Hallo Ellie86, ik las je onderschrift en nu ook je verhaal en wil je veel sterkte toewensen. Hopelijk laat het geluk niet lang op zich wachten.
Ik las inderdaad je onderschrift en ben toen gaan kijken of ik je verhaal kan vinden. Wat vreselijk wat erg!! Heel veel sterkte. Mijn vriend is in 2007 met zijn ex ook op deze manier zijn kindje verloren. Blijf met elkaar praten en met de mensen om je heen. Nu moet je er denk nog niet aan denken maar zijn ex heeft in 2013 een gezonde dochter gekregen met haar nieuwe vriend. Ze is bij 38 weken ingeleid zodat ze niet in die angst hoeft te zitten. Bij hun is overigens nooit een reden gevonden waarom hun zoontje overleden is. Nogmaals heel veel sterkte !! Liefs
Dank je wel. Bij mij is er uit de onderzoeken ook niets naar voren gekomen. Gewoon domme pech. In het ziekenhuis hebben ze een keer in de zoveel tijd een bespreking, waarbij dan alle gynaecologen en verloskundigen uit de buurt aanwezig zijn, om 1 doodgeboorte te bespreken en alles door te lopen om te kijken of er geen fouten ergens zijn gemaakt. Ze gaan mijn geval daar ook bespreken, maar vinden waarschijnlijk toch niets. Ben aan de ene kant blij dat ze niets hebben kunnen vinden. Zo weet ik in iedere geval dat ik niets mankeer. De eerst volgende keer zal ik inderdaad ook ingeleid worden, omdat je het meestal mentaal dan niet meer trekt. En voor mij mag het al snel weer komen! Het verlangen en gemis is nu zo groot.
Lieve mama van Cem, Verschrikkelijk om dit te lezen. Ik ben zelf ook mijn baby verloren, maar bij een volledige zwangerschap van 40 weken is dat toch even anders lijkt mij. Ik vind je erg sterk en wil je hierbij heel veel liefde sturen en heel veel sterkte wensen. Liefs
Ik hoop voor jullie dat het snel weer zo ver is. Onbezorgd zal het niet zijn maar geloof me (al heb je hier niks aan) dit gebeurt amper tot nooit en helaas vaak dikke pech. Inleiden is dan inderdaad fijn , dat vond mijn vriend zijn ex ook. Heel veel liefs je mag me altijd een pb sturen!
Wauw, ik heb hier echt een brok van in m'n keel gekregen. Wat oneerlijk dat jullie zoveel verdriet moesten doormaken. Wat een mooie Turkse naam hebben jullie uitgekozen. Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe.
Pff ik las je onderschrift en kwam via je profiel op dit forum. Wat een vreselijk verhaal.. ik heb het met tranen gelezen en daarbij zet ik m'n schouders nog meer onder onze tweede wens.. En voor m'n 'problemen' zeg ik: pfffff, wat stelt dat nu voor Sharon?! Heel veel sterkte.. Je komt over als een super sterke vrouw! Ik denk dat ze mij kunnen afvoeren respect voor jullie relatie en omgang met deze situatie! You go girl (woman)!
Net je verhaal voor het eerst gelezen, tranen in mijn ogen, heel veel sterkte met het gemis van jullie lieve Cem.
ik weet niet of je onderschrift nou een pendel is of niet, maar volgens mij mogen we je feliciteren?! Wat super zeg.. Maar wat spannend zal het ook zijn... Vooral omdat er bij Cem zo te lezen geen doodsoorzaak gevonden is.. Fijn dat je sowieso eerder ingeleid gaat worden! Sterkte deze zwangerschap, het gaat spannend worden, spreek uit ervaring..
Ik ben inderdaad weer zwanger! En spannend is het zeker weten.. Ik merk dat ik nu meer in spanning zit of het weer een miskraam gaat worden of niet, maar heb er tot nu toe een goed gevoel over! Ze hebben inderdaad niet een echte doodsoorzaak gevonden, behalve dat hij de weeën niet aan kon en te weinig zuurstof heeft gekregen. Dus gewoon dikke pech gehad. Aan de ene kant ben ik blij dat ik of hij verder niets mankeerde en dat het dus allemaal wel gewoon mogelijk is. Hoe was het voor jou om toen weer zwanger te zijn?
Ellie, ik wist nooit goed wat te zeggen, maar jouw verhaal heeft diepe indruk op mij gemaakt. Zo ontzettend triest dat jullie Cem jullie is ontnomen. Ik lees nu dat je weer zwanger bent. Van harte gefeliciteerd! Ik hoop dat je zwangerschap voorspoedig zal verlopen en jullie in december een broertje of zusje voor Cem mogen verwelkomen. Sterkte met alle spanningen die deze zwamgerschap ongetwijfeld zullen oproepen, maar ook heel veel geluk. Ik hoop dat er ook vele momenten zijn waarop je van deze nieuwe zwangerschap zult genieten.
Ik vond het zwaar, maar probeerde wel positief te blijven, hoe moeilijk ook soms. Ik dacht de kans dat dit je een keer overkomt is klein, 2 keer zal dit toch niet gebeuren. .. Aan de andere kant dacht ik dan, iemand moet het toch overkomen, zal ik dan wel weer zijn.. Moeilijk vond ik soms opmerkingen van mensen. Fijn, je bent de eerste 12 weken voorbij! Ja en, mijn dochter overleed toen ik 36 weken zwanger was dus dat zegt niets. Of:fijn, je hebt een goede 20 weken echo gehad! Ja, dat had Ik bij Quincy ook..
Is er bij jullie wel een oorzaak gevonden? Ja die opmerkingen dan idd. Hou dat altijd maar op onwetendheid gelukkig maar voor hun! Ik ben ook echt wel positief en mijn gedachte is ook echt dit kan je toch geen 2 keer overkomen. Niet op deze manier in ieder geval! Ben benieuwd hoe ik me straks ga voelen.
Nee. Quincy is helemaal onderzocht, maar er is geen doodsoorzaak gevonden. Bij de 20 weken echo bleek ze wel 2 bloedvaten in de navelstreng te hebben ipv 3, maar daaraan is ze niet overleden... Moeilijk om het niet te weten, omdat we zo niets af konden strepen bij de zwangerschap van Caylan.. Dat bleef daarom moeilijk..
Wat een vreselijke ervaring ik hoop dat deze zwangerschap perfect zal verlopen en je een gezond kindje zal vasthouden aan het eind van de rit!