hoi allemaal, ik was vandaag naar werk. Binnen een uur was ik weer weg. Ik kon niet meer. Te druk om op school te werkn . Dus nu zal ik weer naar arbo arts moeten en uwv . pfff Daar weer hele verhaal doen.. ik voel me helemaal niet ! hoe gaat het met jullie ?
Hier gaat het z'n gangetje. Maak me snel zorgen om aanhoudende steken en krampen. Dan bel ik maar gewoon naar het ziekenhuis en moet ik eigenlijk ook altijd op controle komen. Tot nu toe gelukkig telkens loos alarm. Dat werk herken ik wel, werk in de kinderopvang. Al voor de plaatsing van de cerclage kwam ik in de ziektewet omdat ik echt niet meer mocht tillen enzo. Ik blijf nog wat achter de coulissen werken en in principe vergaderingen bijwonen, maar zelfs dat valt me zwaar, kan de drukte mentaal echt niet aan. Zit liever thuis rustig achter mijn computer. Merk dat mijn hoofd vol zit met de spanningen van het zwanger zijn en werk kan me gestolen worden 🙈. Dat ga ik wel bespreken volgende week, zit wel al 100% in de ziektewet. M'n veerkracht is een beetje op merk ik. Komt wel weer goed als alles achter de rug is, nu ff 'overleven'. Althans, zo voelt het voor mij 😅. Sam, Steph, hoe gaat het met jullie?
Hoi, Het is al even geleden dat ik hier heb geschreven. Ik heb inmiddels 2 zwangerschappen met preventieve cerclage achter de rug en heb de laatste zwangerschap hier mee geschreven en inmiddels 7 weken geleden bevallen bij 36 weken. Twee succesverhalen waar om wordt gevraagd. De 1e keer werd mijn cerclage bij 36 weken verwijderd, toen zag mijn baarmoederhals er dicht uit, maar is niet gecontroleerd. Toen bij 37+2 ingeleid ivm HELLP en infectie en ik bleek toen zonder een enkele harde buik toch al 2 cm ontsluiting te hebben. Dus ik was toen al overtuigd van de werking van de cerclage. Deze keer stond een keizersnede gepland bij 37+2 (aangezien de 1e een spoedkeizersnede was bij 6 cm ontsluiting door een loslatende placenta). Vanaf 34 weken moest ik preventief al in het ziekenhuis liggen en dagelijks waren er om de 2 a 3 minuten harde buiken te zien op het CTG. Bij 27 weken ook al eens opgenomen gelegen ivm contracties a 2-3 minuten. Uiteindelijk heb ik bij 36+2 een keizersnede gehad aangezien ik weer een HELLP aan het ontwikkelen was en is de cerclage op de ok verwijderd. Dit had ik van tevoren al afgesproken, omdat ik het de 1e keer erg pijnlijk vond. Beiden zwangerschap ben ik extreem angstig geweest. Ondanks alle adviezen van artsen, verpleging, vrienden, familie die allemaal dachten dat mobiliseren echt beter was....ik heb er niet naar geluisterd en beiden keren van week 14 tot week 34 op een ziekenhuisbed in de woonkamer gelegen. Steeds bij ieder krampjes extreem bang, alles voelde ik, alles werd uitvergroot en regelmatig voor extra controle naar het ziekenhuis (naast mijn wekelijkse controles). Maar altijd bleef de lengte goed. Ik had nu heel erg het gevoel dat de kleine de laatste weken op de cerclage hing, dit werd niet meer gecontroleerd. Ik lag toch in het ziekenhuis, was voorbij de 34 weken en zodra ik bloedverlies zou hebben zouden ze een keizersnede doen. Wat bleek bij de keizersnede...de kleine lag zo hoog dat ze zelfs 3x een vacuüm hebben moeten doen, omdat ze hem niet te pakken kregen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het soms allemaal voelt alsof er heel veel spanning opstaat en dat de kleine bij wijze van al tussen je benen hangt....heel veel zit tussen de oren. En heel erg logisch natuurlijk met onze geschiedenis. Luister aub naar je gevoel. Ik heb bijvoorbeeld het gevoel dat ze me op mijn werk niet snappen en het maar aanstelleritus vonden dat ik thuis bleef. Gelukkig vonden de gyn en de bedrijfsarts dat ik met 12 weken moest stoppen met werken. En daarbij...ik zou er mee moeten leven als ik weer een kindje zou verliezen, niet mijn collega's. Als ik nu naast me in het wiegje kijk en ondertussen onze dochter op de andere kamer hoor kletsen ben ik zo ontzettend dankbaar en blij dat een cerclage bestaat. Dat gun ik jullie ook en hoop van harte dat jullie over een aantal maanden ook jullie baby veilig in je armen kan sluiten. Heel veel sterkte en succes en blijf bij je gevoel!
