O ja, ik heb trouwens van de week het hele deel dat ik mee schreeft in Preventieve cerclage deel 2 terug gelezen. Echt zo fijn om te lezen, daar werd echt dagelijks zoveel geschreven en ik las daar ook precies dezelfde angsten bij mezelf als nu. En ik las ook dat mijn cervix toen rond dit termijn al iets korter was dan nu (en dat ik toen ook zo met de millimeters bezig was ;-p )
Vlindertje, hoe was je 20 weken echo? Hoe is het met jullie, Soeki en Azucena? Vandaag weer controle gehad en mijn baarmoederhals tussen baarmoeder en cerclage wat al weken 2,6 cm was, was nu 3,3 cm! (In totaal was ie 4,9 cm). Ongelooflijk, was er echt van overtuigd dat ie korter geworden was.
Hallo allemaal, Mamavansam, mijn 20 weken echo is goed gegaan! Babies zijn goedgekeurd en het is een meisje en een jongen! Ze waren tijdens de hele echo lekker beweeglijk. Pff de echo duurde 2 uur en na afloop heb ik een paar dagen hele pijnlijke buik gehad door al het gedruk en geduw. Ben wel helemaal verliefd. Heel fijn dat je laatste metingen goed waren en dat je bmm zelfs iets langer is geworden. Dus de bmm kan wel weer langer worden? Mijn laatste meting was weer 1.7 cm, hij is stabiel gebleven. Hoop dat het de komende weken wel stabiel blijft of langer word. Ik heb onder de cerclage namelijk niets meer, alleen funneling. Ik vind dat dus echt een eng idee. Ik leef nu ook naar de 24 weken voor nu, vind het heel zwaar en moeilijk. Ik heb een tijdje geleden ook alle berichten van preventieve cerclage gelezen, het was inderdaad erg druk daar. Was wel fijn om alle ervaringen te lezen. Soekie, ik vind het nog een beetje moeilijk om vertrouwen in de cerclage te hebben. Ik ben wel heel blij dat hij er nog zit en hoop echt dat de cerclage nog heel lang mag blijven zitten. Hoe gaat het met jou? En Azecena, hoop dat geen bericht, goed nieuws is en dat je de baby nog lekker in je buik hebt zitten. Hoe is het met jou?
mamavansam, wat fantastisch dat de baarmoederhals weer langer is geworden!!! Dat is toch wel heel bemoedigend denk ik!! Heerlijk dat die dingen niet enkel verkorten maar ook langer kunnen worden!! Vlindertje, wat leuk, een jongen en een meisje! Dan heb je meteen van elks eentje, handig! En goed dat de lengte van je bmg stabiel is! Azucena, ik hoop dat alles goed gaat?
Vlindertje, wat fijn dat de 20 weken echo helemaal goed was. Wow, 2 uur, kan me voorstellen dat je daar een pijnlijke buik van krijgt. Ik vind al die echo's ook helemaal niet fijn. Nu hij wat hoger ligt gaat het beter dan zo laag in mijn buik. En een jongen en een meisje, wat leuk!! Een cervix is heel dynamisch, dus het gaat wat op en neer. Dus wrs afgelopen week gewoon net iets gunstiger geweest, ik ben vooral blij dat ie niet korter is geworden (wat in zekere zin dan ook niet perse slecht nieuws is). Wat een moeilijke periode zit je nu he. Ik kan me voorstellen dat je er niet gerust op bent door de funneling. Bij jou moet de cerclage echt goed zijn werk doen. En inderdaad uit voorgaande topics over cerclage blijkt dat dat zeker kan tot een mooi termijn. Maar je wilt zelf zo ver zijn. Ik vind de angst ook zo verlammend werken. Het enige waar je de heel dag mee bezig bent. Soeki, hoe gaat het met jou? Heb je ook nog controle gehad? En yesssss.... je hebt de 26 weken gehaald! Weet je wat ik zo frustrerend vind...je zou toch denken dat ik na die controle van vrijdag wel gerustgesteld zou zijn. Nou, dat heeft wel geteld 1 dag geduurd. Vanaf zaterdagochtend heeft de kleine in stuit gelegen en trapte heel de dag door zo van onder, het deed zoveel pijn dat ik er echt angstig van werd. Verder heb ik de afgelopen dagen toch weer meer gedaan, dan goed voelde. Vrijdag toch lang onderweg geweest voor de controle en daarna met een vriendin geluncht (gewoon thuis en ongeveer 1 uur rechtop gezeten), zaterdag was ik bijna heel de dag alleen thuis met dochter, dan doe je ook meer. En gister ben ik even naar mijn moeder en schoonmoeder geweest voor Moederdag en in totaal 3 uur van huis geweest. Dus geen schokkende dingen gedaan, maar wel meer van mijn bed geweest en nu dochter weer naar school is kan ik weer meer rust nemen en daar heb ik ook echt behoefte aan. Vandaag best wel wat harde buiken en dan ben ik direct bang dat er iets gaat gebeuren, ondanks mijn lange cervix. En eigenlijk heb ik het gevoel geen recht van klagen te hebben, als ik jullie lengtes lees (sorry daarvoor, als dat zo voelt voor jullie)
