Sins een paar weken kan ik me echt druk maken om dingen niet normaal. Ben om de kleinste dingen boos en geiriteerd. Maar de volgende minuut kan ik maar zo weer vrolijk zijn. En ben zo wantrouwig als wat. Het is net alsof ik een bom ben die elke keer weer ontploft. Ik vroeg me af of meer mensen hier last van hebben.
hier nog 1 en dan ben ik ontploft zeg maar!ook tegen me mannetje ach en dan denk ik naderhand waarom?
Jaaaa! Herkenbaar, het is een wonder dat mijn man nog een 2e kindje wilde Ik was geen bommetje met kort lontje, zeg maar gerust strijker: aanraken en BOEM! Gelukkig gaat dit na de bevalling snel over. Groet van Kiki
@ Kiki is dat zo? Ja hoelang na de bevalling? Heb t nu nog steeds wel n beetje hoor. Niet meer zo erg maar tjemig..
Heellll herkenbaar...... en dan meestal geeft mn man me ook nog een flinke knuffel en zegt; het is toch wat of niet?! die hormonen! waardoor ik me nog meer een heks voel. Groetjes Marion.
ik was in mijn eerste zwangerschap ook een wandelende tijdbom! helemaal toen ik in het ziekenhuis lag (7 weken plat in bed in het zkh voor de geboorte van mijn dochter). mijn man heeft het echt zwaar gehad, en ik heb me dan ook dringend voorgenomen niet meer zo'n heks te worden ik voel me nu ook wel hormonaal en mijn lontje is ook korter. maar ik hou echt in de gaten dat het niet meer zo erg wordt. mijn arme man (en zelfs mijn arme vriendinnen). ik hou het nu in de hand hoop ik!
Komt allemaal goed dat zijn de wel bekende hormonen als je kindje eruit is is dat na de wel bekende (ja alweer) kraamtranen gaat het vaak een stuk beter. Je hebt dan ook minder tijd om je overal druk en boos over te maken, je hebt immers je kindje om voor te zorgen.
Hhaha.. hier nog een hoor en mannetje zegt dan: dat heb ik toch helemaal niet verdient! en dan voel ik me rotttt! Ook huilen, wat ik normaal dus echt nooit doe, op werk of thuis eigenlijk overal... hahah hoort erbij toch?!
pffff herkenbaar, ben ook heel wantrouwig mijn vriend noemt me inspector gadget en ontploffen kan ik ook. Gisteren ben ik 6 uur lang boos en verdrietig geweest omdat hij was vergeten chocola mee te nemen Ik hoop ook echt dat het snel weer beter gaat na mijn humeur, voor mij en vooral voor hem
hihih had gister mijn eeerste echte irritaties zeg maar, maar dan niet bij mijn man maar mijn kat. Ze ligt voor het slapen gaan altijd even bij ons, maar ze moet altijd mij hebben, dus op mij liggen. Nu lag ik echt in de verdrukking, dus ik probeerde haar beetje opzij te duwen maar ik was echt mega ongeduldig hahahah gilde half naar mijn man dat hij haar weg moest halen, want ze voelde mijn irritatie want ze beet me ahahahaha (eigen schuld) toen ging ze achter het bed en kattekwaad uithalen. hahahahahaha mijn moest dus op katten jacht want ze moest uit de kamer. jeetje ik voelde me echt raar hahahahahah pffff hahahah
Haha fijn om te weten dat het normaal is. Voel me inderdaad ook echt een kreng. En zo erg ben ik normaal echt niet. En mijn vriendje inderdaad maar lief blijven doen. En heb inderdaad ook meestal nadat ik ontploft ben dat ik denk waarom was toch nergens voor nodig
Ik heb er van die dagen bij zitten.... pfffff En dan is het ook meestal tegen de zelfde personen irri is dat hé!
Heel herkenbaar hoor! Meestal moet mijn vriend het ontgelden. Gelukkig heeft hij het boekje van Kluun dus weet hij dat mijn hormonen de grote boosdoeners zijn Maar hij pikt echt niet alles. Let er ook wel wat op hoor. Het is ook niet continu gelukkig maar soms kan ik me zo opwinden. Helemaal als ie dan niet luistert ofzo. Af en toe kan ik me wat agressief voelen door al die hormonen. Of zo'n dag dat je heel snel in huilen uit kunt barsten. Meestal glimlacht hij dan wat meewarig en troost me wel. Hij moet ook niet teveel lachen want dan ontplof ik ook. Maar hij doet zijn best. Sowieso snapt hij soms al niks van een vrouw Ik ben van mezelf al emotioneel, hij is de nuchterheid zelve.
en hier nog 1 en ik word altijd boos op dezelfde mensen zoals mijn moeder en mijn vriend dan doen ze iets wat mij niet aanstaat en dan begin ik gelijk te schreeuwen :S echt verschrikkelijk en wat mijn vriend nu zeg is: ik ga niet met jou in discussie nou dan kan ik hem wel wurgen leuk he hormonen