Hoi allemaal! Mijn vriend en ik hebben de wens voor een tweede kindje, maar 'willen' nog even wachten.. Misschien zijn er nog meerdere dames (of heren??) die dit herkennen en er graag over willen praten.. (of frustraties uiten?? ) Dit is mijn verhaal, waarom wij nog even 'willen' wachten.. Toen ons zoontje een paar maanden oud was, zijn mijn vriend en ik uit elkaar gegaan. We hebben in de tussentijd heel goed contact gehouden en zijn sinds afgelopen januari, na een break van 2,5 jaar, weer samen. Dit is heel geleidelijk gekomen. We zijn het laatste jaar van onze 'break' dichter bij elkaar gekomen, hebben elkaar weer opnieuw leren kennen. De liefde die er toen was, is nooit weggegaan Waar het voorheen op fout is gegaan, communicatie, hebben wij toen leren verbeteren. Onze relatie is nu net zo vertrouwd als toen, alleen 100000x beter. Zoals iedere relatie zullen wij ook gewoon punten hebben waar we beiden aan moeten werken. Er is in die 2,5 jaar veel gebeurd. We zijn beiden van mening dat de break goed is geweest voor ons allebei. Ik heb in de lounge hier ook een post over geschreven, waar wat meer info in staat Hij en ik willen heel graag een tweede kindje. Dit is ook een onderwerp wat zeer regelmatig voorbij komt. Gelukkig ben ik dit keer niet de enige die er steeds over begint.. dat was de eerste keer wel zo Ik heb nu het mirena spiraaltje. Ik heb hem gezegd dat ik deze wil laten verwijderen wanneer ik weer bij hem ingeschreven sta (wegens omstandigheden in de andere familie, hou ik nog even mijn eigen huisje aan). Na het verwijderen zou ik graag even willen 'ontpillen'... Dus wie weet dat we er over een half jaartje of zo voor gaan.. misschien eerder, maar dat zien we dan wel.. Wat mij ook tegen houdt is mijn tweelingzusje, bij haar gaat het niet makkelijk. Zij en haar man hebben al veel meegemaakt en staan nu aan het begin van een IVF PGD traject.. het liefst wil ik wachten tot zij ook zwanger is, maar dat kan nog een hele poos duren.. Het voelt ergens zo fout om strakjes zwanger te worden, terwijl zij, na zo'n lange tijd nog met lege handen staan maar goed, genoeg over mij... Zijn er dames die zich hierin herkennen en erover willen babbelen? Liefs Kiewie
Hoi Kiewie, Ook bij ons is er een sterke wens voor een tweede kindje, maar ook wij wachten nog even voordat we er daadwerkelijk voor gaan. Bij ons is het meer omdat we een vrij stressvolle periode achter de rug hebben en omdat mijn ouders waarschijnlijk de komende tijd allebei geopereerd worden en ik daar dan even moet helpen met allerlei zaken. In het voorjaar is de planning nu, haha. Zelf heb ik ook een mirena. Omstreeks februari wil ik deze laten verwijderen en dan weer even mijn cyclus opnieuw leren kennen, haha. Wat fijn dat jullie weer bij elkaar zijn! En dat van je zusje kan ik best begrijpen, lijkt me heel lastig, dat gevoel.