Hier rotdagen. Kan niet zitten of staan van de pijn in m'n schaamstreek en liezen. Het lijkt alsof ik de baby voel drukken en er zo uit wil komen. Bij controle is nog wel alles dicht, de baby ligt gewoon graag laag. Het enige dat helpt is liggen. Nog 3 maandjes knokken en dan hopelijk een gezond en mooi mannetje in mijn armen. Soms voel ik mij echt schuldig dat ik zo zeur .. mag blij zijn dat ik überhaupt zwanger ben en dat ik zover al ben..
MamavanSam: bedankt voor je reactie! Fijn dat het uiteindelijk goed is gekomen. Maar wel heftig allemaal... Ook 'fijn' om te lezen dat de angsten 'normaal' zijn. Tot nu toe voelt bij mij alles anders dan het in werkelijkheid is, ben zo gefocust op alles wat ik voel. Kan me niet herinneren dat ik bij mijn vorige zwangerschappen ook alles zo voelde. Zelfs de kleine voel ik meer en beter 😅. En ik had toen volgens mij zelfs meer pijntjes door de bekkenklachten die al eerder de kop op staken. Steph: balen zeg van die rotdagen. Nou ik vind dat wij mogen klagen, juist wij 😉. Fijn he als de baby ook zo meewerkt 😅. Hopelijk heb je snel weer goeie dagen! Gister was ik (weer) extra in het ziekenhuis voor controle, heb zo'n last van onderrug en buik. Ws door de zwaarte van mijn buik, ik groei echt enorm ineens... Mijn bmm was nu wel een cm korter... Maar nog niet verontrustend, 2 cm tot aan de cerclage. Heb nu wel funneling zeg maar. Donderdag weer controle en dan bepaalt de gyn of het verontrustend is of niet, althans dat idee kreeg ik. Hij zei dat m'n bmm ook zo maar weer ineens wat langer kan zijn. Ik durf in ieder geval niet veel recht op meer, dus lig nu zo veel mogelijk. Al doet dat weer pijn in mijn rug... Net of mijn baarmoeder ergens op drukt. O ja er is ook een kweek gemaakt van mijn urine, ff checken of ik geen blaasontsteking heb ofzo. Wordt de lengte van je bmm altijd gemeten tot aan de cerclage en ga je zonder cerclage uit van de totale lengte? Bij mij wordt er telkens tot de cerclage gemeten, dus alleen het binnenste deel zeg maar. Nou hopelijk gaat het jullie allen goed naar omstandigheden en kunnen we langzaamaan steeds meer succes verhalen toe gaan voegen 👍🏽.
Hoi patatje, tijdens mijn 1e zwangerschap met cerclage werd altijd mijn hele baarmoederhals gemeten. Tijdens mijn laatste ook alleen het binnenste deel, omdat dat het belangrijkste is. Zolang daar nog genoeg cm zit staat er geen druk op het onderste deel. Bij is het binnenste deel nagenoeg de hele tijd ook 2 cm geweest en als het buitenste deel toch op mijn verzoek gemeten werd was dat rond de 1,5 cm.
Ah oké, bedankt mamavansam. Ik zal eens vragen of ze het geheel op willen meten. Ik schrok al dat het zo kort was. Maar ineens bedacht ik me dat ze tot de cerclage aan het meten waren. Geen idee ook hoe hoog de cerclage geplaatst is. Heb gister de hele dag gelegen en mijn rug/bekkenpijn was nagenoeg weg einde van de dag. Ben benieuwd of dat ook effect heeft op het binnenste deel van bmm. Denk dat ik toch maar over moet gaan op nog meer liggen.