Hoi hoi, voor mij is een forum helemaal nieuw, maar lijkt me fijn mee te mogen doen met het uitwisselen van ervaringen! Ik heb jullie verhalen gelezen en komt er heel veel bekend voor! Helaas ben ik wel wat later uitgerekend, nl. 1 nov., maar hopelijk mag ik met jullie mee chatten. Wat betreft mijn achtergrond: Ik heb bij mijn eerste zwangerschap bijna mijn dochter met 22 weken verloren. Ik kreeg toen met spoed een cerclage en moest bedrust houden. Tot week 28 in het ziekenhuis gelegen, mocht toen alleen naar de wc en terug in bed. Daarna bedrust in huis, s ochtends naar beneden, in ziekenhuis bed in woonkamer en s avonds weer naar boven. Met 32 weken braken mijn vliezen en kreeg ik de injectie voor long rijping. Dit heeft precies 48 uur in kunnen werken en toen kwam de bevalling op gang. Onze dochter moest weliswaar in de couveuse, maar was gelukkig kerngezond!! Bij mijn tweede zwangerschap zou ik preventief een cerclage krijgen, zodat ze dat hoger konden plaatsen en het dus nog beter zou houden. Ineens bleek er een soort protocol dat ze pas een cerclage zouden zetten, als de baarmoederhals lengte minder dan 3 cm zou zijn!! Bij elke controle werd de lengte korter, maar nog steeds niet kort genoeg voor een ingreep. Ik heb toen gesmeekt om het op tijd te plaatsen, maar nee, geen resultaat..... Uiteindelijk weer een controle en was het nog maar 1 cm!!Dat betekende dus weer een spoed cerclage...Gek genoeg hoefde ik nu geen bedrust te houden. Zelf durfde ik dat niet aan en heb een bed in mijn woonkamer laten zetten. Toch wel iets meer gelopen dan bij mijn dochter. Met 18 weken bleken de vliezen door het bandje te hangen en moesten ze de cerlclage verwijderen. De volgende dag braken mijn vliezen en hadden we een doodgeboren zoontje in onze armen..... Ik ben toen veel gaan googelen en bij Professor Lotgering in het Radboud ziekenhuis terecht gekomen. Hij is een voorstander van preventief plaatsen en heeft een speciale techniek, waardoor de cerclage hoger geplaatst kan worden. Er is zelfs bij een erstig verweekte baarmoedermond de mogelijkheid om via de buik de ingreep te doen, maar dat is alleen in echt ernstige gevallen. Bij hem zijn de meeste verhalen van zwangerschappen positief!! Bij ons gaf hij aan, dat 85% de 32 weken in ieder geval haalt, maar ook velen een complete zwangerschap!! Het Radboud ziekenhuis in Nijmegen is voor ons echt een eind weg, maar zeker de moeite waard! Wel weet ik, dat ze diezelfde techniek ook in Amsterdam toepassen, maar door mijn gegoogle wilde ik per se Professor Lotgering. Helaas kwam het bij de volgende zwangerschappen niet tot een cerclage; ik heb daarna nog drie miskramen gehad, 1 bij 11 weken, 1 van 10 weken en 1 van bijna 11, allemaal na steeds wat bloedverlies gehad te hebben. Nu ben ik weer zwanger en was het een spannende tijd!! Ook nu weer kreeg ik bloedverlies bij 8 weken en dacht: daar gaan we weer...!! Bij 10 weken controle zagen ze bij de echo dat ik een hematoom had, een gesprongen adertje die voor een soort blauwe plek zorgt. Daar zou het bloedverlies vandaan komen en op zich hoeft dat niet gevaarlijk te zijn, behalve dan dat het de baarmoeder kan irriteren en voor weeen zorgt. De eerste periode was dus heel spannend, want had ik ook af en toe hele bloedproppen er uit, zoals ik die ook bij mijn miskramen had.... Even was het spannend of de professor de cerclage wel wilde leggen, want normaal gesproken doen ze dat niet als je van tevoren al bloedverlies hebt. Gelukkig toch met week 13 de cerclage gekregen en leek alles goed te gaan. Ook deze arts vertelde me dat absolute bedrust niet nodig is.... Toch heb ik vanaf week 8 alweer een bed in de woonkamer staan, dat geeft me een goed gevoel. Als ik ga zitten, heb ik sterk de neiging om onderuit te zitten, om zo min mogelijk druk op de baarmoeder te krijgen. hier krijg ik dan weer last van mijn stuitje, hebben jullie dat niet? Het was nog steeds heel spannend, aangezien ik nog steeds dagelijks bloedverlies heb en je dan niet weet of dat het hematoom, of het uitscheuren van de cerclage is...Ook had ik vaak een rommelende buik, niet wetende of dat harde buiken zijn, of niet. Meerdere keren toch weer naar het ziekenhuis geweest, omdat het bloedverlies dan echt heel veel was. Vorige week, donderdag 5 mei, had ik weer ontzettend veel bloedproppen, maar maakte me daar eerst niet zo druk om, aangezien mijn buik rustig bleef. Na een tijdje kreeg ik hevige steken, die steeds erger werden, alsof er messen in mijn buik gestoken werden. Naar het ziekenhuis met spoed en duurde het nog heel lang voordat ik geholpen werd! Bij de echo leek de cerclage toch wat verkort, wat kon duiden op uitscheuring.... De gynaecoloog wist dat niet zeker.... Uiteindelijk kreeg ik een pilletje adelat om de weeen tegen te gaan, maar als dat niet zou helpen, moest hij de cerclage verwijderen..... Veel spanning dus, maar gelukkig werd het rustig. Daarna kreeg in nog een zetpil indocit. De volgende dag weer controle en was alles gelukkig rustig. Het goede nieuws is dat het hematoom lijkt te zijn verdwenen! Nu ben ik 15 weken en 1 dag (ja ja, alle dagen tellen, daar zal ik jullie niets over hoeven uitleggen) en hopelijk kan ik binnenkort eindelijk zonder verbandje en dat er eindelijk wat rust komt.... Oei oei... het is wel een heel lang verhaal geworden....zal niet altijd zo lang van stof zijn, hoor!
