jaar! Terwijl ik haar echt 'verwend' heb de eerste 5/6 maanden. Ze had duidelijk de geborgenheid nog nodig, dat is óók een reden om te huilen, niet alleen ongemakken als een vieze luier, pijn of het koud hebben.

Als het niet prettig voelt om te laten huilen, zou ik het dus vooral niet doen. Je voelt als moeder het beste wat het beste voor je kind is. En voor sommige kinderen werkt even laten huilen wel (maar dat is waarschijnlijk niet hysterisch krijsen), maar voor veel kinderen ook niet.