ik weet dat ik mij er misschien niets van moet aantrekken. maar een kennisje van mij is 14 weken zwanger en ze zit zo enorm te klagen! ze is niet misselijk, heeft geen bekken klachten, of andere ernsige klachten die je tijdens de zw kunt hebben, ze heeft al wel een grotere buik als ik, en is hooguit moe wat rond dat termijn normaal is. en ze werkt maar 24 u in de zorg. ze hoeft al 3 weken geen nachtdiensten meer, en collega's helpen van alle kanten. nu moet haar vriend die 40 u werkt van haar stofzuigen en dweilen, en ze kan absoluut geen trappen meer lopen want ze krijgt al harde buiken ervan! ik denk dat ze eerder harde buiken heeft van het gezeik, dat ze het zoooooo zwaaaaaar heeft! pfff en dat moet nog 26 weken! ik denk dat er genoeg vrouwen zijn die ook wel een zwangerschap willen met alleen maar dat beetje vermoedheid wat zij heeft. zo dat zijn we weer kwijt, wie o wie heeft er ook een klagerd in haar buurt. lucht maar ff je hart.
Hahahaha... erg soms hé! Zo kon mijn zusje ook altijd goed klagen, en ik dacht dan echt; jeeeeeeeeemig mens, wat lul je nou? Gelukkig is ze nu bevallen...
Ha ha erg hé? Ik ken ook een meisje die al vanaf dag één zit te zeiken. Ze had haar test in handen en het was meteen "ojeetje ik ben zó misselijk, nee dat kan ik écht nïet meer". Nee hoor ik kan niet meer schoonmaken, geen bedden meer opschudden. Aaaargh kan daar ook echt niet tegen hoor!! Tuurlijk kan je weleens van die dagen hebben.. maar het lijkt net of ze ervan 'profiteert'.. kan ik echt niet tegen
@ miss T, dat is het hem nu juist ik, en andere mensen in haar omgeving hebben echt het gevoel dat ze het er om doet voor de aandacht. en dat ze misbruik van de situatie maakt tegen over haar vriend. want die is soms veel te lief voor haar! mijn mannetje had mij allang met woorden wakker geschud als ik zo had gedaan....
hmmm ik heb toch een andere mening... laat haar lekker klagen... en laat haar lekker haa vriend laten stofzuigen en dweilen wat is daar nou erg aan? Als hij het doet heeft hooguit hij er last van, jij toch niet? Je weet niet hoe een ander zich voelt tijdens haar zwangerschap... Ikzelf had een goede zwangerschap hoor, (althans tot 30 weken ongeveer) maar ik was depressief en veel mensen begrepen het niet en vonden het maar gezeur... nou kan je zeggen dat ik me nog nooit zo rot heb gevoeld... Wat ik eigelijk wil zeggen is dat iedereen zich anders voelt en jouw grens ligt misschien hoger dan de hare... ach ja wat maakt het uit?
Ik stofzuig en dweil ook sowieso nooit hoor, is een taak voor mijn vriend . En ik had rond 14 weken veel harde buiken en deed het daardoor rustiger aan. Daarna haast geen last gehad van harde buiken. Dus ik denk niet dat je daar zomaar iets over kan zeggen. Nu heb je natuurlijk wel altijd van die aandachttrekkers, maar die zijn dat als ze niet zwanger zijn meestal ook .