mamavansam, ik ken exact het gevoel van op controle te gaan, en diezelfde avond of de dag erna alweer bezorgd te zijn. Het is toch een hele beproeving he. Maar wel goed dat je baarmoederhals nog goed lang is! Wanneer heb je je volgende controle? Hoe gaat het met de harde buiken? Niekie, welkom!! Wat erg dat je je zoontje bent verloren... Wel gek dat ze je na die spoedcerclage zelfs niet aanraadden van rust te nemen. Maar je hebt zelf wel beslist van rustig aan te doen, dus je kan jezelf niks verwijten he. Gelukkig heb je nu wel een preventieve cerclage gekregen! De succes-ratio van preventieve cerclages ligt veeeel hoger dan die van de spoedcerclages (maar dat zal je zelf ook wel ontdekt hebben met al dat gegoogle). In het vorige cerclage-topic (preventieve cerclage deel 2) waren er ook enkele cerclage-dames die in het Radboud gingen, en daarbij is het telkens perfect afgelopen, die hadden allemaal de 38 weken gehaald dacht ik. Wat lastig dat je ook die bloedingen hebt, dat maakt de hele situatie natuurlijk nog meer onzeker. Kom hier maar zo vaak je wil je hart uitstorten! Ik heb zelf al de hele zwangerschap het gevoel dat het mis gaat gaan, maar ik heb nu toch al 26,5 week gehaald, dat had ik een maand geleden niet gedacht! Ik heb vandaag weer een controle gehad. De baby doet het goed, ze zit mooi op schema wat gewicht en zo betreft. Mijn cerclage heeft hij zien zitten op de echo (hij doet enkel buikecho's, geen inwendige om niks te prikkelen vanbinnen) maar heeft geen meting van de cervix gedaan. Die leek me zelf wel erg kort. Ik zag ook dat de baby met haar hoofdje nog steeds zowat op de cerclage hangt. Hij zegt dat dat op zich geen kwaad kan. Ik voel wel echt pijnlijke steken daarbinnen wanneer babygirl zich draait of wanneer ze druk doet... Maar het weefsel is nog niet aan het scheuren dus voorlopig houdt alles het nog prima. De harde buiken (en af en toe zelfs voorweëen) zijn er nog steeds af en toe (gisteren meerdere uren aan een stuk) maar het ebt weer weg na een tijdje, dus ja. Als het meer pijn begint te doen, of heel erg regelmatig komt, dat moet ik meteen naar het ziekenhuis zodat ze me aan de monitor kunnen leggen. Ik ben hééééél erg aan het aftellen naar 30 weken. Ik hoop ZO dat ik dat ga halen... Azucena, we horen niks meer van je, ik hoop heel erg dat die kleine schat nog in je buik zit! Vlindertje, hoe gaat het met jou?
Even een snel berichtje. Ik ben nog steeds zwanger ! Maar heb de laatste weken even behoefte gehad aan wat meer rust en wil(de) er niet te veel over praten en bij nadenken . Beetje down en wat meer op mezelf gekeerd zeg maar. Langzaamaan begint de spanning weer wat weg te ebben. Nog een paar weken en dan haal ik rustiger adem. Fijn om te lezen dat het bij jullie allemaal nog goed gaat!! Zal binnenkort eens achter de laptop kruipen en wat inhoudelijker reageren . Sorry dames.
Fijn dat ik er bij mag zijn!! Soekie: wat fijn dat je al zo ver bent, maar wel balen van die pijnlijke steken!! Hebben jullie ook een preventieve cerclage? Zijn die metingen dan van de baarmoedermond lengte voor de cerclage? De vorige keren is dat bij mij volgens mij helemaal niet zo vaak gemeten....wel echo's, maar zo lang er geen bloedverlies was en de cerclage nog zat, was het goed....(of het is al te lang geleden.... Vanaf welke week konden jullie de baby voelen? Ik kijk daar al erg naar uit.... Azucena: Blij te lezen dat het nog wel goed met je zwangerschap gaat!! Ik zal voor je duimen dat de spanning snel minder zal worden!!
