Moet even gewoon mijn ei kwijt... (beetje rare uitdrukking eigenlijk hier) Had morgen NOD. Zojuist ongi geworden. na ja : bruin slijmverlies, maar dan vermoed ik dat vanavond of morgen de rest wel weer volgt... Weet dat ik gewoon positief door moet gaan, maar je wordt er toch even verdrietig van... Juist vanavond is mijn vriend weg (sintviering met collega's). Nu vraagt hij of hij naar huis moet komen, vind ik lastig, want tja, t leven gaat gewoon door toch....
Lief van je vriend, maar inderdaad het leven gaat gewoon door... Hoe hard het ook is en heel verdrietig! Kom op meid, ook voor jou is het vast weggelegd! Maar de hooghouden blijft moeilijk. Kop op!
Sterkte meis kan me voorstellen dat het steeds een teleurstelling is. Vooral omdat het iets is wat je graag wilt. Maar inderdaad wat marik ook zegt er komt een dag dat voor jullie het zonnetje straalt
Tja, ik weet het, een deel van mij zegt : laat hem plezier hebben en duik met een goed boek in bed. Een ander deel zegt : ik ben hartstikke verdrietig, mag mijn partner daar ook niet in delen? Geloof niet dat ik vrolijk sinterklaas zou kunnen vieren als het andersom was...
ik denk dat je lekker je bed in moet kruipen met een boek en een doos chocoladen en even lekker niks, het is heel vervelend ik ken het van mezelf ook , en een paar dagen later dan zet ik me er overheen en dan gaat het weer en ben ik bezig met de volgende eisprong. het leven is hard en soms gaan dingen niet zoals je wilt maar onthou "tussen hoop en heringeringen groeit geluk "
Rot voor je!!! Maar idd het leven gaat door en veranderd niet als je vriend vanavond thuis komt... Verwen je zelf vanavond met lekkere dingen en blijf hoop houden voor de volgende ronde... Ik bedoel het niet naar hoor... maar het helpt niet als jullie vanavond samen verdrietig gaan doen!
Hi. Ik ken je gevoel. Denk dat iedereen dit zo voelt. Of je nu in ronde 1 zit of al veel verder bent. Je stopt met de pil omdat je graag kinderen wilt. Liever vandaag dan merken natuurlijk. Logisch dat je je zo voelt. Maar het leven gaat door. Succes de volgende ronde! Xx
Weer niet....? Zijn jullie allang bezig? Want dan begrijp ik heel goed je verdriet. En dat je dan getroost wilt worden door je eigen vent snap ik ook!! Wij hebben inmiddels zoveel teleurstellingen achter de rug (zie onderschrift) dat ik het zelf heeeeeeeeeeeeeel fijn vind als mijn man thuis is als ik ongesteld wordt. We hebben dan samen even 2 a 3 flinke KUT dagen om vervolgens verder door te gaan in alle positiviteit die in ons zit. Dus ik snap het heel goed als je je vent om je heen wilt hebben, en als je dat tegen hem zegt snapt hij dat ook. En vele meiden die hier zeggen: life goes on, ja klopt....maar soms wel met verdomd veel verdriet dat het fijn is dat je getroost wordt door degene die enorm veel van je houdt. Je bent er voor elkaar wanneer je elkaar nodig hebt....Zo zie ik het althans. (en m'n man ook).
Snap dat je verdrietig bent...ik heb het ruim 5 jaar moeten slikken elke maand weer...niet dat het uitmaakt of het lang duurt of niet want een kinderwens kan zo sterk zijn dat je ook na drie keer mislukken zo verdrietig bent! natuurlijk wil je je partner bij je hebben...maar bij vrouwen ligt het toch anders. de man is ook verdrietig maar wij voelen het allemaal en hebben ook de lichamelijke ellende! een man kan het eventjes uitschakelen. dat zal je straks met een zwangerschap ook zien, dat jij de hele tijd zwanger bent met alle ongemakken vandien en je man de deur achter zich dichttrekt en even niet 'zwanger' is! ook wanneer je kindje geboren is...we zijn erg verschillend mannen en vrouwen... maar dat verdriet ken ik, je leeg voelen...ik had deze maand vreemde symptomen, leken zo duidelijk op zwangerschap, niet gepland een tweede (nog) en ineens bij het idee dat het wel eens raak zou kunnen zijn, voelde ik zo'n wens opkomen!!! het was alsof het voor de eerste keer was! een heel lichte test maar toch de volgende nacht ongi geworden en zooooo erg, veel bloed (en niet alleen...) en pijn en ik voelde me leeg (terwijl we een kindje hebben schaam schaam!)...grot verdriet weer, ookal was het niet gepland...ik begrijp je dus heel goed...en wens je snel een positieve test en een fijne zwangerschap! zoek troots (hier en bij je partner)!