Ik ben het er helemaal mee eens dat de grens bij iedereen anders ligt, maar kan me ook voorstellen dat als je in elk gesprek 20 keer de klagerijtjes van de ander aan moet horen je ook zoiets hebt van ja ho maar. En natuurlijk moet ze zelf weten, en haar vriend en de rest hoe ze het doen, als hij te lief voor haar wilt zijn, het zij zo, mijn vader zegt dat al jaren tegen mijn vriend terwijl ik dat toch anders zie, maar ja, de buitenwereld he Alleen in een gesprek is het gewoon vervelend als iemand constant loopt te miepen en er geen leuk gesprek meer mee aan te gaan is, dat wordt je gewoon zat en dan kan je beter even je frustraties hier van je af tikken dan het (in haar hormonale toestand) in haar gezicht te werpen.
je kunt dingen zeggen over iemand,maar je weet natuurlijk nooit hoe die persoon zich echt voelt, ikzelf werkte maar 12 uur,maar bij 7 wk zwangerschap ging het al lastig en rond 10 wk ong kon ik dan niet lang staan of lang zitten. maar op het werk merkte nooit iemand wat van mij,vroeg alleen of ik wat vaker om kon wisselen van zitten en staan, en er waren ook verschillende op het werk,toen ik zei wat er was, die mij een klagerd vonden,uiteindelijk was het me ruggewervel in me onderrug wat niet recht loopt en 2 cm beenlengteverschil,en me stuitje die super pijnlijk is van een val jaren terug,en trekt naar me bekken ook, dus er was degelijk iets . maar wat ik wil zeggen is dat de ene zwangerschap het andere niet is.
Ik sluit me aan eigenlijk bij de vorige posts, je kunt echt niet over andermans zwangerschap oordelen! Je schrijft dat ze hooguit moe is en ach ja, dat hoort er nu eenmaal bij. Geen idee hoe moe ze is, maar ik kamp ook al vanaf dag 1 met extreme vermoeidheidsklachten die dus nu, met 30 wkn, echt niet weg zijn. Veel mensen wimpelden dat ook af als normaal, maar dat was het dus niet! Ook mijn man krijgt al vanaf het begin allerlei taken voor zijn kiezen, maar dat is niet omdat ik het zelf zo lekker makkelijk vind! Ik zou in jouw geval dan gewoon blij zijn dat je het zelf zo makkelijk hebt en niet oordelen over een ander!
Zolang jij niet voor haar hoeft te dweilen en te zuigen zou ik zeggen... laat haar lekker. Alle zwangerschappen en vrouwen zijn anders en wie ben jij om over haar zwangerschap te oordelen? Ik begrijp je wel hoor.. Ik begrijp vaak ook niets van het geklaag en gemekker van anderen maar ik laat ze maar... Er is namelijk altijd wel iets van te zeggen. Bij mijn eerste zwangerschap hield ik 15 liter vocht vast (dat voel je!) en begaf mijn rug het rond de 30e week... Dat was echt heel naar want ik kon niet meer slapen, zitten of liggen en toch waren er mensen die konden zeggen: "MAAARRRRRR... met jou baby gaat wel alles goed"... Ach zo kan je alles afdoen. Dus tukker.. snap je wel maar ik zou jouw energie er maar niet aan verspelen. Anders word jij weer zo'n nare klager over anderen hahahah
Ik snap je wel heel goed. Zelf ben ik al 12 weken (met vakantie erbij 14 weken) thuis ivm erge BI. Nu is een vriend 3 weken thuis door zijn knie en zit al 2 weken te klagen dat hij het zo erg vind om thuis te moeten zitten. Ik denk dan ook, ruilen?? Dus snap t heel goed, ff klagen over iemand anders z'n geklaag is dan soms best fijn!
Tja je hebt klagen en klagen he. Persoonlijk hou ik ook niet zo van vrouwen die de hele dag over hun zwangerschap aan het klagen zijn. Ik snap dat je een heleboel kwaaltjes enzo kunt hebben, maar dat hoef dan niet in 1 gesprek, 20x gezegd te worden... Lijkt me voor jezelf ook niet echt prettig als je de hele dag aan het klagen bent.