Jeetje Niekie, wat een verhaal zeg! Welkom hier natuurlijk, fijn als je mee wil schrijven. Wat bizar dat je iedere keer bloedverlies hebt in je zwangerschap. Enorm spannend ook hoe het nu zal gaan. En als ik je verhaal lees van je tweede zwangerschap kan ik zo boos worden. Dan heeft weer een of andere arts iets bedacht en jullie zijn er de dupe van! Jullie moeten leven met het feit dat jullie zoontje is overleden. Ik ben ook zo dankbaar dat ze bij mij nooit moeilijk hebben gedaan over een preventieve cerclage, ondanks dat het bij mij ook niet duidelijk was wat er nu eerst was. De infectie of de ontsluiting. Soms denk ik nu wel eens...heb ik de cerclage eigenlijk wel nodig als er steeds nog zo'n stuk voor de cerclage zit zonder funneling. Maar bij mijn dochter is de cerclage bij 36 weken verwijderd en zat alles nog potdicht, een week later had ik 2 cm ontsluiting, zonder een enkele harde buik gehad te hebben. Dus tja, weten zal ik het nooit, maar graag het zekere voor het onzekere. Ook heftig van je miskramen zeg. Ik heb in totaal ook nog 5 miskramen gehad (buiten verlies van zoontje om) en dat hakt er toch steeds in. Zeker als je al bijna het 1e trimester er op hebt zitten. Ik heb ook een bed in de woonkamer, maar geen last van mijn stuitje. Ik heb ook de neiging om onderuit te gaan zitten en dat doe ik door mijn knieen ook omhoog te zetten. Kan dat bij jouw bed ook? Daardoor is mijn bekken gekanteld en heb ik het gevoel dat er minder druk op de onderkant staat. Daarom wilde ik ook weer perse zo'n bed. Over het meten van de baarmoederhals: in principe zegt men dat het inderdaad niet nodig is om nog te meten als je eenmaal de cerclage hebt. Die moet zijn werk doen en verder valt er toch niets te doen. Maar ik vind het toch wel erg fijn om iedere week even te kijken. De vorige zwangerschap werd dit altijd gewoon met de echo via de buik gedaan, maar deze zwangerschap steeds met een inwendige echo. Vorige zwangerschap werd steeds alleen mijn hele baarmoederhals gemeten. Deze zwangerschap alleen het stuk tussen de baarmoeder en cerclage, omdat het deel onder de cerclage er eigenlijk niet toe doet zolang er nog een stuk boven zit en de cerclage nog goed zit. Soekie, wat fijn dat het herkenbaar is, dat gevoel. Ik heb vanochtend weer controle gehad (zal er zo over schrijven) en nu voel ik me weer goed en heb ik weer vertrouwen. Nu proberen zo lang mogelijk vast te houden De harde buiken gaan op het moment wel. Ik denk dat ik er nu gemiddeld zo'n 10 per dag heb. Jij ook weer controle gehad dus. Heb je ook gevraagd of de gyn ook zag dat het kort was en de baby met het hoofdje tegen de cerclage aan ligt? Die steken van binnen zijn erg herkenbaar. Ik heb ook regelmatig het gevoel dat ik iets in mijn vagina voel. Dan probeer ik mezelf gerust te stellen dat ik ook wel iets van bloedverlies zou moeten hebben en zolang ik dat niet heb zal het vast niet aan het scheuren zijn van binnen. Die 30 weken grens kijk ik ook zoooooo naar uit. Weet zelfs precies welke datum dat is en hoeveel dagen nog, haha. Azucena, wat fijn om iets van je te horen en te horen dat de baby nog lekker in je buik zit. Ik snap wel dat je je even wat teruggetrokken hebt. Soms heb je gewoon even genoeg aan alleen maar jezelf, heel herkenbaar! Lig je nog in het ziekenhuis of ben je weer thuis inmiddels? En hoe gaat het met je zoontje? Hoe vindt hij de hele situatie zo?
Ik heb vanochtend weer controle gehad en alles was weer perfect. Mijn cervix boven de cerclage was 3,0 cm en geen funneling en toch even stiekem de hele cervix gemeten en deze was 4,5 cm. De baby doet het goed, mijn bloeddruk was netjes en moest ook een glucose-intolerantie test laten doen en heb net de uitslagen binnen: beiden suikers waren perfect. Dus ik ben weer goedgekeurd voor een week en ik ga mijn best doen dit positieve gevoel vast te houden. Dan ben ik 26 weken en heb ik de 1e belangrijke mijlpaal gehaald.
