Dankjewel dames... Wij hebben het er wel moeilijk mee hoor en nemen de tijd om het te verwerken maar willen zeker verder gaan.... Ik kan het wel begrijpen hoor van jullie dat je een lange pauze heb genomen want het is niet niks wat ons is overkomen. Deze week een afspraak met de gynaecoloog dus ben benieuwd wat hij zegt. Er werd toen al gezegd dat bij een vlgnd zwangerschap met 12 weken ik al een cerclage krijg. Wat goed dat die ontsluiting weg ging PATATJE na die cerclage. Mijn huisarts zei dat mijn lichaam 4 tot 6 weken nodig heeft om te herstellen. Onwijs bedankt dames maar Julie hebben mij weer een klein beetje hoop gegeven. Xxxx
Neem idd je tijd Eli. Je voelt zelf wanneer de tijd rijp is voor een nieuwe zwangerschap. Maar onderschat het niet... Rouwen is hard werken en jullie traject om zwanger te worden is volgens mij nogal intensief. En het zwanger zijn zal er niet minder om zijn... Mij valt deze zwangerschap best wel zwaar en dat terwijl ik best nuchter ben. Dejavu's, angsten om de simpelste krampjes... Bespreek het ook met jullie Gyn, bij mij zijn ze erg begripvol en ondersteunend. En het vooruitzicht naar zo'n klein hummeltje straks, maakt ook alles weer goed . Bij mij zorgt een nieuwe zwangerschap toch ook wel voor een soort troost, geen vervanging, maar verzachting ofzo. Sterkte met alles en je kan hier altijd terecht met je vragen, angsten en twijfels!
Misschien beetje rare en onsmakelijke vraag.. Ik moet van mijn Gyn afscheiding goed in de gaten houden. Maar wat is is eigenlijk normaal.. Gyn heeft het over roze of heel veel is bellen en komen.
Van die vaginale tabletten krijg je nl heel veel afscheiding... Of nou ja, eigenlijk is het de gesmolten tablet die er weer uitkomt. Das wel een lastige om je 'normale' afscheiding door te herkennen. Maar als jij die niet hoeft te gebruiken, dan zou 'veel' afscheiding wel op moeten vallen. Bij mij zeggen ze ook dat als ik bloed verlies ik meteen moet bellen. Verder hebben ze tussendoor nog kweekjes gemaakt en bloed geprikt om op infecties te controleren.
Moet morgen weer voor controle. heb voor de rest geen klachten ofzo in dat gebied. Bedankt voor je antwoorden 😁
Lieve Eli wat een droevige nieuws. Ik blijf me erover verbazen hoeveel vrouwen dit verlies moeten maken.. Ik heb 2 jaar geleden mijn zoontje verloren met 18 weken zwangerschap ook na een noodcerclage. Ook bij mij was de vruchtzak er helemaal doorheen gezakt. Je kan mn hele verhaal teruglezen. Het verlies kwam als een dreun binnen vooral omdat kort daarvoor mn dochter met 18 weken had verloren. Heb daarna (vooral) psychisch en lichamelijke de tijd genomen genomen om te herstellen. Denk dat ik vooral het mentale herstel nodig had. Want nu inmiddels weer zwanger is er een preventie cerclage geplaatst maar ging toch de verkeerde kant op. Ik lig inmiddels 6weken in de ziekenhuis maar de kleine is er nog! Het is gigantisch zwaar om zoveel mee te maken en waar ik nu in zit is ook slopend. Maar mijn droom om moeder van levende kinderen te worden wil ik niet opgeven...maar ik ben wel blijd dat ik deze keer mentaal er klaar voor was om alles weer mee te maken. Dus geef je dromen zeker niet op! Mijn advies is wel om ervoor te zorgen dat je mentaal klaar bent voor alle moeilijkheden. Want het is echt pittig! Vooral ook het IVF traject! Sterkte
Hoi Dames, het verhaaltje van patatje klopt over die tabletten. Ik moest ook opletten of ik niet teveel afscheiding had . Maar die litunus tabletten waren kon je het niet ziet. Witte afscheiding. Ik heb gister een cerclage gekregen. Lig nog in het ziekenhuis voor observatie. Hopen dat ik straks naar huis mag en 2 weken rustig aandoe.
Vanmorgen de ogtt gehad. Blijkt nu dat ik waarschijnlijk zwangerschapssuiker heb. Iemand ervaring hiermee?
Hoi Steph, Hier ook zwangerschapssuiker.. gedoe erbij en echt even wennen. Maar uiteindelijk vind je draai erin. Vandaag met veel tegenstrubbelen een inwendige echo gehad... Mn baarmoedermond heeft zich helemaal hersteld..althans helemaal... De vruchtzak die eruit hing is weer terug en een gesloten bmm van weer 17mm. Intacte vliezen en geen funneling. Het ziet er geweldig uit en gynaecoloog was zo positief dat ik morgen naar huis mag!!! Ik hou nog zelf wel bedrust dus wat hulp dingen (bed, douchestoel etc) geregeld. Zucht zooo dubbel maar ik voel me goed genoeg om naar huis te gaan.. Spannend allemaal!!
