Hallo, Sinds januari 2016 zijn mijn vriend en ik aan het proberen zwanger te worden. Ik was een paar maanden eerder al gestopt met de pil, om de hormonen uit mijn lichaam te krijgen. In augustus 2016 nog steeds geen menstruatie gehad, dus naar het ziekenhuis. Daar te horen gekregen dat het niet vanzelf gaat bij mij. Bloedtest gedaan op hormonen, begin met clomid 50. Een week na de uitslag van mijn bloedonderzoek kregen we te horen dat het bij mijn vriend ook niet vanzelf gaat. Zijn zwemmers zijn niet snel genoeg en niet goed genoeg, en ik heb dus maar zelden een eitje. Ik ten einde raad. Ik ben al jaren aan het wachten tot mijn vriend klaar is voor kinderen, dus voor mij duurt alles te lang. Ik heb vooral heel veel moeite met mezelf, ik ben somber, alleen maar bezig met zwanger worden en jaloers op alle mensen om me heen die zwanger zijn of geweest zijn (en dat zijn er VEEL). Het enige wat ik kan doen is wachten, hopen, huilen. Hoe ga je hiermee om? Hoe laat je het af en toe even los?
Wat een vervelend nieuws moet dat zijn Probeer je te focussen op leuke dingen, duik in een hobby spreek af met vriendinnen ga leuke dingen met je vriend doen. En inderdaad wachten, hopen en huilen dat mag heus heel veel sterkte x