Hallo dames, ik lees regelmatig alle forums vanwege mn belaste geschiedenis en nu toch besloten mee te schrijven in jullie groepje omdat ik toch merk behoefte te hebben aan lotgenoten en we allemaal dezelfde lange weg moeten afleggen In het kort mijn geschiedenis: 2012 bij 17.5 weken bevallen van mijn meisje. Diagnose waarom was nog onbekend. Mijn gevoel zei na heea gelezen te hebben dat ging om een cevixinsufficientie maar dit wilden ze niet diagnosticeren. Ik heb mn vliezen met vruchtwater letterlijk voelen uitpuilen voordat het in mn handen knapte maar dat was volgens artsen geen bewijs van mn zwakke baarmoedermond! 2013 weer zwanger en strenge controles gehad met met wekelijkse cervixcontrole en v.a 16 weken prolutoninjecties. In begin bleef de bmm mooi lang maar blijkbaar in 5 dagen stond het weer helemaal open met een flinke funneling en het vruchtzak puilde er weer een klein stukje uit. Ik kreeg een noodcerclage op amper 1cm bmm. Dit heeft een paar dagen gehouden en helaas met precies 18 weken weer bevallen van een jongen. Nu ben ik opnieuw zwanger precies 12 weken en heb afgelopen donderdag 12 mei een shirodkarcerclage gekregen. Volgens de gynaecoloog was mijn baarmoedermond zachter dan het normaal rond deze termijn moet zijn. Een giga klap voor mij om te horen. Na de operatie had ik ook enorme ongesteldheidskrampen wat nu wel een beetje wegzakt. Ze konden toch niets meer doen nu en ik werd vrijdag naar huis gestuurd. Ik heb nu wat steken en een zwaar gevoel in mij buik..maar de heftige kramp is bijna verdwenen. Ik heb verder geen antibiotica of weeenremmers gekregen alleen paracetemol. Hebben jullie na de plaatsing van de cerclage ook zo een pijn gehad? Ook last van steken of ben ik nu gigantisch angstig aan het zijn. Ik probeer erin te vertrouwen maar de steken geven me meteen een slecht gevoel. Als de pijn weg is kan ik het een beetje loslaten maar het is zooo moeilijk. Ook kan ik het niet loslaten dat mijn baarmoedermond nu al zacht blijk te zijn..hebben jullie daar ervaring mee of iets over gehoord? Hoe kom ik in hemelsnaam de weken dat de kleine zwaarder wordt door!? Lieve groeten en allemaal veel sterkte!
Lieve dames, Ik wil jullie echt ontzettend bedanken voor de lieve reacties!! Is echt fijn om je gesteund te voelen!! Mamavansam: wat stoer dat je na zoveel miskramen en vroeggeboorte nog de moed had om door te gaan!! Wij hebben vanaf het begin van deze zwangerschap besloten dat het sowieso de laatste keer wordt.... Sam80: Wat een verhaal ook weer!! En welkom bij de club! Wat de pijn na de cerclage betreft: bij twijfel zou ik gewoon contact opnemen met het ziekenhuis. Beter 1 keer teveel, dan 1 keer te weinig! Zullen ze ook alle begrip voor hebben! Wat betreft de weeën remmers kreeg ik die ook niet, maar lig nu weer in het ziekenhuis omdat er toch weer een hematoom bleek te zijn( bloeding door een geknapt bloedvat) en dat daardoor de baarmoeder geïrriteerd werd en weeën opwekte....Nu krijg ik adelat, maar had mijns inziens eigenlijk al eerder voorzorgsmaatregelen moeten krijgen. Als ik jou was zou ik daar dus nog over praten met de arts. Ja ja, ik lig helaas weer in het ziekenhuis!! In de nacht van vrijdag op zaterdag had ik weer veel bloedverlies en een rommelende buik. In de ochtend werden dat weer hevige steken. Meteen naar het ziekenhuis en met de echo kon ze niet heel goed zien hoe de cervix lengte was omdat het te heftig tekeer ging om goed te kijken, maar ze twijfelde of de cerclage nog goed zat...., dacht dat de lengte maar 1,5 cm was... Na een onrustige nacht weer gemeten en was de lengte 2 cm en de buik rustig. Goed nieuws dus, maar wel met de mededeling dat ze per dag gi gen bekijken of de cerclage kon blijven zitten, of dat ze het uit veiligheidsoverwegingen voor uitscheuren moeten verwijderen. S avonds kreeg ik weer een rommelende buik....meteen op de bel van de verpleging gedrukt, maar duurde lang voor ze kwamen. Ze zou overleggen met de arts of ik indocit mocht krijgen....wachten....wachten....toen weer gebeld dat ik me toch ECHT zorgen maakte!! Weer weg om naar de arts te gaan, maar alles bij elkaar heeft dat een uur geduurd en had ik nog geen indocit gekregen, maar inmiddels wel weer bloedproppen eruit en wat meer steken ipv een rommelende buik!! Weggereden naar een onderzoekskamer en was de lengte nog maar 1,3cm weer!! Gelukkig geen vliezen door het bandje en toen pas kreeg ik weeën remmers, in totaal 1,5 uur na mijn eerste belletje! Nu is er ook al voor de 2de meer bloed afgenomen om te kijken of er geen infectie is, dat zou ook een reden zijn voor verwijderen van de cerclage.... He bah! Baal er zo van! Was juist zo positief over de hoge cerclage!! En had ook veel uitgebreider op jullie lieve berichten willen reageren, maar zit nu met mijn hoofd even vol.... En alles via de telefoon tikken is ook wat lastiger, hoewel ik wel tijd zat heb...😉 Lieve groetjes!!