Ik heb weer de controles achter de rug! Bmh is 3,75 cm baby ligt nu helemaal ingedaald.. over 2 weken weer een groeiecho💙
Goed nieuws Steph! Hier vandaag ook weer een langere bmm. 1,5cm langer dan zaterdag, zit nu op 3,5cm. Das zelfs langer dan de afgelopen metingen 😃. Heb wel mega last van mijn schaambot en stuitje, net of het ieder moment kan breken 🙊.
Nou dat heb ik dus ook! Trekt ook heel erg door naar mijn liezen. Gyn zegt dat het de bekkeninstabilliteit is maar soms heb ik het gevoel dat die kleine al een weg naar buiten probeert te vinden
In mijn vorige zwangerschappen had ik dit ook en ben toen naar een bekkefysio geweest. Volgens hem was het bij mij geen bekkeninstabikiteit, maar waren het 'gewone' bekkenklachten. Of het instabiliteit is kan je laten checken bij een fysio. Ik weet wel dat heel veel rust kan helpen. De keren dat ik in het ziekenhuis kwam te liggen was de pijn na een aantal dagen weg... En dat terwijl ik nu ook veel lig/rust, maar altijd nog minder dan in het ziekenhuis. Ik heb er destijds een bekkenband voor gekregen, dat zat toen wel erg fijn. Gister weer eens omgedaan, maar nu zat het echt niet lekker in mijn onderbuik.
Goed nieuws Patatje. 3.5 cm mooie lengte. Ik heb er ook last van me heupen denk ook me bekken. Dit voel ik de cerclage heel raar trekken ..doet echt pijn. Maandag weer controle. Wil zo graag weten wat het wordt.
Spannend morgen Wandena! Ben je niet eerder op controle geweest vanwege dat trekkerige gevoel? Ik zou al weer aan de telefoon hangen 😬. Ik heb een keer in de twee maanden Shiatsu therapie, werkt echt goed tegen rugklachten. Zij heeft me na 6 maanden sukkelen met ischias en fysiotherapie er ook in 1 behandeling vanaf geholpen. Zij adviseert me nu wel om naar een bekkenfysio te gaan om oefeningen voor m'n bekken te doen. Het gaat echt stijf en pijnlijk worden nu, al dat liggen is daar weer niet bevordelijk voor. Doen jullie oefeningen voor je bekken? Of volgen jullie fysiotherapie?
Hoi dames, Vandaag weer een controle. bm lengte is 3.3 cm. Arts was tevreden, maar ik wilde graag het geslacht weten. pff hij kon niet zien en zei dat ik moest wachten tot 20 wk echo. Dus maar afwachten. En volfende week de gtt test doen.
Fijn dat alles in orde is Wandena! Jammer dat hij het geslacht niet kon zien. Is dat in jouw ziekenhuis ook, dat het echobeeld van de gynaecoloog slechter is dan bij de echoscopist? Wanneer heb je de 20-weken echo?
oja , hij heeft Litunus voorgeschreven. Dit keer zijn ze ovale tablet vorm. Gebruiken jullie dat ook. Zo vervelend als die smelt.. ik doe hem pas als ik ga slapen.. 2 nov hb ik mn 20 wk echo. En zij n advies was nog steeds niet werken.
Hoi Wandena! Lutinus heb ik ook, 2 voor het slapen gaan zelfs. Hele vervelende tabletten vind ik dat 😬. Niet echt vrouwvriendelijk vormgegeven. Het staafje gebruik ik overigens niet ivm hygiene, ik was en ontsmet m'n handen goed van te voren. De vloeistof die er uitkomt voelt soms echt heet aan, niet fijn... Maar dat is niet iedere keer gelukkig. En er komt ook niet iedere dag evenveel uit?? Heb wel eens Utrogestan bolletjes gehad omdat de Lutinus niet leverbaar was en die vond ik veel prettiger. Maar die schijnen niet effectief genoeg te zijn. Moet jij ook nog zo veel bijbetalen? Voor de dubbele dosis van 16 tot 36 weken zo'n 300,-... Ik haal ze telkens maar voor twee weken in huis. Zonde om er veel over te hebben mocht ik toch te vroeg bevallen. Teruggeven kan ook niet. Nog even 4 weken geduld tot de 20 weken echo... Lang he 😅. Ik kon er ineens zo veel meer van genieten toen ik wist wat het werd en dat ze gezond is. Niet dat het geslacht me uitmaakt, maar gericht kijken naar namen en spulletjes maakt het wel extra genieten voor mij 🙂.