Sam 80 ...wat een goed nieuws ! Super en doe rustig aan. Dames, kunnen jullie mijn berichten lezen. Ik heb wat gerommeld bij mijn instellingen. Heb het idee dat jullie mijn berichten niet kunnen lezen. groet
Wandena: ik kan je berichten van vandaag lezen, weet niet of je er nog meer hebt... Maar wat fijn dat de cerclage erin zit! Hoe ging het? En ben je inmiddels thuis? Ik merkte dat mijn lichaam ook echt twee weken de tijd nodig had om weer te herstellen. Neem die tijd lekker! Sam: wat een goed nieuws! Jeetje dat je bmm zich nog zo kan herstellen, super wat een lichaam toch ook weer kan oplossen . Hoe ver was je nu ook al weer? Steph: balen zeg van de suiker... Hier geen ervaring mee. Werd er nog wat gezegd over afscheiding? Sinds gister heb ik een enorm vervelend zeurend gevoel onderin mijn rug, dat soms doortrekt in mijn onderbuik. Had gister en vanochtend ook last van ontlasting, maar de rest van de dag niet meer. Vanochtend een geplande controle gehad en bmm was nog helemaal onveranderd, dus dicht en mooi lang. Ook is mijn bmm bekeken dmv eendenbek, zag er ook goed uit. Dus dat is wel geruststellend. Gyn was alleen wel onder de indruk van de manchetknoop, had hij nog nooit gezien. Maar dat zeurende gevoel... Hebben jullie daar ervaring mee? Darmen die een ander plekje in moeten nemen misschien? Blaasontsteking? Ben nu bijna 19 weken.
Patatje: afscheiding was normaal gelukkig, het is normaal dat t af en toe wat toe neemt. Ik had ook dat zeurende gevoel in dat termijn. Bij mij ging dat na een week of 2 weer weg. Ben toen ook gecontroleerd op blaasontsteking maar kwam niets uit. Gyn hield t op bandenpijn wat uitstraalde.
Steph: dat is fijn om te weten van de afscheiding. Dat zeurende gevoel was gister ineens weg. Maar nu begint de bekkenpijn op te spelen, beurse rug, net of er een blauwe plek zit en het voelt wat wiebelig. Maar heb me laten vertellen bij mijn vorige zwangerschappen dat dat verweken van het bekken vanaf een week of 20 gebeurt. Heb nog zo'n band liggen thuis. Misschien dat dat wat verlichting gaat brengen. Ach ja, we moeten er wat over hebben om gezonde kindjes op de wereld te zetten .
Hai Patatje, Bedankt voor vragen Hier gaat het goed...mn buik is lekker rond en groot aan het worden. Zo bijzonder om te zien. Had het bij mijzelf nooit meer verwacht dus zit soms de buik paar minuten lang te bewonderen. Thuis zijn is erg dubbel merk ik. Het is heerlijk om in mijn eigen omgeving te zijn en het gevoel van een baby op komst te ervaren. Alle bestelde kleertjes en spulletjes te voelen en ervaren. Weer lekker eten en op tijden die ik zelf fijn vind. Maar aan de andere kant ben ik wel weer enorm afgesloten van de wereld en overgeleverd aan bezoekjes. Dus geen verpleegkundigen en artsen die iedere dag vragen hoe het met je gaat en meeleven en iedere dag erbij meevieren. Of ritjes door het ziekenhuis met een rolstoel. Mijn manlief blijft nog steeds erg hangen in zijn angsten en iedere stap die ik zet is voor hem teveel. Dus dat duwt mij ook weer wat terug in het zijn van de baarmoeder van de baby gevoel ipv dat ik ook mezelf ben. De artsen daagden mij uit meer vertrouwen te krijgen in mijn lijf en dus meer te mobiliseren ipv hele dag in bed te liggen en langzaam durf ik het ook maar thuis lijlt weer stappen terug. Mobiliseren in het ziekenhuis is natuurlijk ook veel boeiender dan mobiliseren thuis. Vind het wel erg lastig! Thuis word je ook meer geconfronteerd met het dagelijks leven waar ik geen onderdeel van uitmaak. In ziekenhuis zit iedereen in zelfde schuitje en konden we met zn allen samen balen. Heel krom allemaal...had het niet verwacht zo een gevoel. Dus weer erg wennen thuis zijn en geen idee hier mee om te gaan. Zucht
Dankjewel Sam 80 voor jou reactie en van harte gefeliciteerd met jou zwangerschap. Hoe ver ben je nu? 6 weken ziekenhuis is best heftig.... Ik ben idd nu vooral bezig met het mentale want ik heb het nog elke dag wel een beetje moeilijk. Ik heb nu vooral een rot gevoel waar ik mee worstel want ik vind dat ik door het ziekenhuis niet helemaal goed ingelicht bent. Als ik alle verhalen lees en hoor dan baal ik en ben ik erg boos! Er werd mij steeds verteld dat ik vooral rustig aan moet doen... niet tillen niet bukken en ook niet uren wandelen. Moest vooral wel bewegen om stolsels te voorkomen. Ik ben toen opgenomen geweest na die cerclage en na 4 dagen met de zelfde mededeling naar huis gestuurd. Vooral niet tillen en niet bukken.... ondertussen heb ik toch best veel gedaan zonder het in de gaten te hebben. Ik durf hier alleen maar met mijn vriend over te praten en die zegt dan ajoh lieffie reken het jezelf niet zo aan.... Maar jammer genoeg doe ik dat wel... Ik heb ook dagen met pijn heel veel pijn gelopen en zei steeds pffff dat lijken wel weeën en dat waren het ook. Sorry mss niet het juiste groepje om dit kwijt te kunnen. Excuses als het niet gepast is hier maar ben erg verdrietig. Ik heb van de week een afspraak met een psycholoog en hoop dat het mij gaat helpen bij het verwerken. 8 september hebben wij een afspraak bij de arts en dan horen wij verder. Ben erg benieuwd hoeveel mijn bmm normaal gesproken is. Ik geef zeker niet op maar idd eerst dit goed verwerken. Heerlijk om hier alle succes verhalen te lezen Xxxxx