Welkom Sam80! Wat een droevige periode hebben jullie achter de rug... Nu gelukkig een preventieve cerclage! Ik had ook bij deze (en bij de vorige) cerclage de eerste week wat krampen en steken. Dat is volledig normaal volgens mijn gyn. Je vraagt hoe je in hemelsnaam die periode door moet wanneer de baby zwaarder wordt... wel... ik ben al de hele zwangerschap heel emotioneel en bang. Echt een oefening in 'zen' worden! Ik ben er de vorige zwangerschap zelfs voor naar de psychologe gegaan, om technieken te leren om rustig te worden. Als je 'mindfulness' kent, dat helpt zo'n beetje om het een plaats te geven. Nu ik 27 weken heb gehaald begin ik wat vertrouwen te krijgen, heerlijk!! Het helpt me wel dat mijn vorige (dus tweede) zwangerschap goed afgelopen is dankzij de preventieve cerclage. En ik zit nu al bijna 2 maanden met een héél korte baarmoederhals en echt spanning op de cerclage, veel harde buiken en soms zelf licht pijnlijke voorweëen, maar tegen mijn verwachting in zit de babygirl nog in mijn buik, dus zo zie je maar! Kom hier maar zoveel je hart uitstorten als je wil!! Dat doen wij ook! Niekie, wat spijtig dat het weer slechter gaat bij jou en dat je in het ziekenhuis ligt! Ik hoop echt dat het weer helemaal rustig wordt in je buik! Om even voor een positieve noot te zorgen: - ik heb veel verhalen gehoord van vrouwen die lichte weëen krijgen, maar waarbij het dan weer helemaal verdwijnt en die dan toch nog heel ver geraken in de zwangerschap - een baarmoederhals is iets dat snel korter kan worden, MAAR: het kan ook terug langer worden!! Dus probeer je daarop te focussen. - it aint over until it's over! Je baby zit nog in je buik, je cerclage zit er nog in! Als ik van jou was zou ik echt vragen in het ziekenhuis dat ze niet te snel de cerclage eruit halen. Een baarmoederhals kan best wel wat aan hoor. Zolang hij nog een beetje dicht zit zou ik hem er precies inlaten. (Tenzij je natuurlijk krachtige weëen krijgt en voelt dat de boel openscheurt) Ik herinner me het verhaal in het preventieve cerclagetopic deel 2, waarbij een vrouw zwanger was van een tweeling, en op 34 weken was die tweeling zo groot dat haar baarmoederhals gedeeltelijk open stond, ondanks de cerclage. Ze hebben de cerclage gewoon laten zitten en haar weëenremmers gegeven. Uiteindelijk is ze dan via keizersnede bevallen. En dan enkele weken na de bevalling hebben ze de cerclage eruit gehaald. Natuurlijk is elk geval anders, en ik ben geen dokter natuurlijk We gaan hier alvast goed supporteren voor je, en mee duimen dat die kleine schat nog lang in je buik mag blijven! mamavansam, bijna 26 weken gehaald! Woohoo! En je baarmoederhals die nog lekker lang is, perfect!! Probeer er toch wat van te genieten he! Azucena, leuk dat je nog even langs komt, ik begrijp wel dat je soms geen zin hebt om er te veel over na te denken of over te praten. Je begint toch op een veiligere termijn te geraken he, leuk!! Heb je nog voorweëen? Vlindertje, hoe gaat het met jou? Alles ok?
Hoi dames, Bedankt voor jullie reactie niekie en Soeki. Niekie heel veel sterkte in de ziekenhuis helaas heb ik te weinig ervaring om je veel goede moed en met positieve uitkomsten in te spreken maar het feit dat je bmm langer wordt zegt in ieder geval dat het de betere kant op gaat. Dus hou vol! Het twijfel bij mij is iets minder geworden aangezien de krampen steeds meer wegzakken en het bloeden is gestopt. Yeaj weer een mijlpaal gehaald. Ik probeer maar hele kleine doelen op te stellen om zo te ervaren dat ze slagen en er een positieve gevoel aan over te houden. Heb nog wel wat kramp aan de linkerkant van mijn buik en als dat vanavond aanhoud ga ik morgen de ziekenhuis toch maar bellen. Mijn volgende doel en mijlpaal is de 16 weken halen en starten met de proluton. Alhoewel ziekenhuis met 18weken wil starten. Durf nu echt niet verder dan de 16 weken te kijken. Soeki mindfulness heb ik zeker aan gedaan en inmiddels 2 jaar met een psychologe achter de rug, ik dacht nu voldoende te zijn bepakt met tools om hiermee om te gaan. Maar de onzekerheid is killing! Heb trouwens het boek " De kracht van het nu" ook liggen die ik erbij ga pakken. Ook als voorbereiding op deze dagen een boekje tekenen voor volwassenen gehaald. Net mijn eerste kleurplaat afgerond. Je hebt er een behoorlijke portie geduld voor nodig maar zoals je al zei Soeki ....we zullen ons moeten trainen in het "zennen".. Ik heb zelf besloten om vanaf nu niet meer te werken. Vond ik erg zwaar maar heb echt alles