Hoi (bijna) mama's, ik ben nieuw hier, maar zit met wel met wat vragen. Misschien kunnen jullie me helpen. Ik zal even mijn verhaal schetsen: 2010: perfecte zwangerschap tot 31 weken. Met spoed opgenomen wegens weeën en ontsluiting. Direct aan de weeënremmers gelegd, longrijping, en heb het kunnen uithouden tot 35 weken in het ziekenhuis. Gezonde dochter gekregen. De dokter weet het toen aan baarmoederhals-insufficientie. Bij een volgende zouden we een cerclage moeten laten plaatsen. 2015: na verbouwingen waren we klaar voor een tweede kindje. Groot was de verbazing toen we ontdekten dat we een tweeling zouden verwachten. Dit was niet 'gunstig' in ons geval volgens de gynae, maar nooit gesproken over 'dit kon niet'. Zware zwangerschap gehad, op 6 weken al serieus bloedverlies gehad (naar spoed geweest, geen reden tot paniek), heel misselijk, alles er op en eraan. Op 12 weken hebben ze dan de cerclage geplaatst. Stoppen met werken en rustig aan doen. Op 20 weken is alles in een stroomversnelling gegaan. Ik kreeg harde buiken die niet overgingen, en na een paar uur ook weer serieus bloedverlies (ik was niet happig om terug naar de spoed te rijden, ze hadden de eerste keer gezegd dat ik niet voor elke kleine angst naar het ziekenhuis moest komen). Uiteindelijk kon ik het niet meer houden en toch richting spoed gereden. Alles was goed met onze kindjes, maar ze kwamen erachter dat de vruchtzak aan het uitpuilen was. De bevalling kon niet meer tegengehouden worden en ik ben dan nog dezelfde nacht bevallen van 2 prachtige engeltjes, 2 meisjes. Mijn leven heeft toen ook aan een zijden draadje, doordat er al een kindje zover was ingedaald dat de cerclage was gescheurd. 2e kindje is operatief gehaald in ok -> Horrorverhaal Nadien zijn we meer info gaan inwinnen bij een meer gespecialiseerd ziekenhuis en gynaecoloog (UZA antwerpen). Mijn lichaam zou de tweelingzwangerschap niet aangekunnen hebben (baarmoederhals insufficientie). Daar kregen we te horen dat we een jaar moesten wachten om mijn lichaam terug te laten recupereren van de gebeurtenissen. september 2016: 1 jaar later stop ik met de pil en ben ik van de eerste ronde terug zwanger. Twijfel en angst slagen wel toe, zal het deze keer wel lukken? Afgelopen woensdag had ik mijn eerste echo (8 weken). Groot was onze verbazing toen we ontdekten dat we wéér een tweeling verwachten. De klap kon niet groter zijn. Het enige dat we niet wilden was dit. Gesproken met de gynaecoloog maar er zijn niet veel opties. Hij wil ook geen cerclage zetten. Volgens hem is dit bij tweelingen niet aangewezen? Heeft iemand hier ervaring mee? Ik zou denken dat dit juist wel meer nut heeft? Reductie was eerst ook nog een optie, maar ook dat zou geen meerwaarde voor ons opleveren. 2e vruchtje kan ook beschadigd raken, en baarmoeder kan hierdoor gaan samentrekken en dergelijke, geen optie dus. Ik sta een beetje met mijn rug tegen de muur. Ik heb het gevoel dat ik geen keuze heb dan verder gaan, maar mijn verstand zegt dat dit me niet gaat lukken? Heeft er iemand ervaringen mee? Ik heb het vorige verlies net verwerkt, nog 2 kindjes moeten afgeven kan ik echt niet aan!? Ik wordt wel van heel kort opgevolgd, voorlopig elke 2 weken, vanaf 16 weken wekelijks, en ik neem ook vaginale utrogustan tabletten. Sorry voor mijn lange verhaal, ik hoop een beetje steun te vinden bij mede-lotgenoten.