Het kan best zijn dat ze wel duidelijke klachten heeft, maar ik denk altijd: hoe meer je klaagt, hoe erger het wellicht wordt. Het is belangrijk om er mee leren omgaan. Ze heeft nog 26 weken! Dat houd je op deze manier niet vol.
zoals ik hier van een paar lees hebben jullie ergere klachten dan haar. ik vind het een beetje jammer dat er niet goed gelezen is naar mijn opening. ik wilde gewoon ff mij ei kwijt hier. en tuurlijk mag iedereen wel een x klagen! wie doet dat niet? maar er is toch degelijk een verschil in klagen, en aanstellen is ook en vak....
Ze werkt maar 24 uur per week?? Kom ik aan met mn 40+. Tuurlijk ben ik vermoeid, zeker als ik thuis kom en 2 tellen op de bank zit dan val ik in slaap hahaha maar ga gewoon door, ga niet zitten miepen, mn vent hoeft me neit te helpen kan het nog prima zelf. Maar omg... denk dat ik haar achter het behang zou plakken als ik dat zou horen hahaha. En dan moet ze de zomer nog door, dat wordt helemaal een ramp dan voor haar
Soms mag je wel eens even je ei kwijt!!! Ik kan het ook niet altijd verdragen dat een ander om elke dingetje wat dwars zit, zo zit te "klagen". Je kunt idd niet bij een ander voelen wat die voelt, maar je merkt vaak wel aan mensen of het echt erg is, of dat het een vorm van aandacht vragen is..... Ik ga zelf altijd veel te lang door en kan me soms ook gruwelijk ergeren aan mensen die zo klagen...dan denk ik ook wel eens..ruilen???? Maar ja, komt mss ook hoe je er zelf in staat.... je wordt gevormd door de dingen die je meemaakt.....
Je hebt werk en werk. Ik vind dat je werk in de zorg niet kunt vergelijken met werken in een andere sektor. Maar goed je hebt klagen en klagen. Ik vind het prima dat iemand zijn ei even kwijt moet tegen mij en daar zal ik ook zeker naar luisteren. Maar op een gegeven moment is het klaar en dat zal ik ook subtiel duidelijk maken dan. Daar ben ik dan ook een vriendin voor en ik vind dat je ook zulke dingen moet kunnen zeggen.Het zijn toch dingen waar ik voor die ander niks aan kan doen en zij zal er toch mee moeten dealen. Het enige wat je er verder aan kunt doen is je ergeren ,alleen is dat meer een probleem van jezelf als van haar. En zolang iedereen doet wat ze wil zal ze neit geremd worden in haar gedrag.
Ik vind dat iedereen anders is, dus ook bij haar kun je niet ff in haar lijf kijken hoe zij het allemaal beleeft of voelt! Tuurlijk is het wel vervelend als ze de hele dag door elke dag klaagt.. maar je moet niet zo snel over iemand oordelen vind ik.. Voor de 1 voelt het gewoon zwaarder als voor de ander! xxx
Volgens mij wilde TS ook niet echt advies oid..ze wilde gewoon zelf even lekker klagen! Doen we toch allemaal wel eens! Je kan je best weleens aan iemand ergeren...( ik in elk geval wel hoor! zeker nu ik zwanger ben! hihihi) Maar ik zeggen dat ik me vroeger wel eens afvroeg wat mn vriendinnen liepen te trutten tijdens hun zwangerschap...poe he je bent zwanger hoor niet ziek!! Maar nu ik zelf zwanger ben snap ik heeeeeeeeeeel goed wat ze bedoelden!
Bedoel het ook niet verkeert! Maar denk als zo een topic over haar bijvoorbeeld werd geopend,en haar vriendin zo over haar zou praten, dat ze het dan ook nie zo heel leuk zou vinden denk ik.. En dat bedoel ik helemaal niet verkeert! Maar bedoel alleen maar te zeggen, dat je je mischien eerst is in een ander moet proberen te plaatsen voordat je zo snel een oordeel klaar hebt.. En tuurlijk, iedereen wil wel is ff lkkr klagen! En mischien moet ze het is eerlijk zeggen tegen deze vriendin, daar ben je tenslotte ook vriendinnen voor toch Groetjes! xxx