over voor mijn hartenwens, moeder zijn van een levend kindje De ziekenhuis waar ik zit (VU) is erg wetenschappelijk ingesteld en geven aan dat het niet nodig is. Maar ik kan het toch niet loslaten om liever alles maar dan alles gedaan te hebben. Ben toch ook sowieso niet helemaal tevreden met hun vrij onpersoonlijke wetenschappelijke benadering! Een voorbeeld ik moest uit een rapportage (die ik toevallig zag liggen) opmaken dat ik de shirodhkar cerclage heb en niet de mc donalds wat me eerst verteld was.. Verder geen gynaecoloog alleen een zaalarts gezien die me met wat instructies naar huis stuurde. Terwijl ik wel echt totaal andere ervaringen gehad heb in het Flevoziekenhuis...waar ik me ook vrijer voel om desnoods 2x op een dag te bellen. Nou ladies. Een heel verhaal geworden maar fijn dat ik het kwijt kan bij mensen die me écht begrijpen. Zet hem op allemaal! Liefs, Sam
Fijn Soekie, dat je al zo ver bent!! Nu op naar minimaal de 30 weken!! Je zegt dat je al 2 maanden een korte bmh hebt? Hoe lang is die bij jou? Bij mij nu maar 1,3 cm! Ook super hoe je me weer een oppepper weet te geven! Dat helpt echt! Ik heb al gevraagd of ik niet preventief een anti biotica muur kan krijgen, maar daar doen ze niet aan. Maar gelukkig zijn de waarden licht verhoogd, maar niet alarmerend! Mijn buik en bloedverlies is nu gelukkig ook rustig. En ze mogen idd niet zomaar de cerclage verwijderen, dan zou ik wel stennis gaan maken. Bovendien is dit mijn laatste zwangerschap, dus mocht ik wat uitscheuren, maakt dat wat mij betreft minder uit...Liever niet natuurlijk, maar ik zou wel wat meer risico durven nemen. Wel maak ik me nog zorgen over de weeën die ik nu al 2 keer heb gehad; voor die tijd had ik ook een "rommelende" buik en een rottig gevoel waarvan ik dacht dat dat harde buiken waren. Maar deze weeën waren zo heftig dat het leek of er met een mes in mijn buik werd gestoken. Ik moest ze ook echt wegpuffen en kon dan even niets meer...en dat vrij veel meer achter elkaar...Herkennen jullie dit ook? Sam: goed te lezen dat het pijnlijke gevoel van na de cerclage wat afneemt. Hopelijk nu snel helemaal wat rust! Ik herken het gevoel van mijlpaal naar mijlpaal te gaan. Zo ben ik morgen 16 weken en las ik dat de kleine (meid, ja ja een meisje) dan het gehoor ontwikkeld heeft!! Ik luister ook af en toe het nummer van Ruth Jacott met het nummer blijf bij mij en hou de telefoon dan vlakbij mijn buik...hi hi De komende mijlpaal is dan weer als je het kunt voelen..week 17/18...enz. Wat betreft je cerclage, de shirodkar: ik heb begrepen dat die juist beter Is dan de McDonald, een stukje hoger. Dat zou dan alleen maar fijn zijn. Is het VU niet je thuis ziekenhuis? Anders kun je misschien voor de "gewone" controles naar je eigen ziekenhuis? Het is idd echt vreselijk als ze zo wetenschappelijke benadering hebben; alles volgens protocol en iedereen is een nummer.... Juist zo'n ziekenhuis zou moeten weten dat iedereen een ander verhaal heeft en een andere geschiedenis enz. !! Wat proluton betreft: mijn ziekenhuis had het daar nog helemaal niet over gehad en toen ik bij het forum las dat de meesten sowieso voorzorgsmaatregelen kregen had ik alle verschillende mogelijkheden opgeschreven (proluton, urtogestan/progesteron, indocid en adelat) en gevraagd hoe ze erover denken. Adelaar krijg ik nu tijdelijk en over proluton waren ze te spreken. Zij zeiden dat dat normaal gesproken vanaf week 16 gegeven wordt...zoals jij ook dacht dus. Nog even wat anders om de moed erin te houden: Hebben jullie gehoord van de babywatcher? Dat is een thuis echo apparaat dat je kunt lenen!! ( gegoogeld Toen ik nog voor de 12 weken zat) mijn gym raadde het toen niet aan, omdat het onzeker zou kunnen maken als je het hartje niet meteen kunt vinden en dan bang wordT dat het mis is. Maar ja, wat dat betreft hoeven we nu geen angst meer te hebben en heb ik er 1 besteld!! Weet niet meer de precieze datum, maar gaat nu wel opschieten. Waar: gewoon bij de thuiszorg winkel!! Ik moet geloof ik 130 euro betalen om het echo apparaat 3 weken te kunnen lenen! Kan trouwens ook voor een week. Nou meiden, sterkte allemaal!! X
Sam, ook jij welkom hier (helaas). Ook bij jou dus het o zo vaak gehoorde verhaal, dat je eerst 2 kindjes moet verliezen, voordat ze de juiste diagnose stellen. Zo wreed en zo onnodig. Je hebt je cerclage al vroeg gehad. Ik heb de mijne bij 14 weken en 4 dagen gehad, net zoals bij dochter. Nu ivm mijn voorgeschiedenis met miskramen, de laatste voor deze zwangerschap was bij 14 weken. Ik herken de krampen na het plaatsen zeker. Met name de eerste dagen erna vond ik zo ontzettend spannend en eng. Veel krampen, soms met regelmaat en bloedverlies, ik was er van overtuigd dat het mis ging. Dat had ik bij dochter ook en dat is ook goed gegaan. Mijn gemoedstoestand hangt ook erg af van hoe ik me lichamelijk voel. Heb ik veel last van mijn buik, dan gaat het minder goed. Heb ik geen lichamelijke klachten, dan komt het vertrouwen weer een beetje terug. Maar wat is het toch een lange weg!! Je schrijft in je tekst 2012 en 2013, maar in je onderschrift staat 2013 en 2014. Wat betreft je zachte baarmoederhals. Een vriendin van me had dit ook al zo vroeg in de zwangerschap en zij heeft de zwangerschap helemaal uitgedragen met cerclage en is zelfs met (als ik het goed heb) 39 weken ingeleid. Dus ik snap dat het je angstig maakt, maar de cerclage geeft ook stevigheid. Kleine mijlpalen stellen doe ik ook. Om het behapbaar te maken. En ik kijk ook steeds terug, zo van...zoveel weken heb ik al gehad, als ik die er nu bij optel, dan ben ik zover. Want naast dat ik het heel erg spannend vind, vind ik het ook heel erg zwaar dat ik al zolang helemaal niets mag en kan. Aangezien ik last heb gehad van extreme misselijkheid lag ik vanaf de 1e week van januari in het ziekenhuis en eigenlijk lig al vanaf toen zo goed als altijd op bed. Niekie, wat erg dat je weer zoveel bloedverlies hebt en in het ziekenhuis ligt. Hoe is het nu met je? Hoe waren de bloeduitslagen? Krijg jij überhaupt geen AB? Ik krijg 3 kuren gedurende de zwangerschap, in ieder trimester 1x. Volgens mij is dit bij ons standaard beleid bij een cerclage. Ik ben er extra op gespitst, omdat ik zowel bij ons zoontje als bij onze dochter een infectie had. Ik had inderdaad gelezen dat je tegenwoordig een echo apparaat voor thuis kunt huren. Maar aangezien ik al vanaf week 5 iedere week een echo krijg, vond ik het geen optie voor mij. Soeki, ik heb hetzelfde gevoel als jij, dat het vertrouwen groeit nu we iets verder in de zwangerschap zijn. En de wetenschap dat ik bij onze dochter ook 37 weken heb gehaald, geeft ook vertrouwen. Ik kon me de vorige keer echt niet voorstellen dat ik ooit langer dan 20 weken zwanger kon zijn. Afgelopen weekend zijn man en dochter wezen kamperen met vrienden en ik ben zondag even langs geweest. Mijn moeder heeft me opgehaald en daar heb ik ook alleen maar gezeten, toen de rest ging zwemmen heb ik op bed gelegen, en ik werd zelfs met de auto naar het toilet gebracht. Even eruit en ontspannen, maar toch voel ik me pas weer op mijn gemak als ik thuis op mijn bed lig. Stom is dat he?! Nog een paar dagen en dan ben ik 26 weken!
Hallo allemaal, Tijdje geleden dat ik hier ben geweest. Sorry, voel me laatste tijd nog steeds niet lekker in mijn vel waardoor ik ook mezelf ook soms even terug kan trekken. Dinsdag controle gehad, bmm is nog 1.2 cm en mijn funneling loopt al helemaal tegen de cerclage aan. Even dacht de gyn dat mijn vliezen erdoor heen gezakt was, maar na het bekijken met een eendebek bleek dat gelukkig niet het geval. Gisteren had ik bloedverlies, meteen met spoed naar het ziekenhuis gegaan. Ik dacht echt dat het voorbij was, allerlei horrorscenarios liepen door mijn hoofd. Eenmaal daar aangekomen hebben we nog anderhalf uur in de wachtkamer moeten wachten. Inmiddels was het bloeden gestopt. Eindelijk aan de beurt en gelukkig zat de cerclage nog goed, ze zagen geen bloeding. Mijn bbm gemeten, was 1.8 en wel gaven ze aan dat alles nu op de cerclage hangt. Ik mocht me laten opnemen, maar omdat ik nu op 23 weken zit heb ik aangegeven dat ik liever naar huis ga. Zij kunnen nu toch niets voor mij doen. Als ik weer klachten krijg dan trek ik wel aan de bel. Wel had ik na de controle weer last van bloedverlies en heb ik er nog steeds een beetje last van. Ik hoop dat het snel weer over gaat. Ik hoop echt dat ik nog een aantal weken zwanger mag blijven. Soeki, zie dat jij al bij de 27 weken bent gekomen. Geweldig, ik hoop ook dat je nog zeker in de 30 weken komt. Mamavansam, zie dat jij ook voorbij de 26 weken ben gekomen en ook geweldig dat je bmm nog zo lang is. Voor de nieuwe dames (helaas) welkom hier. Vreselijk wat jullie ook hebben moeten meemaken. Ik zal een ander keer wat uitgebreider op jullie reageren.
Hebben jullie dat wel eens eerder meeg3maakt of gehoord dat je bloedverlies krijgt zonder dat de cerclage aan het scheuren is. Ik snap namelijk niet zo goed waar het vandaan kwam.